Dagur - 11.02.1976, Blaðsíða 4

4
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Síniar 1-11-66 og 1-11-67
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓHANN K. SIGURÐSSON
Prentverk Odds Björnssonar h.f.
RÍKISSTYRKUR TIL BLAÐA
í umræðum blaðamanna á Akureyri
við alþingismenn í jólaleyfinu mót-
aðist stefna, sem samþykkt var á
blaðstjórnarfundi Dags hinn 24.
janúar og síðan efnislega samhljóða
hjá blaðstjórnum allra vikublaðanna
á Akureyri, íslendings, Alþýðubanda
lagsblaðs og Alþýðumanns, um ríkis-
styrk til dreifbýlisblaða. Samþykkt
blaðstjórnar Dags var svohljóðandi:
„Blaðstjórn Dags á Akureyri sam-
þykkir á aðalfundi sínum 24. janúar
1976, að beina þeirri ákveðnu ósk til
stjórnvalda, að stærri hluti ríkis-
stvtíks til blaðaútgáfu landsmainna
renni til blaða utan Reykjavíkur en
nú er.
Tillaga blaðstjómar Dags í þessu
efni er sú, að styrkur ríkissjóðs til
dreifbýlisblaða, sem era vikublöð og
koma reglulega út allt árið, nemi kr.
1.000.000,00 — einni milljón króna
— á ári, miðað við núgildandi verð-
lag og átta síðu blöð í venjulegri
dagblaðsstærð. Styrkurinn verði hlut
fallslega meiri eða minni ef um ann-
an tölublaðafjölda er að ræða og
verði hann veittur beint til viðkom-
andi blaða.“
Ríkisstyrkur til blaða árið 1975
var á fjárlögum yfir 30 milljónir
króna. Dagblöðin í Reykjavík fengu
þennan styrk, en vikublöðin í öðruin
landshlutum urðu útundan og fengu
á því ári ýmist engan styrk eða svo
óverulegan að ekkert gagn var að
honum. Þessu til sönnunar fengu
fjögur vikublöðin á Akureyri sam-
tals 260 þúsund krónu ríkisstyrk. Til
fróðleiks má geta þess, að það kostar
170—180 þúsund krónur að gefa út
eitt tölublað af Degi. Þetta er því
smánarlegra, sem fjálglegar er um
byggðastefnuna talað, og að hún sé
eitt skærasta leiðarljós ríkisstjórnar-
innar. Hér er um það að ræða, að
miðstjórnir stjórnmálaflokkanna í
landinu sitja allar í Reykjavík og
aðal málgögn flokkanna eru öll gef-
in út þar. Þar hafnar hinn opinberi
stuðningur til blaðaútgáfu. Hér er
ljós vottur um spillingu „samábyrgð
arinnar" á milli miðstjórna stjórn-
málaflokkanna.
Ef það er viðurkennt, að vikublöð,
sem því nafni geta talist, séu sínum
byggðarlögum nauðsynleg málgögn,
miðli fréttum, séu umræðuvettvang-
ur inn á við, málsvari út á við í sókn
og vörn og hafi á hendi hverskonar
fyrirgreiðslur mannlegra samskipta
fólks og félaga, auk þess að rækja
pólitískar skyldur, hvert við sinn
flokk, þá er verksvið þeirra vítt og
útgáfan mikilsverð. Sé það á annað
boið talin lýðræðisleg nauðsyn í
landinu, að tryggja vitgáfu blaða og
þar með frjálsa skoðanamyndun, og
hlutverk vikublaða sé umtalsvert,
á að styrkja útgáfu þeirra, meira en
í orði. □
urlands
*ssa^iBa3saci^r-ra?aaQ-*ia.4.s«íi *n=s />h or; <
Blaðið hitti Ingvar Gíslason
alþm. að máli um helgina og
vék þá að honum nokkrum
spurningum varðandi fram-
kvæmdirnar við Kröfluvirkjun
og þau viðhorf, sem skapast
hafa við hinar tíðu jarðhrær-
ingar.
— Það er fyrst frá að greina,
sagði Ingvar Gíslason, að fram-
kvæmdir á vegum Kröflunefnd
ar hafa til þessa ekkert tafist af
völdum jarðhræringanna. Hins
vegar get ég ekki neitað því, að
þessi umbrot hafa vakið vissan
geyg hjá mér og sjálfsagt flest-
um, sem að þessum málum
vinna. Að mínum dómi hafa við
horfin breytst að því leyti, að
menn verða að vera við því
búnir að einhver töf geti orðið
á framkvæmdum miðað við upp
haflega áætlun. Það finnst mér
ekki góð tilhugsun.
Í1 h ■ ■ ,
— Ilafa jarðvísindamenn ekki
Iagt til við ráðlierra, að fram-
kvæmdir við Kröfluvirkjun
verði stöðvaðar?
— Jú, segja má það. En það
kom skýrt fram hjá þessum
jarðfræðingum, sem skrifuðu
iðnaðarráðherra, að rétt væri að
halda áfram byggingafram-
kvæmdum á vegum Kröflu-
nefndar, þ. e. a. s. að styrkja
stöðvarhúsið og búa það undir
að þola sterkustu ‘jarðskjálfta
og öskufall. Þessi skoðun er
alveg í samræmi við álit okkar
Kröflunefndarmanna. Að öðru
leyti teljum við það ekki í okk-
ar verkahring að ákveða ein-
hliða, hvað gert skuh frekar við
þær aðstæður, sem nú er unnið
við. Við munum a. m. k. ekki
ákveða stöðvun framkvæmda
upp á eigin spýtur. Ef til slíks
kemur, verður það að vera
ákvörðun ríkisstjórnarinnar,
enda er orkuverið reist á henn-
ar vegum. Kröflunefnd er að-
eins framkvæmdaaðili að hluta
verksins. Orkustofnun og Raf-
magnsveitur ríkisins sjá um
aðra þætti þess, en yfirstjórn og
samræming er á vegum iðnaðar
ráðuneytisins. Mér þykir rétt að
það komi skýrt fram af minni
hálfu, að þeir ráðherrar, sem
haft hafa yfirstjórn Kröflu-
virkjunar, í fyrstu Magnús
Kjartansson og síðar og lengst
Gunnar Thoroddsen, hafa sýnt
mikinn áhuga á að virkjunin
kæmist sem fyrst f gagnið.
— En nú ganga sögur af því,
að þó að ekki komi annað til,
þá sé engin vissa fyrir því að
næg gufuorka verði fyrir liendi
tæka tíð.
— Þessar sögur eru miklum
ýkjum blandnar, raunar ósann-
indi. Hið sanna er, að Orku-
stofnun hefur frá upphafi haft
þann fyrirvara á, að óvíst væri
að hún gæti látið í té svo mikla
orku um næstu áramót að
nægði til þess að knýja báðar
vélasamstæðurnar. En þetta
skiptir ekki meginmáli. Ef orka
er fyrir hendi til þess að knýja
aðra vélasamstæðuna með við-
unandi byrjunarafköstum, þá er
markinu náð. Iðnaðarráðuneyti
og Kröflunefnd hafa aldrei far-
ið fram á meira í bili. Ég held
að aðalatriðið við orkuöflunina
sé að leggja sig fram af alefli
við borunarframkvæmdir, bora
sem mest og skjótast, m, a. með
því að bæta við a. m. k. einum
VIÐTAL VIÐ INGVAR GÍSLAS0N, ALÞM.
bor og hafa tiltækan nógu öfl-
ugan lokubúnað á borholurnar.
Því miður tókst svo til, að afl-
mesta borholan eyðilagðist
vegna þess fyrst og fremst að
lokubúnaður var ónógur. Hins
vegar held ég að krafturinn í
þeirri holu sé besta sönnunin
fyrir því að ekki er orku vant
á Kröflusvæðinu. Þvert á móti
má segja að þar sé fólgin f jörðu
ótæmandi orka.
Ingvar Gíslason,
alþingismaður.
— Býstu þá við að halclið
verði áfram borunum af fullum
krafti með vorinu?
— Ég vona það. Ég get upp-
lýst, að Orkustofnun hefur látið
það álit í ljós við ríkisstjórnina
að þrátt fyrir aht sé sjálfsagt að
halda áfram fyrri áætlunum um
borunarframkvæmdir eftir því
sem aðstæður leyfa. Mér virðist
Orkustofnun líta mjög skyn-
samlegum augum á þetta mál.
Þar gera menn sér grein fyrir
því að fljótræðisleg stöðvun
framkvæmda er jafn fávísleg
eins og að ætla að ana áfram á
hverju sem gengur.
— En þriðji þáttur Kröflu-
virkjunar er lögn háspennulínu
frá virkjunarstað til Akureyr-
ar?
— Það piál er algerlega á
vegum Rafmagnsveitna ríkisins,
og iðnaðarráðherra hefur lagt
svo fyrir, að verkinu skuli ljúka
í sumar. Enda má það ekki
bregðast. Háspennulínan er
nauðsynlegur hlekkur í virkj-
unarkeðjunni. Þetta er tiltölu-
lega einfalt og auðunnið verk,
ef vel er að því staðið.
— Hvað viltu segja um þá
gagnrýni, sem komið hefur
fram úr ýmsum áttum varðandi
Kröfluvirkjun?
— Já, það er rétt að gagnrýni
á Kröfluvirkjun hefur heyrst
og e. t. v. komið úr ýmsum átt-
um eins og þú segir. Það er út
af fyrir sig eðlilegt að menn
ræði þau málefni, sem hæst ber
á hverjum tíma og segi skoðun
sína á þeim. Og Kröfluvirkjun
á ekki að vera undanþegin um-
ræðu og gagnrýni frekar en
önnur stórmál, sem uppi eru.
Trúlega orkar flest tvímælis þá
gert er. Hins vegar tel ég það
tæpast einleikið, að þetta mikla
framtak, sem Alþingi og ríkis-
stjórn standa að og sýnt er í
virkjunarmálum Norðlendinga,
skuli hafa oi'ðið tilefni til þeirra
æsifrétta og öfgamálflutnings,
sem raun ber vitni. Sem betur
fer hefur smám saman dregið
úr þessum ófögnuði. Ég hef
mína skoðun á því hverjir alið
hafa á æsifréttum og öfgum um
Kröfluvirkjunina, m. a. lagt sig
niður við það að mata frétta-
menn á dylgjum og fölsuðum
upplýsingum um starfsemi
Kröflunefndar. Ég ætla ekki að
nefna nein nöfn í þessu sam-
bandi. Hitt veit ég, að þeir
menn, sem staðið hafa fyrir æsi-
fréttunum, hafa gert það af
miður þekkilegum hvötum. En
ég vona, að tími æsifrétta af
Kröfluvirkjun sé liðinn. Ég hef
orðið þess var mér til ánægju,
að fólk sá í gegnum moldviðrið,
sem þyrlað var upp á tímabili
í sambandi við Kröfluvirkjun.
Ég held að fólk geri sér þess
fulla grein, að Kröfluvirkjun er
ekkert einkafyrirtæki, og þar
ræður ekki eins manns vilji eða
duttlungar, heldur samráð
margra manna, þar sem loka
ákvörðunarvald í meiriháttar
málum er hjá ríkisstjórn og
Alþingi.
— Hefur virkjunin ekki einn
ig verið gagnrýnd á málefna-
legum grundvelli?
— Jú, annað hvort væri nú.
Eins og ég hef áður sagt, þá er
Kröfluvirkjun ekki hafin yfir
gagnrýni eða umtal fremur en
önnur mannaverk. Mér dettur
helst Knútur Otterstedt í hug
í þessu sambandi. Þó að ég hafi
ekki átt skoðanalega samleið
með honum í mörgu því, sem
varðar virkjunarmál fyrr og
síðar, þá verður hann ekki
vændur um það að vera ekki
málefnalegur, þó að stundum sé
hann einstrengingslegur að mín
um dómi. Að vísu verð ég að
segja eins og er, að ég þekki
gagnrýni Knúts á Kröfluvirkj-
un meira af afspurn en svo að
ég hafi heyrt hana af hans eigin
vörum eða séð hana túlkaða af
honum sjálfum á prenti. Þó
þykist ég vita, að gagnrýni hans
liafi beinst að tilteknum þátt-
um í heildarundirbúningi virkj-
unarinnar. Hann hefur m. a.
talið það ámælisvert, að ekki
hafi legið fyrir rökstuðningur
fyrir nauðsyn svona stórs orku-
vers, þegar í það var ráðist og
að ekki sé rekstraráætlun fyrir
hendi. Hvað þessa rekstrar-
áætlun varðar, þá má vera, að
á því máli sé einhver misbrest-
ur. En enga ástæðu sé ég til
þess að gera roikið úr því í
sjálfu sér, enda má úr því bæta
næstum að segja hvenær sem
er. í því sambandi yrði nauð-
synlegt að leita til Knúts Otter-
stedts sem framkvæmdastjóra
Laxárvirkjunar, því að ekki
kemur annað til mála en að
allar orkustöðvar á Norður-
landi, og raunar Austurlandi
líka, verði reknar í sameiningu
og undir einni stjórn. Um hitt
atriðið, að Kröfluvirkjun sé of
stór, er ég Knúti allsendis ósam
mála. Það er mín skoðun og
samstarfsmanna minna við
Kröfluvirkjun, að ekki sé
minnst á iðnaðarráðherra, að
Knútur hætti til að vanmeta
orkuþörf í Norðlendingafjórð-
ungi. Það er raunar ekki nýtt
að orkuþörf Norðurlands sé van
metin. Þannig hefur það verið
síðustu 10—15 ár að minnsta
kosti. Sannleikurinn er sá, að
Norðurland hefur verið í orku-
svelti árum saman. Hér hefur
ríkt sannkölluð orkukreppa.
Norðlendingar hafa beinlínis
verið vandh' á að búa við raf-
magnsleysi og agaðir til þess að
gera þar engar kröfur. Það er
býsna vandasamt að mynda sér
skoðun á því, hver orkuþörf
muni verða í framtíðinni. Slík
stærð verður hvorki mæld né
vegin. Rafmagnsverkfræðingur
með reikningsstokk sinn stend-
ur í rauninni ekkert betur að
vígi að finna rétta forsendu
fyrir slíkri framtíðarspá heldur
en hver annar skynsamur og
dómgreindargóður maður.
Kjarni málsins er sá, að mér
finnst Knútur Otterstedt van-
meta orkuþörfina. Framtíðin
ein verður að skera úr því,
hvort sjónarmiðið sé réttara.
— Ég vil segja það að síðustu
og endurtaka það, sem ég hef
sagt svo oft áður, sagði Ingvar
Gíslason í lok samtalsins, að
Köfluvirkjun er ekki einasta
mikið mannvirki og sérstætt,
enda stærsta framkvæmd, sem
nokkru sinni hefur verið ráðist
í á Norðurlandi, heldur mesta
hagsmunamál, sem nú er unnið
að í þágu Norðlendinga.
Blaðið þakkar viðtalið.

zy
zz

Ililmir SU 171 í reynslusiglingu á Eyjafirði.
Hilmir kominn á loSnu
Nýlega lauk Slippstöðin h.f.
gagngerðri endurbyggingu á
Hilmi SU 171. Var byggt yfir
þilfar skipsins og fram á hval-
bak. Auk þess var brúin hækk-
uð til samræmis og er skipið nú
mun betra í sjó og á allan hátt
meira skip að sögn skipstjórans,
Þorsteins Erlingssonar.
Endurbyggingar af þessu tagi
hafa verið gerðar á nokkrum
skipum hér á landi undanfarin
ár og gefist mjög vel, einnig
hefur verið nokkuð sótst eftir
slíkur breytingum hjá erlend-
um skipasmíðastöðvum.
Hilmir er nú á loðnuveiðum
og ber nú á annað hundrað
lesta meira en hann gerði fyrir
breytinguna.
Hilmir SU 171 er frá Fá-
skrúðsfirði, eign Hilmis s.f. og
framkvæmdastjóri er Jóhann
Antoníusson.
(F r éttatilky nning)
SAMBANDSFRÉTTIR
Rússar kaúpa fisk fyrir rúman
milljarð.
Á aðfangadag voru undirrit-
aðir í Móskvu samningar um
sölu á átta þúsund smálestum
af hraðfrystum fiski til af-
greiðslu á árinu 1976. Kaupandi
er V/O Prodintorg en seljendur
Sjávarafurðadeild Sambandsins
og Sölumiðstöð hraðfrystihús-
anna.
ISLANDSMÓTIBLAKI
Keppni í 2. deild íslandsmótsins
í blaki er hafin. í norður og
austurlandsriðli keppa lið frá
UMSE, Völsungi og ÚÍA. Þriðja
þ. m. fór fyrri leikur UMSE og
Völsungs fram og lauk honum
með sigri UMSE, sem vann 3
hrinur en Völsungur eina. Lið
UMSE hafði nokkra yfirburði,
enda keppnisvanara, en lið Völs
ungs lofar góðu.
Seinni leikur þessara aðila
fer fram f íþróttaskemmunni á
Akureyri í kvöld (miðvikudag)
og hefst keppnin klukkan 22.30.
Þá fór einnig fram leikur á
Húsavík 3. þ. m. í kvennaflokki
íslandsmótsins. Lið HSÞ sigraði
Völsung, vann þrjár hrinur en
Völsungur tvær. Liðin virðast
nokkuð jöfn að styrkleika. □
Heildarverðmæti samnings-
ins er um 1064 milljónir króna
miðað við núverandi gengi og
greinist magnið í fimm þúsund
lestir af flökum og þrjú þúsund
lestir af heilfrystum fiski.
Nokkrar smávægilegar breyt-
ingar urðu á milli fisktegunda.
Samningsgerðina önnuðust af
fslands hálfu Sigurður Markús-
son, framkvæmdastjóri Sjávar-
afurðadeildar Sambandsins, og
Árni Finnbjörnsson, sölustjóri
Sölumiðstöðvar hraðfrystihús-
anna, en af hálfu V/O Prodin-
torg hr. Petrjenko forstjóri o. fl.
175 þúsund Heklupeysur til
Rússlands.
Síðari hluta desembermánað-
ar fóru fram samningaviðræður
í Moskvu um sölu á ullar- og
skinnavörum. Undirritaður var
samningur við Raznoexport um
sölu á 175.000 Heklupeysum fyr
ir tæpar 280 milljónir króna.
Ennfremur voru undirritaðir
Hvafi er nú að gerast í Sjálfstæðisfl?
Þessa dagana gerast margir
furðulegir atburðir í þjóðlífi
okkar. Sagnfræðingar komandi
kynslóða munu reyna að gera
sér grein fyrir því, hvað hafi
verið orsök þeirra og hvað
afleiðing. Nú, þegar atburðirnir
eru að gerast, eru menn ekki á
eitt sáttir um, hvað sé markmið
þeirra er standa að baki heiftar-
legri árása á formann Fram-
sóknarflokksins, Ólaf Jóhannes
son dómsmálaráðherra, og
hvort eða hvernig það hafi haft
áhrif á atburðarás íslenskrar
stjórnmálasögu.
Þeir, sem nú tala hæst og
mest um frjálsa og heiðarlega
blaðamennsku, eru óheiðarleg-
astir í málflutningi sínum. Þeir
tala um réttlæti og heiðarleika,
en virðast lítið skyn bera á siða
reglur þær, sem vestrænar
þjóðir telja hornsteina lýðræðis
og siðgæðis menningarþjóða.
Þeirra frelsi til að segja hvað
sem þeim dettur í hug um
menn og málefni, setja þeir ofar
sannleikanum. Manni getur
dottið í hug, að sannur heiðar-
leiki sé þeim ekki ljóst hugtak.
En þeir trúa á undramátt endui’
tekinna ósanninda.
Frjáls blaðamennska er yfir-
varp og hræsni þeirra manna,
sem sannir eru að ógeðslegri
rógskrifum en dæmi eru um.
Síðasta miðvikudag segir Vís-
ir, blað hins frjálsa peninga-
valds, í forystugrein sinni þessi
eftirtektarverðu orð:
„Dómsmálaráðherra þarf að
sjálfsögðu ekki að víkja vegna
ásakana sem fram komu í höf-
undargrein hér í blaðinu í síð-
ustu viku. En engum manni
kemur til hugar, að hann geti
setið eftir þær ruddalegu og
grófu ásakanir, sem hann hefur
borið á ritstjóra og útgefendur
þessa blaðs. Vegna hinna erfiðu
stöðu f landhelgismálinu sið-
ustu daga kann það að vera
eðlilegt, að forsætisráðherra
skuli ekki hafa veitt Ólafi Jó-
hannessyni lausn frá dómsmála
ráðherrastörfum þegar í stað.
En það hlýtur að gerast alveg
á næstu dögum, eins og hvar-
vetna hefði orðið raunin á í
vestrænum réttarríkjum."
Athugum hvað felst í þessum
setningum forystugreinar Vísis:
„Dómsmálaráðherra þarf að
sjálfsögðu ekki að víkja vegna
ásakana, sem fram koma í höf-
undargrein hér í blaðinu í síð-
ustu viku.“ í þessari setningu
felst sú játning, að áburður Vil-
mundar Gylfasonar á dómsmála
ráðherra sé ósannur og róg-
burður einn og að þess vegna
þurfi dómsmálaráðherra ekki
að víkja. En hann eigi að víkja
vegna þess hve hörðum orðum
hann fór um þá Vísis-menn —
um þá menn sem róginn flytja
til þjóðarinnar.
í orðum Vísis, sem til er vitn-
að hér að framan felst það, að
af rógi gerist menn ekki brot-
legir, en hins vegar séu þeir
sekir sem svari honum!
Lítum svo á niðurlag tilvitn-
aðra orða í forystugrein Vísis,
þar sem segir, að vegna erfiðrar
aðstöðu í landhelgismálinu
kunni það að vera eðlilegt, að
forsætisráðherra hafi ekki veitt
Ólafi Jóhannessyni lausn frá
störfum, en það hljóti að gerast
o. s. frv. — í þessum orðum
felst kurteisleg bending til for-
sætisráðherra, Geirs Hallgríms-
sonar, að nú sé kominn tími til
að segja af sér, því allt fullorðið
fólk ætti að vita, að Ólafur Jó-
hannesson yfirgefur ekki ráð-
herrastólinn fyrir þær sakir
einar sem hann sagði um Vísis-
menn, nema til komi stjórnmála
slit núverandi stjórnarflokka.
Það fer ekki milli mála, að
það kraumar í Sjálfstæðis-
flokknum og hefur raunar lengi
gert. Dagur varpaði þeirri
spurningu fram, í síðasta tölu-
blaði: Eru þeir að undirbúa
stjórnarslit? Það mætti spyrja
nú: Er Sjálfstæðisfl. að springa?
Síðasta föstudag kvað Dag-
blaðið í Reykjavík upp úr með
HANDKNATTLEIKIR UM SL. HELGI
samningar við sovéska sam-
vinnusambandið um gagnkvæm
viðskipti á árinu 1976. Þegar
hefur verið gengið frá kaupum
á gasolíu, mjöli og matvörum
fyrir um það bil 374 millj. kr.
Til jafnvirðis þessum kaupum
selur Sambandið ullarteppi og
peysur frá verksmiðjunum á
Akureyri. Ennfremur prjóna-
vörur framleiddar í ýmsum
prjónastofum, sem starfræktar
eru víðs vegar á landinu. '
Nú í fyrsta skipti hefur verið
samið um sölu á 2000 mokka-
kápum. Þetta magn má svo
aúka í allt að 10.000 stk. á ár-
inu, ef samningar nást um verð.
Ekki tókst að ná samkomu-
lagi um verð fyrir værðarvoðir
frá Ullarverksmiðjunni Gefjun,
* en samningatilraunum verður
haldið áfram hér í Reykjavík.
í samninganefnd SÍS voru
Hjörtur Eiríksson, Andrés Þor-
varðarson og Ásgrímur Stefáns-
son.
’það, að Geir Hallgrímsson eigi
að víkja, og það blað birti
„draum sinn um það, hvað við
tæki, og er þar Gunnar Thor-
oddsen orðinn forsætisráðherra,
Benedikt Gröndal utanríkisráð-
herra, Ingólfur Jónsson land-
búnaðarráðherra, Albert Guð-
mundsson bankamálaráðherra,
Ragnar Arnalds iðnaðarmála-
ráðherra, Gils Guðmundsson
sjávarútvegsráðherra og Jónas
Haralz fjármálaráðherra. Þar
hafa menn það. Það er að vísu
ekki nýtt, að Dagblaðið sé and-
vígt forsætisráðherranum, en
hitt kemur nokkuð á óvart, að
hið „frjálsa og heiðarlega“ blað
peningavaldsins, Vísir, gefi
honum bendingu um, að kom-
inn sé tími fyrir hann að segja
af sér. Mætti forsætisráðherr-
ann álíta að hér sannist hið
fornkveðna, að heggur sá er
hlífa skyldi. Eða hefur frelsis-
tal hinna ófrjálsu krata, sem
þjóna Vísi, ruglað þá svona í
ríminu? □
Um síðustu helgi fóru fram
tveir leikir í 2. deild í hand-
knattleik hér á Akureyri og
kom þá lið Keflavíkur og keppti
við Þór og KA. Tiltölulega fáir
sáu leikinn á laugardaginn,
þar sem mikill hringlandi var
með leiktímann. Aftur á móti
voru margir áhorfendur á
seinni leiknum.
: ! ■ 7 1 - ’i
Þór — ÍBK
Fyrri leik þessara liða lauk
með sigri ÍBK og höfðu Þórsar-
ar því harma að hefna. Þeir
mættu all ákveðnir til leiks en
þrátt fyrir það hélst leikurinn
í jafnvægi framan af, en er líða
tók á fyrri hálfleik seig Þór
fram úr og í leikhléi var staðan
12—9 Þór í hag. Þorbjörn Jens-
son hafði verið atkvæðamestur
og skorað 4 mörk á fyrstu ellefu
mínútunum, en þá tóku Kefl-
víkingar hann úr umferð, en
við það losnaði um samherja
hans og skoruðu þeir til skiptis.
Seinni hálfleikur var ver leik-
inn en sá fyrri, en þó tókst Þór
að halda forskotinu og lauk
leiknum með sigri þeirra,
20—16. Þeir hafa því hlotið 8
stig af 20 mögulegum.
Keflvíkingum hefur farið
mikið fram í handknattleik
undir stjórn FH-ingsins Helga
Ragnarssonar og skoraði hann
og Þorsteinn Ólafsson 12 af 16
mörkum liðsins.
Um frammistöðu Þórs í þess-
um leik og raunar það sem af
er keppnistímabilinu væri hægt
að skrifa langt mál. Það er a.
m. k. ærið umhugsunarefni fyr-
ir lið, sem náði 1. deildar sæti
fyrir skömmu, að það skuli nú
hrósa happi að falla ekki niður
í 3. deild, en með sigri sínum á
laugardaginn má segja að þeirri
martröð hafi fyrst verið bægt
frá.
I þessum leik komu enn fram
helstu veikleikar liðsins þótt
þeirra yrði minna vart en oft
áður, sem m. a. stafaði af því
að Aðalsteinn Sigurgeirsson
þjálfari liðsins lék nú með og
hélt spilinu gangandi. Varnar-
leikur liðsins var sæmilegur en
sóknarleikurinn var fálmkennd-
ur og byggðist nær eingöngu á
einstaklingsframtaki. Lið, sem
hefur jafn góða einstaklinga og
Þór getur náð mun lengra ef
reynt er með skipulagi að nýta
hæfileika þeirra. Skipulegri
samvinnu línumanna og' úti-
spilara er t. d. ekki til að dreifa
og ekki annað að sjá en þessi
þáttur þjálfunar hafi algjörlega
farist fyrir. Innáskiptingar voru
með besta móti, en það er atriði,
sem Þór verður einnig að taka
til alvarlegrar endurskoðunar
og hafa hugfast að þeir sem eru
á bekkjunum í upphafi leiks
eru líka í liðinu og hafa miklu
hlutverki að gegna.
Dómarar voru Sigbjörn Gunn
arsson og Hörður Hihnarsson
og dæmdu ágætlega.
KA — ÍBK
Daginn eftir ofangreinda
viðureign kepptu KA og ÍBK.
KA hefur enn möguleika að
komast í 1. deild þótt óneitan-
lega standi ÍR betur að vígi,
hefur tapað einu stigi minna.
KA varð því að sigra, ekkert
minna dugði. Þeir byrjuðu af
miklum krafti og skoruðu tvö
fyrstu mörkin, en ÍBK jafnaði
fljótt, en bráðlega seig KA
fram úr og í leikhléi var staðan
17—13 þeim í vil.
I síðari hálfleik virtust KA-
menn slaka á og skoruðu þá 13
mörk en ÍBK 12. Endanlegar
,iur urðu því 30—25.
Eins og' þessar tölur bera með
sér, var sóknarleikurinn látinn
sitja í fyrirrúmi í þessum leik
og vas-narleikur liðanna alls
ekki nægilega góður. Það er
t. a. m. óþarft fyrir jafn gott lið
og KA að fá á sig 25 mörk frá
miðlungsliði í 2. deild. En þrátt
fyrir þennan markafjölda var
sigur KA aldrei í hættu og af
þeim sökum var freistandi fyrir
leikmenn að láta svolítið váða á
súðum.
KA hefur vísast aldrei verið
betra en um þessar mundir og
yrði slæmt ef það næði ekki því
takmarki ag leika í 1. deild
næsta vetur, til þess hefur liðið
alla burði.
Einkum er athyglisvert hve
marga liðtæka menn þeir eiga,
sem eflaust er árangur þess hve
óhræddir þeir hafa verið að
gefa ungum leikmönnum tæki-
færi. Liðið brotnar því ekki nið-
ur þótt einn maður sé tekinn úr
umferð. Hinu er ekki að leyna,
að þrír menn eru máttarstólpar
liðsins: Hörður Hilmarsson,
Halldór Rafnsson og Þorleifur
• Ananíasson. Samvinna útispil-
ara og línumanna er t. a. m. góð
og með fullkomnum ólíkindum
hvað Þorleifur getur hlaupið og
barist um; engu líkara en mað-
urinn sé þindarlaus. Halldór og
Hörður kunna líka vel að nota
þá sundrungu, sem hann veldur
í vörn andstæðinganna, enda
skoruðu þeir þremenningar alls
22 mörk í leiknum og var Þor-
leifur hæstur með 11 mörk.
Eftir þennan leik hefur KA
hlotið 17 stig af 20, en ÍR 20 af
22.
Dómarar voru að sunnan og
dæmdu sæmilega. Það leiðir
aftur hugann að því hvort ekki
sé tímabært að félögin samein-
ist um að beita sér fyrir því að
dómarar, a. m. k. í leikjum á
Akureyri, séu héðan og firri sig
með því stórútgjölöum.
I. Sv.
- SMÁTT OG STÓRT
(Framhald af blaðsíðu 8)
RÍKISSTYRKURINN
Ríkisstyrkur til blaðaútgáfu
landsmanna var upp tekinn
fyrir nokkrum árum og þá var
til þcss ætlast, að landsbyggðar-
blöðin íengju umtalsverðan
liluta þar af. Af cinhverjum
ástæðum hafa dagblöð Rejkja-
víkur náð til sín nær öllumj
þessum styrk, allmargar milljón
ir á ári hverju hvert þeirra, en
vikublöð landsins hafa orðið út-
undan á liinn lierfilegasta hátt.
Á þessu ári ætla fjárlög 27,5
milljónir króna til blaðanna.
Landsbyggðin unir þvf ekki
lengur að fá ýmist enga krón-
una, eða svo fáar krónur að
uppliæðin sé beinlínis móðg-
andi, og þannig var það á síð-
asta ári.
i I '■
STEFNAN MÓTUÐ
í þessu cfni er „samábyrgð"
stjórnmálaflokkanna ljós og
mætti linna. Stefna hefur verið
mótuð lijá blaðstjórnmn Akur-
eyrarblaðanna, og getur hún, e£
þingmenn bera hana fram til
sigurs, talist spor í rétta átt,
þótt liún feli í sér liófsamar
kröfur. Ályktanir um þetta
efni, efnislega samliljóða, hafa
verið birtar í öllum fjórum
bæjarblöðunum og má vænta
þess, að eftir þcssu verði tekið
og eklú skellt við skollaeyrum.