Þjóðviljinn - 08.02.1938, Blaðsíða 4

as Níý/a bio ag
Konan mín svo
nefnda.
Mikilfeng'leg' amerisk kvik-
miynd frá Colwmbia filrn
samkvæmt hinu víðfrægá
leikriti »Craigis. Wife« eft-
ir George Kelly. Hin
vandasömu aðalhlutverk
hr. og frú Craig leysa af
hendi af framúrskarandi
snild
Rosalin Russell og
Jolvn Boles.
Úrborginni
Næturvörður
e,r þessa viku í Reykjavíkur
apótekf og Lyf jahúðinni Iðunni.
Næturlæknir
Gísli Pálsson, Laugaveg 15,
sími 2474.
Utvarpið í dag
8.30 Dönskukensla.
10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp.
15.00 Veðurfregnir.
18.45 Þýskukensla.
19.10 Veðurfregnir.
19.20 Hljómplötur: Sungin dans-
lög.
19.40 Auglýsingar.
19.50 Fréttir.
20.15 Erindi: Um uppeldi, V.
(dr. Símon, Ágústsson).
20.40 Hljómplötur: Létt lög.
20.45 Húsmæðratími: Heilsu-
vernd (Frú Sigríður Eiríksd.)
21.00 Symfóníu-tónleikar:
a) Tónleikar Tónlistarskólans.
b) (21.35) Hetjuhljómkviðan
(Eroica), eftir Beethoven
(plötur).
22.30 Dagskrárlok.
,,Bláa kápan“
leikin fyrir troðfullu
húsi og við ágætis
viðtökur.
»Bláa kápan« hin bráðskemti-
lega óperetta, Tónlistarfélagsi n 3
var leikin í gærkvöldi í 3. sinn
og var hvert sæti skipað. Fagn-
aðarlæti voru geysileg og varð
enn að endurtaka fjölda laga.
Aðgöngumiðar seldust allir upp
á svipstundu, enda stóðu raðirn-
ar af fólki langt út frá söludyr-
unum í Iðnó. Sýnilegt; er að óper-
ettan ætlar að ganga mjög lengi,
spá margir að eftir aðsókninni
nú megi búast við að hún gangi
enn lengur en Meyjarskemman.
Næst er leikið á miðvikuéag'.
..................
Bærinn ljóslaus
Um klukkan tæplega fjögur á
sunnudaginn slokknuðu ljósin
um allan bæinn, og var hann
ljósalaus til kl. rúmlega 6. Er
talið að orsök þess hafi verið sú,
að ísihg hafði sest á leiðslurnar
og leitt; rafmagnið til jarðar.
Strax þegar rafmagnið rofn,-
aði snéri Rafveitan sér að því
að setja .straum á bæjarkerfið
frá rafmagnsstöðinni við Elliða,-
árnar, en það tók all-langan
tíma, svo að Ijósin voru ekki
komin í lag fyr en klukkan að
ganga sjö.
Bjarni Björnsson
leikari efnir til útvarpsum-
ræðna og annarar skemtunar i
Gamla Bíó kl. 7,15.
Aðgöngumiðar seldir hjá Kat-
rínu Viðar og í Bókaverslun Sig-
fúsar Eymundssonar. Sjá aug-
lýsingu á öðrum stað hér í blað-
inu.
Kaffikvöld
verður haldið í kvöld priðjudaginn 8.
febrúar kl. 8% í Iðnó (niðri) fyrir
starfslid A-listans.
Aðgöngumiðar verða afhentir í dag á Laugaveg
7 milli kl. 4 og 7 e. h.
Kosmnganeind Alþýðuflokksins
og Kommúnistaf lokksins.
Skrifstofa A-listans.
Skrifstofan verður opin daglega frá kl. 4—7 e.
h. á Laugaveg 7.
Þeir, ‘sem eiga eftir að skila söfnunarblokkum
eða merkjum,’ eru beðnir að gera skil hið allra
fyrsta.
Kosninganefndin.
Félags j ámiðnað armannanna
verður haldin áð Hótel Borg föstudaginu 11. febr.
og hefst kl. 8,30 e. h. með borðhaldi. Ýms skemti-
atriði verða á meðan á borðhaldinu stendur.
Dans á eftir.
Aðgöngumiðar verða seldir að Hótel Borg fimtu-
dag og föstudag kl. 6 til 8 e. h. (Gengið iun um
suðurdyr.) SKEMTIIN FFNDIN
3. GamlaOo %
Hann rændi
brúðinni
Fjörug- og skemtileg gam-
anmynd frá Metro-Gold-
wyn Mayer.
Aðalhlutverkin leika:
Joan Crawford og
Clark Gable.
Sfíialk hrekst í liyl
Iþróttafélög bæjarins efndu
frelst eða öll til skíðaferða nú
um helgina. Fóru sumir á laug-
ardagskvöldið, og dvöldu um
nóttina í skiðaskálunum.
Á sunnudagsmorguninn fór
f jöldi fólks á. skíði, enda var veð-
ur þá sæmilegt en útlit ekki að
sarna skapi gott. Fór f jöldi bíla
úr bænum upp að Lögbergi en
lengra, var ekki hægt, að komast.
En skíðafólkið hélt. áfram för
sinni og dreifðist það víða um
nágrennið.
Klukkan hálf ellefu skall á
austanhríð, sem var alldimm á
tímabili og með mikilli vindhæð.
Komst, vindhraðinn upp í 8 stig
á tíma. Byrjaði fólkið nú að tín-
ast að bílunum, en surnt var þá
komið langt, og átti erfiða ferð
fyrir höndum.
Var nú fannfergjan orðin svo
mikil, a,ð bílarnir komust ekki til
baka, en hinsvegar voru um 800
manna uppi á Lögberg'i. Sumir
sem best treystu sér lögðu af
s;t,að til Reykjavíkur á skíðum. og
komu þeir þangað um sjöleytið.
Hitt skíðafólkið, sem eftir varð
byrjaði þegar að moka braut
fy,rir bílana, og komust þeir til
Reykjavíkur um 10 leytið á
sunnudagskvöldið. Eins og áður
er getið hafði allmikill fjöldi
manna farið á laugardagskvöld-
ið upp í Sikíðaskálana og dvöldu
þeir þar margir þar til í gær.
Ekkert slys vildi til, en margt
af fólkinu, einkumi konur og
unglingar var orðið mjög þrekað.
Talið er að á annað þúsund
manns hafi verið á skíðum á
sunnudaginn.
Vicky Bamn.
Helena Willjuer 44
gluggann minn til kveðju. Lífið er unaðslegt, góði
litli fuglinn minn, það er d,ásamleg náð að mega lifa,
mundu það alla daga. Mér hefir altaf þótt vænt um
lífið, en þó ekki eing mikið og þér. Vertu sæl, góða,
litla Friedel, þú veist ekki hvað mér þykir vænt um
þig Strax á morgun ferð þú til hans Marx, tekur
hendi hans og sleppir henni aldrei, framar. Við þurf-
um ekkert að ót,tast, og við eigum að ganga brautina
á enda með vinunum okkar, þú með Marx og' ég með
Rainer. Vertu sæl, vertu nú sæl, góði, litli fuglsung-
dnn m,inn«.
Blómin í glugganum ilmuðu sætt og svæfandi. Ilel-
ena tók aftur. pennastöngina, og bætti við:
»Viltu ekki hugs,a um blómin mín, Friedel, — ég
er hrædd um að Gulrapp gleymii þeim«. Svo lokaði |
hún bréfinu.
»Þá er ég loksins til«, sagði hún, og stóð eitt augna-
blik grafkyrr úti á miðju gólfi.
■ »Vertu sæl, blessun mín, fylgir þér«, svaraöi Gul-
rapp upp úr bókunum. Helena gekk til hennar og
lagði hönd sína, stóra og svala, á brafnsvartan koll-
inn á, félaga sínum. Gulrapp hristi ha,na óþolinmóð-
lega. af sér. »Vertu ekki'að fakai á mér« — sagði hún
önug, »þú veist að mér leiðist það«.
Góða Gulrapp! Við kveðjum þig á þessum skýjaða
molludegi. Þú ert flugg,áfuð, og' hefir möguleika á að
verða frægur fornfræðingur, en við getum ekki von-
ast til mikils af þér, eftir að doktorsritgerðin þín er
farin í hundana fyrir augum ckkar. Þú stenst vafa-
laust doktorsprófið, en þú verður aldrei send út í
eyðimerkur til þess að grafa furðuborgir upp úr sand-
inum, þú verður aldrei látin stjórna stórum leiðöngr-
um, þú færð sennilega aldrei að ferðast. Sennilegast
er að þú verðir að eyða, æfi þinni meðal rykugra safn-
gripa, og við að skrifa rykugar fornfræðigreinar í
tímarit, ,sem enginn les. Hver veit nema við hittum
þig aftur, önnum kafna við að semja skrá yfir eitt,-
hvert minniháttar forngripasafn. Okkur þykir vænt
um þig, cand. phil. Gudula Rapp, í öll þessi. ár, sem
við höfum verið herbergisfélagar þínir, hlustað eftir
andardrætti þínum á andvökunóttum. og séð þig sitja
bogna yfir bókunum þínumi dag eftir dag. Við slepp-
um takinu á hrafnsvarta kollinum þínum, fyrst þér
þykii það miður að komið sé við þig', og við yfirgefum
I þig, Gulrapp, meðan kvöldklukkurnar hringja, og
kvíðinn læðist, ao huganum —----------
Hclena Willfiier gekk með stór.um skrefum, niður
götuna. Börn voru að leika sér, hvert sem hún leit,
og svolítill hvolpur hamað-ist eftir götunni og var að
ærast af kátínu vegna tilverunnar. Á götuhorninu lét
hún ‘bréf í. póstkassann, og gekk svo yfir götuna í
áttina til Kornmarkt. Göngulag hennar hafði breyst
þessar síðustu vikur, hún gekk varlegar en áður, og
alt fas hennar lýsti varkárni.
Eitir augnabliks hik gekk hún inn í apótek í Haupt-
sti'asse, og bað um Oiddmjóa sprautu er tæki eitthvaó
um fimtán rúmcentimetrum. Hún koim við hjá Kran-
ich. Hann varð því feginn að" sjá hana, en eitthvað
lá þungt á honum.
»Iíefur nokkuð komið fyrir, Kra,nich?«
»Nei, eiginlega ekki. En öxlin er eitthvað að láta
á sér bæra. Ég ætla að bíða og sj,á hvað röntgen-
myndin segir, — en við’skulum ekki tala um þetta
núna. Ég gleymdi að spyrja eftir erindinu«.
»0, ég kom eiginlega. erindisleysu. Ég var að taka
til ruslið mitt, og fann þá nokkrar bækur, sem þér
eigið. Viljið þér gera svo vel að lá.ta sendilinn yðar
sækja þær?«
»Það liggur ekkert á þeim. En má ég annars ekki
óska yður til hamingju með herra Rainer. Mér er
sagt, að hann hafi tekið ágætt próf. Ilvenær á aö
halda þann merkisatburð hátíðlegan? Ég má til með
að fá að ,sjá um vínið«.
»Þaö er naumast að þér eruð orðinn skemtanafík-
inn, Kranich. Við Rainer ætlum að vera saman í
kvöld á Berghof, tvö ein, við höldum þár hátíð í laumi.
en á, morgun heyrið þér fr,á okkur. Það er sannarJega
fallega hugsað af yður að vilja, gleðja, hann. Þér eruð
góður maður, herra Kranich, ég má til með að segja
yður það. Þér megið ekki' halda að ég sé vanþakklát.
Þer hafið altaf hjálpað mér, bæði með ráðum og dáð.
Ég hef alidrei minst á það fyrr, en þegar alt hefir
igengið andstætt mér, hefir altaf það sama komió mér