Dagur - 22.06.1991, Qupperneq 12

12 - DAGUR - Laugardagur 22. júní 1991
Matarkrókur
í fyrsta sinn í matarkróknum:
Kanínukjöt í rjómasoði
- að hætti Maríu Behrend á Sjávarbakka
María Behrend á Sjávar-
bakka í Arnarneshreppi er í
matarkrók vikunnar að þessu
sinni. María býður upp á tvo
aðalrétti og einn eftirrétt,
kanínu í rjómasoði, fljótlegan
pottrétt og gulrótahring.
Kanínukjöt hefur ekki áður
komist í matarkrókinn og
mcelti María sérstaklega með
þeim rétti. Pottrétturinn er
fljótunninn og hentugur til að
nýta matarafganga. Eftirrétt-
urinn er góður fyrir þá sem
hugsa um útlitið, sannkallað-
ur heilsuréttur. En við skulum
kíkja á uppskriftirnar hennar
Maríu.
Kanína í rjómasoði
1 kanína
2 dl rjómi
1 súputeningur
2 dl vatn
salt
pipar
egg
rasp
Aðferð: Kanínan er soðin í 40-
50 mínútur í vatni, tekin upp úr
og látin kólna. Síðan er hún
skorin niður í hæfilega bita,
þeim velt upp úr eggi og raspi
sem búið er að blanda pipar og
salti út í. Kjötið er brúnað á
pönnu upp úr ólífuolíu eða
smjörlíki og látið svo í eldfast
mót. Súputeningur leystur upp í
vatni og því hellt yfir ásamt
rjómanum. Sett í ofn og látið
malla í 3 mínútur. Kanínurétt-
urinn er góður með hrásalati og
kartöflum.
Fljótlegur pottréttur
2 bollar hrísgrjón
1 laukur
H2 hvítlaukur
H4 hvítkál (skorið niður)
4-5 gulrœtur (skornar niður)
pipar
salt
U2 tsk chili-duft
1 tsk engifer
örlítið edik
3 egg
150 gr rœkjur
1 krukka Curry sauce
1 pakki pylsur eða kjötafgangar
Aðferð: Hrísgrjónin eru hálf-
soðin, vatninu hellt af og grjón-
in brúnuð í ólífuolíu. Því næst
eru laukur, grænmeti og krydd
sett út í og látið malla smá
stund. Edikinu er hellt yfir, egg-
in látin út í og hrært vel í. Curry
sauce og pylsur (kjötafgangar)
blandað saman við að lokum.
Pottrétturinn er góður með rist-
uðu brauði.
Gulróta-hringur
500 gr gulrætur
1 dós ananas (500 gr)
4 dl ananassafi
6 blöð matarlím
1/2 lítri rjómi
Aðferð: Byrjað er á því að þvo
gulræturnar og rífa þær niður.
Matarlímið látið í kalt vatn í 3
mínútur. Hellið vatninu af og
leysið límið upp í smá heitu
vatni og blandið saman við
ananassafann. Ananasinn er
brytjaður niður, blandað saman
við gulræturnar og sett í
hringform. Safanum er síðan
hellt yfir og látið stífna. Borðað
með þeyttum rjóma.
Aðspurð sagði María að
kanínukjötið væri mjög góm-
sætt og ekki mjög ósvipað
kjúklingakjöti. Hún eldaði eitt
sinn kanínukjöt fyrir vinnufél-
aga sína í leikskólanum Síðu-
seli og fékk góðar undirtektir.
María Behrend á Sjávarbakka mælir sérstaklega með kanínuréttinum og
hvetur fólk til að prófa. Mynd: Golli
María hefur ákveðið að
skora á dóttur sína, Súsönnu
Hammer, í næsta matarkrók,
svona til að sjá hvort hún hafi
eitthvað lært af sér í elda-
mennskunni! Við fáum svo að
sjá að hálfum mánuði liðnum
hvort svo sé. -bjb
VÍSNAÞÁTTUR
Jón Bjarnason frá Garðsvik
Hjörleifur Jónsson á Gils-
bakka kvað næstu vísur.
Um ástina:
Oft er meinabrautin bein
bæði sveini og sprundi.
Ástin hreina hún á ein
helga leynifundi.
Sælu ég naut við lestur Ijóðs,
logaði æskublossinn
þegar ég hlaut í faðmi fljóðs
fyrsta ástarkossinn.
Eitthvað út:
Mín er sálin kreppt í kút
kraftlítil að glíma,
vill þó skyggnast eitthvað út
yfir rúm og tíma.
Á góðri stund:
Brjóstið hrærist, hjartað slær,
hryggðin særir eigi.
Móti skærum hugur hlær
helgum kærleiksdegi.
Allt glatað:
Andans þrek og æskufjör
allt er tapað honum.
Komið í staðinn eitrað ör
undan sviknum vohum.
Næst koma tveir húsgangar
frá þeim dögum er menn
vildu búa:
Ef ég ætti skít í skel
skyldi ég fara að búa,
lifa flott og lifa vel
og láta það bara fljúga.
Ó, að ég væri uppi í sveit
á ofurlitlum skika,
ætti kindur, kú og geit
og kerlingu til vika.
Sigrún Fanndal á Sauðár-
króki kvað:
Alltaf verða einhver ráð
auðs þó lækki sólin
meðan gefur Guð afnáð
gull á Tindastólinn.
Torfi Guðlaugsson frá Bárð-
artjörn minnist bernskunnar.
Bæjarhóllinn:
Hólinn kvarnar tímans tönn,,
troða barna fætur.
Busla þarna bús í önn
Bárðartjarnardætur.
Bræðraskeyti brell og sköll,
bros og teiti mætast.
Fjár í leit um fell og höll
fyrirheiti rætast.
Hér má finna fegurst grös,
fagnar litum sólin.
Ennþá finn ég ilm í nös
ef ég nefni hólinn.
Létt í spori lengi börn
leiki stundi sína.
Bæjarhóli á Bárðartjörn
berið kveðju mína.
Heimagerðar vísur koma
næst.
Til góðs vinar:
Meðan fram að feigðarósi
fljóta sprekin mín og þín
er mér þökk í þínu hrósi,
það er sálar vítamín.
Enn er svo:
/ sveitinni hjartað á ég enn
hjá ósnertum mó og grænum
túnum.
Bændurnir eru mínir menn
og mikið ann ég þeim
sveitafrúnum.
Vaðlaheiði:
Gleymdum bónda ennþá er
eins og gefin veiði
að eiga fyrir augum sér
alla Vaðlaheiði.
Svo kann að fara:
Kunningjunum fjölga fer
sem fara á dánarveginn
og líklega fá þeir leiða á mér
sem lafa hérna megin.
Fullyrt er að næsta vísa sé ort
af Eyvindi Jónssyni duggu-
smið:
Slyngur er spói að semja söng,
syngur lóa heims um hring.
Kring um flóa góms um göng
glingrar kjóa hljómstilling.
Pá koma vísur eftir Aðalstein
Ólafsson frá Melgerði.
Næturuglan:
Næturuglan að mér sveif
ung með duglegt takið.
Ástarruglið andann hreif
eins og fuglakvakið.
Lánbeiðandinn:
Girntist sess í gróðans reit,
gott var ei til fanga.
Enda var hans lánaleit
langvinn píslarganga.
Bónus:
Hcr er bónusæðið elt,
oft á bónus klifað.
Fyrir bónus fjörið selt,
fyrir bónus lifað.
Strit:
Látum góðan sveitasið
sálarlífið passa.
Andans þroska eflum við
armlög mykjuhlassa.
Sigurbjörg Björnsdóttir frá
Barká kveður.
Fátækt:
Kringum mig var klaki
og hjarn,
hvergi yl að finna.
Ég var ekkert óskabarn
átthaganna minna.
Gervivara:
Áhyggjunum bylti ég bara
botnlausan í gleymskuhyl.
Pótt gleðin reynist gervivara
gott er meðan hún er til.
Úr kuldanum:
Sá er kannar kuldann hér
kannski verður feginn,
efhann fær að oma sér
við eldinn hinumegin.
Blóðlaus:
Hrörnandi er heilsufar,
hjartað eitthvað skrýtið,
bestu taugar bilaðar
blóðið alltoflítið.
Nú koma heimagerðar vísur.
Skáldgáfan:
Hoppa gegnum huga minn
hin og önnur skrípi.
Sumu hæfir himininn,
hinu sjávardýpi.
Peir sem eiga kyngikraft
koma að þessu orði.
Sjálfur aldrei hef ég haft
hönd á væng né sporði.
Skáldgáfan er stolt og stríð,
stórra heima maki.
Áttræður þó enn ég bíð
eftir vængjablaki.
Spegillinn:
Unglingar sem hyggja hátt
horfa í spegil löngum.
Okkur gömlum finnst um fátt
og framhjá honum göngum.
Næturakstur:
Æskan gálaus ekur hjá
sem á hér strá - og rætur.
Aldursháum veldur vá
og vekur þá um nætur.
Grímur Sigurðsson frá
Jökulsá kvað.
Það eyðist sem af er tekið:
Reita, slíta, rífa, flá,
reynist skammur fengur.
Nú er ekki neitt að slá,
neitt að raka lengur.
Mælgin:
Mælgin gerir mörgu skó
og mikill handasláttur.
Stundum reynist þögnin þó
þessu drýgri máttur.
Margt kemur skrýtið í
hugann:
Undan skaltu aldrei slá,
eða linkind sýna.
Komdu eigin klækjum á
kunningjana þína.
Ekki er vitað hver orti
þennan gamla húsgang:
Tftt ég hitti tuttugu og átta
trylltarrotturþétthjá pottum.
Streittust þreyttar seint til
sátta,
settust mettar, slettu skottum.
Karl Ágústsson kvað, er
maður eignaði sér vísu sem
annar hafði ort:
Hér á landi lyginnar
lýðir standa hissa
þegar andans aumingjar
annarra hlandi pissa.
Ármann Hólm Ingimarsson,
Hálsi í Saurbæjarhreppi,
kvað næstu vísurnar.
Ástir:
Ei skal kvarta er yndi dvín.
Ástir skarta fornar.
Meyjan bjarta, myndin þín
mér um hjartað ornar.
Ungra sveina efiist þrá.
Astin reynir hjörtu.
Minning hreina enn ég á
um yngismeyna björtu.
Myrkrið svarta flýði frá
fyrsta skarti þínu.
Myndir bjartar af þér á
innst í hjarta mínu.
Kulda vart ég kenni til
þó kali skart í högum.
Mærin bjarta yndisyl
eykur hjartaslögum.
Enn kvað Ármann:
Hvílík gæði, nú er næði,
nýju kvæðin yrkja má.
Ljóma bæði land og flæði
Ijósaglæðum himins frá.