Dagur - 24.09.1981, Qupperneq 5

Útgefandi: ÚTGAFUFÉLAG DAGS
Skrifstofur: Hafnarstræti 90, Akureyri
Ritstjórnarsimar: 24166 og 21180
Sími auglýsinga og afgreiðslu: 24167
Ritstjórl (ábm.): HERMANN SVEINBJÖRNSSON
Blaðamenn: Áskell Þórisson,
Gylfi Kristjánsson
Augl. og afgr.: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
Prentun: Prentverk Odds Björnssonar hf.
Samstaða riðlast?
Nú er að koma í Ijós, eins og spáð
hafði verið, að ekki væru allir
Austfirðingar jafnhrifnir af stór-
iðjuáfromum á Reyðarfirði, sem
Hjörleifur Guttormsson iðnaðar-
ráðherra, hefur beitt sér fyrir og
sveitarstjórnarmenn á aðalfundi
Sambands sveitarfélaga á Austur-
landi tóku undir einróma. Þannig
spyr Ólafur Gunnarsson, fram-
kvæmdastjóri Síldarvinnslunnar í
Neskaupstað, hvort sveitarstjórn-
armenn séu sambandslausir við
austfirskt atvinnulíf, í grein sem
hann ritaði nýlega í Austurland,
málgagn Alþýðubandalagsins fyr-
ir austan.
Ólafur segir, að eitt mesta
vandamái atvinnufyrirtækja á
Austurlandi sé mannekla. Hann
segir að nú vanti 600-700 manns
til að nýta þau atvinnutækifæri,
sem til staðar séu f fjórðungnum.
Fleiri íbúar fjölgi einnig öðrum
störfum, þannig að þó ekki sé
reiknað með margfeldisáhrifum
sem störf í framleiðslugreinunum
hafí, sé örugglega hægt að gera
ráð fyrir að rými sé fyrir eitt þús-
und manns til starfa í fjórðungn-
um. Ólafur Gunnarsson segir, að
íbúum gæti þess vegna fjölgað um
3000 manns. Hann bendir á að á
Eskifirði og Reyðarfirði vanti á
annað hundrað manns og allir geti
séð hvaða áhrif starfsemi stóriðju
á Reyðarfirði með 170 manna
starfslið hefði á þau fyrirtæki sem
fyrir eru.
Ólafur segir aðeins sé réttlæt-
anlegt að reisa stóriðju við Reyð-
arfjörð ef hún er svo rekstrarlega
hagkvæm, að hún geti bætt upp
það tjón sem verður á annarri at-
vinnustarfsemi. Hann segist vera
algjörlega andvígur stóriðjufyrir-
tækjum, sem ekki taki þátt í að
bera yppi velferðarþjóðfélag okk-
ar á sama hátt og önnur fyrirtæki.
Þau eigi að búa við sömu rekstr-
arskilyrði og önnur fyrirtæki
landsmanna, en þeim megi ekki
halda gangandi með skattlagn-
ingu á launþega og önnur fyrir-
tæki.
í niðurstöðum segir Ólafur
Gunnarsson m.a., að næg atvinna
sé víðast hvar á landinu, en
íbúðahúsnæði vanti. Það kosti
meira að búa úti á landi, þar sem
ekki sé hægt að bjóða upp á sömu
möguleika í félags- og menning-
arstarfsemi, heilbrigðisþjónustu
og menntun, og hærri tekjur úti á
landi þurfi að vega upp þennan
mun. Þá þurfi að efla þróttmikil
fyrírtæki í sjávarútvegi, hinni
einu raunverulegu stóriðju íslend-
inga og iðnaðartækifærin komi þá
af sjálfu sér.
Samkvæmt þessum orðum
Ólafs Gunnarssonar í Neskaups-
stað virðist hin rómaða samstaða
Austfirðinga í stóriðjumálum vera
að riðlast.
Hilmar Gíslason, yfirverkstjóri Akureyrarbæjar:
„EINN BRAGGARÆFILL
FYRIR ALLAR VIÐGERÐIR“
Bragginn sem hýsir alla viögerðaraðstööuna.
„Það þýðir auðvitað ekki neitt
að vera með einhverja óraun-
hæfa heimtufrekju, en því er
ekki að neita að viðgerðaað-
staða fyrir okkur er ákaflega
bágborin vægast sagt. Við er-
um með einn braggaræfii þar
sem sinna verður öllum við-
gerðum á tækjafiota bæjar-
ins,“ sagði Hilmar Gislason
yfirverkstjóri Akureyrarbæjar
er hann gekk með okkur um
athafnasvæði bæjarstarfs-
mannanna við Tryggvabraut á
dögunum.
Saltskúrinn umræddi.
Hilmar byrjaði á því að.sýna
okkur aðstöðuna fyrir þá starfs-
menn bæjarins sem vinna út um
bæinn. Nýlegt hús sem . byggt
hefur verið upp í áföngum. „Þetta
er all þokkaleg aðstaða en í hús-
inu er aðsetur verkamannanna,
kaffisalur, skrifstofan mín, lager
og smá vinnuaðstaða. Hér hafa
verkamennirnir m.a. afdrep þar
sem þeir koma saman áður en
þeir halda til vinnu út um bæ-
• „ u
ínn.
Næst lá leið okkar út á svæðið,
og fyrst varð á vegi okkar hið
svokallaða viðgerðaverkstæði.
Því miður eru þau húsakynni
ekkert til að hrópa húrra fyrir,
nefnilega einn braggaræfill sem
er allt of lítill og auk þess ein
allsherjar brunagildra.
„Það er þetta sem er alvarleg-
asta málið, þessi aðstaða hérna
eða öllu heldur aðstöðuleysið,"
sagði Hilmar. „Bragginn er
klæddur að innan með timbri og
einangraður með spæni. Þetta er
eina aðstaðan sem við höfum til
viðgerða á öllum vélaflota okkar.
Inni í horni braggans er einnig
allur varahlutalagerinn í þessi
tæki, varahlutir fyrir milljónir.
Þetta er auðvitað alveg gjör-
ómögulegt verkstæðispláss, eld-
hættan gífurleg og enginn réði
neitt við neitt ef eldur kæmi hér
upp. Hérna erum við oft með tvö
og þrjú tæki inni á veturna þegar
allt er í basli hjá okkur, og við
kæmum þeim ekki út ef það
kviknaði í.“
„Okkur var sagt á sínum tíma
að við ættum að fá íþrótta-
skemmuna þegar hún losnaði,
hún er byggð sem áhaldahús fyrir
okkur á sínum tíma en ég sé ekki
aö við fáum hana neitt á næst-
unni. Á sama tíma og tæki sem
við notum ekki á vetuma liggja
hér úti um allt eins og hráviður í
snjónum, verður okkur gjaman
litið hér yfir þar sem Rafveitan
hefur fengið myndarlegt aðsetur
og við berum þessa aðstöðu
gjarnan saman í huganum. Við
erum miklu stærra fyrirtæki samt
sem áður.“
Hilmar sýndi okkur skúr einn
litinn sem starfmennimir smíðuðu
sem smurolíugeymslu, og einnig
er þar kofaræfill sem notaður er
sem saltgeymsla.
— Við spurðum Hilmar hvort
það væri mikið um að tækin
hefðu skemmst eitthvað að ráði
við að geyma þau svona úti.
„Nei ég myndi ekki segja það,
en auðvitað liggja þau undir
skemmdum. En við höfum reynt
að hnoða okkur inn hingað og
þangað um bæinn með þau tæki
sem hafa beinlínis legið undir
skemmdum. Það sem mig
dreymir um, er að þetta núver-
andi verkstæðishús verði einungis
geymsla og að byggt verði hérna á
lóðinni myndarlegt viðgerða-
verkstæði og við fengjum
iþróttaskemmuna. Þetta vil ég,
þótt ég sé hlynntur íþróttum. Það
verður að taka einhverja ákvörð-
un í þessu máli, það þýðir ekki að
salta þetta svona endalaust."
— En hvernig er tækjabúnað-
urinn sjálfur?
„Við erum í sjálfu sér ekki svo
illa búnir tækjum, en þessi tæki
eru bara orðin of gömul og okkur
er farið að langa til að endurnýja
vlss tæki.“
Hilmar tjáði okkur að til stæði
að fá nýjan veghefil, enda eru
heflarnir sem fyrir eru ekki neinir
„unglingar" lengur. Sá elsti er frá
árinu 1947, annar frá 1965 og
einn frá 1973 sem hefur reynst
erfiðastur vegna bilana. „Við
ætluðum að fá okkur hefil á þessu
ári, og vonumst til að það verði
hægt um áramótin. Svo vantar
okkur vél sem leggur malbik fyrir
næsta sumar og valtara og
ámoksturstæki.“
— Hvernig eruð þið útbúnir til
að ryðja snjó af götum bæjarins
næsta vetur?
„Ef öll tæki eru í lagi, þá
sleppur þetta. Annars held ég að
framtíðin sé sú að við mokum
miklu minni snjó. Bærinn hefur
stækkað svo mikið. Við höfum
alltaf getað hreinmokað íbúða-
svæði skömrhu eftir snjókomu, en
nú er sá tími að líða að það sé
hægt ef ekki kemur til stóraukinn
vélakostur, og ég held að það
verði bara ekki. Við verðum bara
að einbeita okkur að aðalgötun-
44
um.
Hilmar, hefillinn frá 1947 og valtarinn gamli.
BÆJARSTJÓRNARSTÖRF
Ég vil verða við ósk ritstjóra Dags
og skrifa nokkrar línur og tína fram
það sem ég tel að séu aðalatriði
bæjarstjómarstarfa.
Ég tek það fram, að sjálfsagt
verða ekki allir sammála mér,
menn leggja mismunandi áherslu á
málin. Einn telur ýms félagsmál
eigi að hafa forgang en annar
skipulag, gatnagerð og aðrar verk-
legar framkvæmdir sem skapa eiga
skilyrði fyrir traustan atvinnu-
rekstur.
Um ýms önnur mál sem koma til
kasta bæjarstjórnar er sjaldan
ágreiningur, en þar á ég við skóla-
mál, heilbrigðismál og önnur mál,
sem löggjafinn hefur ákveðið hlut
bæjarfélagsins.
Tekjustofnar bæjarfélagsins eru
afmarkaðir, en helstu tekjustofn-
arnir eru útsvars- og aðstöðugjald,
fasteignagjöld og jöfnunarsjóðs-
gjald. Útsvarstekjurnar eru u.þ.b.
helmingur heildartekna bæjar-
félagsins.
Ýmis gjöld eða allt að 80% af
tekjunum eru lögbundin eða
bundin á annan hátt, þannig að í
raun getur bæjarstjórn ekki ráðsk-
ast m^ð nema um 20% af tekjum
bæjarfélagsins. Rétt er að hafa
þetta í huga þegar kröfur eru gerð-
ar til ýmissa framkvæmda sem yf-
irleitt eru æskilegar en misjafnlega
nauðsynlegar. Til hliðar við sjálfan
bæjarsjóð eru bæjarfyrirtækin raf-
veitan, hitaveitan, vatnsveitan og
höfnin. Stjórnir fyrirtækjanna gera
sínar fjárhags- og framkvæmda-
áætlanir sem bæjarstjórn fjallar um
og staðfestir síðan. í veigamiklum
atriðum getur bæjarstjórn tekið
sjálfstæðar ákvarðanir sem varða
þessi fyrirtæki, og hefur oft gert.
m
Bæjar- og sveitar-
stjórnarmál I
Ég er því marki brenndur að
verklegar framkvæmdir sem að
mínu áliti gera bæinn byggilegri og
líflegri eru ofarlega í huga mér, en
það skal vel vanda sem lengi skal
standa, og því er skipulag bæjarins
eitt ábyrgðarmesta starf, sem unnið
er á hans vegum.
Að mínu áliti eru íhaldsemi og
framsýni góðir kostir þeirra sem
skipuleggja. Gömul og lúin mann-
virki, sem geta ekki þjónað lengur
tilgangi sínum verða oft að víkja
fyrir þörfum og kröfum nýs tíma.
Nútíma samgönguæðar ryðja sér
leið, því það er ekki á okkar valdi
að stöðva þróunina, og við eigum
ekki að reyna það, heldur að vinna
með henni og reyna að skyggnast
inn í framtíðina og gera okkur
grein fyrir þörfum afkomenda
okkar. Einnig eru ýmis mannvirki
sem æskilegt er að fái að standa og
setja svip á bæinn svo fremi að
þeim sé viðhaldið og sómi sýndur
af eigendum.
Bæjarfélagið er félag allra íbúa
þess, og stjórn þessa félags á að
reyna að skapa félagsmönnum, það
er öllum bæjarbúum, þroska,
starfs- og hvíldarskilyrði.
Þessu æskilega marki verður
kannski aldrei náð, en við höfum
nálgast það undanfarin ár, og
munum ná frekari árangri ef bæj-
arfulltrúar bera gæfu til að vinna
saman og láta flokkshagsmuni
víkja fyrir hagsmunum bæjar-
félagsins.
Atvinnumálin eru áreiðanlega sá
málaflokkur sem bæjarstjórn verð-
ur mest að beita sér fyrir, á næstu
árum. Við verðum með öllum til-
tækum ráðum að reyna að sjá svo
um að Akureyrar og Eyjafjarðar-
byggð haldi híut sínum og að Ak-
ureyri geti í vaxandi mæli gegnt
höfuðstaðarhlutverki fyrir Norður-
land á öllum sviðum þjóðlífs.
Ingólfur Árnason.
Umsjón: Ólafur Ásgeirsson
Kristján Arngrímsson
Sterkir Rússar áttu ekki
í vandræðum með KA
Það var mun meiri reisn yfir
leik KA og Rússanna, en þegar
liðið lék kvöldið áður við Þór.
KA veitti þeim nokkra keppni,
og sérstaklega var vörn þeirra
betur á verði. KA reyndi að
stöðva stórskyttur Rússanna
með því að koma vei á móti
þeim, og nokkrum sinnum
heppnaðist það mjög vel.
Rússarnir eru stórir og sterkir
og þar að leiðandi erfitt að
skora hjá þeim með langskot-
um.
Flest mörk KA gerðu þeir með
línusendingum og einnig nokkur
með lágskotum. Eitt og eitt lang-
skot klauf þó rússnesku vörnina
en frábærir markmenn þeirra
vörðu mjög vel. Þegar flautað var
til leiksloka var öruggur rúss-
neskur sigur í höfn, 31 mark gegn
19.
Fyrstu sóknir beggja liða runnu
út í sandinn og það var ekki fyrr
en á fjórðu mín. að fyrsta markið
kom og var það rússneskt. Jóhann
jafnar síðan fyrir KA með góðu
KA: 19
RÚSSAR:31
„gegnumbroti“. Þá gerðu Rúss-
arnir tvö og síðan KA önnur tvö
og voru þar að verki Guðmundur
Guðmundsson og Þorleifur. Þá
kom slæmur kafli hjá KA og
Rússarnir gerðu sjö mörk í röð án
þess að KA mönnum tækist að
skora, og var þá staðan orðin 10
gegn 3. Þá kom aftur mjög góður
tíu mín. kafli hjá KA þar sem allt
gekk þeim í haginn og skoruðu
þeir þá hvert markið á fætur öðru
og breyttu stöðunni í 12 gegn 13,
Rússum í hag. Rússarnir tóku
síðan góðan sprett síðast í fyrri
hálfleik og þegar dómararnir
flautuðu til hálfleiks var staðan
18 gegn 13.
Strax á fyrstu mín. síðari hálf-
leiks fengu KA menn á sig víti
sem var skorað úr og síðan gerði
Friðjón gott mark. Rússamir
spiluðu harða vörn í síðari hálf-
leik og markverðirnir vörðu eins
og berserkir þannig að KA
mönnum reyndist erfitt að koma
boltanum í netið. Þrjú síðustu
Þorleifur, Friðjón og Guðmund-
ur skoruðu fjögur mörk hver
fyrir KA, Magnús Birgisson, Jó-
liann Einarsson og Sigurður
Sigurðsson gerðu tvö hver og
Jakob Jónsson (Stefánssonar)
gerði eitt. Jakob er kornungur
leikmaður sem er að hefja feril
sinn i meistaraflokki, og stóð sig
mjög vel. Sennilega er hann einn
efnilegasti unglingur sem lengi
mörk leiksins voru rússnesk og
leikurinn endaði 31 gegn 19 eins
og áður sagði.
Þessi leikur var mun betri en
kvöldið áður og miðað við styrk
Rússanna virðist fyrstu deildar lið
KA hafa komist nokkuð vel frá
leiknum.
hefur komið fram í þessari íþrótt.
Dómarar voru þeir nafnar
Gunnar Kjartansson og Gunnar
Jóhannsson og dœmdu þeir vel
enda leikurinn auðveldur.
Það voru Þórsarar sem að
þessari heimsókn stóðu, og eiga
þeir lof skilið fyrir það framtak,
en sennilega tapa þeir á heim-
sókninni, því allt of fáir sýndu
leikjum þessum áhuga.
Jakob efnilegur
Rússarnir skora eitt af sinum 42 mörkum i leiknum gegn Þór. (Ljósmynd KGA).
Markaregn er Kunsevo
gjörsigraði Þórsarana
Þríðjudeildar lið Þórs í hand-
knattleik hafði litið að gera í
hendur Rússneska liðsins
KUNSEVO en þau iéku í
íþróttaskemmunni á þriðju-
dagskvöldið. Rússarnir
sigruðu, með 42 mörkum gegn
27, og sennilega hafa aldrei
verið skoruð jafn mörg í einum
handboltaleik hér á Akureyri.
Leið Þórs er að mestu skipað
ungum og óreyndum leikmönn-
um, en gömlu kempurnar Sig-
tryggur og Árni Gunnarsson eru
þó ennþá með.
Eflaust er þetta rússneska lið
mjög sterkt en þegar mótspyrnan
er léleg verður leikur þeirra
kærulaus og sérstaklega voru þeir
kærulausir í vörninni og
létu markmennina um að verja.
Þaéf gerðu þeir líka svo sannar-
lega, því slík markvarsla hefur
sjaldan sést hér í skemmunni. En
þrátt fyrir markvörslu á heims-
mælikvarða gerðu Þórsarar 26
mörk og sýnir það greinilega að
ekki hefur verið lögð áhersla á
vamarleikinn hjá rússunum.
í fimrn mín. héldu Þórsarar í
við Rússana og komust þá t.d. í
tveggja marka mun, en þá tóku
Rússarnir við sér og skoruðu níu
mörk l röð. Þá gerði Árni laglegt
mark í hægra horninu, en Rúss-
amir svöruðu strax með þremur í
viðbót, og var staðan þá orðin 16
gegn 7.
Síðustu mín. fyrri hálfleiks
voru jafnar, og var það sérstak-
lega að þakka góðu framtaki hjá
Guðjóni sem annars var langbesti
maður Þórsara. I hálfleik var
staðan 23 gegn 14. Rússarnir
gerðu síðan fjögur fyrstu mörkin í
síðari hálfleik, og ef Þór tókst að
gera eitt, gerðu þeir yfirleitt tvö til
þrjú í staðinn.
Þegar flautað var til leiksloka
var staðan orðin 42 gegn 26 eins
og áður segir. I liði Rússanna eru
þrír landsliðsmenn. Það eru
markmaðurinn sem lék í fyrri
hálfleik, Belov sem í fyrri hálfleik
var nr. 7 en lék ekki í þeim síðari
og leikmaður no 11 sem jafnframt
var markhæstur í leiknum með 14
mörk.
Hjá Þór var Guðjón mark-
hæstur með 11 mörk og Sigurður
Pálsson gerði 7. Ámi Gunnars-
son gerði þrjú lagleg mörk íir
hægra horninu. Dómarar voru
Gunnar Kjartansson og Ólafur
Haraldsson og dæmdu þeir ágæt-
lega.
4 - DAGUR - 24. september 1981
24. september 1981 - DAGUR - 5