Dagur - 28.01.1994, Síða 4

4 - DAGUR - Föstudagur 28. janúar 1994
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF.
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31,
PÓSTHÓLF 60, AKUREYRI, SÍMI: 96-24222
ÁSKRIFT KR. M. VSK. 1400 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ M. VSK. KR. 125
GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMETRA 765 KR.
RITSTJÓRI: BRAGI V. BERGMANN (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
BLAÐAMENN:
GEIR A. GUÐSTEINSSON, HALLDÓR ARINBJARNARSON (íþróttir),
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavik vs. 96-41585, fax 96-42285),
JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON,
STEFÁN SÆMUNDSSON, ÞÓRÐUR INGIMARSSON
LJÓSMYNDARI: ROBYN ANNE REDMAN
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTVINNSLA: DAGSPRENT HF.
SÍMFAX: 96-27639
Kreppa í höfuðborginni
Þaö er ekki ofmælt aö íslenska þjóðin er þessa dag-
ana „hnípin þjóð í vanda“. Hið háa Alþingi er tekið
til starfa á ný eftir sæmilega langt jólafrí og það
verður að segja að þær fréttir sem þaðan berast
eru ekki traustvekjandi fyrir landsmenn. Þar ríkir
vægast sagt nánast stríðsástand. Ráðherrar, marg-
ir hverjir, flækjast um víðan völl, en þeir sem heima
sitja stunda skylmingar dag eftir dag. Þar hafa far-
ið fremstir í flokki landbúnaðarráðherra, Halldór
Blöndal, sá gamli hvalskurðarmeistari, og Sighvat-
ur viðskiptaráðherra, en hann hefur undanfarna
daga verið að birgja sig upp af hunda- og kattamat
og spyr í forundran hvort flytja megi inn óhindrað
mat handa hundum og köttum, sem inniheldur
kjöt, en ekki vörur handa mannfólkinu, sem
innihalda kjöt. Utanríkisráðherra, sem er ætlað að
miðla málum í deilunni um landbúnaðarmálin milli
stjórnarflokkanna, kom svo til landsins sl. miðviku-
dag og á borði viðskiptaráðherra beið eftir honum
hunda- og kattamatur. Formaður landbúnaðar-
nefndar, Egill bóndi á Seljavöllum, brosir bara
breitt þessa dagana og segir að sig varði nú ekkert
um það hvað menn séu að gera út í bæ, landbún-
aðarnefnd hafi síðasta orðið. Fleiri uppákomur
hafa verið á Alþingi undanfarna daga og þing-
menn vilja spjalla eitthvað við Davíð forsætisráð-
herra, sem situr víst á einhverri ráðstefnu í Sviss.
Á sama tíma og þessir atburðir gerast á hinu
háa Alþingi vöknuðu ljósvakamiðlar í Reykjavík og
verkalýðsforingjar við þann vonda draum að at-
vinnuleysi færi óðfluga vaxandi í höfuðborginni.
Um 20% byggingamanna væru verkefnalausir og
fjöldi fólks bættist á atvinnuleysislistana á degi
hverjum. Atvinnuleysinu var mótmælt á útifundi á
Austurvelli í gær undir slagorðinu: Við viljum
vinnu.
Á undanförnum árum hefur, hér í blaðinu, oft
verið minnst á hina miklu spennu á vinnumarkaðn-
um í Reykjavík og til hvers hún gæti leitt ef aftur-
kippur kæmi í atvinnulífið. Það er einmitt það sem
er að gerast í dag. Vegna atvinnuleysis og rýrn-
andi lífskjara hjá öllum almenningi í landinu er
ekki óeðlilegt að samdráttur verði í byggingariðn-
aðinum. Nú eru heldur ekki fyrirhugaðar bygging-
ar á „kringlum" og „perlum" í höfuðborginni, því
af fréttum að dæma standa mörg verslunar- og
skrifstofuhús auð og yfirgefin, um 200 þúsund fer-
metrar að sögn.
Þetta kreppuástand, sem nú er að sækja heim
höfuðborgina, þekkja Akureyringar vel. Á Akureyri
standa verslunar- og skrifstofuhús auð og þess er
skemmst að minnast að á undanförnum mánuðum
hafa mörg verslunarfyrirtæki hér í bæ ýmist orðið
gjaldþrota eða hætt rekstri og nýir eigendur tekið
við. Þetta er því miður það ástand, sem við blasir í
dag í þjóðfélaginu. Látlaus gjaldþrot og missir
eigna. Ekki er trúlegt að inngangan í Evrópska
efnahagssvæðið bjargi miklu og ekki er í sjónmáli
bættur hagur fólks með blóm í haga, sem forsætis-
ráðherra boðaði um áramótin. SO
Bóndí er bústólpi
- bú er landstólpi
Umræóan um stöðu bændafóks
hefur verið mikil að undanförnu
og oft hefur mér blöskrað umræð-
an, nú síðast sjónvarpsfundur á
Hótel Sögu og þessar dæmalausu
myndir sem sýndar hafa verið í
sjónvarpi að undanförnu og þar á
ég við myndina „Er bóndi bú-
stólpi?“ og þætti Baldurs Hcr-
mannssonar, og sýnist mér að þar
sé um aö ræða skipulega niðurrifs-
starfsemi þeirra sem vilja leggja
niður íslenskan landbúnað.
Eg átti því láni að fagna aó
vera í sveit mörg sumur í æsku og
fá aó kynnast starfi bóndans ásamt
því aó þar var mér kennt að vinna.
Þess vegna þykist ég geta nokkuð
dæmt í þessu máli sem „kaupstaó-
arbúi“. I sjónvarpsþættinum á
Sögu kom fram m.a. að ekki mátti
skilja betur en aó gróóureyðing
væri helst bændum aö kenna.
Þetta er öfugmæli því bændur hafa
mest og best grætt upp landið
okkar, (beitarálag á hálendi hefur
niinnkað frá 1977 úr 896 þúsund
sauðfjárí 487.000 1992).
Hvemig færi fyrir stöðum sem
byggja allt sitt á úrvinnslu land-
búnaðarafurða ef enn meiri sam-
dráttur yrði hjá bændum - er ekki
nóg komið af atvinnuleysi? Vita
allir hve mörg aukastörf tengjast
starfi bóndans? Kvótaskerðingar
bænda hafa verió gríðarlegar síð-
ustu ár og mér er sem ég sæi aðra
hópa í þjóðfélaginu taka því meó
þögn og þolinmæði sem og bænd-
ur hafa gert.
Minnkandi stuóningur ríkisins
síðustu ár er staðrcynd og getur
fólk ekki skilið að aðlögunartími
vegna hugsanlegs innflutnings
verður að taka mörg ár samanber
aólögun þá sem iónaðurinn fékk á
sama tíma undir sömu kringum-
stæðum.
Bændur hafa hagrætt hjá sér
mcira en flestir aðrir á síðustu ár-
um og mættu margir læra af þeim
hvaó sparnaö varðar. Hvaða fram-
tíð viljum við? Viljum við virki-
lega aó hcilu sveitirnar og ýmsir
þéttbýlisstaðir fari í eyói? Viljum
við innfluttar, mengaðar, ódýrar
landbúnaöarafuröir, niðurgreiddar
tímabundið til aó koma íslenskum
bændum á kné? Viljum við virki-
lega gjaldþrot ýmissa framleió-
cnda og úrvinnsluaðila? Þessu
hljótum viö öll að svara neitandi.
Mál er að linni skefjalausum
áróðri sem beint er gegn bændum
þcssa lands. Eg vil hafa byggð í
landinu öllu, kaupa ómengaóar ís-
lcnskar landbúnaðarafuróir, ég vil
aö íslcnskir bændur snúi vörn í
sókn, þeir ciga sér llciri samherja
en þá grunar.
Með bcstu kveðjum til íslcnsks
bændafólks,
Friðrik Friðriksson.
Höfundur er sparisjóóssljóri á Dalvík.
Um Orgelsjóð Þóroddsstaðarkirkju
í framhaldi af umfjöllun um orgel-
sjóó Þóroddsstaðarkirkju viljum
við systurnar, Bjarndís og Amfríð-
ur Indriðadætur, greina frá þeim
atriðum sem okkur finnst aó betur
hefðu mátt fara í frásögninni.
Vió teljum það best gert með
því að birta bréf sem allir stofn-
endur sjóðsins fengu sent viö
stofnun hans. Einnig viljum við aó
fram komi að þetta var gert að
frumkvæði Hallgríms Vilhjálms-
sonar og sá hann um allan undir-
búning.
Margt var góóra gesta við
vígsiu orgelsins eins og fram kom
í áðumefndri fréttagrein. Það vakti
eftirtekt okkar að ekki var haft
samband við neinn af eftirlifandi
stofnendum sjóðsins né þeim boó-
iö til vígsluhátíðarinnar, þegar
þessi stóra stund rann upp tæpum
16 árum síðar.
Við óskum safnaðarbörnum
Þóroddsstaðarkirkju innilega til
hamingju með nýja orgelið. Megi
þau minnast Hallgríms og frum-
kvæöis hans, sem og allra annarra
er lögðu þessu máli lið með fram-
lögum, margir til minningar um
látna ástvini sína.
Bjarndís og Arnfríður.
Orgelsjóður
Þóroddsstaðarkirkju, Ljósa-
vatnshreppi, Suður-hingeyjarsýslu
Sjóður þessi er stofnaður til minn-
inga um hjónin Lísibet Indriðadótt-
ur, f. 20.04.1873, d. 06.02.1968 og
Vilhjálm Friðlaugsson, f.
22.10.1879, d. 12.06. 1964, frá
Torfunesi, ásamt um syni þeirra,
Jónas, f. 27.03. 1907, d. 20.09.
1924, Indrióa Kristbjöm, f. 16.01.
1909, d. 03.05. 1978 og Torfa, f.
20.03. 1918, d. 16.07. 1966.
Stofnendur sjóósins eru cftirlif-
andi böm og tcngdaböm Lísibetar
og Vilhjálms.
Sjóðurinn er stofnaður meó
100.000.- kr. framlagi til þess, að
kaupa hljóðfæri í Þóroddsstaðar-
kirkju og til þess, aó efla safnaðar-
söng eftir því seni sóknamefnd og
sóknarprestur telja bcst henta á
hverjum tíma.
Sjóöurinn tckur vió hvcrs konar
gjöfum, áheitum og framlögum cr
efla markmið hans.
Akurcyri l.júní 1978,
Aöalheióur Jóhannesóttir, Olöf
Jónasdóttir,
Hcrmann Vilhjálmsson, Aðal-
björg Sigurðardóttir,
Björn Vilhjálmsson. Jakobína
Þorláksdóttir,
Sólvcig Vilhjálmsdóttir, Ámi
Ingólfsson,
Hallgrímur Vilhjálmsson, Ás-
gcróur Guðmundsdóttir.
F.h. gefcnda,
Hallgrímur Vilhjálmsson (sign).
Nú þessa dagana er verið að drcifa
gögnum um skólaskák og vildi ég
biðja skólastjóra að setja undir
lekann svo að skák í skólum lendi
ekki á sama plani og Háskólinn
gefur upp í sínum skýrslum um að
íslenskukunnátta nemenda • sé
stödd á.
Tökum höndum saman og hefj-
um skákina til þeirrar virðingar er
hún stóð i hér áóur fyrr. Norðlcnd-
ingar hafa átt Islandsmcistara í
skák, því skulum við ekki gleyma,
og marga skákmcnn cr stríóa þcss-
um á suðurhorninu, samanbcr
fréttir er okkur bcrast aö sunnan.
Þar cru norðanmcnn í baráttu um
efstu sætin og má þar ncl'na Akur-
cyringana Jón Árna Jónsson og
Magnús Teitsson.
Sýslustjórar skólaskákar á
Noröurlandi eystra cru: Noröur-
Þingcyjarsýsla: Ásgrímur Angan-
týsson, Lundi Oxarfirði. Suöur-
Þingcyjarsýsla: Sigurjón Bcnc-
diktsson, Húsavík. Akurcyri: Rún-
ar Sigurpálsson, s. 24304. Eyja-
fjarðarsýsla: Albert Sigurósson, s.
22897, en hann cr jafnframt um-
sjónarmaður mótsins. Til þcssara
manna cru skólastjórar bcónir að
snúa scr cf þá vantar upplýsingar
um mótið.
Albert Sigurðsson.
Skólaskák