Dagur - 06.05.1986, Side 5

6. maí 1986 - DAGUR - 5
Um helgina 12-13. aprfl sl. var
haldið árlegt vélsleðamót
Landssambands íslenskra vél-
sleðamanna. Að þessu sinni
var hist í Kerlingafjöllum.
Mótið sóttu hátt á annað
hundrað vélslcðamenn víðast
hvar af landinu. Fjölmennastir
voru Sunnlendingar. Austfirð-
ingar voru lengst að komnir,
óku yfir 300 km á snjó og voru
2 daga á leiðinni. Lögðu þeir
upp frá Breiðdalsheiði og Gen-
isöldu á Fljótsdalsheiði og hitt-
ust vestan vð Snæfell.
Akureyringar og Eyfirðingar
lögðu flestir upp frá Geldingsá í
misstórum hópum. Fyrsti hópur-
inn, sem í voru Tómas Eyþórs-
son, Grétar Ingvarsson, Freyja
Jóhannesdóttir kona hans og
greinarhöfundur, lagði af stað
upp á Vaðlaheiði um kl. 6 síð-
degis á fimmtudag. Leiðin lá suð-
ur heiðina, yfir Bíldsárskarð og
suður undir Gönguskarð. Par var
fara niður í Garðsárdal um Kol-
grafargil. Vegna snjóleysis var
ekki hægt að fara frá bænum
Garðsá suður Garðsárdal að
austanverðu eins og oft er gert.
Frá Kolgrafargili tókst okkur að
þræða snjólænur inn dalinn. Dal-
botninn er allbrattur en snjórinn
var þéttur og frosinn svo auðvelt
var upp að komast. Eftir smá
stans á brúninni var stefnan tekin
suður hálendið og ekið greitt.
Fljótlega dró þó úr ferðahraðan-
um, því á skall vestanskafrenn-
ingur og hríð og skyggnið versn-
aði stöðugt. Að lokum fórum við
bara fetið, því á hvítri og sléttri
fannbreiðunni var ekkert sem aug-
að skynjaði. Trúlega hefðum við
snúið við eins og næsti hópur
varð að gera á sömu slóðum um
tveimur tímum síðar, hefðum við
ekki verið með Loran-C staðsetn-
ingartæki. Með hjálp þess dóluð-
um við suður hálendið milli
Eyjafjarðar og Bleiksmýrardals.
Eftir um 10-15 km akstur birti
heldur og var þá hægt að auka
hraðann. Komin var hvöss vestan-
átt og miklir vindstrengir stóðu
upp úr dalbotnunum sem við fór-
um framhjá. Ekið var fyrir botn
Eyjafjarðardals og stefnan tekin
á Urðarvötn vestan hans. Nú
hafði náttmyrkur bæst við, en að
nokkru leyti var það betra, því
allar ójöfnur sáust vel í ljósgeisl-
anum þó ekki næði hann langt.
Loraninn á fyrsta sleðanum sagði
okkur alltaf hvar við vorum
stödd. Sæluhús sem þarna er við
vötnin fundum við nokkuð auð-
veldlega, en þá var klukkan að
verða ellefu og við búin að vera á
ferðinni í 5 tíma og aka yfir 100
km.
Um svipað leyti og við komum
í hús hélt þriðji hópurinn upp á
Vaðlaheiði í slóð þeirra sem á
undan fóru. Um þrjúleytið um
nóttina óku þeir framhjá tjöldum
annars hópsins, Eyfirðinganna,
efst í drögum Garðsárdals en þeir
síðarnefndu snéru við á fjallinu
um kvöldið vegna dimmviðris,
eins og áður sagði, og gistu þarna
í tjöldum. Það er nokkuð sem
vélsleðamenn reikna alltaf með
að þurfa að gera. Þriðji hópurinn
hélt áfram suður fjallið, enda
með Loran-C tæki, og kom í
Landakot, lítinn skála á norðan-
verðum Sprengisandi, um kl. 6
um morguninn.
Seinna um morguninn þegar
við lögðum af stað suður í Lauga-
fell var ennþá snjókoma og voru
nú lorantækin enn notuð. Frá
Laugafelli héldum við upp úr
hádegi í bjartara veðri vestur
með Hofsjökli í slóð Mývetn-
inga. Þeir komu í Laugafell
kvöldið áður og höfðu þá ekið
eftir áttavita alllengi. Fundu þeir
eina af merktu hæðunum á
Sprengisandi og auðveldaði það
þeim ferðina.
Ferð allra hópanna vestur á
Kjöl og suður í Kerlingafjöll
gekk vel. Sumir komu við á
Hveravöllum til að taka bensín
en aðrir ekki. Á Hveravöllum
náðum við Mývetningum og urð-
um þeim samferða í Kerlinga-
fjöll, en þangað komum við um
klukkan 6 síðdegis. Þá var þar
kominn allstór hópur vélsleða-
manna sem stækkaði sífellt þegar
leið á kvöldið.
Sunnlendingarnir sem flestir
lögðu upp af Lyngdalsheiði um
hádegið lentu margir í erfiðleik-
um sökum krapaelgs.
Alls munu hafa gist í Kerl-
ingafjöllum yfir 150 manns, auk
þeirra sem á Hveravöllum gistu.
Var hver koja skipuð og rúmlega
það. Aðstaðan í húsum Skíða-
skólans er mjög góð og var okkur
vel tekið af húsráðendum.
Á laugardaginn var veðrið á
hálendinu eins og best verður á
kosið, skaf-heiðríkt og frost.
Menn tóku daginn snemma og
notuðu fyrripartinn til skoðunar-
ferða um Kerlingafjöll, Hofsjök-
ul og fóru í laugina á Hveravöll-
um. Eftir hádegi var svo aðal-
fundur L.Í.V. sem þrátt fyrir
frábært veður var haldinn innan-
dyra (fjöllin voru of freistandi
fyrir þá sem úti voru). Á fundin-
um flutti fráfarandi stjórn skýrslu
sína. Ný stjórn var kosin, eins
og félagslög mæla fyrir um og
kom það nú í hlut sunnanmanna
að taka um stjórnvölinn. For-
maður var kosinn Sigurjón Pét-
ursson Hafnarfirði, ritari Krist-
inn Pálsson Selfossi, gjaldkeri
Gylfi Sigurjónsson Reykjavík og
Eggert Sveinbjörnsson Reykja-
vík meðstjórnandi. Á fundinum
voru rædd ýmis mál, og meðal
Vilhelm Ágústsson fyrrverandi formaður þungt hugsi með einhvers konar
verðlaunagrip í höndunum.
Tilþrif til sýnis í brekkunni.
annars var mikið deilt á þá fáu
vélsleðamenn sem komið hafa
óorði á alla vélsleðamenn með
víndrykkju á fjöllum og slæmri
umgengni.
Eftir aðalfundinn brugðu
menn sér aftur á sleðana og skoð-
uðu nágrennið. Einnig var efnt til
óformlegrar spyrnukeppni. Löng
biðröð myndaðist við bensín-
tankinn sem þarna er og kláraðist
úr honum á skammri stundu alls
um 6 þúsund lítrar. Allir fengu
þó nóg til heimferðar.
Um kvöldið var kvöldvaka og
var þar mikið sungið og hlegið
eins og venja er hjá sleðamönn-
um. Komu þar fram ýmsir hæfi-
leikamenn úr öllum landshorn-
um.
Menn risu árla úr rekkju á
sunnudaginn, þeir fyrstu kl. 5,
því allir ætluðu að halda heim
þennan dag og margir áttu langa
leið fyrir höndum. Fyrstir af stað
voru Austfirðingar ásamt Mý-
vetningum. Þeir sáust hverfa
austur með Hofsjökli um 7 leyt-
ið. Veður var mjög bjart, glamp-
andi sól og kyrrt. Færið var
allgott, þó í harðara lægi væri, og
bleytur voru engar. Skilaði
mönnum því vel áleiðis. Akur-
eyringar og Eyfirðingar lögðu af
stað um klukkan 8 og héldu
einnig austur með sunnanverðum
Hofsjökli og síðan norður í
Laugafell. Þaðan var haldið í
austurátt og síðan norður austan
við Eyjafjarðardal og stefnan
tekin á Garðsárdalsbotn. Áður
en þangað kom skall á mokhríð
svo ekki sást út úr augum. Var þá
enn gripið til lorantækjanna til að
finna dalbotninn.
Tveir úr hópnum höfðu farið
Garðsárdal að vestanverðu á leið
á mótið og töldu þá leið vel færa.
Reyndist hún fær, en allerfið þar
sem snjó hafði tekið mikið upp á
síðustu dögum. Líktust sumir
sleðarnir fremur jarðvinnslutækj-
um en vélsleðum þegar kom nið-
ur á Eyjafjarðarbraut við Öng-
ulsstaði um kl. 4 á sunnudag.
Austfirðingar og Mývetningar
skildu austan við Hofsjökul þeg-
ar þeir fyrrnefndu tóku strikið í
austurátt yfir Þjórsá og stefndu
norðan við Tungnafellsjökul.
Um kvöldið náðu þeir í Snæfells-
skála, eftir að hafa ekið síðasta
spölinn í hríðarmuggu, með hjálp
lorantækja. Stuttu eftir komu
þeirra þangað tók að hvessa svo
ekki sást út úr augum. Þennan
dag lögðu þeir að baki hátt í 250
km og er það vel af sér vikið á
vélsleðum. Á mánudagsmorgun
var veðrið mun skárra þó ekki
væri skyggnið gott. Egilsstaða-
menn héldu norður að Grenis-
öldu á Fljótsdalsheiði en Breið-
dælingar héldu yfir Eyjabakka,
sunnan Hornbrynju og niður á
Breiðdalsheiði.
Mývetningar lentu einnig í
snjókomu síðasta spölinn en þeir
komu til byggða við Halldórs-
staði í Bárðardal seinnipart
sunnudags.
Tómas Búi Böövarsson:
Ferð vélsleða-
manna i
Kerlingafjöll
Þarna var hinn myndarlegasti floti vélsleða eins og sjá Fjórir hressir ferðalangar.
má.