Þjóðviljinn - 30.05.1937, Blaðsíða 4

ap Níý/a íó'io sg
Hetjur
vilta landsius
hressandi fjörug og spenn-
andi Cowboymynd.
Aðalhlutverkm leika:
Bob Custer og rangeygði
skopleikarinn frægi Ben
Tnrpin. Ennfremur taka
þátt, í Leiknuiirt Rex (kon-
ungur viltu hestanna) og
undrahundurinn Rin tin
tin.
Myndin er í tveim köflum
og verður fyrri kaflinn, 12
þættir, sýndur í kvöld kl.
5—7 og 9.
Lækkað verð kl. 5.
Börn fá ekki aðgang.
Qrboígínni
Nœturlæknir.
í nótt er Kristín Öl,afsdóttir,
Ingólfsstræti 14, sími 2161, og
aðra nótt Kristján Grímsson,
Hverfisgötu 39, sími 2845.
Næturvörður
er í Reykjavíkur- og Iðunnar
apóteki.
Utvarpið
9,45 Morguntónleikar: Kvint-
ett í C-dúr, Op. 163, eftir Schu-
bert. 12,15 Hádegisútvarp. 15,15
Miðdegistónleikar: a) Otvarps-
hljómsveitin leikur; b) Hljóm
plötur: Rússnesk tónlist. 17,40
Útvarp til útlanda (24,52m).
19,20 Hljómplötur: Létt klassisk
lög. 20,00 Fréttir. 20,30 Erindi:
50 ára starf gtðtemplararegl-
unnar á Akranesi (Ölafur B.
Björnsson kaupm.). 21,00 Kór-
söngur (Söngfélag I. 0. G. T.).
21,25 Ljóðakvöld. 22,20 Danslög
(til kl 24).
þlÓÐVILJINN
dag
(sunnud. 30. maí)
talar
i Gamla
Jóliamies tir Kötlum flytur ávarp.
Söugur — Músík — Skuggamyndir.
Aðgöngumiðar við innganginn.
Leikfélagið
sýnir í dag hið frumlega og
sérkennilega leikrit, >Gervi-
menn« \ næstsíðasta sinn.
Frá Sandgerði
Nýlega fór fram kosning á
þremur mönnum í hreppsnefnd í
Sandgerði.
Úr nefndinni gengu þrír í-
haldsmenn.
Kosning fór svo að íhaldið
tapuði öllum þremw sætunwm
til frambjóðenda vinstri flokk-
anna.
F. U, K.-félagar
verða að mæta sem snöggvast
á kosningaskrifstofunni stund-
víslega kl. 11 f. h. í dag.
Hlutavelta ,Vorl»oðans4
1 dag verður haldin myndar-
leg hlutaveRa í K. R.-húsinu til
ágóða fyrir barnaheimilið »Vor-
boði«. Parna er f jöldi eigulegra
muna, og ættu sem flestir að
sækja tombóluna og kaupa
merki dagsins, sem seld verða á
götunum. Börn, sem, vilja selja
merki komi í Miðbæjarbarna-
skólann og Austurbæjarskólann
eftir kl. 9 f. h. í dag. Börnin fá
sölujaun.
Styrkið barnaheimilið »Vor-
boðann«. Stuþlið að því að fá,-
tæku börnin úr Reykjavík kom-
ist um tíma úr bæjarrykinu, og
fái að njóta sumarblíðu í sveit!
Kosninga-
sjóðurinn
II gær söfnuðust kr. 152,62
ÁðUr hafði safnast •— 3305,90
Samtals kr. 3458,55
Betur má ef duga skal.
Frá Spáni.
FBAMHALB AF 1. SIBU
fluttir séu á burt; frá Spáni út-
lendingar, sem berjast í, liði
hvors aðila um sig og að Spán-
verjar fái tækifæri til þess að
ráða sínum eigin örlögum án í-
hlufunar annara. Pá harmar
Þjóðaban dalagsráðið mjög eyði-
leggingu Guernica-borgar og
íoftárásir á óvígbúna bæi yfir-
leitt.
Del Vayo hélt því fram, að

Kjósii 5 D-listann.
s. Gamla (iió æ.
Útvarps-
samkepnin
Skemtileg og fyndin dans-
og söngmynd, með bestu
skemtikröftum ameríska
útvarpsins.
Aðalhlutverkin leika:
John Howard,
Wendy Barrie
og stepdansmærin
Eleanore Wliitney.
Sýnd í dag kl. 5, 7 og 9.
Alþýðusýning kl. 7.
Barnasýning kl. 5.
Leikfélag Iteykj a>íkur
»Gerfimenn«
Sýning á morgun kl. 8.
Lækkað verð.
Aðgöngumiðar seldir eftir kl. 1
í dag.
Næstsíðasta sinn.
Sími 3191.
Börn fá ekki aðgang.
milli 75—80 þúsund ítalskir
menn berðust nú á Spáni. Þeir
yrðu ekki kal.laðir »sjál,fboðalið-
ar«, þar sem ótvíræðar sannanir
væru fengnar fyrir því að um
lieilar herdeildir hins reglujega
ítalska hers væri að ræða.
Litvinoff hélt því einnig fram,
í ræðu, er hann flufti, að ítalski
herinn hefði gert sig sekan um
innrás á Spán. Hér væri um að
rasða uppreisn, sem undirbúin
hefði verið, og framkvæmd væri
með aðstoð erlends ríkis.
Delbos fyl.gdi Eden að málum.
(F.Ú.)
Moran eftir Frank Norris. 40
Pau voru að athuga vopn sín, og koma sér saman
um árásaraðferðina, þegar Hoang ásamt öðrum Kín-
verjum sást, koma n,tan fjöruna. Tunglið var lágt á
lofti, og lýsti ekki vel, en Hoang og fylgdarmaður hans
sáu þó strax gjampa á, hákarlasveðjumax. Þeir námu
staðar, og horfðu, tprtryggnislega á hópinn.
»>Skepnurnar«, sagði Moran. »Peir ætla sér aldeilis
að fylgjast með því sem við tökum okkux fyrir hend-
ur, — hér eftir tekst okkux ekki að koma þeim að
óvörum. Talaðu við hann, Charlie, og reyndu að kom-
ast að því hvað, hann vill,
Moran, Wilbur og Charlie gengu nokkux skref í átt,-
ina til Hoangs og fyldaxmanns .hans. 1 svo sem fimtán
feta f jarlægð námu þau staðar, og nú byrjaði langt
samtal. En það kom í Ijós, að Hoang hafði ekkert sér-
stakt í hyggju, þó að hann tieldj sig reiðuþúinn tjl
að sigla »Bertu Milner« fyrir þaui til San Francisco.
»Það er eitfhvað alt annað sem ha,nn vill,«, sagði
Moran lágt við Wilbur, og hafði ekki augun af ræn-
ingjanum. »Hann efast víst ekki um að hann geti
tekið »Bertu« án þess að spyrja okkur að því. Hann
er að njósna, — það ex þess vegna sem hann er aö
skima svona nm. Hér eftir þýðir ekki að hugsa um
að taka þá með áhlaupi. Peir fara auðvitað beint tii
hinna, og segja þeim alt um viðbúnað okkar.
Nú dró fyrir tunglið, og gerði niðamyrkur. Skamt
fra »Bertu Milner« sátu hásetarnir, allir vopnaðir með
hinum! löngu, pg beittu hákarlasveðjum,. og reyndu
að heyra það sem talað var. Pað vax farið að flæða,
og bárurnar við ströndina teygðu sig lengxa og
lengra upp eftir sandfjörunni. Pau voru hætt að
semja við Hoang, og dauðaþögn ríkti ujni alla strönd-
ina.
Það, sem nú skeði, gat Wilbur aldrei síðar gert sér
ljósa grein fyrir, hver hefði byrjað, og hvennig það
var ákveðið. Það eina sem hann mundi var það, að
alt í einu var ætt fram,, fjaran kvað við af þungum
fótatökum, og svo kom ákafur bardagi við brúna
mannveru,, hálfnakta, er notaði bæði hníf, neglur og
tennur, og svo varð aftur alt kyrt. Wilbur mundi
eftir því sem gerðist í tveim inyndum: Kínverjinn,
félagi Hoangs, æðandi á flótta út, fjöruna, og Hoang,
bundinn, umkringdur af hásetunum af »Bertu Miln-
er«, og Moran er stóð fyrir framan hann með krepta
hnefa, og hrópandi: »Nú ertu á okkar valdi, karlinn!«
Þau höfðu tekið Hoang til fanga, hvernig sem, það.
hafði nú atvikast, en Wilbur fann til ánægjukendar
vegna þess að fyrsti sigurinn skyldi þó verða þeirra
megin.
Eftir því sem meiri gangur kom í rás viðbuxðanna,
breyttist Moran. Wilbur veitti því eftirtekt, að nú
var hún ekkert annað en bardagamaður, grimrn, hörð
áköf og óvægin. Og það var sem; nálægð bardaga
gerði hana óða, það var sem hún væri rekin til þess
að berjast upp á líf og dauða, og allar tilraunir til
að sefa hana lét, hún eins og vind um eyrun þjóta.
Stundum hlustaði hún ekki á Wilbur, ef hann reyndi
að segja eitthvað í þá áttina, eða lést ekki skilja það.
Sjónhringur hennar þrengdist,. hún sá ekkert annað
en takmark sitt, og því skyldi náð, hvað sem það kost-
aði. Wilbux átti stöðugt bágra með að telja sér trú
um, að hún væri ekki komin beint.. úr einhverri forn-
eskju. Stig af stigi færðist .hún aftur eftir öldunum,
alt; til 8. aldar, aldar víkingjanna, sjóræningjanna,
berserkjanna.
»Jæja, Hoang«, sagði hún við Kínverjann, er lá
bundinn upp við hvalshauskúpuna. »<Charlie, spurðu
hann hvort þeir hafi getað bjargað ambrinu, þegar
duggan sökk, og hvort þeir séu mieð það ennþá«.
Charlie þýddi spvíxninguna á kínversku, en Hoang
steinþagði og lét sér nægja að glotta illgirnislega.
Moran gekk til hans og gaf honum ærlega á kjaftinn.
»Ætlarðu að. svara?« Hoang þurkaði sér um and-
Jitið með handleggnum, og skaut, fram hökunni. En
hann sagði ekki orð.
»Eg skal liðka á þér talfærin, áður en, við skilj-
um! Gerðu þér engar grillur út af því«, hélt Moran
áfram. »Charlie, er ekki til þjöl úti í skútunni?«
»Eg hajda skipstjórinn eiga þjöl.
»Ætli hún sé ekki í verkfærakassanum«.
Charlie kinkaði kolli, og Moran skipaði einuim há-
setanum að sækja þjölina«.
»Ef við eigum að. slást; við þessar skepnur«, sagði
hún eins og við sjálfa sig, og röddin va,r hás af æs-
ingi, »þá verðum við að vita hvort þeir hafa ambrið
og hvaða vopn þeir eiga.