Þjóðviljinn - 01.02.1939, Síða 4

gp Nfy/ató'io sg
Chicago^
bfunínn 1871
(In old Chicago)
Söguleg stórmynd frá Fox-
félaginu.
Aðalhlutverkin leika:
TYRON POWER,
g ALICE FAYE,
DON AMACHE o. fl.
Mikilsmetnustu kvikmynda
gagnrýnendur heimsblað-
anna telja þessa mynd risa-
vaxnasta listaverk amerískr-
ar kvikmyndaframleiðslu er
komið hafi á markaðinn til
þessa dags.
— Böm fá ekki aðgang. —
Næturlæknir: Kjartan Ólafs-
sdii Lækjargötu 6B. Sími 2614.
Næturvörður en í Reykjavík-
ur-apóteki og Lyfjabúðinni Ið-
unn.
Bindindismálakvöld Stórstúku
íslands og Sambands bindindis-
félaga í skólum efnir til bind-
indismálakvölds í útvarpinu í
kvöld og hefst það kl. 20,30.
Skipafréttir: Oullfoss er á
Akureyri, Qoðafoss er á leið til
Hull, Brúarfoss er á leið til
Kaupmannahafnar frá Leith,
Dettifoss ðr í Reykjavík, Lagar-
foss er væntanlegur hingað í
dag að norðan, Selfoss er á
leið til Antwerpen, Dnonning
Alexandrine er væntanleg til
Akureyrar í kvöld. Súðin fer í
strandferð á morgun austur um
til Siglufjarðar og snýr þarvið.
Frá höfninni: Gyllir, Snorri
goði iog Hilmir komu frá Eng-
landi í gær. Ennfremur komu
hingað nokkrir línubátar, sem
verið hafa að veiðum undanfar-
ið. Höfðu þeir fiskað vel.
Aflasölur. Kári seldi afla sinn
í gær í Aberdeen, 1690 vættir
fyrir 1110 stpd. Gylfi seldi í
gær í Hull, og var afli hans
1919 vættir.
Skagfirðingamót verður hald-
Íð að Hótel Borg á morgun og
hefst það með sameiginlegu
horðhaldi kl. 7,30.
Aðalfundur Kvennadeildar'
Slysavarnafélagsins verður í
kvöld kl. 8,30 í Oddfellowhús-
inu.
Fléttuð reipi úr sandi heitir
nýtt leikrit, sem Leikfélag Rvík-
ur byrjar að sýna annað kvöld
Ll'. 8 í Iðnó. Er leikrit þetta eft-
ir rússneska rithöfundinn Val-
entine Katajeff. Aðalhlutverkin
leika: Þóra Borg, Regína Pórð-
ardóttir, Árni Jónsson, Indriði
Waage, Har. Á. Sigurðsson (í
stað Ragnars E. Kvaran) og
Valur Gíslason.
Handavinnuklúbbur stúlkna
heldur fund í kvöld, miðviku-
daginn kl. 8,30 í Hafnarstræti
21 niðri.
50 ára afmælishátíð Ármanns
hefsit í kvöld kji. 9 í Iðnó.
Félagar í Æskulýðsfylking-
unni eru beðnir að kom^ í ,Hafn
arstræti 21 og taka Landnem-
ann til sölu.
Málfundahópur Æskulýðs-
fylkingarinnar heldur fund í
kvöld kl. 8,30 í Hafnarstræti
21, uppi. Félagar, fjölmennið.
þJÓÐVILJINK
Geríst áskrífendur að
- LANDNEMANllM -
50 áta afmælistagnaði
glimufélagsíns Ármann lýkur með borðhaldí að Hótel
Borg sunnudagínn 5. febrúar kl. 6.30 síðd.
Þátttöhulístar fyrír félagsmenn og gestí þeírra
líggja frammí á afgr. Álafoss og í verzlunínní Brynju.
Stjórn $limuféla$síns Ármann.
Otvarpið í dag.
10.00 Veðurfregnír.
12.00 Hádegisútvarp.
15.00 Veðurfregnlr.
18.15 Islenzkukennsla.
18,45 Pýzkukennsla.
19,10 Veðurfregnir.
19,20 Hljómplötur: Lög fyrir
lágfiðlu og celló.
19.40 Auglýsingar.
19.50 Fréttir.
20.15 Frá útlöndum.
20,30 Bindindismálakvöld: Stór-
stúka íslands og Samband
bindindisfélaga í skólum.
22,00 Fréttaágrip.
22.15 Dagskrárlok.
þjófnaður. I fyrrakvöld var
stolið 120 krónum í benzínaf-
greiðslu Nafta hér við höfnina.
Peningarnir voru geymdir í
læstum kassa og stóð lykillinn
í skránni. Fór afgreiðslumaður-
inn út til þess að afgreiða bíl,
^en á meðan hefur einhver laum-
ast inn á afgreiðsluna og tekið
peningana. Rannsóknarlögregl-
an hefur málið til rannsóknar,
en hafði ekki fundið þann seka
í gærkvöldi, er Þjóðviljinn átti
tal við hana.
Sölubörn! Komið í dag í
Hafnarstræti 21 og seljið Land-
nemann.
Æskulýðsfylkingin. Félagar
munið enskutímann í ’kvöld kb
8 í Hafnarstræti 21, mætið
stundvíslega.
Æfingar falla niður hjáGlímu
félaginu Ármann vegna hátíða-
halda frá deginum í dag fram
yfir sunnudag.
Armann
FRAMHALD AF 1. síðu.
ur, honum þarf ekki að lýsa fyr-
ir glímuunnendum; þeir. þekkja
allir bragðfimi hans og krafta.
Ingimundur Guðmundsspn er
góðkunnur glímumaður. Hann
hefur dregið sigl í Jilé nú umi
stund, en nú ketnur hann fram
á glímuvöllinn aftur, mun betur
æfður en nokkru sinni fyrr, spá
Enn sendír Jón~
as Dagsbrúnar^
mönnum kveðju
Um þá ályktun Trúnaðar-
ráðs, sem hver einasti af 72
viðstöddum trúnaðarráðs-
mönnum Dagsbrúnar greiddi
atkvæði sitt með, að félagið
væri ekki lengur í Alþýðu-
sambandinu, segir Alþbl. í
gær:
„þessi ákvörðun, sem er
knúð fram af hálfvitlausum
kiommúnistabjálfum“ — (let-
urbr. hér).
Dagsbrúnarmenn! Þurfa
þessi orð Alþýðublaðsins
skýringa ?
England
FRAMHALD AF 1. SIÐU.
langinn. Nú er ekki hentugt
augnablik til þess að breyta um
stefnu, og ef leyfður væri her-
gagnaflutningur til Spánar
leiddi af því stórfellda breyt-
inug, sem gæti haft hinar hættu
legustu afleiðingar.
þeir því, sem kunnugastir eru
þessum málum, að hann verði
nú hinum hættulegur keppinaut-
ur. Ennfr-emur má nefna þá
Njál Guðmundsson, Jóhannes
Bjarnason og Sigurð Hallbjörns
sion, sem allir em ágætir glímu-
menn.
Undanfarin ár hefur jafnan
verið húsfyllir við Skjaldarglím-
una. Nú mun aðsókn vera svo,
að vissara sé að tryggja sér
aðgöngu í tíma.
Ohróðuir AI~
þýdublaðsíns um
Spán
(Frh. af 1. síðu.)
fylgjendur Spánarstjórnar geng
ur Alþýðublaðið erinda Fran-
cos og bandamanna hans, —
reynir að hjálpa til í óhróðurs-
herferð auðvaldsblaðanna gegn
spönsku þjóðinni.
Getur alþýðublað sokkið
dýpra ?
Eftír Sjómannaféiags-
/ fundínn
Framhald af 3. síðu.
ekki fyrir prentuð, svo að fé-
lagsmenn gætu kynnt sér þau
almennilega. En færi svo að
þau þiá yrðu samþykkt,
þá væri það þeim mun ánægju-
legra fyrir Sigurjón & Co. En
á það vildu þeir ekki treysta,
og var því gengið til atkvæða.
Mörðu þeir meiri hluta með
sínu fastsmalaða fylgi.
Og svo djarfur er þessi for-
maður félags okkar sjómanna
í skýrslu sinni, að hann ætlast
til að flestir sjómenn verði til
að samþykkja ,að spor hans og
fylgifiska hans hafi legið göt-
una fram ,þetta liðna ár. Það
þárf brjóstheilindi til að segja
þetta, þar sem vitað er, að
flokkur hans og Framsóknar-
flokkurinn — án ágreinings,
nema í orðaleik — unnu aðþví
að koma einhverri þýðingar^
mestu stétt íslenzku þjóðarinnar
að óþörfu undir dómsvald and-
stæðra og skilningslausra þing-
manna. Dómsvaldið hafði áður
G&rn!ö f?)so s
Sjómannallf
Heimfræg amerísk kvik-
mynd, tekin af Metro-
Goldwyn-Mayer samkv.
hinni góðu sjómanna-
sögu Rudyard Kipling,
og sem birst hefur í ís-
lenzkri þýðingu Þorstéins
Gíslasonar. Aðallilutverk-
in cru framúrskarandi vel
■ lcikin af hinum ágætu leik-
urum:
Spencer Tracy,
Freddie Bartholomew,
Lional Barrymore.
Lnikíél. Reyhiavikor
„Fléftuð reipí
úr sandí"
gamanleíhur i 3 þáttum
etfír Valenfín Kaiajer.
Frumsýníng á mor$un
bl. 8
Aðgöngumiðar seldir frá kl.
4—7 i dag og eftir kl. 1
á morgun. .
teygt anga sína inn á afkomu-
svið þessara manna, og var ekki
á það bætandi — sízt því, að
hlutskipti þeirra yrði það að
sigla sem fangar, jafn fagurlega
og um þá er hjalað þegar bár-
an stígur sinn tryllta dans með
nokkra nái í örmum sínum; en
þá segir alþjóð: Þeir áttu ann-
að skilið. Sjómaður.
t\ikki f\ús
lendir í æfintýrum.
Saga í myndum
fyrir börnin.
65.
Já, Magga mín, þú varaðir mig
við þessari ferð, ég hefði átt að
fara eftir því. — Nei, góði
Mikki, þú sem alltaf ert svo
hraustur, þú verður að finna
einhverja l.eið.
Fyrlrgefið þið, konungurinn bað
mig að búa ykkur til borðs —-
— vill hann að við Hí, hí, hí, ónei, ég'er enginn
höfum fataskipti? Átt þjónn! Ég er kokkurinn!
þú að hjálpa okkur?
HansKirk: Sjómenn 18
það, að Lást væri orðinn þ.unglyndur. Adolfina
stóð við eldavélina og var orðin dálítið rjóð í kinn-
um.
— Þið voruð víst ekki í kirkju ? spurði Tea. Ég
gat hvergi séð ykkur.
— Nei, sagði A'dolfina. Okkur fanhst við ekki
almennilega nenna.
— Ég hélt nú ekki að maður þyrfti að nenna
til þess að hlusta á guðs orð, andvarpaði Tea, og
horfði auðmjúk niður fyrir fætur ser.
— Það getur gripið mann sVona, sagði Adolfina
rólega.
— Betur að það væri ekki eítthvað að ykkur,
sagði Tea.
Adolfina snéri sér hvatlega frá eldavélinni og
horfði beint framan í Teu.
— Hvað ætti það svo sem að vera, spurði hún.
— Það hefði nú ekki komið fyrir heima, að þið
færuð ekki í kirkju á háheilögu kvöldi, sagði Tea
Og jafnvel þó að það sé vantrúarprestur, þá eigum
við samt sem áður að sækja guðshús. Það er eins
og þið séuð að draga ykkur frá okkur hinum.
En Adolfina var aftur niðursokkin í að hræra í
pottinum.
— Jæja, Adolfina, sagði Tea. Ég ætlaði nú annars
bara að vita, hvort annaðhvort ykkar væri veikt
eða annað amaði að-
Jens hafði þvegið sér vel, með nýklippt skegg,
og var beinlínis virðulegur, þegar hann var kominn
í svörtu fötin. Með bljúgri röddu las hann guðspjall-
ið, áður en þau settust að borðum, og í kvöld var
bænin sérlega löng og innileg. Börnin voru hátíð-
leg, Tabita hafði skrubbað þau svo þau voru rauð-
röndótt í framan af hreinlæti.
Það var kveikt á trénu, það vai ekki stórt, öll
dýrðin hefði getað verið í einum jurtapotti. Gjafir
gat nú ekki verið um að ræða- En Tea og börnin
höfðu samt dálítið í pokahorninu: Pípu handa Jens,
lítinn steJt, sem tók mikið tóbak. Hún og börnin
höfðu sparað saman eyri og eyri af þessum litlu
þeningum, sem komu í húsið, til að kaupa þessa
pípu. Jens varð glaður og hrærður og saug í ákafa
til að prófa, hvort hún drægi vel. Jú, ekki vantaði
það. Slika pípu hafði hann aldrei átt.
Tea náði í sálmabækurnar, og þau sungu, á
meðan kertin voru að brenna. Frá öðrum húsum
heyrðu þau jólasálma. Allt þorpið söng. Jú, jú,
hugsaði Tea með beiskju, í þetta eina skipti á ári
hugsaði fólkið til himna, en endranær gekk því
illa að þræða götu krossins. Mikið gagn var nú
ekki í þeirri trú, sem vaggaði samvizkunni til
værðar, það var Teu Ijóst.
Þegar átti að kveikja á lampanum aftur, kom
það upp að olían var búin — ekki lekur dropi í
húsinu. Tea sló saman höndunum og barmaði sér.
Áttu þau nú að sitja í myrkri á heilögu kvöldi ?
Þau mundu geta fengið Iánað hjá einhverjum ná-
grannanna, sagði Jens. En Tea sagði nei, það
gerði hún ekki fyrir nokkra lifandi muni, þá skömm
léti hún ekki um sig spyrjast.
— Hvað er það, fá sagði Jens, að lánaða flösku
af olíu?
— Nei, kveinaði Tea. Þá hefði það það að tala
um, að ég væri svo hirðulaus, að ég gæti ekki
einu sinni munað eftir öðru eins og þessu. Svo
mikið átti hún þó eftir af stolti.
Það var eftir eitt kerti í öskjunni. Þau kveiktu
á því og settu það á borðið. Allt í stolunni varp-
aði dimmum, djúpum skuggum, og ljósið lýsti á
andlitin með fáránlegum bjarma. Börnin voru
önnum kafin við piparhneturnar, og Marteinn rétti
hendina fram : Jafnt eða ójafnt ? Níels litli hugsaði
sig lengi um, en stakk svo upp á jöfnu. Þá h'efur
þú tapað, sagði Marteinn. Þær eru fimm.
Jens snéri sér við með felmtri : Hvað er það,
sem þið aðhafizt? sagði hann. Það er aldeilis ó-
hæfa að hafa spil um hönd á helgu kvöldi. Það
megið þið ekki.
Marteinn fór hjá sér og stakk á sig piparhnetun-
um, og Tea bætti við:
— Nei, því verður þú að lofa mér Marteínn, að
fara aldrei með spil eða svona leiki, þó að það
sýnist kannske saklaust.
Og Tea minntist frá bernskuárum síium sög-
unnar um stúlkuna, sem spann á jóladegi og sá
blóðuga hönd fyrir utan gluggann, meðan kveðið
var grimmri raustu: