Þjóðviljinn - 03.11.1943, Page 2

Þjóðviljinn - 03.11.1943, Page 2
% ÞJQÐVILJINN Miðvikudagur 3. nóvember 1943 Innfltifnángssaniband CRSMIÐAFÉLAÖS ÍSLANDS hefur fengfið einka-umboð á íslandi fyrir nokkrar hinar ágætustu svissnesku úraverksmiðjur, svo sem „Omega“ „Astep“ ,Marvin“ „Cortéberf1 Við gerum stærstu úrainnkaup, sem þekkzt hafa hér á landi. — Hið lága verð hefur vakið undrun almennings. Félagar vorir eru þessir: I REYKJAVÍK: Ámi B. Björnsson Filippus Bjarnason Halldór Sigurðsson Haraldur Hagan Jóhann Árm. Jónasson Jóhann Búason Jón Hefmannsson Magn. Ásmundsson & Co. Magnús Sigurjónsson Sigurður Tómasson Sigurjón Jónsson Sigurþór Jónsson Þorkell Sigurðsson í HAFNARFIRÐI: Einar Þórðarson Á AKUREYRI: Á ÍSAFIRÐI: Kristján Halldórsson Stefán Thorarensen Skúli K. Eiríksson Þórður Jóhannsson Á SAUÐÁRKRÓKI: J. F. Michelsen Fagmennirnir ábyrgjast vandaða vöru. KAUPIÐ ÞJÓÐVILJANN ’ Dráttarvextir Dráttarvextir falla á tekju- og eignarskatt og verð- lækkunarskatt ársins 1943, hafi gjöld þessi ekki ver- ið greidd í síðasta lagi laugardaginn 6. nóvember næstkomandi kl. 12 á hádegi. Á það, sem þá verður ógreitt, "reiknast dráttar- vextir frá gjalddaganum, 15. ágúst síðastliðnum. Reykjavík, 19. október 1943. TOLLST J ÓR ASKRIFSTOF AN Hafnarstræti 5. — Sími 1550. AUGLÝSIÐ í ÞJÓÐVILJANUM XVCVWVl Jórunn Friðriksdóttir — Eskífírdí — Miðvikudaginn 13. október s.l. var til moldar borin á Eskifirði Jórunn Friðriksdóttir, 87 ára gömul. Það þykir sjaldn- ast í frásögur færandi, þó að örsnauður smælingi kveðji heiminn að loknu löngu og ströngu lífsstarfi. En mér er þó nær að halda, að í hugum sam- tíðarmanna þeirra, sem við svipuð kjör hafa átt að búa, leynist lengur mynd hinna öldruðu „þegna þagnarinnar“ með rúnir þrotlausrar lífsbar- áttu ristar í andlit sér heldur en minningarnar um kröfuharða lagaverði eða hræsnisfulla klerka, enda þótt þeim sé að öllum jafnaði fórnað. hundrað- földu blaðrúmi og prentsvertu við afmæli þeirra og ártíðir. Saga Jórunnar heitinnar er sagan „um öreigans vonlausu varnir í vök, sem að honum fraus“. En hún átti lífsgleði og létt geð, sem engir erviðleikar né örbirgð gátu drepið. Hún var jafnan kát og viðmótsþýð, skrafhreyf og skemmtileg, hve- nær sem var og hvar sem var. Framkoma hennar var fögur, vegna þess, hvað hún var lát- laus og óþvinguð. Þess vegna var Jórunn hvers manns hug- ljúfi, og ýki ég ekki, að hún var vel greind og kunni kynst- ur íslenzkra lausavísna. Jórunn Friðriksdóttir var einskonar tákn þeirra þúsunda íslenzkra alþýðumæðra, sem fyrr og síðar hafa unnið ís- lenzkri þjóð ómetanleg störf, án þess að þeirra væri nokkurn tíma getið að nokkru. En við mættum vel vera þess minnug, að það eru einmitt þessar kon- ur, sem mestu hafa fórnað til þess að gera þátt íslands í vaði heimsmenningarinnar sem styrkastan, alþýðumæðurnar, sem innan gróinna moldar- veggja önnuðust uppeldisstörf sín af litlum efnum en ómældri ástúð og ábyrgðartilfinningu, alþýðumæðurnar, sem ólu ís- lenzkri menningu menn á borð Stephan G., Hjálmar í Bólu, Þorstein Erlingsson og Sigurð Breiðfjörð, svo að aðeins séu örfáir taldir. En hvers vegna urðu þessir fórnfúsu þegnar ís- lenzkrar þjóðar að annast menn ingarstörf sín við slíkar að- stæður, slíka örbirgð? Hvers vegna varð þessi glaðværa og ástúðlega kona að strita og stríða um marga áratugi, en andaðist þó jafnsnauð að þessa heims gæðum, eins og hún fædd ist fyrir nærri því níu áratug- um? Hvers vegna fékk hún aldrei notið yls né birtu þess arinelds, sem kyntur er árangr- inum af iðju hennar og ann- arra, sem starfað hafa og strítt á þessari jörð? Það var vegna þess, að hún var of smá til þess að hún gæti staðið upp úr hafi hinna illu sálna, sem að þessum arni sækja og sífellt sitja yfir rétti almúgafts. Hún átti ástúð og á- byrgðartilfinningu, glaðværð og góðvild, sjálfsafneitun og sam- vizkusemi í ríkara mæli en flest ir aðrir. En hún var smælingi og hana skorti afl til þess að JL Það sem koma skal Það verður nú æ ljósara, að til skilnaðar hlýtur að draga með Jón- asi Jónssyni og Framsóknarflokkn- um. Deilan innan flokksins hefur tekið á sig dálítið spaugilegt form síðustu dagana, þeir hafa sem sé hnakkrifizt um það, Þórarinn ritstj. Tímans og Jónas, hvort Framsókn- arflokkurinn líkist Ófeigi bónda úr Skörðum eða Þorgeiri bónda að Ljósavatni. Á bak við þetta p?x um þing- eyska bændur, sem hvílt hafa í skauti ættjarðarinnar í nær þías- und ár, felast hatröm átök um af- stöðuna til sósíalismans. Afstöðu Jónasar þekkja allir, það er afstaða Hitlers, hann viil láta mola allan sósíalisma og alla sósíal- ista með voldugu hnefahöggi, og til þess að gefa aðferð 'þessari 'þjóð- legan blæ, skirrist hann ekki við að óvirða minningu Ófeigs bónda úr Skörðum með því, að kenna hana við hnefa hans. Þórarni er hinsvegar ljóst, að sósi- alisminn er það sem koma ska', og kemur, hvað sem hver segir. Hann telur því rétt að láta undan síga, hann telur þýðingarlaust að sækja auð sinn 1 eldinn mikla — af því að hún stóð ein. Þang- að náðu aðrir, sem voru nægi- lega sterkir til þess að traðka allar Jórunnir veraldarinnar undir fótum sér, og þeir njóta nú og hafa notið árangursin^ af iðju hennar og annarrar al- þýðu manna. Þeir geta ennþá staðið öruggii við fulla kjöt- katlana og etið lostæti lýðsins af gildum forkum afl síns og auðlegðar, meðan milljónir barna ýmist svelta eða þjást af sárum skorti. En hversu lengi munu þeir njóta krás anna? Að því mun draga, að hinir smáu og smáðu rísa upp og krefjast réttar síns. — Og þeir skulu ná rétti sínum. — Allt réttlæti hrópar á uppreist þeirra, og réttlætið verður aldrei bælt niður nema tak- markaðan tíma. Orðið örbirgð er hugtak svo svívirðilegra millj ónamorða, að það er skömm að því að nokkur tunga skuli þurfa að taka það upp í orða- bækur sínar Minningin um hvern hniginn öreiga á að verða okkur hvöt til bess að herða baráttuna fvrir því þjóðféiags hagkerfi, sem setur útrýmingu örbirgðarinnar efst á stefnu- skrá sína — hagkerfi sósíalism- spyrna við broddum, og vill því leika hlutverk hins vitra goða frá Ljósavatni. í síðasta blað Tímans skrifar Þór- arinn heillar síðu grein, sem hann kallar: „Þar stóð hann Þorgeir á þingi“. Grein þessi mun eiga að vera einskonar stefnuyfirlýsing þeirra Jónasar andstæðinga innan Framsóknarflokksins og segir þar, að stefna sósíalista sé „hinn nýi siður“, þ. e. a. s. að eins og kiist- indómur hlaut að sigra heiðin- dóm um aldamótin 1000, þannig hlýt ur sósíalisminn að sigra samkeppn- is- og auðvaldsskipulagið á tuttug- ustu öldinni. Gott er að Þórarinn skuli hafa komizt til skilnings á þessu, en meiri heilindi má hann sýna sem stjórnmálamaður en hann hefur gert til þessa, ef við sósíalistar eigum að fela honum að segja upp lög fyrir oss. Bíó-kuldi Herra ritstjóri. Eg fór í Gamla Bíó í gærkvöld til að sjá hina ágætu mynd „Á hverf anda hveli“. Það er lofsvert, að slík ar myndir skuli sýndar og rétt að geta þess í leiðinni, því erindið var að segja frá öðru sem miður fór hjá þessu kvikmyndahúsi að þessu sinni. Það var sem sé svo kalt í húsinu, að óviðunandi var. Eg er stoppaður af kvefi eftir þessa kulda vist. Þetta má ekki koma fyrir hjá kvikmyndahúsunum, eigendur þeirra eru sannarlega ekki ofgóðir til að sjá um sæmilega kyndingu. Reykjavík 1. nóvember 1943. Bíógestur.. Smæð Alþýðuílokksins á að ráða Það er mikið skopazt að Alþýðu flokknum fyrir frumvarp það, sem hann kom á framfæri í þinginu, um að fjölga mönnum í rannsóknar ráðinu, svo Emil gæti haldið þeim bitlingi, sem hann hefur haít þar í nokkur ár. Eins og kunnugt er, eru lög um ráð þetta þannig úr garði gerð, að þrír stærstu þingflokkanna tilnefna sinn manninn hver í það. Þessi lög voru samin á þeim gömlu og góðu tímum „utangarðsstefnunnar“. Nú bitnar utangarðsstefnan á aumingja Emil. Og sjá, Alþýðuflokksmennirnir koma kjökrandi til Alþingis, segj- andi sem svo: Sjáið aumur á oss, látið smæð Alþýðuflokksins ráða fjöldanum í rannsóknarráði. Látið ekki Emil missa bitlinginn hversu smár sem Alþýðuflokkurinn verður. Þó Al- þýðuflokkurinn verði svo smár, að hinir flokkarnir fái 10—15 menn þegar Alþýðuflokkurinn fær 1, má það ekki hindra ykkur í að gera miskunnarverkið á honum. — „Lof- ið þið honum Emil nú að vera með“. ans. Eskfirðingur. Sisbdistar Okkur vantar unglinga tii að bera Þjóðviljann til kaupenda í eftirtöld bæjarhverfi: MIÐBÆR TJARNARGATA LAUGAVEGUR — INNRI Hjálpið til að útvega unglinga. Talið við afgreiösiuna. Afgfcídsla Þjódfíljðns Skólavörðustíg 19, sími 2184.

x

Þjóðviljinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.