Dagur - 20.05.1967, Blaðsíða 5

4
5
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Súnar 1-1166 og 1-1167
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÚELSSON
Prentverk Odds Bjömssonar h.f.
Versnandi horfur
ÞAÐ TVENNT hefur farið lkfflali á
valdatíma núverandi stjórnarflokka,
að fiskaflinn hefur aukizt um helm-
ing og verð fyrir sjávarafurðir hefur
hækkað ár frá ári, allt fram á síðasta
ár. Þessi ár hafa því með réttu verið
nefnd bæði aflagóðæri og markaðs-
góðæri. Þjóðatekjumar hafa því auk-
izt mjög mikið, og hefur það ekki
legið í láginni. Þó að þetta séu engar
nýjar upplýsingar, verður að leggja
þessar staðreyndir til grandvallar:
þegar þriðji meginþáttur árferðisins
er veginn og metinn, en það er
stjórnarfarslegt árferði. En það er
einmitt sá þátturinn, sem urn þessar
mundir er undir smásjá kjósandans
vegna kosninga þeirra, sem í hönd
fara. Engin hérlend ríkisstjórn hefur
nokkru sinni fengið annað eins tæki-
færi til þess að byggja upp framfara-
þjóðfélag, fjárhagslega traust og skila
atvinnuvegunum með blóma í hend-
ur þeirar ríkisstjóraar, sem við tekur
eftir kosningarnar í vor. Sjálf segir
ríkisstjórnin að hún hafi lagt þann
grunn sem traustur sé og á megi
byggja^og óhætt sé að halda áfram á
sömu braut viðreisnarinnar.
Forsvarsmenn svo að segja hverrar
einustu megin-atvinnugreinar í land
inu hafa einnig hvatt sér hljóðs. Þeir
segja meðal annars þetta: Bátaútgerð-
in er lömuð, hraðfrystiiðnaðurinn í
meiri vandræðum en nokkru sinni
áður, iðnaðurinn á við vaxandi sam-
keppniserfiðleika að búa. Ekkert
síldarverð hefur verið unnt að ákveða
og Síldarverksmiðjur ríkisins hafa
neitað að taka á móti síld til vinnslu
í þessum mánuði. Meir en helming-
ur togaraflotans hefur verið seldur
úr landi eða liggur bundinn við
hafnargarðana. Og bændur fá aðeins
um helming þess kaups fyrir sína
vinnu, sem þeim er þó áætlað sam-
kvæmt lögum. Þannig hljóða vitnis-
burðir þeirra manna sem að mæla
fyrir hönd hinna ýmsu atvinnu-
gieina.
Ríkisstjómin viðurkennir ekki
heimatilbúna erfiðleika eða mis-
heppnaða stjómarstefnu. Allir erfið-
leikar séu verðfalli á erlendum mörk-
uðum að kenna. Verðfallið er þó
ekki meira en það, að íslenzkar sjáv-
arafurðir voru seldar hærra verði ár-
ið 1966 en áður, þrátt fyrir verðlækk-
anir á síðari hluta ársins. Það er því
alrangt að kenna verðfallinu um
það hversu nú er komið í atvinnu-
og efnahagsmálum. Það var aldrei
hægt að búast við hækkandi verði
endalaust og ekki heldur hægt að
treysta því að hvert ár yrði metár
(Framhald á blaðsíðu 7.)
HVERS VEGNA ÖLL ÞESSIVERÐBÓLGA!

UNDANFARIN „viðreisnarár11
hefur verðbólgan hér á Fróni ver-
ið mun meiri en á sama tímabili
annars staðar í Evrópu og þótt
víðar væri leitað.
Það er samdóma álit alls hugs-
andi fólks, í hvaða stjórnmála-
flokki sem er, að ein meginfor-
hefur frá Skagaströnd, Skálum á
Langanesi eða Jökulfjörðum,hef-
ur getað tekið flest sitt með sér
suður — nema húsin. Þess vegna
hefur verið meira en nóg að gera
í byggingariðnaðinum í Stór-
Reykjavik og eftirspurn eftir
húsnæði gífurleg.
BJÖRN TEITSSON FRÁ BRÚN SKRIFAR
senda þess, að koma megi at-
vinnuvegum landsmanna á rétt-
an kjöl aftur og forða allsherjar-
• kreppu í atvinnu- og efnahagslífi
íslehzku þjóðarinnar, sé að verð-
bólgan verði stöðvuð.
En til þess að stöðva megi
verðbólguna verðum við að vita
um orsakir hennar, svo að unnt
verði að grafa fyrir rætur meins-
ins og eyða því á skipulegan og
árangursríkan hátt.
Undanfarna áratugi hefur ver-
ið mikil og ör fólksfjölgun hér-
lendis. Þessi fólksfjölgun hefur
ekki dreifzt jafnt á hina ýmsu
landshluta, heldur hefur hún að
langmestu leyti komið á Reykja-
vík og nágrenni, nú síðast mest
á Kópavog og Garðahrepp.
Afleiðing allrar þessarar fólks-
fjölgúnar á Suðvesturlandi hefur
orðið skortur á íbúðarhúsnæði
þar um slóðir. Fólk, sem ílutt
Þetta hefur gengið svo langt,
að fólk hefur ekki sett fyrir sig,
þótt það þyrfti að borga geypi-
hátt verð fyrir íbúðirnar og
lengt vinnudag sinn. Oprúttnir
byggingameistarar og braskarar

Björn Teitsson frá Brún.
Þrjéfíu og fvær ár eru á Kýpur
FYRIR ÞÁ sem ekki eru hnút-
unum kunnugir virðist verk-
efni þriggja sænskra verkfræð-
inga nánast fjarstætt: að fara
til eyjar, sem er minni en Skán,
og reyna að bæta þar úr vatns-
skorti, þó að þar séu 32 fljót.
Sérfræðingarnir, sem eru í
þjónustu Sameinuðu þjóðanna,
heita Sture Ei-esund, Kenneth
Marelius og Sven Törnquist.
Verkefni þeirra er að leysa eitt
alvarlegasta vandamál Kýpur-
búa — og lausnin er fólgin í því
að safna regnvatninu á eynni.
Regnvatnið er að meðaltali
490 mm á ári, en regnið fellur
á óheppilegustu stöðum, nefni-
lega í fjöllunum, og á óheppi-
legasta árstíma — á veturna, og
megnið af vatninu rennur til
sjávar með fljótunum.
Kýpurbúar eiga tilveru sína
og afkomu að verulegu leyti
imdir landbúnaði. Loftslagið
veldur því, að þeir geta ræktað
ávexti og grænmeti fyrr en
íbúar nokkurs annars Evrópu-
lands, og hafa þeir miklar gjald
eyristekjur af þessum afurðum.
í náinni samvinnu við Sam-
einuðu þjóðirnar og sérstofn-
anir þeirra hefur stjómin á
Kýpur unnið að langdrægri
áætlun síðan 1961, sem miðar
að því að hagnýta vatnsmagnið
á eynni. Áætluninni má skipta
í þrjá þætti.
Gera á meira en 100 stíflur í
fljótin 32. Verkfræðingarnir
Eresund og Marelius eru sér-
fræðingar í stíflugerð og starfa
undir stjórn kínvei-sks sérfræð-
ings. Um það bil 50 stíflur eru
fullgerðar eða í byggingu.
Rannsókn á málmsteini og
neðanjarðarvatni var hafin árið
1963 og mun standa yfir í fimm
ár. Neðanjarðarvatnið er kann-
að fyrir reikning Sameinuðu
þjóðanna af verktökum í Tel
Aviv undir stjóm Törnqvists.
Þriðji þátturinn nefnist
„Yfirlit, leiðsögn og áætlanir
um notkun vatnsins.“ Hér er
ætlunin að hjálpa ríkisstjórn-
inni við að móta „vatnsveitu-
stefnu“ (m. a. með löggjöf um
eftirlit með vatninu). Matvæla-
og landbúnaðarstofnun Sam-
einuðu þjóðanna (FAO) hefur
á hendi framkvæmd þessa
verkefnis.
Stjómin á Kýpur og Þróun-
aráætlun Sameinuðu þjóðanna
(UNDÞ) standa straum af
kostnaðinum við þetta. Hugboð
(Framhald á blaðsíðu 7)
í þessum landshluta lærðu fljótt
að mata krókinn. Þeir hafa séð
um að íbúðaverð á Suðurnesjum
hefur stigið með ævintýralegum
hraða, jafnvel 15—20% á ári nú
síðast.
Athuganir varðandi hagkvæm-
ari og ódýrari byggingaraðferðir
hafa átt að fara fram á vegum
ríkisvaldsins, en átakanlega lítið
hefur gerzt í þeim efnum. Til er
að vísu Rannsóknarstofnun bygg-
ingaiðnaðarins, sem á víst ein-
mitt að finna upp hagkvæmari
byggingaraðferðir, og fær hún
rúmlega eina milljón króna á
fjárlögum þessa árs. Væri fróð-
legt að vita eitthvað um afrek
þessarar stofnunar.
Það fólk, sem á framangreind-
an hátt hefur orðið að borga
morð, fjár fyrir íbúðir sínar. hef-
ur auðvitað þurft, að fá aukið
fjármagn einhvers staðar, og því
heimtað hærra kaup. Húsnæðis-
eklan suðvestanlands, vegna
fólksflutninganna til Faxaflóa-
svæðisins, hefur því verið ein af
höfuðorsökum verðbólgunnar.
Verðlagseftirlit og skattalög-
regla hefur lítt haft sig í frammi
gagnvart húsnæðismiðlurunum
og okurbyggingameisturunum,
sem hafa verið samtaka um að
hækka sífellt húsnæðisverðið til
ágóða fyrir sjálfa sig. Marglofað
viðskiptafrelsi hafa þessir menn
notfært sér á hinn verri veg —
enginn spyr, hvert þeir láti gróð-
ann renna, enda mun hann víða
standa fótum.
Verð á íbúðarhúsnæði er nú
nálægt helmingi hærra á Reykja-
vikursvæðinu en á Akureyri, eins
og dagblaðið Vísir hefur upplýst
af heiðarleika nú að undanförnu.
Ef eitthvert vit væri í hlutunum,
ætti þetta verð líklega að vera
lítið eitt hærra hér fyrir norðan,
m. a. vegna flutningskostnaðar
ýmissa efnistegunda. Mundi nú
margur segja, að mál væri að
stöðva braskaravaldið.
En forsætisráðherrann og
kappar hans í forystu Sjálfstæð-
isflokksins tilheyra sjálfir sömu
kynslóð og stéttum og margir
braskaranna og koma ekki auga
á meinsemdina. Þeir tala bara
um aukið viðskiptafrelsi og
bætta aðstöðu einstaklingsins.
Þeir viðurkenna ekki, að í verð-
bólguþjóðfélaginu kemst sá
óprúttnasti oft lengst.
Eitt af höfuðviðfangsefnum
Framsóknarflokksins, ef hann
kemst i aðstöðu til sterkra
áhrifa, hlýtur að vera það að af-
létta því vandræðaástandi, sem
ríkir á þessu sviði og stöðva
framgang braskaranna og þá um
lei.ð „uppræta eina helztu mein-
semdina í þjóðarbúskapnum, og
komast þannig fyrir eina af meg-
inorsökum verðbólgunnar.
•Taka þarf upp margfalt strang-
ara eftirlit með verðlagningu á
íbúðarhúsnæði og efla heilbrigð
samtök svo sem byggingarsam-
vinnufélög og byggingarfélög
verkamanna. Unga fólkið í land-
inu, sem er að koma sér upp þaki
yfir höfuðið eða á það eftir, hlýt-
ur að sjá sér hag í að styðja þann
flokk, sem vill stuðla að skyn-
samlegri úrlausn þessa megin-
vandamáls. Sjái það sér hag í að
efla flokkinn getur flokkurinn
heldur ekki skotizt undan því, ef
aðstaða hans leyfir, að ráðast
gegn vandanum.
Mikið hefur verið um að vera í Húsavíkurliöfn að undanförnu, og þar oft verið margir bátar inni í einu.
ÞAÐ’ er góðviðrisdagur á Húsa-
vík og bátarnir eru áð koma að
landi með aflann. Niðri á bryggj-
unni hittum við Karl Aðalsteins-
son, sem gerir út einn af bátun-
um, og hann tekur því vel að
svara fáeinum spurnirigum blaða-
manns Dags.
— Hvað róa margir báíar frá
Húsavík núrtal
— Það eru nú gerðir út hér
sjö þilfarsbátar og að auki nokkr-
ar trillur. Ég geri út þilfarsbátinn
Sæborgu, sem er 17 lonn, og ég
reri sjálfur þar til í haust, að ég
kom í land og hef verið við lag-
færingar á netum og þess háttar
síðan.
— Hvernig hefur aflazt í vet-
ur?
— Við vorum á netum og afl-
inn var með lélegasta móti, nær
„Ferð til íslands”
lilaut gullverðlaun
A KVIKMYNDAHATIÐ, sem
nýlega var haldin á Italíu,
hlaut landkynningarkvikmynd
Flugfélags íslands, „Ferð til ís-
lands“ gullverðlaun.
Þessi verðlaun hafa nú verið
afhent félaginu ásamt heiðurs-
skjali.
í greinargerð segir að kvik-
myndin sé mjög vel gerð lýsi
fögru og sérkennilegu landslagi
og að litir myndarinnar séu mjög
góðir.
Á kvikmyndahátíðinni var
myndin sýnd með frönsku tali,
en er auk þess til á ensku og
þýzku.
Þessa umræddu lándkynning-
arkvikmynd lét Flugfélag Islands
gera árin 1962—1963 og annað-
ist þýzkur maður, dr. Erhard,
töku og gerð myndarinnar.
ÍBÚATALA HEIMSINS 6.1 MILLJARÐUR ÁRIÐ
2000 EN V VR 3.1 MILLJARÐUR ÁRIÐ 1965
Á LIÐNU hausti gerði Alls-
herjarþingið samþykkt um
aukna lilutdeild Sameinuðu
þjóðanna í viðleitninni við að
leysa fólksfjölgunarvandamál
ið. í ályktuninni er gengið út
frá „óskoruðum rétti þjóð-
anna til að móta og fram-
kvæma sína eigin stefnu í
fólksfjölgunarmálum með
nauðsynlegu tilliti til þess
grundvallaratriðis, að hver
fjölskylda hafi alfrjálsar hend
ur til að ákveða hve stór fjöl-
skyldan skuli vera.“ Fólks-
fjölgunarvandamálið mun
vissulega vera mjög alvarlegt
mál, því samkvæmt skýrslum
S. þ. er reiknað með að árið
2000 verði íbúar jarðar orðnir
6.1 milljarður, en voru aðeins
3.2 milljarðar árið 1965.
Hinar ýmsu greinar og sér-
stofnanir Sameinuðu þjóðanna
hafa verið hvattar til að bregð
ast vel og skjótt við beiðnum
ríkisstjórna um uppfræðslu,
rannsóknir, upplýsingar og ráð
gjafarstörf á sviði fólksfjölg-
unarvandans. Jafnframt var
lögð áherzla á að þessi vanda-
mál væru ólíks eðlis í hinum
ýmsu löndum, þannig að þarf
irnar væru mismunandi.
Þetta hefur leitt til þess, að
á þessu og næsta ári verður 21
verkefni hrundið af stokkun-
um. Aðstoðin tekur til sér-
fræðinga í manntali, þjóðfræð
um og takmörkun barneigna,
námsstyrkja og fjárframlaga
frá Þróunaráætlun Samein-
uðu þjóðanna og öðrum sjóð-
um samtakanna til rannsókna,
vinnuhópa og námskeiða um
vandamál fólksfjölgunar.
Hvert gengur hjálpin?
Norður-afríska manntals-
miðstöðin í Kaíró fær fjárveit
ingu sem nemur 136.000 doll-
urum (5.848.000.00 ísl. kr.). í
Marokkó og Súdan starfa þeg
ar tveir sérfræðingar Samein
uðu þjóðanna í manntali, og
Kongó (Brazzaville) má til-
nefna einn styrkþega.
Pakistan og Indland fá
hjálp við að skipuleggja tak-
mörkun barneigna, og Ind-
land fær auk þess einn mann-
talssérfræðing eins og íran og
Kambodja. Ennfremur eiga
tveir manntalssérfræðingar að
starfa í Asíu allri, sitt árið
hvor. Sex námsstyrkir verða
veittir til náms við manntals-
miðstöðina í Bombay, og hún
fær að auki einn manntals-
sérfræðing.
Miðausturlönd fá einn
manntalssérfræðing, og
Kuwaít verður veittur einn
námsstyrkur við stofnunina í
Kaíró.
21 Suður-Ameríkani fær
námsstyrki við manntalsmið-
stöðina í Santiagó, sem auk
þess fær beina fjárhagsaðstoð.
Brasilía og Jamaíca hafa þeg-
ar fengið tvo manntalssérfræð
inga, og Mexíkó á von á
tveimur.
Haldnir verða fjöldafundir
og námskeið um víða veröld.
í júní verður haldið námskeið
í Helsingjaeyri um upp-
fræðslu á sviði manntals og
takmörkunar bameigna. í
ágúst tekur vinnuhópur í
Bangkok fyrir samgöngu-
vandamál í sambandi við fram
kvæmd áætlana um takmörk-
un barneigna. Ennfremur er
ráðgert að halda ráðsýefnu í
Moskvu um manntal og aðra
í Bangkok um skipulagningu
borga.
Tveir hópar sérfræðinga,
sem tilnefndir voru af efna-
hags- og félagsmáladeild Sam
einuðu þjóðanna — annar sér
fróður um manntal í borgum,
hinn um sjúkdóma og mann-
dauða — munu einnig halda
ráðstefnu á næstu tveimur
árum.
Ekki nýr vettvangur.
Fólksfjölgunarvandamálið
er ekki nýr vettvangur fyrir
Sameinuðu þjóðimar. Sam-
tökin hafa þegar lagt fram
mikinn og merkilegan skerf
til skýrslugerðar, skipta á upp
lýsingum um niðurstöður
rannsókna, greinargerða um
frjósemi, fæðingartölur, mann
dauða, fólksflutninga og vöxt
þéttbýlis. Af fundum og ráð-
stefnum er sérstök ástæða til
að nefna hina miklu ráðstefnu
um fólksfjölgun sem haldin
var í Belgrad 1965. Við þessa
(Framhald á blaðsíðu 7)
róa austur að Rauðunúpum?
— Já, við róum núna austur
að Sléttu, fiskurinn hefir verið út
af Rauðunúpum, og aflabrögðin
hafa verið góð síðustu vikurnar,
þó að þau virðist vera heldur að
minnka núna. Þetta kemur sér
Karl Aðalsteinsson.
helmingi minni en í fyrra. Þessi
veiði virðist vera að minnka ár
frá ári, þó að veiðarfæri hafi
batnað, því að netafiskur gengur
minna nú. Við veiddum hann
núna t. d. við Tjörnesið.
— En svo eruð þið farnir að
— Leggja flestir bátarpir,,upp
hjá Fiskiðjusamlaginu? ; - *'*,
— Já, flestir, en þó «r verkað
sjálfstætt af tveimur þilfarsbát-
um. Annars er aðstaðgn þót. á
Húsavík að ’mörgu leyti ekki
nógu góð. Okkur vantar dráttar-
víS>- C-yh vfr-y' í;C'£- CS^ i’o'z' &T í
Viðtal við KARL AÐALSTEINSSON á Húsavík
v.'.'-.'-'O'.' -vv,W'
náttúrlega mjög vel. Þetta er 4—
6 tima stím og Sæborgin er nú
að fara í 10. róðurinn. Fyrst í
þessari hrotu fengum við upp í
18 tonn í róðri en nú hefur þetta
sem sagt minnkað.
— Róið þið þá einu sinni á
sótarhring?
— Já, og sólarhringurinn rétt
hrekkur. Bátarnir fara allir í einu
á kvöldin kl. 10. Hluturinn hef-
ur verið mjög góður þennan síð-
asta mánuð, en það var heldur
ekki vanþörf á. Svona hlaup eru
heldur ekki vön að standa lengi.
— Hvernig hafa gæftir yfir-
leitt verið í vetur?
— Þær voru mjög slæmar
lengst af, varla nokkur dagur góð-
ur, en nú hefur gefið vel, svo að
vertíðin hefur lagazt stórkost-
lega. Annars væri okkur mjög
mikil bót að því, ef við mættum
veiða kolann, sem er inni í Oxar-
firði, en það er erfitt að ná hon-
um og mér finnst fráleitt að
banna mönnum að reyna það.
Yfirleitt væri okkur mjög mikill
fengur að því að fá dragnótaleyfi
á svæðum, sem eitthvað fengist
á, og þá er ástæðulaust að friða
kolann.
braut og bátadckk. Það er slæmt
að þurfa árlega til Ákureyrar í
dráttarbrautina þar, með svoiiá
litla báta.
— Þú ert búinn að fási all-
lengi við útgerðina?
— Ég er búinn að vera við
þetta hér frá 1939. Oft hefur ver-
ið svo lítið að gera, að erfitt hef-
ur verið að manna bátana, en þó
hefur þetta verið mjög breyti-
legt allan þennan tíma. Nú finnst
mér, að of lítið komi á bátana
af yngri mönnum, og það stafar
auðvitað af því að fiskverðið er
ekki nógu hátt.
— Þér finnst, að betur mætti
búa að útgerðinni yfirleiti?
— Tvímælalaust. Auk þess' áð
við þurfum hærra fiskverð, verð-
um við að fá meira lánsfé en nú
fæst, svo að við getum fengið
okkur stærri báta. Fiskveiði-
sjóðslánin þyrftu líka að vera til
lengri tíma. Ég vil að lokum taka
það fram, segir Karl Aðalsteins-
son, að til þess að þessu verði
komið fram, held ég, að skipta
ætti um ríkisstjóm.
Dagur þakkar Karli fýrir' greið
og góð svör.
B j. T.
r t
Islenzki hesturinn ]
í máli og myndum I
Fallegt og vandað hefti
ICELANÐ REVIEW
TÍMAEITIÐ Iceland Review er
nýkomið út og flytur það marg
víslegan fróðleik uni land og
þjóð að vanda. Væntanlegum
þingkosningum eru sérstaklega
gerð skil í þessu hefti, m. a. með
grein, sem Benedikt Gröndal,
alþingismaður, skrifar um Al-
þingi fyrr og nú. Er grein lians
skreytt fjölmörgum ljósmynd-
um og teikningum.
Dr. Gunnar G. Schram skríf-
ar um þingkosningarnar og ger
ir grein fyrir ástandi og horfum
í stjómmálum. Má ætla, að
þetta efni sé kærkomið þeim út.
lendingum, sem áhuga hafa á
að fylgjast með framvindunni á
stjóinmálasviðinu hér á landi.
Hraðfrystiiðnaðinum eru einn
ig gerð skil í þessu hefti Icelantl
Review með grein um þróun
hans síðustu áratugina. Er þar
skýrð vaxandi þýðing frysti-
iðnaðarins fyrir þjóðina, gerð
grein fyrir hlutdeild frysta fiska
ins í útflutningi okkar með töfl
um og línuritum. Guðmundur
H. Garðarsson, fulltrúi hjá S. H„
ritar þessa grein.
Þá skrifar Jónas Kristjáns-
son, ritstjóri Vísis, ítarlega
grein um þróunina i íslenzkum,
landbúnaði undanfarin ár, vél-
væðinguna, sem bylt hefur búnt
aðarháttum á íslandi.
í þessu hefti Iceland Review
er einnig grein um íslenzke.
hestinn eftir Gunnar Bjarna-
son. Er hún skreytt fjölda
fallegra hestamynda eftir inn-
lenda og erlenda ljósmyndara.
í greininni segir Gunnar frá
uppruna íslenzka hestsins og
lífi hans í landinu fx-am til
vorra daga.
Þetta hefti er og að hluta helg
að Austfjörðum, og segir Pétur
Karlsson frá ferðalagi um Aust
firði, en Gísli J. Ástþórsson
skrifar um lifið í síldai-bænum. i
Af öðrum greinum má nefna
frásögn af Industi-ikonsulent,
Hótel Bifröst, innflutningsverzl
uninni Glóbus, Ferðaskrifstof-
uninni Sögu, Mjólkui-búi Flóa-
manna, Dráttarvélum — og í
heftinu eru fréttir í samþjöpp-
uðu formi, bæði almennar og
um sjávarútveg. Frímerkjaþátt
ur er í ritinu og margt 'fleira,
sem of langt yrði upp að telja.
Þetta er fimmta ár útkomu
Iceland Review. Ritstjórar eru
Haraldur J. Hamar og Heimir
Hannesson, Gísli B. Björnsson
gerði káputeikningu og sá um
útlitið, en Setberg prentaði.

Konur við fiskvinnslu.