Þjóðviljinn - 21.03.1941, Blaðsíða 4

Oprboi*glnn1
Nœturlœknir í friótt: Gísli Páls-
son, Laugavegi 15, sími 2472.
Nœturvördw er piessa viifcu í
Ingólfs- o,g Laugavegsapótekum.
Útvarpi'ð í clacj:
12,00 Hádegisútvarp.
15,00 Miðdegistónleikar.
18.30 Islenzkukennsla, 2. fl.
19,00 Þýzkukennsla, 1. fl.
19,25 Þingfréttir.
19.50 Auglýsingar.
20,00 Fréttir.
20.30 Útvarpssagan: „Kristín Lafr-
ansdóttir", eftir S. Undset.
21,00 „Takið undir“: Páll ísólfs-
sion stjórnar.
21,55 Stnokkvartett útvarpsins:
Kvartett no. 17 í F-dúr, eftir
Mozart.
21.50 Fréttir.
Dagskrárlok.
Til víðbótar pví, sem Þjóðvilj
inn áður hefur sagt um sendingu
á tilkynningu frá brezku hierstjórn
inni til blaðanma um „heilabólg-
una og setuliðið" skal jress get-
ið, að fulltrúi frá herstjórninni
kom inn á ritstjórn blaðsins á
laugardagskvöldið og var þá
með tilkynninguna. Talaði hann
við starfsmann í prentsmiðjunini
en þá var enginn viðstaddur af
ritstjórninni. Kom tilkynningin
eHki í Ihiendur ritstjórnarinnar fyrr
en eftir helgina- — Rétt þykir að
geta þessa, af því það sýnir að
herstjórnin hiefur ætlazt til þess’
að Þjóðviljinn fengi tilkynningu
þessa jafn snemma og hin blöðin
sem aðrar tilkynningar hennar.
Hefur sffóirn
Júgóslavíu
stuíö víð
Hítler?
Taliö er að samkomulag hafi
þegai' náöst milli stjórnar Júgó
slavíu og Þýzkalands um að
Júgóslavía gerðist aðili að þrí-
veldabandalagi fasistaríkjanna
Segir í fregn frá Belgrad, sem
þó er óstaðfest, að Þjóðverjar
hafi lofað Júgóslövum landa-
ciukningu á kostnaö Grikkja.
Sarajoglu, utanríkisráðherra
Tyrkja, hefur sent Anthony Eden
skeyti, þakkað honum móttökurn
iar í Cyprus og látið í ljós ánægju
sína með það, að enn sem fyrr
hefði verið um algert samkomu
lag Breta og Tyrkja að ræða, í
öilum þeim málum, siem rædd
höfðu verið.
Bretar tilkynna að kafbátar
þeirra hafi sökkt fimm ítölskum
herflutninga- og birgðaskipum á
Miðjarðarhafi.
ChurchíII vcr
rásírnar á skoð~
anafrelsid i
Breflandi
Churchill, forsætisráðherra
Breta ,svaraði í gær tvieim fyrir
spurnum varðandi brezka út-
varpið. Var önnur urn sérfræð
inga, er vikið hafði 'verið frá
störfum vegna þess að þeir lýstu
sig „af samvizkuástæðum“ and
víga styrjöld. Kvaðst Churchill
vera algerlega samþykkur þess-
ari ráðstöfun útvarpsstjórnarinn-
ar.
Hin fyrirspurnin var um þá
ákvörðun útvarpsstjórnarmnaT að
banna þeirn listamöninum, er sátu
þjóðfund alþýðuhreyfingarinnar í
London, 12. jan. s. 1. að koma
fram í útvarpínu. Churchill svar
aði þ.ví að ekki þyrfti að bú-
ast við, að slíkum möiyium yrði
gerður greiður aðgangur að út-
varpi, en þetta horfði þó sérstak
lega við um hljómlistarmenn, iog
háfi útvarpsstjórnin endurskoðað
ákvörðun sína hvað þeim við-
víkur.
ItH ÍÍM-
unun un uuthuu
tulslOua i Eni-
Póst- og símamálastjórnin hef
ur gefið út nýja reglugerð um
notkun talstöðva í skipum. Er
nokkuð linað á takmörkunum
\
þeim, er verið hafa á notkun
stöðvanna, og tekur þó rýmk-
unin aðeins til Englandsferða. Er
leyft að nota talstöð fil nauðsyn-
legra samtala við annað skip, er
haft er samflot við, til að til-
kynna hættu á siglingaleiðum
(tundurdufl, flök o. s. frv.) og
tól að svara neyðarkalli annarra
sfcipa.

ITR
riLKym/m
ST. SÓLEY NR. 242. Afmæl-
isfagnaður verður í kvöld, föstu
daginn 21. þ. m. og hefst með
fundi í Góðtemplarahúsinu uppi
kl. 8 síðd. Eftir fund verður
kaffisamsæti. Skemmtiatriði m.
a.: Upplestur: Friðfinnur Guð-
jónsson; ein'Söingur: Hermann Guð
mundsson; eft.-r kl. 11 dans i
salnum niðri. Aðgöngumiðar sald-
ir í Góðtemplarahúsinu frá kL
7 síðd. föstudag. Aðeins fyrir
templara. — Skemmtinefndin.
KAUPMM FLÖSKU^ OG GLÖS
háu verði. Sækjum samstund-
is. — Sími 5333.
Flöskuverzlnnin Kalkofnsveg
við Vörubílastöðina
HandknaffleíkS"
mófíd
Framhald af 2. síðu.
flokki og þar keppi allir við einn
og einn við alla. Þá er spurningin
hvernig á að byrja að flokka
þetta og ætti að byrja á því strax
og leggja félögin frá því í fyrra
til grundvallar eða taka 4 áber-
andi beztu félögin frá þvíi í fyrra
og láta hin keppa um 5. og 6.
sætiö í leikjum fyrir aðalkeppn-
ina og koma svo þegar á móti
fyrir B-sveitir. Út af fyrir sig
skiptir engu máli hvort flokkun
in fer fram þiegar eða þetta mót
verður lagt til grundvallar, og þar
sem ekkert heíur verið aiuglýst
um þetta fyrirfram, mælir allt
með því að þetta mót verði lagt
til grundvallar, og að 6 beztu
félögin eftir vinningunum verði
í A-flokki næsta ár, en en í fram
tíðinni færist svo nr. 6 niður
B-flokk en nr. 1 í B-flokk upp í
A, án keppni, svo framarlega
sem félagið hefur þar ekki lið
fyrir, og er þar með gert ráð
fyrir að B-sveitir félaganna geti
keppt þar. Þá er nauðsyn að mót-
in verði ákveðin með meiri fyrir
vara en vierið hefur eða fyrir
áramót. Þá veröur betra ,að dreifa
leikjunum niður á .iengri tíma
og helzt að fá, ef hægt væri, allt
af sömu daga og klukkutíma tii
keppninnar, þannig að áhugasam
ir áhorfendur vissu að á þess-
um tíma færu fram leikir. Þetta
fer að sjálfsögðu eftir því hvort
þátttaka verður utan Reykjavtk
ur og Hafnarfjarðar. Þar sem
þetta er orðið svona mikið um-
fangs verður í. S. I. að skipa að
ila sem starfar frá ári til árs
og sér um þessi mál. Eftir því
sem þátttaka virðist ætla að
verða er hvert það félag úr leik
sem tapar tveimur leikjum, séu
þau fleiri en 6 og færri ien 11,
sem taka þátt í því, en séu þau
fleiri en 10 fara þau úr eftir l
tapaðann leik. Endanleg ákvörð
un hefur ekki verið tekin þeg-
ar þetta er ritað, en yrði horfið
að þessari skipan eða einhverri
annarri, verður það að tilkynnast
áðúr en mótið hefst.
Fyrírspurn
Getur Þjóðviljinn gefið mér
svar við eftirfarandi spurningum:
1. Konan mín hefur legið rúm-
föst síðan Laust eftir áraimót í
fyrra. Til þess að vinna hennar
verk hef ég orðið að taka stúlku,
sem ég hef orðið að greiða 100
kirónur á mánuði.
2. Fyrir læknishjálp og meðul
hef ég orðið að greiða um fimm
hundruð krónur.
Má ég telja þessa liði frani á
skattskýrslu minni og koma þeir
til frádráttar þar?
Sveitamaður.
Svar:
Þetta fæst ekki dregið frá, þó
að óréttlátt sé að Iáta menn borga
skatt af slíku-
S^fnM áskrifendam
^ÖOOOOOOOOO^OOOOOOOOOOOOCOOOOOOOOOí*
s
70
Anna Liegaard
Skáldsaga cftir
Nini Roll Ankcr
fyrir honum. „Eg hef aldrei tekiö skynsamlegri ákvörð-
un“.
„Something up?“
„Eg var að hitta börnin mín“. Hann var enn ekki
alveg viss, hvort hann átti að segja eins og var.
„Sonur þinn kom um borð í gær. Sprækur strákur,
Per“.
„Hann og yngri stúlkan búa hér innfrá hjá móður
sinni“.
„Ja, hver skollinn!“
„Eg hef létt akkerum, Dyvik“.
„Hefurðu — hefurðu losað þig viö konuna?“
Roar kinkaði kolli.... „En ég vildi helzt, að þú
minntist ekki á það heima fyrst um simr. Ekki enn.
Eg bý meö tveimur börntínum sem stendur“.
Skipstjórinn horfði á Roar samankipruöum augum.
„Ætlarðu að gifta þig aftur?“
Roar var í þann veginn aö segja: „Komdu inn og
þú skalt fá að sjá hana!“ En honum varð litið fram-
an í Dyvik og sagði:
„Manstu daginn, þegar eg kom um borð? Sum ævin-
týri geta oröið nógu langvarandi, sagöir þú. Nú hef
ég lent í ævintýri, sem endist meðan ég lifi, Dyvik.
Eins og ég var aö óska mér“.
Hinn skaut fram neðrivörinni; hann hafði rétt úr
sér, og varð nú heldur hærri en læknirinn. -Hann
horfði út undan sér á Roar.
„Þú hefðir átt aö verða með Liegaard. Þá hefðirðu
hlíft konunni þinni við þessu“.
„En — ég hefði ekki getað haldið fram hjá henni, og
komið aftur eins og ekkert hefði ískorizt. Eg er ekki
þannig gerður".
Þá hló skipstjórinn, lítinn, harðan hlátur.
„Nei, það er ekki auðvelt ef maður ber slíka virðingu
fyrir konunni sinni. Sælir Liegaard.
Roar rétti fram höndina.
„Samvizkan er ekki eins hjá öllum, Dyvik“.
„Nei, hún er fíngerðari hjá sumum en svo, að sjó-
mann geti fest hendur á henni. Jæja, þú ert velkominn
um borð, ef þú átt fría stund, skútan liggur út af korn-
hlöðunni“.
Roar stóð um stund og horföi eftir bláklædda mann-
inum, sem gekk burtu frá honum vaggandi í spori. Það
hafði verið ásetningur Dyviks að særa hann. Og hann
kastaði sér á kaffistofudyrnar og hrinti þeim upp. Finna
Elí — forða sér til hennar.
Þegar fyrsta árið var á enda, fékk Anna bréf frá Roar
með beiðni um að samþykkja algeran skilnað nú. Þau
þyrftu að samþykkja það bæöi, þá fengju þau því fram-
gengt.
Hún ráögaðist við móður sína og Hans Jóhann, eins
og hún hafði ætlað sér, og hún ráðgaðist við Per.. Hon-
um fannst sem henni, að hún ætti að neita.
Hálft sumariö hafði Ingrid og Sverre verið hjá henn'l
í sveitinni. Hún hafði spurt Ingrid rækilega um allt fyr-
irkomulag heimilisins. Hún hafði fengið að vita, xaö
Roar var 1 þungu skapi daginn sem hann seldi Lövli og
dagana sem þau fluttu í íbúðina í bænum. Hún fékk að
vita, að hann væri oftastnær þögull og alvörugefinn.
Per staðfesti það, — hann og Annik höfðu farið suöur
með Ingrid og Sverre 1 ágúst, og dvaliö um tíma á nýja
heimilinu. Per hafði lítið gefið sig að fööur sínum, hafði
lengst af verið með félögum sínum, siglt og iðkað í-
þróttir, en það hafði hann séð, að fað'ir hans var orð-
inn ellilegri og skapstyggari.
Anna hugsaði um bréf Roars nokkra daga. Hún fór í
gönguferðir upp í Vestra-Aker, stóð upp í hlíðinni og
horfði suöureftir. Hún fann, að hún hafði aldrei trúað
því í alvöru, að hún ætti ekki afturkvæmt til bæjarins
þarna handan við ásana. Og það sem börnin sögðu
henni, styrkti von hennar. Það hafði farið eins og hún
bjóst við: Roar þoldi ekki biöina, hún smáeyddi ásetn-
0>00000000<x>00000000000000000000000000000000000000000000\'000000000000000000000 /0000-0000000000000