Alþýðublaðið - 01.09.1921, Blaðsíða 2

2
Afgreiðsla
blaðsins er í Alþýðuhúsinu viö
Ingólfsstræti og hverfisgötu.
Sími 988.
Augiýsingum sé skilað þangað
eða í Gutenberg, í síðasta lagi
kl. io árdegis þann dag sem þær
eiga að koma í blaðið.
Áskriftargjald ein kr. á mánuði.
Áuglýsingaverð kr 1,50 cm. eind.
tJtsölumenn beðnir að gera skii
til afgreiðslunnar, að minsta kosti
ársfjórðungsiega.
xhástökk, með atrennu. Keppend-
ur voru fjórir. Sigur hlaut met-
hafinn Ós aldur Knudsen. Hann
stökk i,5S st* (naetið er i,6o),
næstur varð Þórður Hjartarson
(150 st.), þá urðu þeir Björn
Steffensen og Þorgeir Jónsson
jafnir, stukku 1,45 st. Hástökkið
tókst eigi jafnvel og i sumar.
Hástökkvarar vorir ættu sem fyrst
áð leggja niður fimleikastökkið,
því með því ná þeir eigi betri
árangri en nú er. Þá ættu þeir
og að stökkva á gadda kóm, það
gerðu Norðmennirnir í sumar.
Áðut en hastökkinu var lokið
var 400 stikna hlaup þreytt.
Keppendur voru fjórir, en sex
stóðu á keppendaskránni. Fyrstur
var Kristján L. Gestsson á 568/io
sek. og er það met á hringbraut-
ar hlaupi. ólafur Sveinsson hafði
áður skorað met á þessari vega-
lengd á 558/*o sek., en það var
á beinni braut Næsti maður að
markinu varð Björn Rögnvalds-.
son á' 5 7*/io sek., og þriðji Guð-
mundur Magnússon á 588/io sek.
400 st. hlaup er mjög erfitt hlaup
þvi þar verður hlauparinn að fara
aitaf eins og hann kemst. Hlaup
þetta byrjaði svo að Kristján sem
stóð yztur, skauzt fram úr keppi-
nautum sínum þegar í byrjun og
hélt forystunni að markinu. Herti
þó Björn mjög á sér og dróg
heldur saman með þeim ér að
markinu kom.
Næst var kept í spjótkasti,
betri hendi. Og fóru svo leikar
að Agúst Jóhannesson bar sigur
úr bftum. Hann kastaði 38,35
stikur. Tryggvi Gunnarsson var
næstur, hann kastaði 37,11 st.
og Ólafur Sveinsson þriðji (34,82
st.). Viðurkent ísl. met er 39,51
st. og er Tr. Gunnarsson methafi.
ALÞYÐDBLAÐIÐ
Þá hófst 10 rasta hlaupið.
Keppendur voru 5. Áttu þeir að
hlaupa rúma 26 skeiðhringi Hefir
aðeins einusinni áður verið hlaup
ið svo langt hlaup á sjálfum vell-
inum, en ætti að vera oftar, því
fólki þykir mest gaman af að
fylgjast með hlaupinu frá upphafi.
Meðal keppenda í þessu hiaupi
voru Jón J. Kaldal og Þorkell
Sigurðsson. Þeir fóru hægt af
stað og rann Þorkell fyrir, en
Jón á falið við hann, hvern skeið-
hringinn á fætur öðrum. Var eins
og Jón væri að reyna þoi Þor-
kels. En Þorkell lét sig ekki fyr
en á siðasta sprettinum, þá skauzt
Jón létt og liðlega frain úr hon
um. Tími Jóns, 34 mín. I38/io
sek., er ágætur samanborinn við
fyrra metið, sem var 38 mfn. 19
sek., en ekki góður fyrir Jón, sem
hefir áður hlaupið þessa sumu
vegalengd á 32 mín. 27 sek.
Þorkell var aðeins' ii2/io sek. á
eftir Jóni að markinu. Þ. iðjí mað-
ur, Agúst Ólafsson, var 36 mín.
38 sek. — Er hér um mikla
framför að ræða, þar sem að þrfr
menn riðja fyrra metið með fleiri
mfnútum. — Tveir keppendurnir
komu ekki að markinu.
Á rneðan á 10 rasta hlaupinu
stóð var kept f kúiuvarpi, Kepp
endur voru þrfr. Lengst kastaði
Tr. Gunnarsson (10,4Jljz st ), þá
Björn Rögnvaldsson (9,53*/*' st,)
og þriðji var Ágúst Jóhannesson
(kastaði 8,87*/* st.). Metið er
10,95 V* st. og skoraði Frank
fiugmaður Fredricksen það ^/j
1920. — Þá var íþróttunum iokið,
en verðlaunií® voru afhent sigur-
vegurunum af formasni í. S. í —
Halldór Sigurðsson úrsmiður hafði
gefið vandaðan bikar fyrir 5 rasta
hlaup, sem keppa skal um árlega
á hverju haustmóti; skal virrna
hann þrisvar til fullrar eignar; þó
ekki í röð. Er hlaupa íþróítinni
með þessu gerður hinn mesti greiði
og á Halldór Sigurðsson beztu
þakkir skilið fyrir þessa góðu gjöf
til íþróttamanna.
Jón J. Kaldai hefir nú unnið
bikar þenna 1 fyrsta skifti, en
hver vinnur hann næst?
Auk þessara verðlauna gáfu
fþróttamenn Jóni skeiðklukku til
minningar um komu sína bingað
og þátttöku á þessu móti. Mótið
íór vel fram og var íþróttamönn-
um til sórna, Áhorfendur voru
heldur færri en fyrri dagiún og
hefir hin íjölmenna skemtiför
verkamanna átt sinn þátt f þvf.
1» iagina og vegtea.
Rafmagnið lýsir með degi
hverjum upp fleiri hús, en þó mun
það ekki verða lagt inn í svipað
þvf öll hús f bænum. Ymsir vorœ
svo einfaldir að halda, að ekki
þyrfti að kvfða myrkrinu á göt-
unum úr því að stöðin væri komin
af stað. En auðvitað er ekki að
tala um, að slík „eyðslusemi"
verði höfð í frammi f Knútskoti.
Ekki nema það þó, að halda að
rafmagni verði eytt til þess, að
iýsa vegfarendum í höfuðstaðnum.
Nei, ónei, það er eitthvað þarfara
með það að gera. Hvaðgerirþað
svo sem til, þó ekki verði notað
nemá lítið af því afli, sem vél-
arnar framleiða? Það kostar ekk-
ert að láta þær snúast og slitnalí
En, í aivöru, hvers vegna eru
gasljóskeria, sem eftir eru, ekki
lagfærð svo hægt sé að kveikja
á þéim? Myrkrið á götunum er
eins óþolandi nú og það hefir
ætið verið, jafnvel þó sumum sé
kanske nóg, að láta „ráðagerðir
um raflýsingu* vísa sér veginn.
Bæjarstjórnarfnndnr er f kvöld
k). 5 á venjulegum stað.
Leiðrétting. í greininni um
Spánartoílinn f blaðinu í gær er
misprentað: „að byrja hverja
þvaður-sögu“ fyrir „að lepja
hverja þvaður-sögu,“
Strandgæzlan. Að norðau ber-
ast þær fregnir af „Beskytteren*,
sem þsr átti að gæta landhelg-
innar fyrir ágangi Norðmanna,
að hann sé mjög spakur, og færi
sig sjaldan af höfnunum. Er svo
að sjá, sem „varðskipía" séu bæði
sama markinu brend í sumar,
þeim þykir skemtilegast, að vera
sem næst kndi.
„Fagrihyammar‘£ heitir skáld-
saga eftir Sigurjón Jónsson, höf-
und „Öræfagróðurs/ sem kemur
út næstu daga, segja kunnnugir,.
að bókin sé ágæt.