Dagur - 20.10.1995, Blaðsíða 4

4 - DAGUR - Föstudagur 20. október 1995
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF.
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31,
PÓSTHÓLF 60, AKUREYRI,
SÍMI: 462 4222
ÁSKRIFT KR. M. VSK. 1500 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ M. VSK. KR. 125
RITSTJÓRAR: JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, (ÁBM.),
ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON, (ÁBM.)
AÐRIR BLAÐAMENN:
AUÐUR INGÓLFSDÓTTIR, GEIR A. GUÐSTEINSSON,
HALLDÓR ARINBJARNARSON,
SIGURÐUR BOGI SÆVARSSON, FROSTI EIÐSSON (íþróttir),
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 464 1585, fax 464 2285).
LJÓSMYNDARI: BJÖRN GÍSLASON
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 462 5165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTVINNSLA: DAGSPRENT HF.
SÍMFAX: 462 7639
LEIÐARI
Útflutningur Trausta hf.
„Vaxtarbroddurinn liggur í útflutningi," sagði Elvar R.
Jóhannesson hjá Trausta hf. fiskverkun á Hauganesi við
Eyjafjörð í Degi sl. miðvikudag. Þama er Elvar að vísa til
samkomulags sem fyrirtækið hefur gert við 30 verslanir
og veitingahús á Spáni um sölu á útvötnuðum, bein-
hreinsuðum saltfiski í neytendaumbúðum.
Þetta em athyglisverðir landvinningar Trausta hf. og
hér er komin enn ein sönnun þess að hérlend fisk-
vinnslufyrirtæki horfa í auknum mæli til fullvinnslu sjáv-
arafurða. Það er sannarlega ánægjuefni.
Hér er um að ræða tilraun hjá þeim Traustamönnum,
en þeir gera sér vonir um, ef vel tekst til, að framhald
verði á. „Það er engin spurning að vaxtarbroddurinn í
þessari grein liggur í útflutningi. Á innanlandsmarkaði er
ekki pláss fyrir meira af þessari vöm. Við verðum að gera
meira úr þessu fína hráefni okkar, ekki bara senda það
utan í gámum hálfunnið," sagði Elvar R. Jóhannesson í
viðtali við Dag og undir þau orð skal heilshugar tekið.
SameiningarþreifÍngar
í Degi hafa á síðustu dögum birst fréttir sem em til
marks um að sveitarfélög við utanverðan Eyjafjörð
stefna að auknu samstarfi sín í milli. Nægir þar að nefna
samstarf í skólamálum, varðandi bmnamál og margt
fleira. Nú þegar hafa sveitarfélög við utanverðan Eyja-
fjörð samstarf á ýmsum sviðum, t.d. varðandi hafnamál.
Nýjasta innleggið í þessa umræðu er þverpólitísk til-
laga þriggja bæjarfulltrúa á Dalvík um skipan sameigin-
legrar nefndar sveitarfélaganna við utanverðan Eyjafjörð
sem fari yfir og meti möguleika á frekara samstarfi
og/eða sameiningu þeirra.
Eftir að tillaga um sameiningu sveitarfélaga við Eyja-
fjörð í eitt sveitarfélag var felld, hefur legið í loftinu að
sveitarfélög við utanverðan fjörðinn myndu efla samstarf
og jafnvel stefna að sameiningu. Þetta er að koma á dag-
inn. Auðvitað er ómögulegt að segja til hvers þessar
þreifingar leiða, en víst er að þessi leið til sameiningar er
ömgglega sú sem líkleg er að gangi upp. En meginmálið
er að það er skynsamlegt að stefna að sameiningu sveit-
arfélaga við utanverðan Eyjafjörð og reyndar löngu tíma-
bært að huga í alvöru að henni.
Auka þarf fjárframlög til
íþróttamála á Akureyri
- en það á ekki að vera á kostnað sundfólks í bænum
Það þarf að stórbæta aðstöðu til íþróttaiðkana á Akureyri á næstu árum. Þannig styrkjum við stöðu íþróttafélag-
anna i ört harðnandi samkeppni. Samkeppni við margvíslegar freistingar, sem við viljum ekki missa börnin okkar í.
Þrír ungir sundmenn senda mér
heldur kaldar kveðjur í Degi mið-
vikudaginn 18. október. „Er sund
íþrótt?“, spyr sundfólkið í yfir-
skrift greinar sinnar, og er spum-
ingunni greinilega beint til mín,
um leið og ég er sakaður um þekk-
ingarleysi á íþróttamálum bæjar-
ins, málaflokki sem ég hef lengi
barist fyrir. Vitnað er í ummæli,
sem eftir mér voru höfð í viðtali í
Degi, þau slitin úr samhengi, sem
síðan leiðir til þeirrar niðurstöðu,
að mér þyki lítið til sundíþróttar-
innar koma. Þess vegna geti fram-
kvæmdir við sundlaugina á Akur-
eyri setið á hakanum.
Því miður hef ég það á tilfinn-
ingunni, að það hafi fremur vakað
fyrir greinarhöfundum, að koma á
mig höggi, en auka hróður sund-
íþróttarinnar. í áður nefndu viðtali,
í næstu málsgrein á undan þeirri
sem sundfólkið vitnaði í og lagði
út af, fagna ég þeirri miklu upp-
byggingu sem átt hefur sér stað
við sundlaugina. Ég ítreka það hér.
Og ég get upplýst fólkið um það,
að ég greiddi götu þess í fram-
kvæmdanefnd bæjarins og í bæjar-
stjóm, að röðun framkvæmda á
sundlaugarsvæðinu var breytt;
bygging keppnissundlaugar var
færð fram fyrir breytingar á gömu
lauginni. Þetta var gert til að flýta
því að sá draumur sundmanna ræt-
ist, að hér væri boðleg aðstaða fyr-
ir stórmót í sundi. Tæplegast
flokkast slíkur stuðningur undir
andstöðu við sundíþróttina.
En hvers vegna greiddi ég þá
atkvæði gegn þriggja ára áætlun-
inni, þar sem meðal annars er gert
ráð fyrir áframhaldandi uppbygg-
ingu á sundlaugarsvæðinu? Það
var ekki vegna þess að ég væri
andsnúinn framkvæmdum við
sundlaugina, það vita þeir sem
fýlgst hafa með framgangi máls-
ins. Astæðan er einfaldlega sú, að
ég vil sjá meiri kraft í fram-
kvæmdum til að bæta aðstöðu
íþróttafólks. Ég er alinn upp við
íþróttir og ég geri mér grein fyrir
því, hvað þetta er mikilvægur
málaflokkur í okkar samfélagi.
Uppeldisþáttur íþróttafélaganna
hefur lengi verið vanmetinn og
fyrir vikið er oft litið á íþrótta-
mannvirki eins og gæluverkefni.
Sem betur fer hefur þetta verið að
breytast á síðustu árum, en mikið
verk er óunnið. Það þarf að stór-
Þórarinn B. Jónsson.
íþróttafólk, sama
hvaða íþróttagrein
það stundar, má
ekki láta róg og öf-
und ráða ferðinni í
umræðunni um upp-
byggingu íþrótta-
mála. Það er engum
til gagns, hvorki
sundfólki né öðrum,
að reyna með rang-
indum að lítillæka
þá sem af heilindum
hafa barist fyrir
auknu fé til íþrótta-
mála.
bæta aðstöðu til íþróttaiðkana á
Akureyri á næstu árum. Þannig
styrkjum við stöðu íþróttafélag-
anna í ört harðnandi samkeppni.
Samkeppni við margvíslegar
freistingar, sem við viljum ekki
missa bömin okkar í.
Vönduð og aðlaðandi sundlaug
er mikilvægur þáttur í þessari upp-
byggingu og til skammar hvað
sundlaugarsvæðið hefur verið af-
skipt í áratugi. En nú hefur verið
tekið myndarlega til hendinni og á
næstu árum verður bætt um betur.
En þetta dugir ekki til. Skautafé-
lagið þarf að byggja yfir skauta-
svellið, knattspymumenn bíða eftir
bættri aðstöðu, Þórsarar bíða eftir
íþróttahúsi á svæði sitt í Glerár-
hverfi, akstursíþróttamenn þurfa
keppnissvæði og áfram mætti telja.
Iþróttafólk, sama hvaða íþrótta-
grein það stundar, má ekki láta róg
og öfund ráða ferðinni í umræð-
unni um uppbyggingu íþróttamála.
Það er engum til gagns, hvorki
sundfólki né öðmm, að reyna með
rangindum að lítillækka þá sem af
heilindum hafa barist fyrir auknu
fé til íþróttamála. Farsælla er, að
allir leggist á eitt til að bæjarfélag-
ið auki stórlega framlög til íþrótta.
Þar með verður meira til skipt-
anna.
Með íþróttakveðju,
Þórarinn B. Jónsson,
Höfundur er bæjarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins á
Akureyri.
Húsavík:
Sláturtíð lokíð
Sláturtíð lauk sl. miðvikudag
hjá Sláturhúsi Kaupfélags
Þingeyinga á Húsavík. Slátrað
var uni 40 þúsund fjár og var
meðalvigt dilka 14,5 kg, sem er
um 800 g minna en í fyrra.
Minna af kjötinu flokkast í
fituflokk en áður, en fleiri
skrokkar fara í léttari flokk-
ana.
„Við höfunt ekki grafið kjöt
samkvæmt nýja búvörusamn-
ingnum en við höfum tekið ær
meðalvigt var 14,5 kg
til að skjóta í gröf fyrir bændur
sem eru að endumýja stofninn
hjá sér. Þannig vom grafnar hér
um 150 gamlar ær. Þetta er ekki
kjöt sem er boðlegt á markaðinn
og ekki svaraði kostnaði að
hirða gærurnar,“ sagði Páll Am-
ar, sláturhússtjóri, í samtali við
blaðið.
Páll sagði að sláturhúsið væri
reiðubúið til að taka að sér slátr-
un samkvæmt samningi sem
verið er að vinna að milli rfkis-
stjómar og bændasamtakanna.
Kjöt sem til félli með þeim hætti
yrði ekki grafið hcldur sett í um-
sýslu eða nýtt í loðdýrafóður.
„Við hirðum allt kjöt sem hægt
er,“ sagði Páll.
Hann sagði að sjaldan hefði
verkun verið eins góð og í haust
og nýtt fólk hefði starfað á hús-
inu og staðið sig alveg með
prýði, auk þess sem þeir eldri og
reyndari hefðu staðið fyrir sínu.
IM