Þjóðviljinn - 12.01.1943, Qupperneq 3

s
Þríðjudagur 12. janúar 1943.
ÞJÓÐVILJINN
Út'gefándi: ' ' •'«■'■
Sameiningarflokkur alþýðu ■
SÓBÍalistefloJdnirinn.
Ritstjórar:
Éínar plgeirsson (áb.j
Sigfús 'Sigurhjartarson
Ritstjórn:
Hverfisgötu 4 (Víkingsprent)
Sími 2270.
(Vfgreiðsla og auglýsingaskrif-
stofa, Austurstræti 12 (1. hæð)
Simi 2184.
Víkingsprent h.f., Hverfisgötu 4.
Prófessor J. Savich:
Það verður að mola nazistaherinn
Alþýðan verður að
berjast gegn fasism-
anum innanlands
sem utan
Það eru öfl að verki með ís-
lenzku þjóðinni, sem reyna að
hindra sameiningu hennar um
baráttu gegn fasismanum innan
lands sem utan. Slík öfl eru að
reyna að dylja það fyrir þjóð- !
inni, hverskonar óvættur fasism 1
inn er og hver nauðsyn er á því 1
fyrir oss að bei’jast gegn áhrif- 1
um.hans og valdi.
Fasisminn þýðir ekki aðeins
algera kúgun verklýðshreyfing-
arinnar, blábert alræði peninga-
mannanná yfir öllum hinum.
vinnandi stéttum. Fasisminn
þýðir ekki aðiins útþurrkun
alls, sem verðskuldar að nefnast
íistir, bókmenntir og vísindi.
Fasisminn þýðir líka tignun
grimmdarinnar, afnám aíls, sem
heitir mannúð og mildi, útþurrk
un alls þess, sem mennirnir hafa
öðlazt af siðgæði og betri tilfinn
ingum fyrir alla þroskun í vax-
andi sámstarfi og samhjálp. Fas-
isminn setur í stað þessa villi-
dýrseðlið, tilbeiðslu miskunnar-
leysis og grimmdár, seih hann
kallar hreysti og hörku, — en
afskræmir um leið blóðþorsta
viílidýrsins þannig að úr þessu
verður hinn viðurstyggilegi
kvalalosti sem einkénnir aðfar-.
ir nazistanna í hertéknu lönd-
unum,.og hin ægilegasía útrým-
ing á karlmönnum, konum og
.börnum heilla kynstofna. sem
verÖldín nokkru sinni' hefur séð.:,.
Fasisminn þýðir líka ú tþuri'k-
un sjálfstæðís og mánnréttinda;
hjá þjóðum eins og oss ísiénd-
ingum. Ef fasisminn sigraði, þá
yrðum vér gerðir að einni þræla
þjóðinni í viðbót við þær, sem .
þegar hafa verið fjötraðar við
fótsköé hins drottnandi auð-
vaíds Þýzkalands.
Það er því vert að gera sér
það fyllilega ljóst að baráttan
fyrir sigrinum yfir fasismanum:
er baráttan fyrir öllu því, sem.
gerii’ lífið þess vert að lifa því..
Og fullkominn sigur er ekki
unninn í þeirri baráttu iyrr en
öll þau öfl eru að velli lögð, sem
fasismann styðja og beita sér-
fyrir stefnu hans á einn eða ann
an hátt, jafnvel þó þau þori ekki
af e.ðlilegum ástæðum að taka
afstöðu með þýzka fasismanum.
'■;.V: , ■ * *
íslenzka þjóðin sá- fasismann
Skjóta upp hausnum hér æ
landinu, ekki áðeins þegar ungl-
Nazistaheráui var skapaöur ,
upp úr prússneskum erfðum,
sem áttu rót sína að rekja til
18. aldar á stjómarárum Frið
riks II., sem skoðaði iiermenn
sína sem dýrahjörð og stjórn-
aði þeim með harðri hendi og
krafðist af þeim blindrar
hlfðni. Liösforingjaniir vom
skoðaðir sem hærri mannteg-
und. »
Eftir styrjöld Frakka og
Prússa 1870—-71 eyddi Þýzka-
land nálega 70 árum í að bú-
ast til orustu um heimsyfir- ,
ráðin. Auðæfum þjóðarinnar
var sóað í endurbætur hersins |
og útbúnað hans- Hei-manna-
skálar Prússlands vom full-
skipaðir þúsundum manna,
sem jafnan voru búnir til víga.
í upphafi hins fyrra heims-
ófriðar hafðí Þýzkaland mikl-
um her á aö skipa, og þýzka
herforingjaráðið var sannfært
um þaö, aö her Þýzkalands
mundi starfa eins nákvæm-
lega og klukka. En hernaðar-
áætlun Schlieffens, sembyggð
var á von um leiftúrs'gur á
vesturvigstöðvunum, fór út
um þúfur végnia hugrekkis
rússnesku hermannanna.
Áætlun Þjóðverja um heims
styrjöldina 1914—18 tók ekki
til gxeina ýms atriöi, sem !
miklu máli skiptu. Mikilvæg-
asta atriðið var það, er Rúss- ,
land gat veitt Frakklandi og ,
Bretlandi hemaðarlegaaðstoð.
Annað var það er hægtvarað
skipa miklum herafla Ame-
ríkumanna á land í Evrópu.
Hið þriðja var baráttudugur
hinnar brezku hennanna í lok
styvjaldarinnar. Þetta kom
hinum þýzku hershöfðingjum
mjög að óvönim. Þeir höfðu
vanmetið Breta sem hernað-
arþjóð.
í Ríkisþinginu reyndi Erich
von Ludendorff að kenna
brezkum áróðri um ósigui'
Þjóðverja. Hann lýsti því yfir,
að með aðstoð brezks áróðurs
hefðu innlendir svikarar veg- 1
iö aftán að þýzka hemum. 1
Þetta var upphaf hinnar '
heimskulegu þjóðsögu um
„rýtingsstunguna í bak hern-
um“, sem nazistar hafa notaö
í áróðri sínum allt fram til
þessa dags.
En bæöi Ludendorff og aðr-
ir þýzkir hershöfðingjar vissu
vel, aö þýizki heriíin hafði
ingarnir með hinar .Jireinu hug-
sjónir“ Morgunblaðsins gengu
undir hakákrossmerkinú á göt-
úm Reykjavíkur, heldur og þeg-
ar afturháldið í þjóðstjórnar-
flokkunum þremur hóf ofsókn-
arherferðina gegn sósíalisma og
verklýðshreyfingu, listum og
vísindum, mildi og mannúð, —
og heimtaði vægðarlausan nið-
urskurð á lýðréttindum og end-
urbótum f jöldans, en sérréttindi
til handa hinum ríku og vold-
ugu.
Hvað segja menn um þessar
setningar í ræðu Jónasar frá .
Hriflu, er.hann mælir fyrir högg
; ormsfrumvarpi sínu á þingi
1939?:
„Þetta frumvajp er í raun og
veru einskonar mótmæli frá all-
mörgum mönnum, þvi menn eru
farnir að koma auga á það, að
innan þjóðfélagsins er að mynd-
ast einskonar linka, sem er þess
eðlis að hún gæti riðið okkur að
fullu. ..Þýzka þjóðin tók á
þessum vandamálum í stórum
stíl, en við verðnm að láta okk-
ur nægja að taka á þeim í litl-
um stíl.“
Þekkja menn ekki tóninn?
Hann dylur ekki sjálfur hvert
fyrirmyndin er sótt. Og það þarf
. engan . 'að uhdra. þótt maðurinn
• sem drevmdi um að verða .hér
Hitleir í „litlum(!!> stíl“, !iam-
ist nú gegn því að íslenzka þjóð-
in taki eindregna afstöðu, gegn
fasismanum.
En íslenzka þjóðin lætur ekki
hamfaxir slíkra manna villa sér
sýn. Hún þekkir of vel tilgang-
inn með skrifum þeirra til þess.
*
Þjóð yor: þarf ekki að berj-
ást fyrir frelsi sínu með vopn-
,. .u.m., Það eru. aðrir; sem taka það
hlutverk og heyja nú fórnfrek-
ustu styrjöld veraldarinnar,
styrjöld fólksins sjálfs gegn fas-
ismanum, til þess að varðveita
og efla frelsi vort og þeirra
sjálfra.
Það er vitað, að sú alþýða
beims, sem nú fórnar fé og
fjórvi til þess að leggja fasism-
ann að velli, mun gera allt., sem
í hennar valdi stendur, til þess
að hindra áð aftur skapist það
ófremdarástand atvinnuleysis,
kreppu og kúgunar, sem fasism-
inr er sprottinn upp úr.
Þótt þjóð vor sleppi við að
berjast með vopnum á móti fas-
ismanum, þá væri það meir en
löðurmannlégt, ef hún vildi
dylja andúð sína á þeirri stefnu,
eða láta undir höfuð leggjast að
berjast gegn henni með því móti
sem hún vopnlaus frekast megn-
ar. Það verður- samt alltaf smátt
sem islenzk alþýða megnar að
leggja af mörkum til hinnar al-
þjóðlegu baráttu gegn fasisman-
um, — en hitt ætti ekki að vera
ofverk hennar að girða með öllu
fyrir að fasismi geti komið hér
upp.
Afturhaldsseggirnir íslenzku
hafa ekki mjög hátt sem stend-
ur, en það dylst þó engum hver.
vígi þeir eiga enn. Hatrið gegn.
sósíalismanum . er hið andlega
einkenni þeirra. Sefasjúk illindi
út í. Sovétríkin sverja þá í fóst-
bræðralag Hitlers gegn komm-
únjsma.
En þeir bíða þess að atvinnu-
leysi, kreppur og hörmungar
dynji yfir landsfólkið á ný, til
þess að hefjast handa með að-
ferðir Hitlers „í ltílum stíl“. —
íslenzk alþýða! Láttu aldrei
koma til þess að þeir fái það
tækifæri! ,w.
laxið halloka hvaö eftir ann-
að bæði á vestur- og austur-
vígstöövunvun og hafði beðiö
lokaósigur árið 1918 í tlkra-
ínu og á Frakklandi.
Þegar hin þýzka stórveldis-
stefna var aö undirbúa næstu
styrjöld var það ekki aðeins
ttpLð nauösynlegit að' skapa
og útbúa voidugan her, heid-
ur einnig aö breyta hermönn-
unum í vélar. Hinir þýzku her
foringjar skoðuöu Hitler og
fylgiliska hans eingöngu sem
reynda lýðskrumara, er gætu 1
alið upp hatur í brjóstum her '
mannanna til mannkynsins,
kynfiokkanatur. Hermennirn-
u’ voru trylltir til aö berjast
fyrir „Stæi’ra Þýzkalandi“, er
ailur heimurinn yrði aö lúta.
Hershöfð .ngj ai’nir ákváðu að
nota Hitler til þess aö breyta
hermönnunum í tvífættar
sjálfhreyfivélar.
En þá dreymdí aldrei um það,
aö Hitler mimdi skipa sjálfan
sig aðalherstjómarfræöing
Þýzkalands, aö hann mvmdi
sk-.pa þeim fyrir um þá hern-
aðarstefnu, sem reka skyldi.
Hánn tók sér einræðisvald yf-
ir hemum þegar hann komst
til valda eftir dauöa Hinden-
, burgs,
Arið 1934 lét hann skjóta
! Schleicher. 1938 var Blomberg
j vikið úr embætti. Arið 1939
1 hengdi þýzkalögreglan von
Fritsch. Margir hershöfðingj-
ar — List, Reichenau, Keitel,
Rommel — urðu í flýti að ná
sér í flQkksskírteini. Hitler
sk-þulagði sérstakar SS-sveit-
ir innan hersins, flokka þaul-
æfðra böðla, er skyldu fást
við ótrygga menn í yfirher-
stjóm Þýzkalands.
Þegar Þýzkaland hóf styrj-
öldina 1939 vqrð Hitler oþin-
berlega yfirhershöfðingi. En
hin raunveiulega herforusta
var í liöndum Brauchitschs
og Keitels. Hinir miklu hern-
aðarlegu yfirburðir Þjóöverja
gáfu þeim sigur í FóllandL
Meö ógnunum og svikastarf-
semi fimmtu herdeildarinnar
urðu þeir auðkeyptir sigramir
í Frakklandi og mörgum lönd-
um öörum. Hitler ofmetnaðist
nú af sigrum sínum og sendi
hinar vélknúðu sveitár, sínar í
austurátt gegn Ráðstjórnar-
ríkjunum. Þegar áætlun hans
um leifturstrið var að engu
ger áriö 1941 nálægt Moskvu,
reyndi hann að varpa ábyrgð-
ihni yfir á herðar herforingj-
anna þótt hann ætti sjálfur
sök á óföranum. c*g í byrjun
ársins 1942 var framkvæmd
fyrsta stórhreinsunin í herfor-
ingjaráðinu.
Hann vék Brauchitsch frá
völdum og' tók sjálfur við her-
foi’ustuimi. Margir gamlir og
reyndir herforingjar, svo sem
Reichenau Og Todt vom
drepnir. Halder herforingi var
yf irmaður herforingj aráðsins.
Nýir yfirforingjai’ voru skipaö
ir yfir ýmsa hiuta austurvig-
stöðvanna,-
Það er alkvmna að Halder
áleit áætlun Hitlers um sum-
arsókn í austurátt ófram-
kvæmanlega. Nú hefur frávikn
ing Halders verið opinberlega
staófest, og Zeitzler, leppur
þýzku ieýnilögregiunnar hef-
ur verið skipaður í hans stað.
Brezka blaðið News Chronicle
hefur skýrt þetta svo, að Hitl-
ei’ ætlaði ser aö skipa í vaida-
stöður þá menn, sem eru á
einu máli og hann, og sýnir
þetta inrvri veikleika nazista-
ríkisins-
Hið þýzka herforingjalið
hefur nú verið aö mikiu leyti
þurrkaö út. Haustið 1942 stoí'n
uðu nazistar „úrvait>sujö“
fyrir liðsformgja. Lið'siöringja
efni veröa ao uppxyiia eivir-
farandi skilyrði: hoilustu við
stefnu Hitlers, rétt uppeidi og
skapgerð, og kynhi’eint Aría-
blóð. Þetta var birtíHamburg
er Fremdenblatt, 25. október
1942. Þannig getur hver „smá
leiðtoginn“ nú orðiö liðsfor-
ingi. Einn af rithöfundum
nazista hefur lýst orðrétt slík-
um ,,smáleiðtoga“:
„Heili hans er kalkaöur.
Göngulag hans og hreyfingar
og kveðja er svo hnitmiðað,
að lítið færi er gefið persónu-
legum einstaklingsbrag. Á
götu lítur hann ekki við þeim,
sem framhjá ganga. Hann tek
ur fyrst og fremst eftir her-
mönnum og konum, sem náð
hafa kynþroska. Hermaður-
inn vekur eftirtekt hans vegna
einkenningsbúningsins og því
á hann skilið að fá kveöju.
Og hin þroskaða kona vekur
eftirtekt hans af þeirri ein-
földu ástæðu, að hann er jafn
an reiðubúinn til að hafa
kunningsskap við hana“.
Þetta er sjálfslýsing nazista
bullu, eins manns í milljóna-
her, sem framiö hefur svo dýrs
leg hermdarverk, að einsdæmi
er í glæpasögu mannanna.
Grimmdin liggur til grund-
■ vallar hemaði Þjóöverja. Hún
er sldpulagsbundin og mark-
viss. Pyndingar, morð á kon-
um og börnum, viðbjóðslegur
kvalalosti eru hluti af þýzkri
hernaðarlist eigi síður en. stór
skotaliðið, flugvélar, skrið-
drekar og. sprengjur.
Hin auknu áhrif Hitlers
með'al þýzka herforingjaráðs-
ins, sem nú fara fram, gera
það að verkum, áð herforust-
unni fer aftur að gæðum, en
;hinar svívirðilegu her:faöar-
aðferðir munu fara í vöxt —
ef þess er kosturá
Nazistai’nir hjá Stalíngrad,
í Kákasíu, hjá Voronesj og á
miðvígstöðvunum fá ekki um-
flúið örlög sín. En Hitler mun
berjast unz hernaðarmáttur
hans er að þrotum kominri.
Stalín sagði í ræðu sinní 7.
nóv. 1942:
„Það er ekki markmið vort
að eýðileggja allan skipulags-
bundinn herstyrk í Þýzkalandi,
því aðsérhver menntaður maðinr
Framh. á 4. siðu.