Dagur - 18.02.1985, Qupperneq 4

4 - DAGUR - 18. fébrúar 1985
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SÍMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 180 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 25 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI:
GÍSLI SIGURGEIRSSON
BLAÐAMENN:
EIRÍKUR ST. EIRÍKSSON OG GYLFI KRISTJÁNSSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI: 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Kosningar í vor?
Mikið er nú rætt um það manna á meðal hvort
efnt verði til kosninga með vorinu. Bæði
Steingrímur Hermannsson, forsætisráðherra
og Albert Guðmundsson, fjármálaráðherra,
töldu slíkt ekki líklegt þegar þeir voru spurðir
um það í sjónvarpsþætti á dögunum. Hins
vegar verður ekki annað séð en að Morgun-
blaðið sé að undirbúa stjórnarslit og enginn
ætti að láta sér detta í hug að Morgunblaðið
leiki einhvern einleik í þessu máli. Tengsl
þess við áhrifamikil öfl í Sjálfstæðisflokknum
eru meiri en svo að um prívathugmyndir rit-
stjóranna einna sé að ræða.
Morgunblaðið hefur gert heldur lítið úr til-
kynningu ríkisstjórnarinnar um efnahagsmál,
sem nýlega er komin fram. Þar er heldur eng-
in leiftursókn á ferðinni, heldur fyrirhugað að
leiða efnahagsmálin á nýjan leik inn á braut
minnkandi verðbólgu. Það ætti ekki að vera
neinum dulið að skiptar skoðanir eru meðal
stjórnarflokkanna um ýmis mál. Framsóknar-
flokkurinn léði ekki máls á því að fara leiftur-
sóknarleið Sjálfstæðisflokksins með tilheyr-
andi atvinnuleysi, þegar til þessa stjórnar-
samstarfs var efnt. Þrátt fyrir það tókst að
taka á málum með þeim hætt að til farsældar
varð fyrir þjóðarbúið í heild þótt fórnir þær
sem almenningur þurfti að færa hafi verið of
miklar. Framsóknarmenn vildu við gerð þess-
ara nýju efnahagstillagna taka á því mikla
óréttlæti sem skapast hefur vegna auð-
söfnunar með hjálp verðbólgunnar á undan-
förnum árum. Þeir vildu skattleggja verð-
bólgugróðann - skattleggja óeðlilega miklar
eignir sem til hafa orðið og færst á tiltölulega
fáar hendur vegna verðbólgu undanfarinnar
ára. Á þetta máttu sjálfstæðismenn ekki
heyra minnst. Fleiri ágreiningsmál er að finna
meðal stjórnarflokkanna, en varla er sá
ágreiningur meiri en gengur og gerist í sam-
starfi tveggja eða fleiri mismunandi stjórn-
málaflokka.
Ætli Sjálfstæðisflokkurinn að rjúfa stjórnar-
samstarfið er ekki hægt að líta á það á annan
veg en að hann sé að hlaupast undan merkj-
um — hlaupast undan þeirri ábyrgð sem hann
tók á sig við stjórnarmyndunina. Ekki er gott
að henda reiður á því hver hin raunverulega
ástæða kann að vera. Sundrungin og ágrein-
ingurinn á þar þó sjálfsagt mestan þátt, óá-
nægjan með að formaðurinn skuli ekki hafa
fengið sess við hæfi í ríkisstjórninni, sem er
enga við að sakast nema sjálfstæðismenn
sjálfa. Óttinn við að skemmtikraftaherferð Al-
þýðuflokksins muni hafa af þeim því meira
fylgi sem lengra líður á kann einnig að bland-
ast í þetta mál.
, Píanótónleikar Onnu
Aslaugar Ragnarsdóttur
Anna Áslaug Ragnarsdóttir
píanóleikari hefur vakið athygli
og hlotið mjög góða gagnrýni fyr-
ir tónleika sína bæði innan lands
og utan. Nú nýverið flutti hún
tónsmíðar eftir íslenskt tónskáld
í Reykavík, og vakti góð frammi-
staða hennar mikla athygli. Anna
Áslaug leikur á opinberum tón-
leikum í Tónlistarskólanum á
Akureyri miðvikudaginn 20.
febrúar, öskudag, og hefjast tón-
leikarnir kl. 20.30.
Anna Áslaug starfaði um eins
árs skeið sem píanókennari á Ak-
ureyri, en hefur síðan verið bú-
sett erlendis, og starfar nú sem
píanóleikari og kennari í
Munchen í Þýskalandi. Hún er
dóttir Ragnars H. Ragnar tónlist-
arfrömuðar á ísafirði og hóf hún
5 ára gömul nám hjá föður
sínum. Síðar nam hún við Tón-
listarskólann í Reykjavík hjá
Árna Kristjánssyni, og einnig í
London, Róm og í Þýskalandi.
Á tónleikunum á Akureyri
flytur hún verk eftir Atla Heimi
Sveinsson, Hjálmar H. Ragnars-
son, Jónas Tómasson, Leif PórT
arinsson og Þorkel Sigurbjörns-
son. Á því ári sem nefnt er ár
tónlistarinnar í Evrópu, er m.a.
annars hvatt til að hver þjóð
stuðli sem mest að flutningi og
kynningu á tónsmíðum sinna tón-
skálda, og eru þessir tónleikar
vissulega ágætis framlag í því
sambandi.
Allt kostar það peninga
Um þessar mundir eru bæjaryfir-
völd að fjalla um fjárhagsáætlun
ársins 1985 og ákveða hve mikið
við bæjarbúar þurfum að leggja í
sameiginlegan sjóð, bæjarsjóðinn
okkar. Fasteignagjöldin hafa
þegar verið ákveðin og við erum
byrjuð að borga þau. Margir bera
sig illa og vondum konum kennt
um.
Afhentir voru undirskriftalist-
ar frá íbúum Akureyrarbæjar,
þar sem mótmælt er of háum fast-
eignagjöldum. Á tímum þegar
stór hluti fjölskyldna hefur vart
meira en til hnífs og skeiðar er
ofur eðlilegt að svona mótmæli
komi fram. Þó er ef til viil ein af
ástæðum fyrir mótmælum sú, að
þær upplýsingar sem birst hafa í
blöðum undanfarið um fasteigna-
gjöldin eru á ýmsan hátt villandi,
þess vegna er rétt að eftirfarandi
nái einnig augum bæjarbúa:
Fasteignaskattar fyrir árið 1984
voru 0,5625 af fasteignamati
eignarinnar (íbúðarinnar - ein-
býlishússins) en nú eru þau inn-
heimt með auknu álagi eða
0,625%. Upphæðirnar sem við
þurfum að borga hafa hækkað
mikið, aðalhækkunin stafar af
hækkuðu fasteignamati. Sú
hækkun sem leiðir af auknu álagi
á fasteignagjöld er aðeins um
9%. Á íbúð sem nú er metin á
um 1,6 millj. hækka fasteigna-
gjöldin samtals um 4.600 kr. en
þar af vegna aukins álags um ca.
1000 kr., eða 200 kr. á hvern
gjalddaga sem samsvarar u.þ.b. 3
sígarettupökkum.
Oft er bent á sæluríkið Reykja-
vík, þar sem veittur er afsláttur af
fasteignagjöldum á íbúðarhús-
næði. Hins vegar eru fasteignir
þar mun hærra metnar en hér og
því verða Reykvíkingar að greiða
hærri fasteignagjöld en við af
sambærilegri eign.
Fasteignagjöld og útsvör eru
aðaltekjur bæjarins til reksturs
og framkvæmda. Miðað við sömu
álaningu og í fyrra hefðu tekjur
af fasteignum árið 1985 orðið
71,4 millj. en verða 81 millj. Mis-
munurinn 10 millj. er u.þ.b. Vs
þeirrar upphæðar sem reiknað er
með að verði til nýframkvæmda
1985 nema lántökur verði aukn-
ar. Kostnaðaráætlun fyrir næsta
áfanga Síðuskóla er 32 millj. kr.
Þá má geta þess að eins og
undanfarin ár fá elli- og örorku-
lífeyrisþegar sem litlar tekjur
hafa ýmist 50% lækkun fast-
eignagjalda eða fulla niðurfell-
ingu.
Ýmislegt í skattalöggjöfinni
mismunar einstaklingum, en er
því miður ekki á annarra færi en
löggjafans að breyta. Það hefur
að vísu verið reynt en útkoman
orðið misgóð, eins og þegar
bændum var gert að gera bú sín
upp til skatts eins og fyrirtæki.
Afleiðingin var sú að næstum all-
ir bændur eru skattlausir og er
ekki örgrannt um að gildum góð-
bændum þyki sér misboðið. Það
þótti eitt sinn vafasamur heiður
að bera „vinnukonuútsvar", en
smekkur manna er misjafn. En
úr því að skattalögin eru nú
svona, finnst okkur eðlilegt að
skattleggja eignir en hafa útsvar-
ið þá aðeins lægra það muni
koma launafólki betur.
Það ætti öllum að vera ljóst,
sem fylgst hafa með málflutningi
Kvennaframboðsins, að við
höfum aldrei haldið því fram að
hægt væri að lækka gjöldin til
muna á sama tima og þjónusta
við bæjarbúa yrði bætt og bærinn
gerður að manneskjulegra sam-
félagi.
Þegar Kvennaframboðið kom
inn i bæjarstjórn 1982 voru allar
álögur á bæjarbúa nýttar til fulls,
en ástandið í bænum var samt
þannig að skóla vantaði alveg fyrir
skólaskyld börn í nýju hverfi.
Dagvistarými var hvergi minna á
íbúa í þéttbýli en hér, þó var
efnahagur flestra heimila þannig
að báðir foreldrar þurftu að afla
tekna utan heimilis til þess að
hafa íyrir brýnustu lífsnauðsynj-
um. Þjónusta við aldraða var
heldur ekki til fyrirmyndar. Ýms-
ar framkvæmdir voru í gangi og
sumar stórar en flestar hálfkarað-
ar vegna fjárskorts. Voru þó eng-
ar „óábyrgar, óraunsæjar, sveim-
huga Kvennaframboðskonur" í
bæjarstjórninni.
Margir virðast ekki gera sér
næg grein fyrir því, að til þess að
bærinn geti sinnt skyldum sínum
verður hann að hafa peninga.
Eitt nærtækt dæmi eru áðurnefndir
undirskriftalistar um lækkun fast-
eignagjalda því okkur er ekki
grunlaust um að sama fólk hafi
samþykkt ályktun um nýtt útibú
bókasafnsins í Glerárhverfi
nokkrum dögum seinna. Það er
vissulega mikilvægt menningar-
mál en kostar peninga eins og allt
annað og þeir koma að mestum
hluta frá okkur sjálfum.
Með kveðju frá
Kvennaframboðinu
Sigfríður Þorsteinsdóttir
og
Hólmfríður Jónsdóttir.