Þjóðviljinn - 18.07.1943, Side 2

2
ÞJÓÐVILJI-N
Sunnudagur 18. júlí 1943
Aðalfundur Landssambands blandaðra kóra
og kvennakóra á íslandi
Avarp Alþýðusatndandsíns
Fjórði aðalfundur Landssambands
blandaðra kóra og kvennakóra var
haldinn í Reykjavík dagana 28.-29.
júní 1943.
Upptökubeiðni barst sambandinu
írá söngfélaginu ,,Harpa“ Reykjavík,
og var hún samþykkt með samhljóða
atkvæðum. Á fundinum mættu full-
trúar frá öllum. sambandskórunum,
og eru nú í sambandinu sjö kórar
með um 220 meðlimum.
Formaður sambandsins, hr. Jón
Alexandersson, gaf skýrslu um störf
þess á liðnu starfsári: Stjórn sam-
bandsins reyndi eftir föngum að út-
vega sambandskórunum söngkenn-
ara, en eins og nú standa sakir er
mjög mikil vöntun á hæfu fólki, sem
hefur getu og vilja til að inna slíkt
starf vel af hendi.
Þessir sambandskórar sóttu um og
fengu styrk til söngkennslu á árinu:
Kantötukór Akureyrar, söngkenn-
ari fr. Guðrún Þorsteinsdóttir, —
Sunnukórinn, Ísafirðí, söngkennari
írú Jóhanna Johnsen.
Söngflokkurinn „Húnar“ Reykja-
vík, söngkennari Áskell Jónsson.
Samkvæmt ákvörðun síðasta að-
alfundar var gefið út fyrsta hefti af
söngvasafni L. B. K. og sá formaður
söngmálaráðs, hr. Björgvin Guð-
mundsson tónskáld á Akureyri, um
útgáfu þessa heftis, ásamt hr. tón-
skáldi Jónasi Tómassyni ísafirði,
sem aðstoðaði við val laga og annan
undirbúning. f þessu hefti eru 12 lög,
öll eftir íslenzka höfunda, og er ætl-
un sambandsins með útgáfu þessara
söngvahefta, að bæta úr vöntun á
aðgengilegum léttum lögum fyrir
MUNIÐ
Kaffisöluna
Hafnarstræti 16
000000000000000-00
blandaða kóra, létta nótnaskrift af
kórunum, og kynna' ísl. tónlist, —
auk þess er nauðsynlegt að kórarnir
hafi greiðan aðgang að lögum með
sömu útsetningu sé um sameiginleg
söngmót að ræða. Ætlast ér til að út
komi eitt til tvö hefti á ári, eru þau
f jölrituð og fá sambandskórarnir
þau með kostnaðarverði. Siðar er
ætlun sambandsins, að úrval af lög-
um úr heftunum komi út í vandaðri
útgáfu.
Þá var á árinu unnið að endur-
skoðun laga L. B. K af sérstakri
lagabreytinganefnd, og voru breyt-
ingatillögurnar lagðar fyrir aðalfúnd
og samþykktar. Helstu breytingar
eru þær, að rýmkað var um inntöku-
skilyrði þannig, að nú hafa rétt til
að sækja um upptöku í Sambandið
blandaðir kórar eða kvennakórar,
er hafa minnst 16 starfandi meðlimi.
hafa starfað í eitt ár eða lengur,
stefna að því að efna til samsöngva
og vinna eftir lögum, sem eru í fullu
samræmi við starfsreglur og sam-
þykktir sambandsins."
Áætlað var að verja allt að kr.
3.500.00 til söngkennslu á næsta ári.
Stjórn sambandsins var öll endur-
kosin og skipa hana:
Formaður: Jón Alexandersson, for
stöðumaður, ritari: Guðmundur
Benjamínsson, klæðskeram., gjald-
keri: Bent Bjarnason bókari.
í varastjórn voru kosnir:
Varaformaður: Kristmundur Þor-
leifsson bókari, ritari: Georg Arnórs-
son málari, gjaldkeri: Sigfús Sigur-
hjartarson alþingismaður.
Endurskoðendur voru kosnir:
Frú Sigurjóna Jakobsdóttir, frú
Unnur Gísladóttir. Varaendurskoð-
andi: hr. Hanries Hreinsson.
I stjórn söngmálaráðs voru kosnir:
Formáður: Björgvin Guðmunds-
son, Akureyri, fyrsti meðstjórnandi:
Jónas Tómasson, ísafirði, annar með
stjórnandi: Brynjólfur Sigfússon,
Vestmannaeyjum.
Framh. af 1. síðu.
stjórnmálaflokkum, heldur einn-
ig hreinræktaðasta og sterkasta
stéttarsamband launþega í þessu
landi, telur það köllun sína, að
gangast fyrir liðsöfnun atvinnu-
stéttanna um hugðarefni þeirra
og hefur því, eins og sjá má af
stefnuskrá þeirri, sem birt er
hér í blaðinu, safnað á einn stað
og sett í kerfi, þau mál, sem
telja má með réttu sameiginleg
hagsmunamál þeirra í sveit og
við sjó, mál, sem eigi verða leyst
svo að við megi una, nema með
sameiginlegu átaki og bandalagi
alþýðustéttanna. — Þetta gildir
einnig um mál stefnuskrárinnar,
sem f jalla um almennar umbæt-
ur, menningu, mannréttinda og
fleira.
Jafnframt vill Alþýðusam-
bandið brýna fyrir alþýðunni í
landinu nauðsynina á því, að slá
vörð um lýðræðið* í öllum þess
greinum, um leið og það er haft
í huga, að alþýða allra landa á
sameiginleg áhugamál og að
samstarf við alþýðusamtök allra
landa er mikilsverður þáttur í
starfi skipulagsbundinnar, stétt-
vísrar alþýðu. Alþýðusamband-
ið telur og eðlilegt að hin sögu-
legu, viðskiptalegu og menning-
arlegu bönd, sem hafa tengt
'saman Island og önnur Norður-
lönd, verði endurnýjuð og treyst
með sem nánustu samstarfi í
þessum efnum, jafnskjótt og
fært er.
Alþýðusamband íslands telur
að hin vinnandi þjóð verði að
láta sig sjálfstæði landsins miklu
skipta og hefur þá m. a. í huga
þá staðreynd, að engin stétt í
þjóðfélaginu á daglega afkomu
sína eins nábundna þjóðernis-
legu sjálfstæði íslands og alþýð-
an, og að alþýðan sjálf verður
að taka forustu 1 sjálfstæðisbar-
áttunni og skoða hana sem eitt
af brennandi hagsmunamálum
sínum. — Vér lítum svo á, að
formleg sambandsslit íslands
við Danmörku, rétturinn til lýð-
veldisstofnunar, forsetakjörs o.s.
frv. sé ekki einhlítt í þessu efni.
Vér teljum nauðsynlegt að
einnig verði gerðar ráðstafanir
til þess að stórveldi þau, Bret-
land, Ráðstjórnarlýðveldin og
Bandaríki Norður-Ameríku, sem
nú hafa forustu í heimsbarátt-
unni fyrir lýðræði óg sjálfs-
ákvörðunarrétti þjóðanna, gangi
í sameiginlega ábyrgð fyrir
óskoruðu, raunverulegu sjálf-
stæði Islands strax að stríðinu
loknu. Auk þess teljum vér sjálf-
sagt, að ísland hafi sína eigin
fúlltrúa á væntanlegri friðarráð-
stefnu hinna frjálsu sameinuðu
þjóða sem hyert annað fullvalda
ríki.
Það er og augljóst að hin sam-
eiginlega hagsmunabarátta vinn-
andi stétta nær ekki tilgangi sín-
um án þess að hún beinist jafn-
framt gegn erlendu arðráni og
yfirdrottnun. — Jafn augljóst
er það, að þessi barátta verður
einnig að beinast gegn þeim
þjóðfélagsöflum, sem hinu þjóð-
ernislega sjálfstæði voru stafar
hætta frá. Ber því að stefna að
yfirráðum hinna vinnandi stétta
í þjóðfélaginu.
Með stefnuskrá þeirri, sem
fyrr var getið, býður Alþýðu-
samband íslands öllum vinnandi
stéttum og samtökum þeirra
bandalag um sameiginleg hags-
muna- og velferðarmál þeirra.
í þessu augnamiði munum vér
boða til ráðstefnu í Reykjavík
á hausti komanda og bjóða þátt-
töku í henni eftirtöldum félags-
samtökum:
Bandalagi starfsmanna ríkis
og bæja, Bandalagi íslenzkra
listamanna, Félagi byltingasinn-
aðra rithöfunda, Farmanna og
fiskimannasambandi Islands,
Kaupfélagi Reykjavíkur og ná-
grennis, Ungmennafélagi Is-
lands, Alþýðuflokknum, Sam-
einingarflokki alþýðu — Sósíal-
istaflokknum, Framsóknar-
flokknum, Sajjrbandi ungra jafn-
aðarmanna, Æskulýðsfylking-
unni, Sambandi ungra Fram-
sóknarmanna,: Sveinasambandi
byggingarmanna, Trésmiðafél.
Reykjavíkur, Landssambandi
iðnaðarmanna, Verzlunarmanna-
félagi Reykjavíkur, Verzlunar-
mannafél. Hafnarfjarðar, Sam-
bandi íslenzkra bankamanna,
Kvenréttindafélagi íslands,
Hér er vand^mál á ferðinni,
sem óhjákvæmilegt er að greitt
verði fram úr.
Ef þessir menn missa'hús sín
þá þýðir það aukna misskipt-
ingu auðsins í þjóðfélaginu, —
að fasteignin færist jdir á enn
færri hendur en fyrir var, — að
auðugir menn sölsa undir sig
fasteignirnar en fjöldinn er rú-
inn að eignum.
Hinsvegar er vel hægt að
bjarga þessu við, tryggja það
að þessir menn fái haldið húsum
sínum og gera þannig ráðstöfun
til þess að nokkru leyti að
hindra fjárhagslegt hrun, sem
myndi eyðileggja < efnahag
margra bjargálna manna.
Þessir menn eru ekki að biðja
um eftirgjafir á skuldum sínum.
Þeir hafa ætlað sér að greiða
þær að fullu og hafa lagt drjúg-
an hluta af tekjum „góðu ár-
anna“ fram til þess að standa
undir afborgununum. — En yfir
leitt eru lánin, sem nú hafa
Mæðrafélaginu og Hinu íslenzka
kvenfélagi.
Með því 'að vér erum þess fulL
vissir, að allur þorri vinnandi
fólks ■ í landinu er fús til að
mynda slíkt bandalag, sem lýst
hefur verið hér að framan, mun-
um vér ekki láta dragast fram-
kvæmdir í þessu máli, þótt
stjórnir einstakra félaga eða
sambanda hafni þátttöku fyrst
um sinn. Bandalag þetta mun
verða stofnað á fyrrgreindri
ráðstefnu nú í haust með þeim
félagssamtökum, sem þá verða
reiðubúin til samstarfs. Jafn-
framt munum vér leitast við’ að
skipuleggja samtök víðs vegar
um landið á grundvelli fyrr-
greindrar stefnuskrár, í því
augnamiði að safna undir merki
bandalagsins öllum greinum ís-
lenzkrar alþýðu.
Guðgeir Jónsson.
Steján Ögmundsson.
Björn Bjarnason.
Þórarinn Guðmundsson.
Hermann Guðmundsson.
Sigurður Guðnason.
Sœmundur Ólafsson
Jón Sigurðsson.
Jón Rafnsson.
fengizt út á slík hús, til skamms
tíma, og það getur orðið þessum
mönnum ofraun að eignast þau
raunverulega á svo stuttu tíma-
bili, sem ráð var fyrir gert.
Þjóðfélaginu er enginn akkur
í því að fá fjárhagslegt hrun hjá
þessu fólki. Þvert á móti. Því er
hagur að því að það geti staðið
föstum fótum.
f flestimi tilfellum myndi það
nægja að tryggja þessum mönn
um löng lán með lágum rentum
til þess að þeir gætu haldið hús’
um þeim, sem þeir hafa eignazt
nú í dýrtíðinni.
Þetta er mál, sem tafarlaust
þarf að athuga.
Það eru aðein§ auðkýfingarnir
í þjóðfélaginu, sem hag hefðu
af hruni. Það eru þeir, sem
myndu kaupa upp húsin fyrir
lágt verð, þegar miðlungstekju-
mennirnir misstu þau.
Það er aðeins í auðkýfinganna
þágu að neita þessum mönnum
Framh. á 4. síðu.
S.G.T.- dansleikur
í Listamannaskálanum í kvöld kl. 10. — Aðgöngumiðasala kl.
5—7. Sími 3240. — Hljómsveit Bjarna Böðvarssonar.
AÐVfiBUN
Að gefnu tilefni viljum vér aðvara bæði verzlanir
og einstaklinga um að kaup á hverskonar tóbaksvörum,
sem eru, eru óheimil nema þær séu fluttar inn af
Tóbakseinkasölu ríkisins.
Brot varða þungum sektum eða annarri refSingu
og gildir einu hvort um smærri eða stærli kaup er að
ræða.
TÓBAKSEINKASALA RÍKISINS.
L O K A Ð
vcrdur frá og mcð 19. fulí
fíl 6# ágúsf
Sundhöll Rey|avíkar
Eiga þeir menn, sem nú hafa komið upp
húsi yfir fjölskyldur sínar, að missa
þau í fjárhagslegu hruni?
Eða á að reyna að koma í veg fyrir hrunið
og hjálpa þeim til þess að halda húsunum?
Nú í dýrtíðinni og húsnæðisvandræðunum hafa margir
verkamenn og millistéttarmenn orðið að leggja út í það til þess
að geta lifað, að eignast þak yfir höfuðið, annaðhvort með því
að byggja eða kaupa hús. Að vísu hefur flesta þessa menn oft
langað til þess áður að eiga liús yfir fjölskyldu sína, en nú hafa
þeir bæði orðið að eignast það og í fyrsta skipti á ævinni fundizt
i þeir hafa efni á því, af því tekjur þeirra voru í krónutali óvenju-
háar.
• Nú reka þessir menn sig hinsvegar á það, að erfiðara er að
halda þessum húsum en eignast þau. Árstekjurnar eru fljótar
að fara, þegar dýrtíðin er svona tilfinnanleg, og svo koma háir
skattar og útsvör, sem taka svo drjúgan hluta af tekjunum, að
algerlega er tvísýnt hvort menn þessir fá haldið húsum sínum,
hvort þeir geti staðið í skilum með vexti og afborganir, en yfir-
leitt höfðu þeir ætlað sér að borga þessi hús niður á skömmum
tíma.