Dagur - 02.02.1995, Blaðsíða 7

LESEN DAHORNIÐ
Fimmtudagur 2. febrúar 1995 - DAGUR - 7
Hvað er svona fyndið
við samband karls og konu?
Suður-Þingeyingur hringdi út af
þætti Omars Ragnarssonar á
STÖÐ 2 þar sem hann ræddi viö
félaga í Karlakómum Heimi og
Ég er 28 ára Ghanabúi og áhuga-
mál mín eru tónlist, kvikmyndir,
knattspyma, lestur og ferðalög.
Ég hef mikinn áhuga á aó kom-
ast í bréfasamband við fólk á Is-
landi með svipuð áhugamál án til-
hlustað var á söng þeirra:
„Mig langar til að spyrja þá
menn sem alltaf eru að reyna að
vera fyndnir á kostnað annarra
lits til kyns, aldurs, litarháttar eða
trúarbragða.
Nafn mitt er:
Charles Agyeman
Box 881
Sunyani B-A
Ghana W/Africa.
hvað sé svona fyndið við samband
karls og konu. Ég hef, eins og svo
margir aðrir, heyrt í karlmönnum
sem hæla sér af ævintýrum með
konum og hlæja þá mest sjálfir,
jafnvel þótt ævintýrið hafí aldrei
átt sér stað. Ég tel að nútímafólk
sé búið aó fá góðar upplýsingar
um það hvað lauslæti getur haft
hörmulegar afleiðingar í för með
sér. Það er því kominn tími til að
hætta að ýta undir slíkt athæfi
með því að nota það sem
skemmtiatriði og hlægja svo dátt
að eigin fyndni.
Ég endurtek því; hvað er svona
sniðugt og fyndið- við samband
karls og konu.“
Ghanabúi leitar
pennavinar á Islandi
MINNING
Fæddur 15. janúar 1922 - Dáinn 27. janúar 1995
Jóhann S. Sigurðsson fæddist að
Gásum í Glæsibæjarhreppi.
Foreldrar hans voru Svava
Kristjánsdóttir og Sigurður Svein-
bjömsson frá Hillum á Árskógs-
strönd. Frá Hillum fluttu Svava og
Sigurður í Hól árið 1936 og var það
þeirra heimili síðan.
Jóhann átti eina systur, Hall-
fríði, sem býr nú á Uppsölum í
Svarfaðardal ásamt seinni manni
sínum Þorsteini Kristjánssyni.
Hallfríður var áður gift Einari Stef-
áni Sigurðssyni.
Eftirlifandi eiginkona Jóhanns
er Jónína Björg Helgadóttir f. 20.
maí 1924 í Sigluvík á Svalbarðs-
strönd en ólst upp á Kjarna í Am-
ameshreppi.
Börn Jónínu og Jóhanns eru
sex, bamabömin 14 og eitt
barnabarnabarn.
Börnin eru þessi:
Magnús Sveinn, ógiftur og býr á
Akureyri.
Svava Björg, maki: Björn Kjart-
ansson, þau búa í Ólafsfirði.
Aðalheiður Helga, maki: Þor-
leifur Rúnar Sigvaldason, þau búa í
Ólafsfirði.
Sæunn Sigríður, maki: Rúnar
Steingrímsson.
Bergþóra, maki: Jón V. Sverris-
son.
Kristín Sigurbjörg, maki: Krist-
inn Snæbjörnsson, öll búsett á Ak-
ureyri.
Alla sína ævi átti Jóhann heima
í Hóli á Hauganesi (nú Aðalgata 8).
Stundaði um ævina margs kon-
ar störf á sjó og landi, þó lengst við
bifreiðaakstur.
Hann andaðist að heimili sínu
að morgni 27. janúar og verður
jarðsunginn frá Stærri-Árskógs-
kirkju í dag, fimmtudaginn 2.
febrúar.
„Dáinn horfmn" - Harmafregn -
Hvílíkt orð mig dynur yfir.
En ég veit að látinn lifir
það er huggun harmi gegn.
Svo kvað ljóðskáldið Jónas Hall-
grímsson frá Hrauni í Öxnadal er ná-
inn vinur hans féll í valinn. Þessar
ljóðlínur komu upp í huga minn er ég
aó morgni sl. föstudags frétti um frá-
fall frænda míns og vinar, Jóa í Hóli.
Hann hafði alltaf verió fljótur í
heimanbúnaöi á allri sinni starfsævi
og svo var enn er hann lagði í sína
síðustu för. Hann var alltaf árrisull og
vandist því að taka daginn snemma -
svo var og hinn síóasta morgun.
Hann kom fram í kaffi til konu sinnar
eins og hann var vanur en hafði það á
orói að hann væri eitthvað slakur og
taldi bcst að halla sér aðeins aftur.
Áður en til þess kom, féll hann í fang
sinnar elskuðu eiginkonu og var þeg-
ar allur. Víst má telja að þannig vildi
hann fá að kveðja, - vióbúinn vista-
skiptunum og fá aó vera heima í Hóli
þar til yfir lyki. Það er stutt síðan
hann hafði á orói að gott væri aó fá
að dvelja heima fram að ævikvöldinu
án þess aó þurfa að liggja á sjúkra-
húsi eóa dvalarheimili og Iáta aóra
hafa fyrir sér og geta ekki sjálfur séð
sér farborða. Hann bjó alla tíð vel að
sínu og heimilió var hans griðastaóur
og að því hlúði hann á alla lund með
umhyggju og snyrtimennsku. Þar
eyddi hann frístundunum, sem þó
voru oft stopular því vinnudagurinn
var oft langur.
Heima naut hann sín best.
En undanfarin tæp tvö ár hefur Jó-
hann þurft að glíma vió hinn illvíga
sjúkdóm, krabbameinió, sem í þetta
skipti hafði yfirhöndina.
Jóhann fiutti meó foreldnim sín-
um frá Hillum, syósta bæ á Árskógs-
strönd, aó Hóli á Hauganesi ferming-
arvorió 1936. Ekki varð skólagangan
lengri en barnafræðslan náði og var
hún þó ekki alltaf margir mánuðir á
ári í þá daga en virtist þó nýtast
furðuvel til farsældar og heilla.
Sigurður faðir hans stundaði
lengst af sjóinn eða störf í landi tengd
fiskverkun og því kom það snemma í
hlut Jóa að létta undir í heimilinu,
fyrst með því aó hugsa um þær
skepnur sem hafðar voru til nytja, kýr
og kindur. Svo háttaði til hjá frum-
byggjum á Hauganesi að þótt fast
væri sótti sjóinn, höfðu flestir eina kú
og nokkrar kindur sér til framfæris.
Þeim þurfti að sinna og rækta upp
töðuvöll fyrir þær og að því lagói Jói
gjörfa hönd.
Snemma fór hann að stunda sjó-
inn því það þótti öllum eðlilegt sem á
sjávarbakkanum bjuggu. Fyrst á ára-
bátum en síóar stækkuðu fleyin.
Hann tók þátt í síldarævintýrinu
mikla - að moka upp silfri hafsins.
Hann var á ýmsum síldarskipum,
m.a. á bátum Valtýs á Rauðavík,
einnig á Snæfellinu, var á Hvalfjarð-
arsíldinni, vann á síldarplönum á
Siglufirði og Dalvík og verksmiðj-
unni á Hjalteyri. Víða kom hann við.
Upp úr stríðsárunum laðaðist hann
eins og margir fleiri að vélbúnum
farartækjum á hjólum. Hann hóf bif-
reiðaakstur við mjólkurflutninga héð-
an úr sveit til Akureyrar árið 1949 og
upp frá því var aksturinn meira og
minna hans hlutskipti allt til dauða-
dags.
Marga svaóilförina var hann bú-
inn að fara í vetrarstórhríðum á
gamla trukknum og þá kölluðu menn
ekki allt ömmu sína í þeim efnum.
Þeir sem í þeim feróum stóðu urðu
eins konar þjóðsagnapersónur þeirra
tíma og ótrúlegustu hluti þurfti aó
yfirvinna með elju, þrautseigju og
þolinmæói. Þeirra hlutskipti var
margþætt, margra erindi þurfti að
leysa í kaupstaðarferðunum og ótrú-
leg og ólík voru þau verkefni sem
leysa þurfti fyrir sveitafólkið, sem
trúði og treysti á mjólkurbílstjórann.
Hvort sem þurfti að kaupa saumnál,
framlengja víxil eóa flytja þeim
byggingarefnið. Það þurfti sérstaka
manngerð til að takast á við þess
konar störf. Alltaf tók Jói jafn ljúf-
mannlega að leysa hvers manns
vanda og virtist hafa ótrúlegt minni.
Sjaldan þurfti hann að skrifa niður
kvabbió, sagðist gera það sem um var
beðió ef hann myndi þaö - og merki-
legt var hvað minnió náði langt og
var ég sem þessar línur skrifa oft bú-
inn að sannreyna það, því marga hluti
flutti hann tengda byggingarstarfi
mínu og ætíó framkvæmt með sama
jafnaðargeðinu. Það eiga vel við
hann ljóðlínur Guðmundar Guð-
mundssonar:
Það stóð ei þys né styr um þína vegi,
þú stillir jafnan geði þínu í hóf
og því var bjart á þínum hinsta degi
þegar vetur líkklœði þér óf.
Já, hann Jói vann margs konar
störf um ævina. Um tíma tók hann
sér frí frá akstrinum og tók aftur til
vió sjómennskuna. Var á vetrarver-
tíðum á bátunum „Draupni" og
„Níelsi Jónssyni", o.fl. og um árabil
stundaói hann byggingarstörf í sveit-
inni og lagði gjörva hönd á flesta þá
þætti sem þurfa til aó hús megi rísa
af grunni. Fyrir þaó samstarf sem ég
átti með honum á þeim vettvangi færi
ég alúðarþakkir.
Eftir að tankvæðing mjólkurfram-
leiðenda hófst árið 1976 og mjólkur-
brúsamir voru aflagóir, hélt Jói áfram
bílarekstri og sá um vöru- og póst-
flutninga frá Akureyri hingað í sveit-
ina, allt þar til Póstur og sími bauó út
flutningaþjónustu sína fyrir hálfu
öðru ári síðan.
Það var mikill hamingjudagur í
lífi hans þann 15. janúar 1950, þegar
hann gekk að eiga eftirlifandi konu
sína, Jónínu Björgu Helgadóttur,
ljósmóður frá Kjarna í Amames-
hreppi, sem þá starfaði sem ljósmóðir
í Hrísey, hafði útskrifast frá Ljós-
mæðraskóla íslands árið 1947. Frá
þeim degi hafa þau staðið samhent
og samstíga í stormum lífsins. Þau
eignuðus sex dugleg og mannvænleg
böm. Bamabörnin eru orðin 14 og
eitt bamabamabam. Fjölskyldan er
samhent í blíðu sem stríðu.
Síóustu árin nutu þau hjónin að
ferðast lítillega um landið okkar
kæra, bæði í byggð og ekki síður í
óbyggðum og fundu þar frið í faómi
íslensku öræfanna. Þau þurftu ekki
að þjóta um hálfan heiminn til að sjá
Sólarkaffi
Vestfirðinga-
félagsins
Hió árlcga sólarkaffi Vcstfirð-
inga á Akureyri og nágrcnni
veröur haldið í Lóni nk. laugar-
dagskvöld, 4. febrúar. Þessi ár-
legi siður nýtur mikilla vinsælda
meóal þeirra sem telja sig á ein-
hvcm hátt tengda Vestfjörðum
og mæta á þessa hátíð.
Venjan er sú að einhver
ræðumaður er fenginn með fróð-
leik og skemmtun. í ár er Ólafur
Theódórsson Tjamargerði ræðu-
maður. Sérstakur Vestfirðinga-
kór syngur létt lög. Honum
stjómar Guóinundur Þorsteins-
son og um undirleik sér Daníel
Þorsteinsson. Þá koma fram
ungir dansarar ftá Dansskóla
Sibbu og ýmsar óvæntar uppá-
komur verða.
Veislustjóri veróur Bjöm
Þórleifsson og hljómsveitin
Namm leikur fyrir dansi. Allur
ágóði af skemmtuninni rennur til
söfnunarinnar „Samhugur í
Vcrki'*. (Frétlalilkynning).
fegurð og finna friðsæld, þau fundu
það \ heimaranni.
Á síðasta hausti komst Jói á sjó-
inn aftur og stundaói handfæraveiðar,
meó því aó gera upp gamla árabátinn
sinn og margt annað lagfærói hann
og standsetti þegar tómstundir gáfust.
Þaó blundaði ætíó í honum að stunda
smíðamar. M.a. dreif hann sig á út-
skurðamámskeið og fann sig í að
skapa eitthvaó nýtilegt, því þar fór
saman hugur og hönd.
Nú hefur hann leitað nýrra leiða
og kannar ókunna vegu. Megi honum
famast vel á þeirri leió.
Far þú ífriði.
Friður Guðs þig blessi.
Hafðu þökkfyrir allt og allt.
Elsku Ninna mín, ég sendi þér og
þínum afkomendum öllum og fjöl-
skyldum þeirra innilegar samúðar-
kveðjur frá okkur hjónum.
Megi sá sem öllu ræður gefa styrk
og þerra tár í ykkar mikla missi.
Sveinn Jónsson.
Fótmál dauðans fljótt er stigið
fram að myrkum grafarreit;
mitt er hold til moldar hnigið
máske fyrr en af ég veit.
Heilsa, máttur,fegurð,fjör
flýgur burt sem elding snör.
Hvað er lífið? Logi veikur
lítil bóla, hverfull reykur.
(Bjöm Halldórsson)
Þegar við fengum hringingu út og
okkur tilkynnt að afi hafi látist um
morguninn, var okkur mjög brugðið.
Hann afi í Hóli sem var svo hress í
haust þegar við kvöddum hann. En
við huggum okkur við að eiga mikið
af minningum um góðan afa. Afi var
mikill fjölskyldumaóur og naut þess
að hafa alla fjölskylduna í kringum
sig. Hann var líka þannig að hann gat
aldrei verið aðgeróalaus, þurfti alltaf
að hafa eitthvað að gera.
Elsku amma, við hugsum til þín á
þessari stundu og biójum algóðan
guð aó vera með þér og veita þér
styrk. Elsku afi, hafðu þökk fyrir allt,
þín minning lifir.
Eg gestur er í heimi hér
tíðin líður, boð ei bíður.
Senn ég heim tilfeðrafer.
(V. Briem)
Jónína Sigrún, Austurríki.
Sigrún Anna, Bandaríkjunum.
Elsku afi í Hóli er dáinn. Elsku afi,
við þökkum þér fyrir allt sem þú hef-
ur gert fyrir okkur. Við munurn alltaf
hve góður þú varst við okkur og hvað
okkur þótti gaman að koma í heim-
sókn til þín og ömmu í Hóli, fara
með þér að bera út póstinn eóa labba
meó þér niður á bryggju.
Vió vitum hve veikur þú varst
orðinn, en nú ert þú kominn þangað
sem þér líður vel og við vitum aó þú
fylgist meó okkur. Við eigum margar
minningar um þig sem aldrei munu
hverfa.
Margs er að minnast
margt er hér að þakka
Guð sé loffyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú ífriði,
friður Guðs þig blessi
hafðu þökkfyrir allt og allt.
Gekkst þúmeð Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Hvíl þú í friði.
Guð blessi þig, afi.
Barnabörnin.
Auglýsendur!
Skilafrestun auglýsinga í helgarblaöiö okkan er
til kl. 14.00 á fimmtudögum,
- já 14.00 á fimmtudögum.
wMm
Dagur auglýsingadeild, sími 24222.
Opiö frá kl. 8.00-17.00.