Þjóðviljinn - 14.12.1943, Blaðsíða 5

Þriðjudagur 14. des. 1943. — ÞJÓÐVILJINN.
ÞJÓÐVILJINN. — Þriðjudagur 14. des. 1943. |
r~-----------------;--------—----------------------------
þlÖÐVlLllNN I
!|
Útgefandi: Sameimngarjiok.kur albýZu — Sásialistcllokkarinr..
Ritetjóri: SigarSur CuSmunJsstm. |
Stjórnn.ájariístjóta(: Eir.ar Oigeirsaon, Sigfúa Sigmhjartaraon.
RitstjómarskrJstciur: Anitarstrœti 12, sími 2270.
AfgreiSala og auglýsingar: SkálaoörSaatig 19, sími 2184. j
PrentsmiÖja: Víkingítsrent h. CarSaetrœii 17. |
Ásfeiiftarverð: í Reyfejavik og ágrenni: Kr. 6,00 á mánuði. — Úti á
landi: Kr. 5,00 á roánuði. :
JHöfnm vér einir geð9 að krjúpa á knéð?“[
Aldrei í sögu mannkynsins hefur þjóðfrelsisbaráttan veriði
svo víðtæk og djörf sem nú. Hver einasta kúguð þjóð heimsinsl
heimtar nú frelsi sitt og fullt sjálfstæði, voldugustu stórveldii
heims verða að viðurkenna þessar þjóðfrelsiskröfur og beygjai
sig fyrir þeim. Atlanzhafssáttmálinn er viðurkenning þeirra á|
þeim eilífu og óafsegjanlegu mannréttindum hverrar þjóðar aði
fá að ráða sér sjálf: hvort sem hún svo heldur kýs að vera í|
sambandi við aðrar þjóðir eða ekki. |
Indverjar gera nú þjóðfrelsiskröfur sínar í ríkari mæli en|
nokkru sinni fyrr. i
Kýprus, brezka eyjan í Miðjarðarhafi, heimtar frelsi sitt.|
Hún vill ekki una því að vera brezk nýlenda lengur.
Puertco Rico, nýlenda Bandaríkjanna, heimtar sjálfstjórn.i
Filipseyjar hafa fengið viðurkennt sjálfstæði sitt, um leið og þeiri
losna undan oki Japana.
Færeyjar vilja fá sitt þjóðfrelsi viðurkennt, hvort sem það|
þýðir heimastjórn eða skilnað.
Libanon — Korea — hvert sem litið er í heiminum, — kref j-f
ast þær þjóðir, sem sviftar hafa verið frelsi sinu fyrr á öldumi
og máski ekki fengið neitt af því aftur, máski takmarkað, þessi
nú að fá algerlega að ráða sér sjálfar. |
Erum vér fslendingar þá eftirbátar allra annarra? I.
„Höfum vér einir geð til að krjúpa á knéð
og kaupa oss frið fyrir rétt þessa lands?“ . i
Vér íslendingar höfum sama, óafseljanlega réttinn og allar I
aðrar þjóðir að ráða málum vorum sjálfir, hvenær sem vér j
viljum. j
Og þann rétt munum vér nota oss. j
En það er til skammar að til skuli vera stefna í landinu, j
sem vill afhenda þann rétt og það vald, er vér nú höfum, í j
hendur annarrar þjóðar. Slík stefna er Blöndalskan.
Fylgjendur þessarar stefnu halda því fram að ef Danir yrðu j
enn í tíu ár undir þýzkri kúgun, þá yrðu íslendingar að bíða j
öll þau ár með stofnun lýðveldis. Blöndallar halda því fram að j
Danir geti, þegar stríði lýkur, tekið utanríkismál vor í sínar j
hendur, ef þeir vilja, og auðvitað gert konungsvaldið gildandi hér! j
Það mun vera einsdæmi nú á tímum að þjóð eigi slíkt erki- j
afturhald sem þetta að stríða við í baráttu sinni fyrir viðurkenn- j
ingu fulls þjóðfrelsis. Slíkir afturhaldsseggir setja að dæmi j
Shylocks bókstaf samnings ofar öllum mannréttindum og frelsi, j
— og það jafnvel á þeim tímum, sem þau öfl, sem annars eru j
afturhaldssömust í veröldinni, að fasistum fráskildum, viður- j
kenna mannréttindi og þjóðfrelsi sem æðra öllum samningum j
og hefð. |
Það hafa á öllum tímum verið til menn, sem hafa þá á-|
stríðu að hengja sjálfstæði og lýðræði á lagakróka og sálga þvíi
þannig. Það er hverri þjóð eða stétt, sem berst fyrir frelsi sínuf
stórhættulegt, þegar slíkir orðhenglar mega sín einhvers, því|
það getur orðið til þess að tækifærum sé sleppt, sem aldrei komai
aftur. — Þegar von Papen setti prússnesku sósíaldemokrata-|
stjórnina frá völdum í júní 1932, vildu kommúnistarnir svarai
með allsherjarverkfalli, knýja afturhaldið til að láta í minni|
pokann fyrir valdi og rétti verkalýðsins. En sósíaldemokrataleiðj
togarnir hengdu sig í lagabókstafinn, kærðu ríkiskanzlarann fyr-|
ir ríkisréttinum, sem auðvitað geymdi að dæma þar til Hitlerjj
var kominn til valda. Tækifærinu til að ná rétti alþýðunnar varj
sleppt, hengt á lagakrókinn. ;
Á örlagastundum þjóðanna er ekkert eins hættulegt eins|
og að setja dautt form, deyðandi bókstaf í stað raunhæfs viljaj
lifandi, eilífs réttar. j
íslendingar munu ekki láta véla sig til þess að afsala sérj
því að nota sinn dýrmætasta rétt á því augnabliki, sem mest|
gagn má af því hljótast, að beita honum. íslendingar munu stofnaj
sitt lýðveldi á næsta ári í krafti réttar síns til þjóðfrelsis. —|

LDBELDATOPN
Undanfarna mánuði hafa am-
erískir hermenn pundað á óvin-
ina með nýju, öflugu skotvopni.
Skotin þeytast ekki úr þeim
með venjulegum hætti; þ. e. a.
s. af völdum sprengingar, held-
ur flýgur það með sínu eigin
afli að skotmarkinu. Öxulveld-
in eiga ekkert vopn, sem jafnast
á við það. Jafnvel þótt óvinun-
um tækist að hertaka eitt þeirra
mundi það taka þá a. m. k. eitt
ár að stæla það.
Þetta sérkennilega vopn er
ameríska flugeldabyssan N-l.
En nú mega menn ekki fara að
hlakka til að fá sér svona byssu
eftir stríð til að skjóta með
flugeldana á gamlárskvöld, því
að þessir flugeldar eru eng-
in leikföng. Þó að þessi
byssa sé ekki þyngri en tveir
hermannarifflar, veldur hún
jafnmiklum usla og heilt skot-
virki af 75 mm fallbýssum.
Þó að langdrægni hennar
og hæfni sé takmörkuð, er hægt
að skjóta miklu örar með flug-
eldabyssum en vanalegum fall-
byssum, og á stuttu færi get-
ur hún myndað óviðjafnanlega
hindrun gegn skriðdrekum. Og
hún er svo létt, að það er hægt
að flytja hana hvert sem her-
menn geta skriðið og þarf ekki
annan stuðning en axlir manns,
þegar hún er í notkun.
| Skriðdrekabyssan er eitt af
jhinum nýjustu og þýðingar-
ímestu vopnum í áttina til fall-
jbyssulauss stórskotaliðs. Á vana
jlegum fallbyssum er hlaupið
jbæði til þess að miða með og
jþeyta skotinu burt með til þess
jgjörðri skothettu, en flugelda-
jskotið flýgur sjálft. Einhvern
itíma mun einnig verða hægt að
jmiða með skotinu sjálfu, og þá
jverður engin þörf fyrir byssu-
jhlaup. Ef stríð verða háð 1 fram
jtíðinni, munu stórskotaliðin
jfara til orustu vopnuð svo til
jengu öðru en skotunum sjálf-
lum.
★
\ Á síðast liðnum fimm árum
|hafa England og Sovétríkin og
jað nokkru leyti Þýzkaland snú
lið sér meir og meir að notkun
iflugelda. Árangurinn af tilraun
jum þeirra eru um tíu flugelda-
vopn, sem hafa þegar verið tek-
in í notkun. Á meðal þeirra eru
sprengjur, sem fara gegnum
brynvarnir, léttar flugvélafall-
byssur, tæki, sem snarar lá-
fleygar árásaflugvélar með
því að þeýta stálköðlum upp í
loftið, og svo nokkrar marg-
hleyptar byssur. Flest þeirra
hafa verið fundin upp í Bret-
landi eða Sovétríkjunum.
Flugeldaskotin eru hlaðin
púðri, sem brennur hægt á 2—
3 sekúndum og heldur við drif-
aflinu á fyrri helmingi leiðarinn
ar að markinu. Hljóðið 1 þessum
byssum er tiltölulega hægur nið
ur í staðinn fyrir hinn háværa
hvell vanalegra fallbyssna.
Flestar flugeldabyssur, sem
nú eru notaðar, draga í mesta
lagi rúma 3 km. Það væri auð-
velt að auka langdrægnina, og
þýzki herinn hefur flugelda-
um banvænu sprengjum sínum
5% km, en það mundi ekki
borga sig af tveim ástæðum. í
fyrsta lagi mundi hið aukna
eldsneyti (púðrið) minnka
magn það, sem sprengjan gæti
flutt af sprengiefni (TNT). Og
í öðru lagi eru flugeldaskot ekki
nálægt því eins markviss og
vanalegt stórskotalið á svo
löngu færi.
Þó að þetta sé nýjasta upp-
finningin á sviði .hertækninnar,
eru flugeldarnir miklu eldri en
fallbyssurnar. En aðeins einu
sinni hefur vopn af þeirri, gerð
skilið eftir merka endurminn-
ingu í sögu styrjaldanna. Það
var þegar Bretar réðust á Mc-
Henry-vígið í Baltimorehöfn
árið 1812 með Congneue-flug-
eldabyssunni. Öll önnur vopn af
þeirri gerð voru fljótlega lögð
á hilluna sem einskis nýt. Og
fyrst núna eru hernaðarflugeld
arnir orðnir fastir í sessi.
★
Hið fyrsta af hinum nýju
flugeldavopnum kom til sögunn
ar tveimur mánuðum eftir fall
Frakklands. Seint í ágúst árið
1940, þegar loftárásir Þjóðverja
á London fóru óðum vaxandi,
heyrðu íbúarnir á Ermarsunds-
ströndinni oft undarleg hljóð,
ef snöggvast varð hlé í miðjum
loftárásarhávaðanum. Það var
flugeldahvinur, sem, breyttist
svo í ýlfur. Hljóðin komu úr
PAC (Parachute-and-Cable),
tæki, sem er samsett úr fallhlíf
og stálvír.
PAC og samskonar vopn, sem
Rússar nota, er mjög líkt línu-
byssum þeim, sem notaðar eru
við björgun frá landi úr strönd
uðum skipum. í PAC er dálítið
púður, sem sprengir fallhlífina
upp, og flugeldurinn dregur
sterkán stálvírinn upp í loftið.
Þegar flugeldurinn hefur náð
hámarkshæð sinni, opnast fall-
hlífin og sígur svo hægt með
vírinn niður aftur. Vírinn er
hættuleg hindrun, sem flækist
í loftskrúfur og sker sundur
vængi, og er erfitt fyrir flug-
mennina að sjá hann nógu
snemma til að geta sveigt hjá
honum. Flugmönnunum finnst
öruggast að sneiða alveg hjá
stöðum, þar sem PAC er notað.
PAC er nú á kaupskipum í
skipalestum, verksmiðjuþökum,
við flugvelli og yfirleitt alstað-
ar þar, sem skjóta varna þarf
oft við gegn lágfleygum flugvél-
um.
Marghleypar flugeldabyssur
hafa einnig verið framleiddar
með allt að 30 hlaupum og auk-
inn kraft að sama skapi. Ein
þeirra er 20 hlaupa byssa, sem
Bretar nota til varnar á skip-
um gegn árásum steypiflugvéla.
Önnur er þýzka flugelda-
sprengjuvarpan, sem áður er
nefnd. Er það aðalumsáturs-
vopn þýzka hersins. Þessi
sprengjuvarpa hefur 6 hlaup,
sem samtals skjóta 60 flugeld-
um á mínútu. Er það tvöfalt
meira skotmagn en kemur úr
6 vanalegum sprengjuvörpum
af sömu stærð.
borgar tóku Rússar í notkun
nýtt vopn af þessari gerð. Það
eru sjálfvirkar flugeldasprengju
vörpur, sem hlaða sig sjálfar,
og eykur það enn skotmagnið.
Þetta er hin fræga „Katúsja“.
Er henni komið fyrir á vörubíl
og skýlt þar með segldúk, þegar
hún er ekki í notkun. Rússar
telja Katúsja í fremstu röð
þeirra vopna, sem björguðu
Stalíhgrad. Þýzka fótgönguliðið
gat alls ekki sótt fram á móti
skothríð úr röð af Katúsjum,
sem stóðu hlið við hlið undir
trjánum á árbakkanum and-
spænis borginni.
Rússar eiga líka byssu með
30 hlaupum, sem er alveg. ban-
væn skriðdrekum. Hlaupunum
er komið þannig fyrir, að þau
þeyta skotunum yfir stærra
svæði en svo, að skriðdrekinn
geti skotizt til hliðar á víxl og
úr skotfæri. Þessi mörgu hlaup
bæta upp fyrir það, hvað þessar
byssur eru ómarkvissar. Vopn,
sem skýtur 30 skotum í einu,
þarf ekki að vera sérlega mark-
visst, jafnvel þótt skotmarkið
sé á mikilli hreyfingu.
Vorið 1941 er lokatilraun
Þjóðverja til að brjótast í gégn
til Moskva stóð sem hæst, byrj-
uðu Rússar að nota flugvéla-
sprengjur, sem voru með flug-
eldaútbúnaði í endanum. Þetta
jók mjög hraða sprengjunnar,
svo að hún varð hættulegri
skriðdrekum Þjóðverja. Þetta
leynivopn Rússa, sem Þjóðverj-
ar hafa síðan stælt, átti afar
mikinn þátt í því að stöðva
vélahersveitirnar þýzku.
Flugvélasprengjur " af vana-
legri gerð eru gagnslitlar gegn
flestum skriðdrekum. Þeir eru
lítil skotmörk, sem þarf að
varpa sprengjunum á úr svo
lítilli hæð, að þær ná ekki næg
um hraða til að vinna á nema
léttustu skriðdrekum. En með
flugeldi í endanum tvöfaldast
hraði sprengjunnar og sprengi-
kraftur hennar fjórfaldast. Flug
eldasprengjurnar eru líka mark
vissari vegna hins aukna hraða.
Þar sem hægt er að láta flug-
elda þeyta fimmtíu punda
sprengju 5Vz km., er engin á-
stæða til að ætla, að ekki sé
hægt að nota þá til að knýja
áfram miklu stærri hlut, — jafn
vel farartæki, sem gæti flutt
farþega og það miklu lengri
leið. Það getur því vel komið
til mála, að flugeldar eigi eftir
að knýja áfram loftför eða flug
vélar, þó að sá möguleiki sé
enn langt undan. En flugelda-
krafturinn hefur þegar verið tek
inn til notkunar í þágu flugs-
ins á annan hátt.
'AIltaf síðan á dögum Wright-
bræðra hafa flugvélaverkíræð-
ingar strítt við vandamál þau,
sem stafa af því, að flugvélar
þurfa tvöfalt meiri orku til að
hefja sig upp af jörðinni en til
að vera á flugi. Heppilegasta
lausnin er að útbúa flugvélarn-
ar með ílugeldum, ■ sem gefa
þeim aukna orku til að hefja
sig upp. Flugherir nútimans
nota slíkan útbúnað að nokkru
Allir eitt!
§ sprengjuvörpu. sem varpar hin-
Meðan stóð á vijrn Stah'ngrsd
!ej*ti.
Ákveðið hefur verið að þrír næstu dagar, mið-
vikudagur, fimmtudagur og föstudagur, verði skila-
dagar í Þjóðviljasöfnuninni.
Er sérstaklega skorað á þá sem engu hafa skil-
að enn af listum sínum að koma og gera skil.
Skrifstofa söfnunarinnar (skrifstofa miðstjómar
Sósíalistaflokksins) SkólavÖrðustíg 19, er opin dag-
lega kl. 4—7-
FURÐULEGUR UPP-
SPUNI OG ÚTÚRSNÚN-
‘ INGUR
Framh.. af 1. síðu.
meö lögum aö bændur fái sama
verð og sömu uppbœtur fyrir
framleiðslu sína hvar sem þeir
búa á landinu.
Mjög aumur hlýtur sá mál-
staður að vera, sem þarf á því
að halda að grípa til svo fárán
legs uppspuna eins og þeir
Skúli Guðmundsson og Jón
Pálmason hafa gert. Svona enda
skipti hafa menn ekki á hlutun-
um nema menn viti, að þeir
hafi rangan málstað að verja.
Ósvífni Skúla kemur engum á
óvart. En mörgum vinum Jóns
Pálmasonar mun þykja það mið
ur, að hann skuli láta hafa sig
til að endurtáka þetta bull.
RAUÐI HERINN
Framhald af 1. síðu
Þetta eru orð, seni Rússar skilja
og kunna að meta.
Tvö aðalatriði yfirlýsingarinnar,
að flýta fyrir sigrinum og að und-
irbúa öruggan varanlegan frið, eru
eins og svör við bænum allra
manna hér.
Þetta var í fyrsta skipti, sem
Roosevelt hitti Stalin, Það þykja
miklar fréttir hér og vekur mestu
ánægju, sérstaklega, að Roosevelt
skyldi ferðast svo langa leið til að
sitja ráðstefnuna. Hugrekki hans
er dáð, og mikill áhugi er fyrir
honum sein æðsta manni banda-
rísku þjóðarinnar og leiðtoga í hin-
um lýðræðislega heimi.
20 ARA BANDALAG
Framh. af 1: síðu.
kvæma aðstoð í framtíðinni, ef
Þýzkaland skyldi aftur verða þess
megnugt að hefja árásir austur á
bóginn.
Þriðja er um það, að bæði ríkin
láti innanríkismál hins ríkisins af-
skiptalaus.
1 fjórða lagi lofa þau, að veita
hvort öðru allan mögulegan fjár-
hagslegan stuðning eftir stríðið.
Ríkjum, sern eiga landamæri að
Tékkóslóvakíu og Sovétríkjunum,
skal gefinn kostur á að gerast að-
ilar að þessum samningi, ef bæði
ríkin samþykkja.
Kalinin forseti Sovétríkjanna og
dr. Benes héldu báðir ræður í til-
efni af undirrituninni og fögnuðu
mjög þessum atburði.
SVIAR HJÁLPA
Prestur sænska safnaðarins í
Osló hefur, við komu sína til
Stokkhólms, upplýst, að yfir 100
þús. manns í Noregi sé nú gefið
að borða af sænsku Noregshjálp-
inni. A hverjum degi fá 85 þús.
börn hálfan lítra af hafrasúpu
hvert.
Jólahefti Útvarpstíðinda er kom-
ið út. Iíefst það á kvæðinu Kerta-
ljós, eftir Jón úr Vör. Þá er jóla-
saga: Skóhljóð, eftir Gunnar M.
Magnúss. Eggert Benónýsson
skrif grein er hann nefnir: Hvern-
ig starfar útvarpið? — Þá er enn-
fremur birt viðtal við Lárus Páls-
son leikara. Ennfremur er grein er
nefnist Harmóníka og saxófónn.
Frh. af 3. síðu.
Síðar í ritgjörðinni er sýnt frain
á hver áhrif íslenzka þjóðlífið, er
Þorsteinn hitti fyrir við lieimkom-
una, hafði á skáldskap hans og
lífsskoðun. Kaflarnir um þjóðfé-
lagsmál og trúmál eru með þeim
beztu, afstaða Þorsteins til sósíal-
ismans og kristninnar rakin skarp-
lega og öruggt. Bendir Nordal á
að lilutdeild Þorsteins í verkalýðs-
hreyfingunni hafi „ekki enn verið
skýrð eða metin að verðleikum“,
og er það rétt. Bíður þarna eitt af
þeim mörgu heillandi viðfangsefn-
um, er söguritarar verkalýðshreyf-
ingarinnar fá til meðferðar.
En um áhrif Þorsteins er ekki
að villast. Flestir leiðtogar ís-
lenzkrar verkalýðshreyfingar til
þessa munu hafa orðið fyrir djúp-
tækuin áhrifum af kvæðuin Þor-
steins Erlingssonar, og telja sig
standa í meiri þakkarskuld við
hann en flest eða öll skáld, önnur
en „jötuninn úr Vesturvegi“, sem
Nordal nefnir svo, Stephan G.
Stephansson. Það mætti skrifa
aðra ritgjörð, jafnlanga þessari, um
efnið sem Nordal þjappar saman
í kaflann „Þjóðfélagsmál“, og gæti
það orðið merkiskafli í sögu sósíal-
ismans á íslandi. Nórdal telur það
fjarstæðu að þjóðfélagsskoðanir
Þorsteins liafi breytzt til muna
með aldrinum. „ ... ef Þorsteinn
Erlingsson hefði lifað 10—20 árum
lengur, horft á vaxandi misrétti og
stærri átök í þjóðfélaginu, er cng-
inn vafi á því, að hann hefði alltaf
staðið í flokki með hinum róttæk-
ustú umbótamönnum“.
Þyrnar Þorsteins Erlingssonar
verða aldrei gamlir og úreltir, en
bezt er að kynnast þeim ungur.
Takist það, skipa þeir veglegra
rúm í vitund manns en flestar bæk-
ur, og það verður ekki frá þeim
tekið, þó skoðanir á bókmenntum
og höfundum breytist. Uppreisnar-
kvæðin yrkja hugann, gera mann
að „saklausum heiðingjum“,
skerpa vitundina um ranglæti
þjóðfélagsins og hvetja til baráttu
fyrir betra lifi. En þessi byltinga-
áróður verður ef til vill svo und-
arlega áhrifaríkur vegna þess að
hann hugtengist þýðustu ómum
ástar og æskusaknaðar, kvæðun-
um ljúfu, sem eru annar bezti
þáttur þessara einstæðu ljóða. Þor-
steinn Erlingsson eggjar til upp-
reisnár og baráttu, en hann brýnir
Iíka mýkt og mannúð fyrir bylt-'
ingamannimun. kennir honum að
vanrækja ekki tilfinningar vits-
munanna vegna og njóta lífsins
sem heill maður, maður sem ótt-
ast ekki andstæðurnar í fari sínu,
heldur lætur vitandi vits átök
þeirra verða aflvaka til að knýja
fram allt það sem í honum býr.
Það cr ógleymanleg nautn að fá
Þyrna í hendur snemma á ung-
lingsárum. Tengslin verða svo
sterk, að lengi, kánnski ævina alla,
geta þeir orðið athvarf á einveru-
stundum þegar aðrar bækur liafa
engan mátt, örvun þegar syrtir að,
fagnaðarauki þegar birtir aftur.
Þessi bók getur orðið ekki einung-
is athvarf, heldur líka athvarfið.
sem Þorsteinn kveður um:
Ej ég á eitthvad önuyt hcima
oij citthvað, sem ég þarj að gleyma,
[>á kem ég hingað hvcrt citt sinn.
að heyra fagra saunginn þinn.
Og ég tek vor með ástarómi
og yl úr þínum hlýja rómi.
er illur stormur úti hvín
og andar köldu á blómin mín.
Og þegar öllu er um mig lokað
og ckkert getur hliðum þokað.
þá á ég víðan unaðsheim,
sem opnast fyrir rómi þeim.
Hinn hlýi rómur Þorsteins Er-
lingssonar mun öldum saman ylja
íslendingum. »S. G.

KAUPIÐ
ÞJÓÐVILJANN
11
ALÞÝÐUFRÆÐSLA
Framh. al 2. síðu.
og göfgandi fræöslu, veröi
hætt og væri það illa fariö.
Þo» ,-Aeinn Erlingsson kvaö:
„Því var aldrei um Álftanes
spáö að ættjörðin frelsaðist
þar“.
Reykvískir vekamenn og
konur. Látiö ekki þessi vísu-
orð sannast á ykkur. Ykkur
ber að taka vifkan þátt í
framvindu þjóöarinnar. Þiö
megið aldrei láta hjá líða að
efla menntun ykkar, hvert
eftir sinni getu. Án menntun-
ar og andlegs þroska er maö-
urinn aðeins vinnudýr.
Landakotsspítala 9. okt. 1943.
Bjöm Magnússon.
ÁsKriftarsími Þjððviljans
er 2184
Tónsnillingaþætttr
eftir
Theódór
Arnason
Beethoven.
Þekkið þér frelsisfröm-
uðinn og byltingamann-
inn Beethoven?
Vitið þér hvernig
„Hetjusymfónían
er til orðin?
Ævisögur 35 frægustu tón-
skálda heimsins frá 1525 til
aldamóta, með 26 myndum
Útvarpið hefur um langt
skeið miðlað oss rikulega af
tónverkum þessara miklu
meistara. En æviferill þeirra
er oss lítt kunnur.
Þetta er bókin, sem bregð
ur birtu yfir líf þeirra og
lífsbaráttu, og fræðir yður
um það, hvemig mestu og
stórbrotnustu listaverk
mannsandans eru til orðin
Lesið Tónsnillingaþætti. .
Bókin fæst í bókaverzlunum í fallegu bandi.
ÚTGEFANDI.
Nýjasfa bókín
Dámom 1(uwyoK:i
5^ /éfl*
Tiu sögur
Vinargreiði.
Don Pepp.
TólfhólkatobbL
Skókreppa.
V eðmála-Bjartur.
Brúðkaupið mikla.
Blóðhundamir.
Rommbúðingurinn.
Htnefaréttur.
Ást og innkuls.
SPEGILLINN.
Bókaótgáfa.
Fylk þér, íslenzkur öreigalýður!
Áþján gamalli haslaðu völl!
Þinna framkvæmda fjöldamargt bíður.
Fram til starfs liggi sporin þín öll!
Bæt úr misrétti! Ólögum eyddu!
Yfirmönnum réttvísi kenn!
Heimskan dóm á báli brenn!
Blindan valdsmann úr sæti leiddu!
Mót ofraun öruggt sæk
og allar skyldur ræk,
en helga sannleik hjartans mál,
eg hreinsa þína sál!

ögn
yöar
bruna-
tryggð
,Ste/ og
sfókur
eftir
fféatti
j*
'grim
onsson
Ef brunafrygging
á húsmunum yðar í samræmi
víð núverandí verðlag?
Tafíð sem fyrst víð oss
eða umboðsmenn vora.