Þjóðviljinn - 02.11.1940, Blaðsíða 4

Rí'
Nœtarlœknir í tnótt: Halldór Stef-
ánssDn, Ránargötu 12, sími 2234.
Nœtarvördar er þessa ,viku í
Reykjavikurapóteki iDg Lyfjabúðinni
Iðunni.
„Eftir öll pessi ár“ heitir leikrit
ShemmtltiðpuF iE. F. R.
heldur fyrsta fund sinn í kvöld kl. Sy2 á skrifstofu félagsins í
Lækjargötu 6b.
pAGSKRÁ:
1. Vetri fagnað. Stutt ræða.
2. Upplestur.
3. Spennandi? o. m. fl.
NB. Félagar eriu beðnir að taka með sér spil og töfl.
Félagar fjölmennið, komið með gesti
><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><>&<><><><><><><><><><>
eftir Joe Gorríe, sem leikið veTður
í útvarplð í kvöld.
Otuarpiö i dag:
12,00 Hádegisútvarp .
15.30 Miðdegisútvarp .
18.30 Dönskukiemnsla, 1. flokkur
19,00 Enskukennsla,, 2 .flakkur.
19.25 Hljómplötur Kórsöngvajr.
19,50 Auglýsingak .
20,00 Fréttir.
20.30 Leikrit: „Eftir öll þessi ár“,
eftir Joe Gorrie (Va^ur Gíslason,
Alda MöIIer, Alfreð Andrésson,
Brynjólfur Jóhannesson, Emilía
Borg).
21,05 Útvarpstríóið: Einleikur ,og
tríó.
21.25 Danslög.
Þýzkakennsla í Háskólanum: Ing
var Brynjólfsson, sem gegnir lekt-
orsstarfi í pýzku við Háskólann
mun halda námskeið í þýzku fyrir
almenning í Háskólanum. Vænfan-
Iegir nemendur giefi sig fram við
háskólaritara í siðasta lagi á mánu-
daginn. Nánnskeiðið er í 2 flokk-
um, fyrir byrjendur og þá sem
lengra eru komnir.
Indlandsmálín
Framhald af 1. síðu.
hefði skyndilega verið lokað í gær,
og gat þess um leið að Nehru
hefði verið tekinn fastur daginn
áður. Má telja víst að handtaka
Nehrus hafi vakið mótmælaöldúi
um allt Indland, þó að brezka
fréttaskoðunin reyni að hindra að
nokkrar fregnir af sjálfstæðisbar-
áttu indversku þjóðarinnar berist
út um heim.
1 vetur verður tekin upp sú
nýbreytni við Háskólann að nokkr-
ir Háskólakennarar munu flytja fyr
irlestra fyrir almienning um vísinda
leg efnj, Fyrirlestramir verða alls 6
í vetur, og verða þeir fluttir í há-
tíðasalnum á sunnudögum kl. 2.
Fyrsta fyrirlesturinn flytur próf.
dr. Ágúst H. Bjamason á sunnudagr
inn kemur, 3. nóv. nm verömœti
mannlegs lífs. öllum er heimill að-
gangur.

*X^H**HhW* H**HHmH**H
• Féíagar. Nú er vetrarstarfið að
hefjast. Hin mörgu aðkallandi störf
biða vaskra og baráttufúsra félaga.
Baráttan harðnar og enginn hefur
ráð á því að draga sig í hlé, i
Kómið á skrifstofu Æ. F. R. í
Lækjargötu 6B, eem er opin alla
mánudaga, miðvikudaga og föstu-
daga kl. 6—7 s. d., og takið að
ykkur störf fyrir félag ykkar. Kom
ið og talið við skrifstofustjórann
sem veitir ykkur allar frekari upp
lýsingar.
Magnús Helgason
Framhald af 3. síðu.
En ævistarf sitt helgaði hami samt
islenzkri alþýðu. Menning hennar
. var hugsjón hans og hann skildi
vel að andleg og efnaleg velferð
varð að fylgjast að.
Islenzk alþýða, sem átt að érfa
þetta land. Pað er einungis mennt
un þín og manngildi, sem getur
fært þér sigurinn og gefið þér
réttinn til þessa arfs. Stattu fast
um rétt þinn í hagsmunabaráttunni
en minnstu þess og gleymdu því
aldnei, að þeir isem tendra ljós þekk
ingarinnar og varðveita gull mann
göfginnar em þínir beztu foringjar.
Stokkseyri 31. okt. 1940
Hlöðver Sigurðsson.
Balkansfyríöldío
Framh. af 1. síðu.
lín til að gefa skýrslu um stjóm-
málaástandið í Tyrklandi.
Tyrklandsforsefínn ræd-
ír afsföðuna fíl Brcf«
lands og Sovéfríkjanna
Inonu, forseti Tyrklands, hélt
raeðu í gær, við setningu þingsins,
þar sem liann m. a. minntist á
sambúð Tyrklands og Bretlands
og afstöðu Sovétríkjanna,
Forsetinn lét svo um mælt, að
Tyrkland og Bretland væru tengd
traustum vináttuböndum. Muni
Tyrkir standa við allar skuldbind-
ingar sínar samkvæmt gerðum
samningum við Breta.
Um afstöðuna til Sovétríkjanna
sagði Inonu, að undanfarið hefðu
ýmsir erfiðleikar verið á sambúð
Tyrklands og Sovétríkjanna, en
því væri nú snúið til betri vegar.
Stjórnarstefna Sovétríkjanna á
þessum dimmu tímum einkenndist
af baráttunni fyrir friði og öryggi
Brezkar spren$iflugvél-
ar gera árás á Neapel
Brezkar sprengjuflugvélar gerðu
ákafa árás á borgina Neapel í It-
alíu í fyrrinótt.
Varpað var niður sprengjum á
olíubirgðastöðvar og önnur hern-
aðarlega þýðingarmikil mannvirki.
Er játað í ítölskum fregnum, að
tjón hafi orðið á þremiuir tiltekn-
um stöðum í umhverfi Neapel.
Þetta er fyrsta loftárásin, sem
gerð er á Neapel í styrjöldinni.
Allar brezku flugvélarnar, er þátt
tóku í árásinni, komu heim til
bækistöðva sinna.
,Svona stðr1
Hríf andi nútí m askáldsaga
eftir einn frægasta kven~
rithöfund Bandaríkjanna
Verð kr. 3.50
Fæst á affjr. Maðsins
Herizt áskrifendnr I
Eg undirritaður óska hér með að gerast áskrifandi að Þjóð-
viljanum. Reykjavík. •. 1940
47
urHafs
jvmfyri
Skáldsaga ettir Mark Cay wood
Eg veit varla hversvegna ég leyfði yður það, sagði hún hik-
andi. Ráðleysið í svip hennar varð að undrun og hún bætti
við: Kannske það hafi verið af ást.
Eg kyssti hana aftur.
Ungfrú Mortimer — viljið þér giftast mér, þegar við kom-
um heim aftiur?
Hún sleit sig lausa, hló glaðlega og spurði:
Hvernig á ég að giftast manni, sem kallar mig ungfrú
Mortimer ?
Virginia, sagði ég aulalega.
Þetta er betra, herra stýrimaður, sagði hún hlæjandi.
Konan min á að kalla mig John, sagði ég og hætti við
illkvitnislega: Það er að segja, ef hún verður ekki búin að
skjóta mig áður en við náum í prestinn.
Eg reyndi að grípa hanai í faðm mér, en hún komst und-
an. Eg stóð svo sem einn eða tvo metra frá henni, dálítið
kjánalegur að ég held, og stundi upp:
Virgina! Eg vissi ekki að ég elskaði þig fyrr en við kom-
um þama |inn — og ég benti á hellismunnann. Kvenfólk hef-
ur aldrei haft mikla þýðingu fyrir mig, og mér þykir nú vænt
um það, því ég veit, að þú ert eina stúlkan í heiminum, sem
ég kæri mig um. Ef ég hefði ekki fundið- þig, þá hefði ég
aldrei hugsað um neina stúlku. Eg vil að þú lofir að giftast
mér jafnskjótt og við komum aftur til menningarinnar. Þú
villt það, er ekki svo?
I stað þess að svara, kom hún til mín og horfði óttalajust í
auga mér. Þá hreyfingu hefði ég skilið á annan veg fyrir tæp-
um sólarhring. En ég var húinn að læra töluvert síðan í gær.
Eg sá að orð voru fánýt og greip hana þvi þegjandi í faðm
mér. Eg kærði mig ekkert um mmmlegt loforð — þetta var
nóg. Þannig stóðum við dálitla stund — ef til vill lítið eitt
lengur en bráðnauðsynlegt var. — Sólin var nú að hálfu sigin
í mar við yztu sjónarrönd og ég hristi af mér ástarórana ,— í
bili — og sagði:
Við verðum að ganga niður í fjöruna áður en dimmt er orð-
ið og athuga, hvað orðið hefur um bátinn og snekkjuna.
Vi leiddumst niður aði lóninu Leið okkar lá yfir. fallin tré
og berar klappir, sem ofviðrið hafði sópað öllum gróðri af,
og því fór fjarri, að leiðin væri nú jafn greið og hún hafði
verið fyrir fáum stuttum klukkustundum. (Það var eins og
óður risi hefði ætt um eyjuna og rifið burt ailt, sem hönd á
festi svo eftir var tóm auðn og eyðilegging. Eg hjálpaði föru-
naut mínum yfir trjábolina og urðimar og okkur tókst að
komast niður í fjöruna áður en aldimmt var orðið.
Ströndin var þakin allskonar rusli. Það var ems og risiim
hefði sópað botninn á lóninu og hent öllum óþverranum upp
á hvíta ströndina. Við horfðum út á hafið. Hvergi sást votta
fyrir snekkjunni.
Það gerir ekkert til, sagði ég. Hogan hefur orðið að hleypa
undan ofviðrinu. Sennilega verður hann kominn hingað aftur
á morgun.
Heitkona mín þakkaði mér með blíðu brosi.
Hvar er vélbáturinn, spurði hún og horfði rannsakandi eft-
ir ströndinni.
Eg horfði líka. Hvergi sást votta fyrir bátnum. Svo þótt-
ist ég sjá á eitthvað bak við r.unna hátt uppi á eynni.
Halló, hrópaði ég. Er það ekki bátsstefni, sem sást þama
á bak við hríslumar?
Við skunduðum þangað. Það var báturinn. Hjartað hoppaði
í mér af gleði, því upp á síðkastið hafði maginn af og til ver-
ið að minna mig á, að í þessari aumu veröld yrði maður að
taka tillit til fleira en ástarinnar og mér var orðið mjög annt
!im að ná aftur í matvælapokann. Hinum þunga björgunarbát
hafði verið svipt 20 metra upp á ströndina og lagður þar á
,milli pálmanna. Mér brá ónotalega við að stórt gat var á
bátnum eftir trjábol, því ég sá strax að það var úti um öll
not af bátnum fyrir okkur. Eg stökk áfram og rótaði um
dótinu, sem í honum var. Mér til mikillar gleði var pokinn
þar ennþá. Eg tók hann upp sigri hrósandi.
Hæ, hrópaði ég. Héma er kvöldverðurinn okkar.
Ágætt ,sagði hún. Eg hefi fundið til svengdar síðasta hálf-
tímann, en ég vildi ekki hafa orð á því.