Þjóðviljinn - 28.02.1943, Blaðsíða 4

toÓÐVILJINN
rf'
Op borgtnnf,
Helgidagslæknir Ólaíur Jóhanns-
son Gunnarsbraut 39, sími 5979.
Næturlæknir: Kjartan Guðmunds-
son, Sólvallagötu 3, sími 53551.
Næturvörður er í Ingólfsapóteki.
Næturlæknir aðfaranótt þriðju-
dags: Bjarni Jónsson, Reynimel 58,
Sími 2472.
Útvarpið í dag.
18.40 Barnatími.
19.25 Hljómplötur: Pólverjadansar
eftir Chopin.
20.20 Einleikur á celló (Þórhallur
Árnason): Sónata í B-dúr eftir
Handel.
20,35 Erindi: Kirkjdeilan í Noregi
(Ólafur Óláfsson, kristinboði).
21.00 Hljómplötur: a) Vor guð er
borg — b) Sunnudagur sel-
stúlkunnar.
21.05 Upplestur: Kafli úr Sigrúnu
á Sunnuhvoli (ungfrú Arnheið
ur Sigurðardóttir).
21.20 Danshljómsveit Bjama Böð-
varssonar leikur og syngur.
Sósíalistafélag Reykjavíkur held-
ur fund annaðkvöld kl. 8.30 í bað-
stofu iðnaðarmanna. Rætt verður
um dýrtíðarráðstafanir ríkisstjórn-
arinnar.
Bókbiudarafélag Reykjavíkur held
ur fund í dag kl. 3 í alþýðuhúsinu
við hverfisgötu.
Leikfélag Reykjavíkur sýnir barna-
leikinn Óli smaladrengur kl. 4 í dag
og hefur frumsýningu á skopleikn- i
um Fagurt er á íjöllum kl. 8 með
Haraldi Á. Sigurðssyni í aðalhlut-
verkinu.
Ferðamannafélag íslcnds heldur
skemmtifund í Oddfellowhúsinu
þriðjudaginn 2. marz 1943. Húsið
opnað kl. 8,45. Ólafur Jónsson fram-
kvæmdastjóri frá Akureyri flytur
erindi um Kverkfjöll og Hvannalind
ir og sýnir skuggamyndir. Dansað
til kl. 1. Aðgöngumiðar seldir á
þriðjudaginn í Bókaverzlun Sigfús-
ar Eymundssonar og ísafoldarprent-
smiðju.
Hjónaband. Nýlega voru gefin
saman í hjónaband ungfrú Sólveig
Jónina Bjarnadóttir frá Fáskrúðs-
firði og Karl' S. Stefánsson sjómaður
frá Borgarfirði eystra.
unmittzíziuzinœi
Daglega
nýsoðífi svíð. Ný
soðín og hrá.
Kaffísalan
Halnarstræti 16.
C-X' •> -Kk' ♦ ❖ 4
Kjóla- og kápubelti
í feikna úrvali .
FLAUEL,
svart, ljósblátt, dökkblátt
og grænt var tegið upp í
gær.
Verzlun H. Toft
Skólavörðustíg 5
Sími 1035
NÝJA BlÓ
Ástir
og fjárhættuspil
(Dance Hall)
Cesar Romero
Carole Landis
June Storey
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9
B TJARNARBlÓ H
Æríngí
(Fröken Vildkatt).
Sænsk söngva- og gaman-
mynd.
Marguerite Vilby
Áke Söderblom.
Frá orustunni um Stalin-
grad.
Rússnesk mynd.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9
LEIKFÉLAG REYKJAVÍKUK.
Óli smaladrengur
Sýning kl. 4 í dag.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 2 í dag.
,Fagnrt er á
Skopleikur í þremur þáttum staðfærður af
EMIL THORODDSEN.
i Frumsýning í kvöld kl. 8.
Aðgöngumiðasalan er opin frá kl. 2 í dag.
Avarp frá söfnunarnefnd
Nore$ssöfnunarinnar
Eins og kunnugt er, hefur fjársöfnun til styrktar Norðmönn-
um staðið yfir hér á landi frá því á Þjóðhátíðardegi þeirra síð-
astl. 17. maí. Safnast hefur þegar með almennum samskotum
um 330 þúsund kr. og Alþingi hefur veitt fé úr ríkissjóði, er
nemur 350 þús. kr. til þessarar hjálparstarfsemi. En það er vit-
að er að mjög mikill skortur er í Noregi á hverskonar fatnaði,
þar sem Norðmenn hafa látið af hendi skjóifatnað sinn, hefur
framkvæmdanefnd Noregssöfnuninnar ákveðið að leita stuðn-
ings kvenfélaganna í landinu og farið þess á leit að þau beittu
sér fyrir söfnun fatnaðar, hvert á sínu félagssvæði, í framan-
nefndum tilgangi og geymi fötin þar til framkvæmdanefndin
óskar að fá þau send. Tilætlunin er að safna fatnaðinum saman
í Reykjavík, flokka hann og pakka niður og hafa hann tilbú-
inn til þess að senda til Noregs eins íljótt og möguleikar verða á
að koma honum.
Fatnaðurinn má vera notaður, en hann verður að vera
lircinn og heill. Það má vera ytri- sem innri fatnaður og á full-
orðna sem börn.
Framkvæmdanefndin væntir þess, að félögin og fólk yfir-
leitt taki málaleitan þessari vel. Fötin koma áreiðanlega í góð-
ar Þarfir, hvort sem þau eru ný eða notuð og þeim verður kom-
ið á ákvörðunarstaðinn eins fljótt og möguleikar verða til þess.
í Jramkvæmdanefnd Noregssöfnunarinnar
Reykjavík, 25. íebrúar 1943.
Guðl. Rósinkranz
Harald Faaberg Sigurður Sigurðsson.
Butar
seldir á morgun einnig
gallað silki, kjóla- og
blússuefni.
Gott verð.
VcrzL Grótta
Laugaveg 19
faaaEHacsaaiafaiaa
Gullmunir
handunnir -— vandaðir
Steinhringar, plötuhringar
o. m. fl.
Trúloíunarhringar
alltaf fyrirliggjandi.
Aðalbjörn Pétursson,
gullsm., Hverfisgötu 90.
Sfnai (fyret nm sinn) 4803.
m
&

&
DREKAKYN
Eftir Pcarl Buck
í faðm sér meðan það væri ósjálfbjarga, svo hún skemmdi
það ekki með því að anda á það illsku sinni.
En af frænkunni er það að segja, að hún fór heim og
formælti manni sínum fyrir að hafa ekki látið son þeirra
kvænast Jadu, og fyrir Það að drengurinn var ekki barna-
barn þeirra, og fyrir að sonur þeirra dó og þau skyldu
ekki eiga nein bön á lífi, svo þegar þau dæju ættu þau
engan son til að halda minningu þeirra á lofti. Hún hleypti
sér í slíkan ofsa og æðisgang að veslings gamli fræðimað-
urinn þoldi það ekki, og þaut loks út úr húsinu og lamdi
höfðinu við steinvegginn, en svo hittist á að Ling Tan
sá til hans og hljóp þangað til að bjarga lífi hans. Þegar
hann heyrði hvað að var, hló hann hlátri þess manns,.sem
aldrei er í vandræðum með kvenfólk sitt, og hann fór
með frænda sinn í tekrána og lét hann ausa út hjarta sínu
og jafna sig yfir tei og ristuðum hrískökum. Ling Tan
ráðlagði honum að segja konu sinni næst að hún væri svo
mikill skapvargur, að hann yrði að fá sér hjákonu.
En ætli ég gæti það? andvarpaði veslings fræðimaður-
inn. Eg hef ekki reynt það mánuðum saman.
Þá fyrst varð Ling Tan reiður fyrir hönd frænda síns
og sagði: Getur það verið að hún neiti mér um allt?
Eg bið ekki um annað en fá að vera í friði, muldraði
karlinn í skegg sér.
En maður verður að vinna sér meira til friðar eh bænir,i
svaraði Ling Tan. Það verður að leita friðarins og berjast
fyrir honum og stundum verður að afla hans með ofbeldi,
hvort sem er á heimili eða í þjóðfélaginu.
Gamli fræðimaðurinn andvarpaði og horfði auðmjúkur
á frænda sinn.
Eg er bókamaður, sagði hann, — hvernig get ég haft afl
á við konu? Ekkert í heimi er sterkara en konan, og vel
er það mælt af föður Konfúsiusi, að konur eiga ekki að
hafa sjálfræði að lögum. Eg segi það enn og aftur, frændi
minn, við eigum að vera þakklátir fyrir það, að óvinirnir
eru karlar en ekki konur, því þegar konur sigra eru karl-
mennirnir sannarlega illa farnir.
Ling Tan gat varla stillt sig um að hlæja að þessu og
sagði: Þetta er sjálfsagt rétt hjá þér, frændi minn, en það
segi ég og meina að væri ég þú, skyldi ég berja kvenskass-
ið þangað til hún gæti ekki staðið nema upp við vegg.
Það ættirðu að gera, sagði veslings fræðimaðurinn fullur
eftirvæntingar. Viltu gera það fyrir mig, frændi?
Nei, nei, sagði Ling Tan og gat -nú ekki lengur byrgt
hláturinn, — ekki fyrir þig! Tvennt verður hver maður að
gera hjálparlaust — sofa hjá konunni sinni og berja hana
ef þess þarf með. ,
Hann stóð upp og frændinn líka, hálfþreytulega, og
Ling Tan horfði á eftir honum heim á leið, hristi höfuðið
og efaðist um að hann hefði sagt nokkuð það sem efldi
kjark karlsins.
Þannig liðu þeir þessir haustdagar, og loks var ekkert
korn óskorið á ökrum Ling Tans, og nægar matarbirgðir
handa heimili hans til vetrarins. . Hann var farinn að ótt-
ast að eitthvað hefði komið fyrir Lao Er, en nótt eina um
miðnættið heyrði hann barið að dyrum, og þekkti höggin,
því þeir feðgarnir höfðu komið sér saman um þau áður
en hann fór. Hann fór framúr, því kona hans svaf, og opn-
aði rifu á dyrnar, tilbúinn að skella aftur hurðinni ef sér
hefði skjátlazt. En hann heyrði Lao Er hvísla:
Það er ég, faðir minn, — og hann hleypti honum inn
og ekki honum einum, því tveir aðrir voru með honum.
Þeir sögðu eitthvað, hvor eftir annan, í myrkrinu og Ling
Tan heyrði raddir hinna tveggja sona sinna.
Ó, himinn og jörð eru góð, hvíslaði hann, og hann fór
með þá til gluggalausa eldhússins, og þar kveikti hann á
lampanum og sá alla syni sína þrjá, lifandi og hrausta, og
hann sá strax á yngsta syni sínum að hann hafði ekki
gerzt ræningi.
Hvers get ég, sem er bara maður, óskað mér fremur en
að mega sjá ykkur alla? sagði hann. Og sannarlega gat
hver maður verið stoltur af þessum sonum, því fjallalífið
hafði breytt þeim, elzta syni hans og þeim yngsta. Aldrei
hafði hann séð þá eins sterklega og sólbrúna, eins ótta-
lausa í augunum. Það var mesta breytingin, því þeir bræð-
ur höfðu farið að heiman daprir og óstyrkir af harmi, en
voru nú óttalausir og höfðu gleymt harmi sínum. — Þú
hefur farið til góðu fjallamannanna, sagði hann við yngsta
son sinn.