Þjóðviljinn - 28.10.1938, Síða 4
ÞfÓPVIUINH
Flokksskrlfstolan er opin
alla vlrkadaqa kl. 5-7.
|SfmI 4757.
Félagar eru beðnir að koma sem
fyrst og gera upp flokksgjöldin.
ss Ný/ar5io s§
Okunni
söngvarínn
Det Sjungende X.
Sænsk tal-, söngva-, iog
skemtimynd. Aðalhlutverk
ið leikur og syngur fræg-
lasti tenórsöngvari Svía
Jussi Björliaig
Aðrir leikarar eru:
Ake Ohbery, Aino Taube
loi. flj. i
Aukamyndir:
Æska og þrótfcur —
Paradís sundfuglanna,
fagrar, sænskar fræði-
myndir.
Næturlæknir
Eyþór Gunnarsson Laugaveg
98, sími 2111.
Næturvörður
ier í Ingólfs- og Laugavegs-
apóteki.
ÍOtvarpið í dag:
10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp.
15.00 Veðurfregnir.
18.15 íslenskukensla.
18.45 Þýskukensla.
19.10 Veðurfregnir.
19,20 Hljómplötur: Létt söng-'
lög.
19.40 Auglýsingar.
19.50 Fréttir.
20.15 Útvarpssagan.
20.45 Hljómplötur. Lög leikin á
celló.
21,00 Heilbrigðisþáttur: Jóhann
Sæmundsson læknir.
21,20 Strokkvartett útvarpsins
leikur.
21,45 Hljómplötur: Hiarmóníku
lög.
22,00 Fréttaágrip.
22,15 Dagskrárlok.
Ármenningar.
Hnefaleikaæfingar félagsins
byrja á morgun kl. 9 e. h. í
Menntaskólanum, og verða
framvegis á miðvikudögum og
Íaugardögum kl. 9—10 e. h.
Kennari verður Peter Wiglund,
sem er mjög þekktur og góð-
ur kennari í þessari íþrótta-
grein. Þeir félagar, sem viljá
iðka hnefaleik hjá „Ármann“
í vetur, verða að kóma á skrif-
stofu félagsins og fá skírteini,
sem gefur þeim aðgang að æf-
ingum félagsins. Skrifstofan er
í íþróttahúsi Jóns Þorsteins-
sonar við Lindargötu, opin kl.
8—10 á hverju kvöldi.
Skátablaðið
verður selt á götum bæjar-
ins á laugardaginn og sunnu-
daginn.
Skipafréttir.
Gullfoss var í Gautaborg í
gær, Goðafoss er í Reykjavík,
Brúarfoss er á leið til Vestm.-
eyja frá Austfjörðum, Selfoss
er á leið til Aberdeen, Dronn-
ing Alexandrine er á leið til
Kaupmannahafnar. Súðin fer
laustur um land í hringferð um
hádegi í dag.
Málverkasýning
Þorvaldar Skúlasonar er á
Vesturgötu 3, opin daglega frá
OLOI f .h. til kl, 10 ie. h.
Athygli
skal vakin á auglýsingu frá
fjármálaráðuneytinu, sem birt
ier á öðrum staðl í blaðinu.
Dönsk kona,
Elisabeth Schiöth, sem nú er
inýlátin hefir ánafnað Þjóðminja
safninu tvö af málverkum föð-
ur síns, August Schiöth mál-
ara. Var hann hér á ferð um
1870 og málaði þá ýmsar mynd
ir frá Islandi, þar á meðal
þessar tvær, sem dóttir hans
hefir ánafnað Þjóðminjasafninu.
Slökkviliðið
var kallað í fyrrakvöld vest-
ur í Víðimel 49. Hafði kvikn-
að út frá miðstöð í allskonar
rusli og kolum. Eldurinn var
slökktur áður en hann gerði
nokkurn verulegan skaða.
Farþegar
með Dettifossi til útlanda:
Miss Pearl Pálmason, frú M.
Gook með barn, Ragnheiður L.
Hafstein, Kristján Fjeldsted,
Hörður Þórhallsson, sr. Jón
Þorvaldsson, Helgi Tryggva-
son, Richard Thors, Haraldur
Árnason, Gísli Jónsson, Inga
Andrésdóttir, Ragnheiður Jóns-
dóttir, Broddi Jóhannsson, Ein
ar Vigfússon, Guðrún Sæmunds
dóttir, Þórdís Andrésdóttir,
Rannveig Erlendsdóttir, Þorleif
ur Sigurbjörnsson iog nokkrir
útlendingar.
Ræða Roosevelfs.
Framhald af 1. síðu.
^r í ljósi, ákveða sjálfar örlög
sín og tilbiðja guð sinn án á-
reitni ríkisvaldsins. Sömuleiðis
gæti ekki orðið um neinn varan
legan frið iað ræða, á meðan
auði þjóðanna, starfsorku og
hráefnalindum, væri fyrst og
fremst varið til vígbúnaðar.
Xakmark Bandaríkjanna,
sagði hann að lokum, er fyrst
og fremst það, að lifa í friði
I við nágranna sína, en þar sem
öll önnur ríki veraldarinnar
hervæddust af slíkum ákafa,
hlytu Bandaríkin að gera slíkt
hið sama. Bandaríkin óska ekki
að kúga stjórnskipulag sitt eða
lífsskoðun upp á aðrar þjóðir,
en eru alráðin í því, að veita
þetta sjálfum sér til handa án
íhlutunar annara.
Frá Kína.
(Frh. af 1. síðu.)
sínum, um það, að hefja ekki
nýlendustyrjöld á hendur Kína
og ennfremur um það, að hafa
gengið á hagsmuni amerískra
þegna. Er skorað á japönsku
stjórnina að binda enda á allan
yfirgang við ameríska þegna,
láta eigur þeiirra í friði og leyfa
Æ. Gsjn(al3io %
Sendáboöí
forsefans
Spennandi og áhrifamikil
amerísk stórmynd tek-
in undir stjórn Frank
Lloyd, og fjallar um land-
nám Vesturheims.
Aðalhlutverkin leika:
Joel Mc Crea,
Frances Dee og
Bob Bums.
Börn fá ekki aðgang.
Rykfrakkar
katrla.
Vcrd kr. 44,00, 49,50,
59,50, 74,50 og úr alull-
arcfní, jafngóðir þcím
dýrusfu, sem fásf í bscn-
um, kr. 108,50.
V E S T A
Laugavcg 40.
bréfum þeirra og skeytum að
vera imdanþegin ritskoðxm og
loks að gera amerískum skip-
um engan trafala í siglingum
til Kína.
Kosníngar í Chílc
FRAMHALD AF 1. SÍÐU.
fara með ójöfnuð á hendurnein
um, en leitast við að koma á
félagslegu réttlæti í Iandinu.
Agatha Christie. 56
Hver er sá seki?
Poirot var kurteisin sjálf, og spurði eftir líðan
systur minnar. Það væri lallra skemtilegasta kona.
— Ég er smeykur um að þér hafið ýtt undir
grillurnar í henni um daginn, sagði ég þurlega.
Hann hló, iog laiugu hans leiftruðu. — Mér þykir
altaf mikilsvert að hitta sérfræðinga, sagði hanin,
Oj*g fékst ekki til að útskýra það inánar.
— Þér hafið fengið að heyra slúðursögurnar,
Sem ganga í bænum ,sagði ég. Sannar og ósannar
sögur. ' i
— Og þar að auki ýmsar þýðingarmiklar upplýs-
ingar, bætti hann við rólega.
— Hverjar til dæmis —.
Hann hristi höfuðið.
— Því sögðuð þér mér ekki sannleikann, spurði
hann í stáð þess að svara spurningu minni. í smá-
bæ sem þessum voru engin líkindi til að ekki frétt-
ist alt um ferðir Ralphs Patons. Ef systiir yðjar
hefði ekki átí erijndi gegnum skóginn Jienna dag,
hefði einhver annar séð þau.
— Sennilega, sagði ég ólundarlega. En hvers-
vegna láið þér yður umhugað um sjúklingana mína?
Glampinn kom að |nýju í |a|u,gu hans.
— Mér er sama umj þá alla — að einum undan-
skildum.
— Þeim síðasta, spurði ég.
— Ungfrú Russell er einstaklega merkileg mann-
eskja, sagði hann, eins og hann hliðraði sér hjá
því að svara spurningu minni beint.
— Eruð þér á sama máli og systir mín og frú
Ackroyd, að eitthvaið sé bogið við hana, spurði ég.
— Ha, sagði hann og skyldi ekki orðatiltækið.
— Bogið við hana? «-
Ég útskýrði það eftir bestUi getu.
— Og halda þær það, báðar, — merkilegt, sagði
Poirot.
— Sagði systir mín ekkii eitthvað í þá átt, þegar
þér funduð hana?
— Ójú, það held ég.
— En það er algerlega ástæðulaust.
— Konurnar, sagði Pioiijot, þær eru dásamlegar.
Þeim getur dottið hitt og þetta í hug, — og það
undursamlega er, að þær hitta á það rétta. í raun
og veru er það ckki; svo, að þeim detti þetta í hug.
Konur taka eftir þúsund smámunum, er fara fram
hjá karlmönnunum, og það án þess að þær viti.
Undirvitund þeirra leggur svo alla þessa smámuni
s’aman — og afleiðingin eri það sem nefnt er innlif-
iun. Ég er aftur á móti sálfræðingur. Ég veit þessi
atriði.
Hann blés sig út ogj varð svo hlægilegur ásýnd-
um, að ég átti bágt með að skella ekki upp úr. Hann
dreypti í súkkulaðið sitt, og þurkaði vandlega úr
yfirskegginu.
— Það vildi ég að þér segðuð mér álit yðar á
málinu, sagði ég.
Hann lét bollann frá sér. j f j : 1
— Langar yður til þess?
— Já, víst langar mig til þess.
— Þér hafið séð lalt það sama og ég. Ættu þá
ekki skóðanjr okkar á málinu að vera þær sömu?
— Þér gerið gys að mér, sagði ég þurlega. Ég
hefi auðvitað enga reynslu í þessum efnum.
Poirot brosti yfirlætislega.
— Þér líkist litlum jdreng sem langar til að skoða
verkið í úrinu. Þér viljið sjá hvernig málið er,
ekki frá sjónarmiði heimilislæknisíns, heldur frá
sjónarmiði leynilögreglumannsins, er ekki þekkir
málsaðila, og er hérumbil sama um þá — þekkir
engan og grunar þá alla jafnt.
— Það var vel sagt* sagði ég.
— Ég skal gjanria halda stuttan fyrirlestur um
málið, sagði Poirot. Fyrst verður maður að skapa
sér sem nákvæmasta hugmynd af því er gerðist
um kvöldið — og má þá aldrei gleyma því, að ef
til vill er einmitt sá, sem maður er að tala við, að
Ijúga.
Ég rak upp stór augu.
— Er það ekki of mikil tortrygni?
— Nei, það er nauðsynleg tortrygni. Sjáum nú til
Dokfcor Sheppard fer úr húsinu klukkan tíu mínút-
ur fyir níu. Hvernig get ég vitað það með vissu?
— Af því að ég hefi sjálfur sagt yður það.
— En þér sögðuð kanske ósatt, eða þá að úrið
yjðar hefir verið vitlaust. En Parker segir það
líka að þér hafið farið úr húsinu tíu mínútur fyrir
níu. Þá tek ég þessa upplýsingu gilda og held á-
fram. Klukkan níu rekist þér á niann, — og það
kemiur að því, er ég vildi kalla „skáldsöguna um!
d,ularfulla mianniinn“ — rétt fyrir utan garðhliðið.
Hvernig get ég vitað að það sé sannleikanum sam-
kvæmt?