Þjóðviljinn - 04.12.1940, Blaðsíða 4

Nœti/'lœknjr í nótt: Alfreð Gisla-
son, Brávallagötu 22, sími 3894.
Nœtaruördur er þessa viku í
Ingólfs- og Laugavegsapótekum.
OtmrpiS í dag:
13,00 Þýzkukennsla, 3. fl.
19,25 Hljómplötur.
20,30 Kvöldvaka.
a) Bjarni Ásgeirsson alþingism.:
Úr Jökulfjörðum og Djúpi. Ferða-
saga.
b) 21,00 Kristín Sigurðardóttir,
ungfrú: Upplestur úr kvæðum Dav-
íðs Stefánssonar.
o) Björn Jónsson: Einleikur á klar
ínett.
d) 21,20 1 Landbroti fyrir 70 ár-'!
um. Úr endurminningum Páls Sig
urðssonar, fyrruin bónda í Þykkva-
bæ. (J. Eyþ.).
Jardarför Pétars Halldórssonar
fer frant í dag. Vegna jarðarfarar-
innar verður búðum og opinberum
stofnunnum lokað frá kl. 1 til 3V2
eða 4.
Mœdrufélagið heldur bazar n. k.
sunnud., 8. des. — Félagskonur, kom
ið munum til Olafíu Sigurþórsdóttur
Laugavegi 24 B, Rannveigar Majars
dóttur, Grettisgötu 42 B, Halldóru
Árnadóttur, Ránargötu 10 og Hall-
fríðar Jónasdóttur, Brekkustíg 14 B.
Kjartan Jónsson frá Búastöðum í
Vestmannaieyjum andaðist að Víf-
ilsstöðum í gærmorgun, rúmlega
fertugur að aldri.
Dagsbrún
*
Framhald af 1. síðu.
„Trúnaðarráð hefur æðsta vald í
málum félagsins, þar sem ekki er
annars getið í lögum þessmn, þó,
ávallt að undanskildum allsherjar-
atkvæðagreiðslum. Ráðið skal ætíð
skipað 100 kjömum fullgildum fé-
lagsmönnum. Skulu þessir trúnað-
armenn kosnir um leið og stjórn
félagsins og á sama hátt. Tillögur
um kosningu geTir 3ja manna nefnd
sem skipuð er samkvæmt 22. grein.
J7ækki í trúnaðarráði á árinu, skal
lögmætur félagsfundur kjósa nýja
trúnaðarmenn þannig, að ráðið sé
ávallt fullskipað".
1 trúnaðarráð hefur síðan í vor
vantað um 20 manns, og stjórn
félagsins hefur vanrækt þá skyldu
að láta kjósa í þeirra stað. Störf
trúnaðarráðs eru sem stendur mark
Leysa ein, og það ekki bært að gera
samþykktir hvorki um eitt né ann-
að.
41
Verkamenn láfa ekkí
ruglasf
Annars er ástæðulaust, að ræða
þetta mál fnekar, verkamenn gera
sér ljóst, að hér er aðeins um til-
raun að ræða til þess að vekja
sundrung í röðum þéirra, svo at-
vinnurekendur eigi hægara með að
troða á rétti þeirira í .sambandi við
væntanlega samninga.
Þetta láta verkamenn ekki tak-
ast, næsti fundur þeirra mun gera
hina ólöglegu samþykkt trúnaðar-
ráðs að engu, og hann mun fylkja
verkamönnum fast um kröfuna um
8 stunda vinnudag og fulla uppbót
i samræmi við dýrtíðina.
II
Alfreð Andrésson og Valur Gíslason
ÖLDDB
CC
eftír séra fakob fónsson
Flóttinn úr sveitunum heldur á-
fram. Nú hefur til skamms tíma
verið efst á baugi' hér í bænum að
taka til sýningar leikrit er gerast í
Idnadurínn í
Sovéfrikjunum
Framhald af 1. síðu.
allra, olíuframleiðsla Aserbajd-
sjan hafa tvo síðustu mánuði
farið fram úr áætlun. Járniðn-
aðurinn er að ná áætlunaraf-
köstum. Framleiðsla á kopar,
alúminium og gulli hefur farið
fram úr áætlun. Framleiðsla
léttavarnings og vefnaðarvöru
hefur einnig farið,fram úr á-
ætlun. Hundruð iðnaðarfyrir-
tækja í öllum iðngreinum hafa
þegar náð áætlunarafköstum
ársins.
Árangur sá er náðst hefur í
iðnaðarþróuninni á þessu árj
er að þakka vinnuáhuga verks
fólksins, er bezt hefur komið
fram í ákvörðuninni um 8
stunda vinudag og sjö daga
vinnuviku, í aukinn sósíalist-
iskri samkeppni og útbreiðslu
Stakhanoff-hreyfingarinnar.
Á þessu ári hafa ríkisstjórn-
in og Kommúnistaflokkurinn
gert ýmsar þýðingarmiklar á-
kvarðanir til tryggingar stöð-
ugri þróun iðnaðarins og efl-
ingar atvinnulífi og landvörn-
um Sovétríkjanna. Hafa ráð-
stafanir þær er gerðar hafa
verið haft mikla þýðingu fyrir
framleiðslu ársins 1940, og
munu þó hafa enn meiri þýð-
ingu á komandi ári’.
sveit hér á landi, eða taka til með-
ferðar líf og tilweru sveitafólks, er
lifði fyrir svo og svo mörgum ár-
Um, ef um íslenzk verk hefur verið
að ræða.
Viðhorfið til þessara mála, virð-
ist þó vera breytt nú, og farið er
að sýna !hér í Iðnó ný leikrit eftir
uinga höfunda.
í fyrra var sýnt hér „Brimhljöð“
eftir Loft Guðmundsson, sem fékk
góðar viðtökur. Og nú er sýndur
hér leikurinn „Öldur“, eftir síra
Jakob Jónsson. Bæði þessi leikrit
eiga sammerkt í því, að þau lýsa
fólki við sjávarsíðuna, og lýsa lífi
og lumhverfi þess fólks, sem dregur
gull úr greipunr Ægis.,
Þetta verk síra Jakobs er auðsjá-
anlega heldur viðvaningslegt. Það
er ekki tilþrifamikið né stórbrotið,
en þó munu allir, er við sjóinn
starfa og þekkja það Ijf, er lifað
er í samfélagi við sævarlöður og þara
lykt, kannast við sum atriði Ieiks-
ins eins og gamla kuinningja. End-
urminningar frá álíka atburðum
munu rifj.ast upp. Margir munu
kannast við óttann og úrræðaleysið,
sem mér finnst höfundur lýsa vel
i átakanlegu ;atriði í 3. þætti. Ann-
ars er uppistaða leiksins ekki frum-
leg, en leikurinn í heild meistara-1
verk frá hendi leikstjóra og leik-
enda, sem gjöra þama mikið úr
litlum efnivið.
Allir þeir er leikinn hafa séð,
og sem ég hef átt tal um hann við,
ljúka upp einum munni um það, að
leikurinn og sýning hans hér, sé
fullkomlega þess virði að fólk sæki
hann.
H. J.
73
Sökum hinnar sífellt auknu dýrtíðar höfum vér neyðzt
til þess að hækka verð á öllum þvotti frá 1. des. að telja.
Þvoffahús Rcfhjavífeur
Nýja Þvofíahúsíð
Þvoffahúsið Grýfa
Þvoffahúsíd Drifa
Skáldsaga ettir MarkCaywood
voru vélarnar í Narcissus komnar af stað. Nú var Hog-
an kominn drjúgan spöl frá okkur. Báturinn þaut áfram
áleiðis til Omatu. Það var gefið merki úr vélarrúminu
um að allt væri í lagi. Eg hafði þegar létt akkerum meö
rafmagnsvindunni, sem til þess var gjörð. Eg snéri vél-
arsímanum, fyrst á “hægt”, síðan “hálfa ferð” og loks
“fulla ferð” með örstuttu millibili og nú brunaði snekkj-
an yfir grænar bárurnar, á eftir strokumanninum.
Virginía stóð við hlið mér í stýrishúsinu.
Á ég að fara og líta eftir Gringó? hvíslaði hún.
Það þætti mér vænt um. Eg vil, umfram allt, að ekki
verði gerð fleiri samsæri hér um borö. Hvað var gert
við rifflana?
Eg lét Larry fara með þá niður í mína íbúð, sagði
hún. Þeir eru undir lás og slá — og gerðu .svo vel....
Hún rétti mér eitthvað. Eg sleppti annarri hendinni af
stýrishjólinu og tók við því.
Eg náði í hina, mælti hún lágt, og þær eru báðar
hlaönar. Hún kyssti mig og brosti glaölega um leið og
hún fór niður til þess að bæta skrámurnar á Rottu-
snjáldri.
Eg elti Hogan í rúmar tíu mínútur og tók eftir því,
mér til ánægju, að snekkjan vann á. Þó að báturinn
væri hraðskreiður, þá þurfti Hogan ekki að gera sér
vonir um að komast undan snekkjunni. Eg brosti illi-
lega. Mér væri sönn ánægja aö því aö sigla beint á
bátinn og leggja svo til þangað til Hogan synti að
snekkjunni og bæði um að verða innbyrtur. Þetta ætl-
aði ég mér að gera. Eg var djúpt niðursokkinn í hefnd-
arhugsanir. Eg ætlaði að ná mér niöri á fantinum, sem
fyrir stuttu síðan, í gær, hafði saurgað eyru ástmeyj-
ar minnar með dónalegu hjali sínu. Eg leit allt í einu
upp og sá þá, mér til mikillar undrunar, að báturinn
hægði ferðina. Eg brosti á ný. Ætlaöi Hogan aö gefast
upp. Eg skal samt Sem áður sjá um, að þú fáir ærlegt
bað, þrjóturinn, hugsaði ég. Nú snéri hann við og stefndi
beint til okkar. Um leið sá ég hvaö var á seiði. Sólin
var aö ganga til viðar beint fram undan og þar, í sömu
stefnu og kjölfar bátsins, í stefnu á Omatu, þar sem
Hogan ætlaði að leita hælis, sá ég svarta reykjarsúlu.
Drottinn minn dýri, hrópaöi ég. Abel, hvaða fleyta
heldurðu að þetta sé? og ég benti á reykinn.
Abel starði. Svo fór hann út úr stýrishúsinu, til þess
aö gluggarúðurnar drægju ekki úr sjóninni.
Þetta skip er lágt á vatni, herra .... tók hann til
máls. ■ — y.;.;'
Hvar er sjónauki? greip ég fram í.
Hann er þarna í skápnum.
Eg flýtti mér að ná í sjónaukann og starði á skipið,
en lét Abel taka við stýrinu.
Eg þurfti ekki lengi aö horfa — eg hafði séö of mörg
skip af þessari gerð á höfninni í Sidney, til þess að
þurfa aö vera i nokkrum vafa.
Stýrið hart út í borð! hrópaði ég. Snúðu snekkjunni
við — fljótt!
Eg held að Abel hafi séð hversu óttasleginn ég var.
því að hann spurði engra óþarfra spurninga. Hjólið
snérist eins og skopparakringla í höndum hans og skip-
ið hallaðist á hliðina um leið og það snérist í hring.
Eg kallaði í talpípuna, sem lá niður í vélarrúmið:
Halló, halló, hrópaði ég.
Halló, var svaraö.
Er skipið á fullri ferð? Er ekki hægt aö láta þaö
fara einni eða tveimur sjómílum hraðara?
Eg skal gera allt, sem í mínu valdi stendur til þess,
herra.
Það er líka betra fyrir þig sjálfan; nema þig langi
til þess að dvelja í tugthúsi það sem þú átt ólifað.
Við nálguðumst nú okkar fyrri verustað við Lonely
Atoll. Eg leit í kringum mig. Hogan stefndi á opið á
rifinu. Það var auðséð, að hann myndi komast undan.
Hann hafði nægar vistir til þess að geta falizt, þangaö