Þjóðviljinn - 14.06.1939, Side 4

Lög eftir
Fríkirkjunni.
„Helgi vors-
Qp boi»glnní
Næturlæknir í nótt er Kjartan
Ölafsson, Lækjargötu 6B.
Næturverðir eru þessa viku í
Reykjavíkur- og Iðunnarapótekum
Útvarpið í dag:
11.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp.
16.00 Veðurfregnir.
19.30 Hljómplötur: Létt lög,
19.40 Auglýsingar.
19.45 Fréttir.
20.10 Veðurfregnir.
20.20 Hljómplötur:
Grieg.
20.30 Útvarpcsagan.
21.00 Orgelleikur í
21.20 Hljómplötur:
ins”, tónverk eftir Stravinsky.
22,00 Fréttaágrip.
Dagskrárlok.
Jónas Sveinsson læknir er kom-
inn heim og farinn að taka á móti
sjúklingum.
Skipafréttir. Gullfoss er í Kaup-
mannahöfn, Goðafoss er á leið til
útlanda. Brúarfoss var á Siglufirði
í gærmorgun, Dettifoss fór frá
Hull í gær, Lagarfoss og Selfoss
eru í Reykjvvík.
Listasafn Einars Jónssonar er
opið daglega kl. 1—3.
Unga ísland er nýega komið út,
meo goou ie»cxaiei.iu x>-iu xoia,
að vanda.
Póstferðir á morgun. Frá Reyk-
javík: Mosfellssveitar, Kjalarness,
Kjósar, ölfuss og Flóapóstar. Þing
vellir, Þrastalundur, Hafnarfjörð-
ur, Þykkvabæjarpóstur, Akranes,
Borgarnes, Norðanpóstur. Lyra til
•útlanda. — Til Reykjavíkur: Mos-
fellssveitar, Kjalarness, Kjósar,
Reykjaness, ölfuss og Flóapóstur,
Þingvellir, Þrastarlundur, Hafnar-
fjörður, Austanpóstur, Borgarnes,
Akranes, Norðanpóstur, Barða-
strandarpóstur, Snæfellsnesspóst-
ur, Stykkishólmspóstur, Brúarfoss
frá Akureyri.
„Helgi vorsins”, eitt af þekkt-
ustu og beztu verkum rúss-
neska tónskáldsins Stravinsky,
verður leikið í útvarpið í kvöld.
Heímsóknír skólabarna
Með „Súðinni” kemur hingað
um helgina hópur skólabama frá
Eskifirði. Ætla þau að dvelja hér
nokkurn tíma og læra að synda.
Fara bömin þetta á eigin kostn-
að og hafa í vetur verið að safna
sér fyrir ferðakostnaði og dvalar-
kostnaði.
Er þetta mjcg Ætirbreytnivert
fordæmi, sem þessi skólabörn frá
Eskifirði gefa, og vel þess vert að
stutt væri. !
CbömlQ Œtó
Tveir Frakhar ræðast við:
— Hefurðu heyrt síðustu kröf-
ur Mussolini? j
— Já, — þetta um Korsiku,
Djibuti og Túnis.
— Önei, nú heimtar liann líka ,
„Italíutorgið” í París!
Ktnversk blöð birtu nýlega-
ávarp frá Chang Kaj Shek, og
segir þar m. a.:
„Tilgangur hinna grimmdar-
legu sprengjuárása japanskra
flugvéla á varnarlausar kín-
verskar borgir er sá, aS eySi-
leggja viSnámsvilja kínversku
þjóSarinnar, gera lif hennar
þungbærara og skapa glund-
roSa aS baki lierlínanna. Óvin-
ir vorir vita, aS undirstaSa þj
n el&isbcuattu KfnVerja er
taka fjöldans í
þessvegna reyna þeir aS berja
niSur baráttukjark fjöldans.
En kínverska þjóSin man þe-s-
ar árásir og mun hefna þeirra.
Vesfurlandsför
Ferðafélagsíns
Ráðgert er að fara 6 daga
skemmtiför til Vesturlandsins.
Lagt af stað 21. júní að kvöldi
með Dettifossi og siglt til ísafjarð
ar með viðkomu á Patreksfirði. Að
morgni hins 23. verður farið
með Djúpbátnum inn Djúpið, kom
ið við á mörgum stöðum og farið
í land á Reykjanesi. Næsta dag
eftir hádegi gengið inn að Bjarna-
stöðum, farið á bát yfir fjörðinn
að Laugabóli og skógurinn skoðað
ur. Þ. 25. farið ríðandi upp með
Brautará, yfir Langadal og
Þorskafjarðarheiði til Berufjarð-
ar og gist þar eða á næstu bæjum.
Næsta dag farið ríðandi að Reyk-
hólum og ef til vill að Stað um
„hlíðina mína fríðu” og að Bæ um
kvöldið. Þ. 27, ekið um Dali til
Reykjavíkur. — Áskriftalisti ligg-
ur frammi á skrifstofu Kr. ó.
Skagfjörðs, Túngötu 5, til kl. 5
þ. 19. þ. mán.
prófcssorltm
Sprenghlægileg og framúr-
skarandi spennandi amerísk
gamanmynd.
Aðalhlutverkið leikur hinn
ódauðlegi skopieikari
IIAItOLD LLOYD
Ennfremur leika:
. .Phyllis Welch og
William Frawley.
fSíý/ði íó'io
^lexanders
Ragflme Band
Stórfengleg og hrífandi
skemmtileg amerísk músík-
kvikmynd, þar sem áhorf-
endum gefst kostur á að sjá
hugnæma sögu, sém í er
fléttaö 27 af vinsælustu lög-
um eftir frægasta tízkutón-
skáld veraldarinnar.
Irving Berlin
Aðalhlutverkin leika:
Týrone Power,
Alice Faye og
Don Ameclie.
Enn er í fersku minni hið sorglega slys, er 98 manns fórust í
enska kafbátnum Thetis í I.tverpooiflóa. Myndin hér að ofan er af
ættingjum hiima látnu, er biðu dag og nctt fyrir utan skrifstofur
þær, er stjórnuðu leitinni.
Berklavairnir.
Berklavarnablaðið. Svo heitir
myndarlegt blað, er félagið .Sjálfs
vörn” á Kristneshæli gefur út, en
félagið er deild úr Sambandi ís-
lenzkra berklasjúklinga. Fyrsta
tölublaðið flytur margar góðar
greinar um berklavarnamál, Jó-
hann Kúld ritar um Sambanö ís-
lenzkra berklasjúklinga ogs til-
gang þess, og margar greinar aðr-
ar. Jónas Rafnar á þarna grein
er heitir: Eftir hælisvistiira, Jó-
hann Þorkelsson ritar um heilsu-
verndarstöð Akureyrar, Richard
Kristmundsson skrifar um berkla-
Gönguför á Esfu
Um næstu helgi efnir Æskulýðs
fylkingin í Reykjavík til skemmti
ferðar á Esju, Ekið verður í bíl-
um á laugardag að Mógilsá og
legið þar í tjöldum yfir nóttina,
en síðan gengið á Hátind á sunnu
dag. Allar upplýsingar á skrifst.
ÆFR, Hafnarstræti 21, opin 6—7.
Nánar auglýst síðar.
próf, baráttuna gegn berklaveik-
inni o. fl. Ábyrgðarmenn blaðsins
eru Ragnheiður Benediktsdóttir
og Jóhann J. E. Kúld,
f\ikki Aús lendir í ævintýrum. 139
Þessa mynd af mér hef ég aldr-
ei séð fyrr. Hvar hefur þú fengið
hana? Þetta hlýtur að ýera mál-
verk. — Er myndin lík?
Lík! Hún er alveg eins — hefur málarinn látið mig — heldur vinur minn, Mikki Mús.
og eg væri lifandi kom- Vera í svona Ijósum fötum? Komdu út úr rammanum, Mikki.
ínn! En hversvegna í ó- _ Þetta er ekki mynd af — Sæli nú, Músius. Hvað seg-
sköpunum. yður. ir6u gott?
GRAHAM GREENE:
SKAMMBYSSA
T I L L E I G U
MorðiS skipti ekki miklu máii i'yrir Raven. Rað var að-
eins ný atvinna. Það var um að gera að vera gæiinn og
luigsa allt, hugsa allt sem vandlegast. Það átti ekki skylt við
!,eina ástríðu. Hann hafði aðeins séð ráðherrann enu sinni.
Raven hafði verið bent á hann, þar sem hann gekk yfir
nýja sýningarsvæðið milli tendruðu jólatrjánna, gamall,
liálf úttaugaður maður. Hann átli enga vini, en honum var
s.igt, að hann væri mannvinur.
Kaldur vindurinn beit liann í andlitið á hinu hreiða
Idiðevrópústræti. Það gaf honum ástæðu til að bretla upp
kápukraganum. Skarð í vör er slæmur galli á manni í
hsns starfi. Pað hafði verið illa saumað saman, þegar hann
var lítill, og nú var efri vörin samankreppt og með öri.
i.egar maður har á sér svo greinileg einkenni, varð maður
, m lram allt að vera rólegur og atliuga vel sinn gang. Frá
upphafi hafði Raven orðið að gæta þess, að skilja ekki eftir
sig nein ummerki eða grunsemdir.
Hann liéll á skjalatösku í hendinni. Hann minnti á
venjulegan ungan mann, sem er á heimleið frá skrifstofu
sinni, döklca vetrarkápan minnti á preslasið. Hann gekk
rólegur upp götuna, eins og liundrað aðrir. Sporvagn fór
fiamhjá honum með kveiktum ljósum, þar sem farið var
að skyggja. Hann steig ekki inn í hann. Sparsemdarpiltur
lir.fði mátt lialda, einn af þeim, sem nurla og spara til að
gela gift sig. Kannske var hann nú á leið lil að hitta kær-
ustuna.
En Raven hafði aldrei átt neina kærustu. Skarðið í
vörina liafði þar alltaf verið Þrándur í Götu. Pegar hann
var kornungur, hafði hann komizt að raun um, hversu frá-
fælandi það var. -Hann snéri inn í eitt af stóru, gráu hús-
unum og gekk upp sligann, beizkur í skapi og einbeittur.
Framan við forstofuhurðina á efstu hæð lagöi liann frá
sér skjalatöskuna og setti á sig hanzka. Hann dró töng
upp úr vasa sinum og klippti sundur simaþræðina, sem
iágu frá efri brún hurðarinnar yfir í lyftuganginn. Síðan
hringdi hann bjöllunni.
Hann gerði sér von um að hitta ráöherrann einan.
f-essi litla kvistíbúð var heimili sósíalistans. Hann lifði fá-
brotnu og einangruðu lífi, og Raven hafði heyrt, að ritari
hans færi alltaf lrá honum um kl. 6.30, hann var mjög
nærgætinn við þá, sem unnu hjá honum. En Raven var
einni mínútu of snemma á íerSinni, og ráðherranum hafði
seinkað um hálftíma. Kona kom iil dyra, roskin kona með
nefldemmur og margar gulltennur. Hún hafði liatt á höfði
og hélt á kápunni á handleggnum. Ilún var á förum og
\arð bályond út af því að vera lafin. Hún lét hann ekki
komást að, en gjammaði framan í hann á þýzku: „Ráð-
herrann er í önnum”.
Hann vildi hlífa henni, ekki af því, að honum fyndist
mikið til um að drepa, heldur vegna hins, að hann vissi
(ddd ncma vinnuveitanda hans kynni að mislíka ef hann
færi úl fyrir fyrirskipanir lians. Hann rét'i lienni með-
niælabréf silt þegjandi. Hún var í engri liættu, með-
an hún hafði ekki heyrt hina erlendu rödd lians og séð
skarðiö í vörina. Hún tók við blaðinu og hélt því fast upp
að nefldemmunni. „Það er ágætt”, liugsaSi hann, „hún er
nærsýn”.
„BíSið liérna”, sagði hún og hvarf inn úr dyrunum.
Hann lieyrði ráðsmennskulega rödd hennar i andmælatón,
og svo kom hún fram aflur og sagði: „Ráðherrann ætlar
: ð veila yður áheyrn. Gjörið svo vel, þessa leið”. Hann
skildi ekki hið erlenda mál, en gat sér til, hvaS hún ælti
viö.
Augu lians mynduðu í einni svipan, eins og liilar,
ialdar myndavélar, alll herhergið: skrifborðið, liæginda-
slólinn, landabréfið á veggnum, svefnherbergisdyrnar inn-
an lil, breiSan gluggann úl aS kaldri og vetrarlegri göt-
unni. Lílill olíuofn var einn um að halda við ylnum, og í
svipinn hafði ráðherrann sett skaftpolt á ofninn. Eldhúss-
vekjaraklukka á skrifborðinu var sjö. Rödd sagöi: „Emma,
áetjið eitl egg í viðbót í skaftpottimi”. Ráðherrann kom
fram úr svefnherherginu. Hann hafði reynt að snyrta sig
svolilið, en hafði gleyml vindlingsöskunni á buxunum.
ílann var gamall og lítill og hálf sóðalegur. Ritarinn tók
cgg úr einni skrifborSsskúffunni. „Og salt. GlevmiS ekki
saltinu”, sagði ráShcrrann. Hann úlskýrði á stautandi
cnsku: „Til að skurnin springi ekki”. „Fáið vður sæti, vin-
'ir minn. Verið eins og heima lijá yður. Emma, þér megið
gjarnan fara”.
Raven settist og festi augun á brjósli ráðherrans. Hann
I ugsaSi: „Eg gef henni þriggja mínútna frest, eftir vekj-
araklukkunni, til aS fara”. Hann starði á brjóst ráSherr-
ans: „Nákvæmlega þarna þarf ég aS hitta”. Hann bretti