Þjóðviljinn - 28.10.1937, Qupperneq 3

Þjóðviljinn - 28.10.1937, Qupperneq 3
Fimtudagurinn 28. okt. 1937 ÞJOÐVILJ INN Hvað segir verkamannaflokk- urinn norski i stefnuskrá sinni um: marxismann,lög; og pingræði og byltinguna þiðoviyiNN J Málgagn Kommúnistaflokká j Ílslands. Kitstjóri: Einar Olgeirsson. J I Ritstjórn: Bergstaðastræti 30. J ISími 2270. Afgreiðsla. og auglýsingaskrif- J stofa: Laiugaveg 38. Simi 2184. j Kemur út alla daga nema ! mánudaga. | Askriftagjald á mánuði: Reykjavík og nágrenni kr. 2,00. J { Annarsstaðar á landinu kr. 1,25 j I í lausasölu 10 aura eintakiö. } t Prentsmiðja Jóns Helgasonar, { | Bergstaðastræti 27, sími 4200. | Þeim er mein, sem í myrkur rata Jónas frá Ilriflu hefir unnið sér tvent. til »frægðar og gengis« síðusitu dagana: Fyrri þáttur þessarar hetju- sögu« hófst. með útvarpsræðu hans um sjúkratryggingarnar (!!) 1 fyrrakvöld, enda mun það vera mál manna að slíkur and- legur vanskapnaður eigi hvergi heima nema í lægsta öldudal mannlegs fáráðlingsháttar, þar sem hverri einustu skírnu af ær- legum manndómi og þroska hef- ir reynst um megn að ná til. Breytingar á sjúkratrygging- arlögunum. eru til umræðu, en formaður Framsóknarflokksins hafði ekkert um það mál að segja. Það var honum fjarri og framandi. 1 sfað þess að ræða um málefnið, sem. var á dagskrá flytur hann fyrirlestur um Sov- étríkin, kommúnisma og heims- pólitík, sem hann hefir rninna vit á en flestir aðrir, og tak- markaðri dómgreind um en þorri manna. Það hefir að vísu verið í al- mæli að Jónasi líkaði betur Gróusögur, en föst, ákveðin og markvís tök á miálefnum, en fáir hefðu trúað því, að maður- inn mundi þó halda sig í slíkri reginfjarlægð. Flóttinn frá sam- tíðinni, óttinn við framtíðina, er nú búið að gera hann að and- legum umskiftingi, sem. hrín og grenjar ráðþrota af skelfingu og bölmjóði. Hitt mun þó flestum hafa komið á óvart., að þokurn- ar skuli vera farnar að þéttast svo fyrir augum Jónasar frá Hriflu, að honum sýnist. Sovét- ríkin og erlend pólitík þar sem sjúkratryggingarnar eru. Slíkt öfugstreymi á í raun og veru aðein,s heima á furðuströndum þjóðsagnanna, þar semi menn reika hugstola af skelfingu í þokunni og sýnast árnar renna upp í móti og meinlausir steinar vera tröll og forynjur. Flokksbræður Jónasar sátu agndofa af undrun undir lestri hans. Sumir brostu vandræða- legu meðaumkvunarbrosi, aðrir sátu þungbúnir og þegjandi á svip. Mannlegt volæði' getur komist á það stig, að alla og ekki síst vini og vandamenn setji hljóða og að þeir æ,ski sér fjar- vistar. Þessi hugblær sást greinilega á andlitum flokks- manna Jónasar Jón,ssonar í efri deild í fyrrakvöld. En úti um land biðu þúsundir öllum, s.em fylgdust. með í sam einingarsamningunum, er sér- staklega miinnisstætt, hvernig nefnd Alþýðuflokksins sleit samningunum sérstaklega með tvö má,l að yfirvarþi: að húri vildi ekki að tekið væri í steínu- skrána, að flokkurinn. væri marx istískur, — og að hún heimtaði, að skýrt væri tekið fram að flokkurinn ynni að valdatökunni á grundvelli »laga og þingræðis«, — auðsjáanlega. til þess að hann yrði ekki vændur um að vera byltingarflokkur. Alþýðublaðinu verður oft, á. að vitna í. norska Verkamannaflokk inn og vill í hvívetna taka hann til ;fyrirmyndar. Nú viljum. við lofa lesendum vorum að heyra, hvað þessi flokkur hefir sett, í, stefnuskrá sína um, þessi ágrein- ingsatriði, sem meirihluti Al- þýðuflokksstjórnar og Alþýðu- blaðsklíkunni fanst sjálfsagt, að sprengja á? I. Þjóðfélagsbreytingin og Marxisminn Stefnuskrá norska verka- mannaflokksins byrjar þannig: »Norski Verkamannaflokk- urinn, sem er stjórnmálatceki (politiskt organ) norsku verk- lýðsstéttarinnar, setur sér það sem takmark að afnema arð- rán auðvaidsins og byggja upp Framsóknarmanna fyrir fram- an viðtækin, biðu eftir lausn- arorði meistarans um sjúkra- tryggingarnar. Getur Jónas frá. Hriflu gert sér grein fyrir von- brigðum þeirra? Vafalaust ekki, til þess er þokan, sem leikur um hugsanir hans of dimm og skygnin á almenn mál of brost- in. Nú kæmu honum best kross- ar, nafnbætur og annað glingur til þess að risla sér við. Van- mætti elliáranna er sárt fyrir athafnamanninn. Þeim er því, nokkur vorkunn, en ungir og ó- þreyttir kraftar verða að taka upp mierkið, þegar það fellur úr hendi aldraðra foringja og þeir megna ekki að bera það lengur fram til sigurs. En það kom á daginn, að það lá ekki fyrir hinni »frægu« út- varpsræðu J. J. að verða póli- tískur svanasöngur höfundar- insi.. 1 gær ritar Jónas leiðara í Nýja dagblaðið um samninga Framsóknarflokksins og Al- þýðuflokksins. Enn er dimt fyr- ir sjónum hans og þéttir þoku- slæðingar. En: óljós eðlishvöt, virðist seiða hann og lokka til hægri. Bæxlagangur Ólafs Thórs virðist láta í eyrum hans eins og tælandi hafmeyjasöng- ur. Claessen og aðrir slíkir ná- ungar, sem. Jónas mátti ekki nefna nema með viðbjóði og hryllingi fyrir fáum árum, eru sósíalistiskt, stéttlaust þjóðfé- lag, sem stjórnað sé af verka- mönnum handa og anda. Til að ná takmarki þessu álítur flokkurinn aðalverkefni sitt að vinna vinnandi stétt- irnar til fylgis við grundvalí- arskoðun sósíalismans, sam- eina og skipuleggja allau verkalýð í landinu, vekja vilja lians og sjálfstraust og gera alla stéttina, sem er meirihluti þjóðarinnar, fcera um að leiða hina sógulegu baráttu sína fyrir hinni þjóðfélagslegu bylt- ingu (den sosiale revolusjon) til fulls sigurs. Flokkurinn, sem byggir á marxismanum og þeirri reynslu, sem fengist liefir rneð baráttunni í Noregi og í öðr- um löndum, setur fram skoö- un sína á> þróuninni og þeim leiðum, sem flokkurinn muni fara til aö komast fram til sósíalistísks þjóðfélags, í eft- irfarandi greinum«. Norski Verkamannaflokkur- inn er ekki hræddur við að kenna. sig við marxismann og taka, afstöðu með hinni þjóðtfé- lagslegu byltingu. Nefnd ls- lenska Kommúnistaflokksins heimtaði ekki einu sinni hið síð- astnefnda, en við marxismann vildi hún halda, því það er nú á tímum jafn sjálfsagt, og að hafa sósíalismann á s.tefnuskrá sinni. n,ú orðnir nágrannar hans til hægri og sómamenn í hvívetna.. Sameiningartilraunir verka- lýðsflokkanna. láta í eyrum hans eins og óp úr gröfum for- dæmdra. Slí.kt verður að forð- ast, jafnvel þó að það kost,i Framsóknarflokkinn. þá. blóð- töku, sem yrði honum um megn að þola. En vera má, að Jónas eigi eft- ir að verða hér fyrir vonbrigö- um. Islen.sk alþýða mun aldrei fórna framtíðarsókn sinni fyrir þá haugelda, sem nú loga yfir sporum Jónasar frá Hrifiu. Is- lenskur verkalýður miun aldrei spyrja J. J. um horfið, enda lík- ur til þess að .hann, reyndist glámskygn að vanda. Islensk al- þýða veit að J. J. er orðinn ieiksoppur í hendi grimmra ör- laga, og hún m.un lofa honum að skrifa sína sögu eftir geðþótta, söguna af manninumi sem mink- aði. Islenskri alþýðu ætti að vera það meinlítið þó að Jónas frá Hriflu sofni .sínum síðasta pólitíska svefni í örmum Ölafs Thórs, éf hann kýs sér þar hel- fró og nábjargir. En einu ætti J. J. að gera sér grein fyrir. Honum er jafnþýð- ingarlaust að ætla sér að kippa þróuninni um ár aftur í, tímann og að skipa sólinni að standa kyrri. Því mun alþýðan sjá fyr- ir. — II. A verkalýðurinn að beita hvaða ráðum sem er eða binda sig við »lög og þingræði«. Allir muna hver ósköp Al- þýðublaðið gerði úr því, að nefnd Kommúnistaflokksins vildi ekki takmarka baráttuna fyrir valda- töku verkalýðsins við »lög og þingræði«, —. og reyndi að leggja þa.ð út þannig, að nefndin heimtaði að hinn sameinaði flokkur ætti að vera yfirlýstur byltingarflokkur. En .sannleikur- inn var, að nefnd K. F. I. vildi ekki að flokkurinn bindi hendur sínar fyrirfram. Nú skulum við athuga hvaö stefnuskrá. norska Verkamanna- flokksins segir umi þetta mál. Þar stendur eftirfarandi setn- ing viðvíkjandi aðferðunum við valdatökuna: »Á tímabilinu (overgangsper- iode) þegar úrslitabaráttan um völdin fer fram, er flokkurinn reiðubúinn til að beita öllivm þeim ráðum (brilke atte de midl- er), sem verkalýðurinn rœður yfir, til að brjóta á> bak aftur mótspyrnu borgarastéttarinnar og leggja grundvöllinn að upp- byggingu sósíalismans«. Það verður ekki sagt, að norski Verkamannaflokkurinn, sé myrk- ur í máli, —• og minsta kosti er þar ekkert. til af þeirri móður- sjúku hræðslu, sem einkendi nefnd Alþýðuflokksins í afstöð- unni til þessa máls. Þetta er gott. fyrir Alþýðu- flokksmenn. að1 athuga í sam- bandi við samningsslit meiri- hluta Alþýðusambandsstjórnar- innar. Kommúnistaflokkurinn fór ekki einu sinni fram á að tekið væri í stefnuskrána þaö, sem stendur í stefnuskrá norska Verkamannaflokksins, —• en meirihluti Alþýðuflokksstjórnar- innar sprengdi samningana á því að lieimta inn ákvætíi, sem norski V erkamann aflokkurinn ekki myncli vilja hafa í sinni stefnuskrá. Sókn heldur fyrsta fund sinn á vetrinum í. Oddfellow í kvöld (gengið inn um austurdyr). Á- ríðandi að allar félagskonur m,æti, því að mörg áríðandi mál eru á dagskrá. Ríkisskip Esja var á Þórshöfn kl. 4| í gær. Súðin fer frá Reykjavík kl. 6 í kvöld um Hornafjörð og Djúpavog til Noregs og Pól- lands. Háskólafyrirlestur á ensku Ungfrú Grace Thornton flyt- ur í kvöld kl. 8 fyrirlestur í, há- skólanum um Bernhard Shaw. öllumi heimill aðgangur. {\ En hvað »gamla manninn« í Framsókn er farið að langa til að leikciÁ Jón í Stóradal — kljúfa flokkinn og skríða yfir til í- haldsins. öll rœða hans í út- varpinu í fyrrakvöld var eins og lijartnæm innttökubeiðni hans í ihaldsflokkinn. Það var likast því sem liann krypi á knjánum frammi fyrir Páli á Þverá og bæði með spentum greipym: Takið mig í sátt ■— lofið mér að verða ykkar ráðlierra —, gleym- ið því að ég hafi nokkurntíma ska.mmað Sœmund eða Steíán Th„ — jeg skal a’drei framar deíla við Garðar Gislason eða Thorsarana — en ég skal skamma kommana betur en nokkur ykkar getur, því það getur enginn skammað betur en ég! — En eftir því sem heyyst liefir lcvað íhaldið ekki vilja hann. Það segir að honum sé svo aftur farið, að meira að segja skammir hans um kommúnista verði bara til að siá þeim upp, eins og skammir íhaldsins um liann fyrrum daga gerður hann að miklum manni, ■— áður en hann mmkaði. Sprellikall. En fyrst Jónas ekki fær að verða ráðherra íhald&ins, þá langar hann þó til þess að fá ad þjóna því í einhverjú. Og þess- vegna gerðist hann í gæ.r sendi- sveinn þess í þinginu. Meðan Einar Olgeirsson flutti fram- sögu sína um gjaldeyrismálin, hljóp Jónas syfjulegur og hvísl- andi á milli íhaldsþingmanna til að reyna að fá þá tH að fara út. »Þetta gera þeir í Damnörku — sko« — hvíslaði hann, Og það leiddust svo tveir Jnngmenn inn i. ráðherraherbergið — sem báð- um fanst sjálfsagt að dependera, af damkinum, ef þeir teidu sig sjálfstœðismenn, — og það voru Ólafur Thórs, fæddur Jensen, og Jónas frá Hriflu, sem langar til að tengjast Jensenssonum nánar! — Lítið legst nú fyrir kappann, sem einu sinnj var, er hann gerist sendisveinn ílialds- ins. Sundnámsskeið fyrir sjómenn verður haldið í Sundlaugunum allan nóvember- mánuð frá kl. 9—11 f. h. og 3— 5 e. h. Ennfremur verður nám- skeið fyrir þá, sem vilja læra lífgun druknaðra. Þeir Ólafur Pálsson og Jón Oddgeir Jónsson gangast fyrir sundnámskeiði þessu. Sjá aug- lýsingu á öðrum stað hér í blað- inu.

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.