Þjóðviljinn - 11.02.1940, Blaðsíða 4

þlÓÐVHJINH
Næturlæknir í nótt: Eyþór
Gunnarsson, Laugaveg 98, sírai
2111. — Aðra nótt: Gísli Pálsson,
Laugaveg 15, sími 2474.
Helgidagslæknlr í dag: ölafur
Þ. Þorsteinsson, Mánagötu 4, sími
2255.
Næturvörður er þessa viku í
Ingólfs- og Laugavegs apótekum.
Ofurvaid ástarinnar heitir
sænsk kvikmynd, sem Gamla Bíó
byrjar að sýna í dag. Aðalhlut-
verk leika Tutta Rolf og Hákon
Westergren.
„Pygmalion”, hin snjalla og
bráðskemmtilega mynd eftir sam-
nefndu leikriti Bernards Shaw, er
enn sýnd á Nýja Bíó á tveim sýn-
ingum í dag.
Sósíalistafélag Reykjavíkur.
Fundur í dag kl. 2 e. h.
Námshring Æ. F. R. verður
frestað vegna fundar Sósíalistafé-
lagsins, þar til á mánudagskvöld,
þá verður námstími um þróun ísl.
auðvaldsins (atvinnulega), og
hefst kl. 8,30 í Hafnarstræti 21.
tJtvarpið í dag:
9.45 Morguntónleikar (plötur):
Cellósónata í g-moll og píanó-
sónata í c-moll, eftir Beethoven.
12,15—12,30 Hádegisútvarp.
15,30—16.30 Miðdegistónleikar:
18.30 Barnatími.
19.20 Hljómplötur: Lög eftir Deli-
us.
20.15 Erindi: Frá manni til guðs,
III: Alheimskirkjan (Grétar
Fells, ríthöf.).
20.40 Hljómplötur: Feuermann
leikur á celló.
20.50 Upplestur: Or sögum her-
læknisins, eftir Topelius (Pálmi
Hannesson rektor).
21.15 Tónleikar Tónlistarskólans:
Sónata fyrir fiðlu og píanó, G-
dúr., Op. 13, eftir Grieg (Bjöm
Ólafsson og Ámi Kristjánsson.
Otvarpið á morgun.
19.20 Hljómplötur: Lotte Leh-
mann syngur.
20.15 Um daginn og veginn (V.
Þ. G.).
20.35 Útvarpshljómsveitin: Frönsk
þjóðlög. — Einsöngur (Guðni Þ.
Ásgeirsson):
21.30 Hljómplötur: Æfingar, eftir
Chopin.
Slysamenníirnir
Framhald af 3. síðu.
í bakið! Þannig, segja finnskar
tilkynningar, er meðferðin á
fiunsku föngunum”.
Ekki er þess getið hverjir hafi
verið til frásagnar um þessa með-
ferð. Hinsvegar er það þýðingar-
mikil upplýsing, að þannig „segi
finnskar tilkynningar” að með-
ferðin sé á föngum. Þegar Alþýðu-
blaðið birti myndina var það sett
fram sem óvéfengjanleg stað-
reynd!
Stefán Pétursson og samverka-
menn hans í Finnlandshjálp við
Morgunblaðið komast ekki undan
aðhlátrinum, sem þetta „slys”
hefur vakið. Nú verður gaman að
sjá skýringuna frá Morgunblaðs-
sérfræðingunum í Finnlandshjálp,
hvernig mannauminginn sem
myndin er af, gat samtímis verið
finnskur og rússneskur, drepinn á
svívirðilegan hátt af Rússum og
frosinn í hel.
gs l\íy/a b'io
| Pygmalíon

4* Aðalhlutverkin leika:
Leslie Howard og
| Wendy Hiller.
4* Sýnd kl. 7 og 9.
\ KONAN MEÐ ÖRIÐ
♦t* hin mikilfenglega sænska
f tórmynd.
4* Sýnd kl. 5. Lækkað verð.
*?
f Barnasýning kl. 3.
| Nýtt smámyndasafn.
Ævintýri Stórfurstans
Amerísk skopmynd leikin af
*í* Andy Clyde, ásamt teikni-
❖ jnyndum o. fl.
X
1
Y
2
2
2
Y
2
Y
Y
Y
2
Y
2
Héðínn rcyn-
ír enn ad
klfáfa
FRH. AF 1. SÍÐU
ámálgað þetta öðru hvoru í hálfan
mánuð, en ekki tekizt að fá kall-
aðan saman fund í nefndinni,
sendi meirihluti nefndarinnar Jóni
Guðlaugssyni eftirfarandi bréf:
Reykjavík 8. febr. 1940.
Herra Jón Guðlaugsson.
Við undirritaðir, sem kosnir
vorum á fundi í Iðnó 24. jan. síð-
astliðinn ásamt þér og Guðmundi
ö. Guðmundssyni til þess að und-
irbúa framhaldsfund málfundafé-
lags Dagsbrúnarmanna, erum
mjög óánægðir yfir því, að þið
hafið ekki fengizt til að vinna
þetta undirbúningsstarf í sam-
vinnu við okkur og mótmælum
því, að tveir menn úr nefndinni
undirbúi eða haldi sérfundi með
Dagsbrúnarmönnum, sem þeir
telja pólitíska fylgjendur sína, og
a?L ast til þess að svona fund’*'
eigi að móta starf nefndarinnar.
Við sjáum ekki betur en að svona
aðferðir séu einkar vel til þess
fallnar að torvelda eða jafnvel
eyðileggja alla heilbrigða sam-
vinnu vinstri manna í Dagsbrún.
Við verðum að gera þá kröfu, að
fundur verði haldinn í nefndinni
ekki síðar en á morgun, og verði
þar af fullri einlægni gengið að því
verki, sem nefndinni var falið af
stofnfundi málfundafélagsins.
Við höfum nú í 14 daga gert í-
trekaðar tilraunir til að fá fund í
nefndinni, oft daglega, og teljum
nú að ekki verði við það unað að
það dragist lengur.
Með félagskveðju
(Undirskriftir).
Þetta virtist bera þann árangur,
að Jón Guðlaugsson fékkst til að
kalla saman nefndina kl. 6 e. h. sl.
föstudag og voru þar mættir allir
nefndarmenn. Þegar nefndin
skyldi hefja störf sín, lögðu þeir
Jón Guðlaugsson og Guðm. ö.
Guðmundsson fram heljarmikið
bréf,' þar sem þeir tjáðu sig frá-
hverfa öllu sjálfstæðu starfi inn-
an nefndarinnar og skýrðu frá því
að þeir hefðu boðað til fundar
þetta sama kvöld eða að rúmum
tveim klukkutímum liðnum.
Þegar þeim Guðm. Ó. og Jóni
Guðlaugssyni var bent á að fram-
koma þeirra væri fullkomin mis-
baiting á því umboði sem stofn-
fundurinn 24. jan. hefði gefið
nefndinni kváðust þeir ekki álíta
sig að neinu leyti bundna við fund
inn eða nefndina — og bættu við
nokkrum alþekktum Skjaldborg-
ar-slagorðum um kommúnista.
§l ©amiaO'ib %
Ofurvald |
ásfarinnar I
1
Y
2
Y
2
Y
Y
i*
Y
2
i*
i*
i*
i*
Y
Y
Y
Y
Y
i*
i*
2
i*
Y
i*
?
I
t
Y
Y
(Den stora Kárleken)
Sænsk kvikmynd.
Aðalhlutverkin leika:
Tutta Rolf og
Ilákon Westergren.
Sýnd kl. 7 og 9.
Alþýðusýning klukkan 5.
Veiðimenn í norðurhöfum.
Síðasta sinn.
Barnasýning kl. 3
Kátir félagar.

Alracðí úiflufníngsauð*
valdsins.
FRAMH. AF 2. SIÐU.
um. Um það eru nú átök á bak við
tjöldin.
7) Atvinnurekendur í innlendum
iðnaði, sem framleiða fyrir inn-
lendan markað.
Hálaunamennimir, sem nú eru í
þjónustu ríkisins og opinberra
stofnana verða hér í hvorugan .
flokkinn settir. Þó þeir nú yfirleitt
fylgi útflutningsauðvaldinu, þé
mun það vera samkvæmt þeirri
reglu, er Gröndal sagði að Danir
fylgdu: að vera drengir góðir og
duga jafnan þeim, sem betur má
— Hagsmunalega séð gætu þeir
fylgt hverjum, sem borgar þeim
vel. 1 þessum hóp er meginhlutinn
af foringjaliði Skjaldborgarinnar
Þó grundvallarmótsetningarnar
í auðvaldsþjóðfélaginu á Islandi
liggi auðvitað nokkuð öðruvísi
cn I.ér er greint, — þá verða mest
áberandi hagsmunaátökin, sem nú
fara fram í þjóðstjórnarflokkun-
um í sambandi við landsfundi {
Sjálfstæðisflokksins og Framsókn-
ar og á komandi þingi vafalaust
eftir þeim línum, sem hér hafa
verið dregnar.
Sá meirihluti nefndarinnar sér
ekki annað fært en að setja form-
legan fund, velja sér formann og
ritara og gera aðrar ráðstafanir
til framhaldsstarfs. Meðal annars
sem nefndin samþykkti var það,
að biðjast þess að mega sitja fund
þeirra Héðinsmanna í Alþýðuhús-
inu, en þegar þess var freistað
seinna um kvöldið af einum nefnd-
armanna var Héðinn sjálfur fyrir
svörum og aftók það með öllu. Þeg
ar þess var óskað, að fundurinn
•úrskurðaði með atkvæðagreiðslu
hvort nefndin mætti sitja fundinn,
svaraði Héðinn því neitandi með
þeiri röksemd, að þetta væru mál
fundarboðenda en ekki fundar-
gesta.
Á fundinn höfðu verið boðaðir
bréflega rúml. 300 manns. Af þeim
komu um 70. En er menn höfðu
heyrt framsöguræðu og vissu hvað
til stóð gengu yfir 20 af fundi. Ó-
hætt er að fullyrða að ekki voru
meira en í hæsta lagi 30—40, sem
fylgdu Héðni að þessu máli,
Ákveðið var að engin inntöku-
beiðni skuli gild, nema félags-
stjórn beri hana fram. Sýnir það
klíkuskapinn í herfilegu ljósi.
Enda var sá kosinn formaður, sem
Héðni er auðsveipastur, Guðmund-
ur Ó. Guðmundsson og á hann svo
að sjá um að ekki fái aðrir en
„rétttrúaðir” aðgang að „helgi-
dómnum”.
EDNA FERBER: 84.
SYONA STÓR ...!
Dirk átli varl betri stundir en þessa kvöldtíma með
móður sinni, þegar þau spjölluSu saman i gamni og al-
vöru. „Hvernig vildir þú hafa íyrirmyndar Chicago-hús,
mamma?”
Selina svaraði strax, eins og hún heiði þaulhugsað mál-
ið, eins og hún heiði einmitt hugsað sér slíkt hús í stað
gamla sveitahæjarins á DeJong-jörðinni. Pað átti að vera
yfirlætislaust, einfalt og þægilegt, með sérstaklega snið-
ugri loftræstingu, svo að alltaf átli að leika hreint úli-
loft um húsið, einkum þó svefnherbergin, en gat þó
vandlega varið kulda. Selína lýsti húsinu í smáatriðum,
eins og hér væri um alvarlega og þýðingarmikla áætlun
að ræða. En þegar því var lokið litu þau hvort framan
í annað og skellihlógu að öllu saman, |jessir tveir kátu
félagar við arininn.
„Þú erf alveg ágætur húsasmíðameistari, mamma. En
Chicago-húsið sem þú ætlar að reisa öðrum til fyrir-
myndar, virðist mestallt vera úr hreinu útilofti”.
Selína lét slíka gagnrýni' ekki á sig fá. „Já, sjáðu til.
Pað er enginn vandi að lifa góðu og þægilegu lííi í húsi,
sem er fullt af sístreymandi útilofti, með tvö eða þrjú
baðherbergi og að minnst kosti átta salerni, hvernig sem
það kann að vera að öðru leyti.
Daginn eftir töluðu þau um alvarlegri liluti. Háskóla-
nám í Austurríkjunum og húsagerðarfagið virtist vera af
gert mál. Selína var ánægð, hamingjusöm. Þau töluðu
um það við morgunverðinn daginn eftir, mprgunverð
Dirks, — móðir hans hafði borðað sinn morgunverð löngu
fyrr, en skrapp inn til að siLja hjá Dirk, meðan hanr.
drakk kaffið.
Hún kom utan úr görðunum, liaíði verið að líta eftir
tilfærslu tómatplantnanna úr vermireitunum út í garð-
ana. Hún var í gamalli, grárri prjónatreyju, hnepptri
upp í liáls, því að enn var kalt í veðri. Á höfðinu hafði
hún gamlan og laslegan flókahatt, sem Dirk liafði ein-
hverntíma átt, ekki ósvipaðan þeim, sem hún var með
í Haymarketferðinni frægu, fyrir tíu árum. Hún var rjóð
í vöngum eitir gönguna úti í köldu morgunloftinu.
Hún hnusaði. „Petta. er indæl kaffilykt. Eg má til með
að fá mér rétt svolítið”. — Hún hellti sér í hálfan bolla,
með dyggðasvip þess manns, er langar í fullan bolla, en
lætur það ekki eftir sér.
„Eg hef verið að hugsa um kostnaðinn”, sagði Dirk.
„Svín”, sagði Selína, alvarlega.
„Svín?” Hann vissi ekki hvaðan á sig slóð veðrið, og
starði forviða á móður sína.
„Já, það verða svínin, sem duga ’, útskýrði Selina ró-
lega. „Eg hef verið að liugsa um svínarækt nú í þrjú—
fjögur ár. Pað er hugmynd frá August Hempel. — Grís-
ir — hefði ég átt að segja.
Enn gaL Dirk ekki annað en bergmálað: „Grísir?”
„Já, hreinræktaðir grísir. þeir eru verðir jafnþyngdar
sinnar i silfri eins og stendur, og verða það næstu árin.
Eg set ekki mikla peninga í þá, — rétt eins og þarf til
að gera Mr. Dirk DeJong að húsameistara”. Henni varð
litið framan í hann og hætti við: „Vertu ekki svona
teprulegur á svipinn. Pað er ekkert ógeðslegt við grísi,
sem aldir eru í stíum eins hreinlegum og flíslögð her-
berg og éta ekki annað en kornmat. Svo eru íallegar og
skemtmilegar skepnur, ef ekki er farið með þau eins og
svín”.
Hann var enn með ógeð í svipnum. „Eg vil síður eiga
menntun mína svínum að þakka”.
Hún tók af sér flókahattinn og henti honum yfir á
bekkinn undir glugganum, straulc hárið aftur með flöt-
um lófanum. Pað sást, að mjúka dökka hárið var orðið
grásprengt, en augun voru hjört og skær eins og fyrr.
„Pú veizt það, Sonastór, að við komumst vel af, eftir
því sem gengur og gerist með hændur hér um slóðir.
Við erum laus úr skuldum, landið vel ræktað, uppsker-
an örugg og góð nema eitthvað óvenjulegt komi fyrir.
En enginn hóndi verður rikur af vinnu sinni og fram-
leiðslu nú á dögum, við megum þakka fyrir að komast
sæmilega af”.
„Eg veit það”, ságði Dirk hálf-vesaldarlega.
„Eg er ekki að kvarta, sonur. Eg er bara að segja þér
1