Þjóðviljinn - 16.06.1945, Blaðsíða 5

Þjóðviljinn - 16.06.1945, Blaðsíða 5
ÞJÓÐVILJINN — Laugardag 16. júní 1945 þJÓÐVtUINN ÚtgefanHi: Sametntngarjlokk:.i alþýðu — Sósíalistaflokkurinn. Ritstióri og ábyrgoarmaður: Sig’tður Guðmundsson. Stjórnmálarit'tjórar: Emar Olgeirason, Sigfiís Sigurhjarlurson. Ritstjórnarski»fstofa: Austurstrceti 12, sími 2270. Afgreiðsla og auglýsingar: Skólavörðustíg 19» sími 2181*. Askriftarverð: í Reykjavík og nágrenni: Kr. 6.00 á mánuði. Úti á landi: Kr. 5.00 á mánuði. Prentsmiðja: Víkingsprcnt h.f.t Garðastrœti 17. Stöðvunarstefna Framsóknar Þeir eru seinheppnir Framsóknarforingjarnir, þegar þeir fara að reyna að mynda eða móta ný orð í íslenzkunnL Jónas frá Hriflu. fann upp orðið 3,hræðslupeningar“ hér um árið. Skyldi það vera drjúgt áróðursvopn í höndum hans. En vopn ið snerist svo hrapallega gegn sjálfum honum að vart hefur það fyrr né síðar hrapallegar tekizt um áróðursorð. Nú hefur Hermann Jónasson reynt að fara í vökína gamla mannsins og segir nú við Tírnann að stefna stjómarinnar sé „stöðvunarstefna“ ekki „nýsköprm“. Það er strax eftirtektar- vert við þessa tilraun til orðmyndunar að Hermann er á flótta, — flóttá fyrir nýsköpuninni og vinsældum hennar. Hann treysl- ist ekki lengur til þess að ráðast á nýsköpunarstefnuna, að for- dæma alla nýsköpun í atvinnuvegunum sem feigðarflan eins pg Framsókn og annað afturhaldslið gerði í haust. Nú er. nýsköp- unin ekki lengur „launráð og svikráð vi‘ð þjóðina“, — heldur þvert á móti mjög góð og sjálfsögð stefnal Svona gera „leiknir" stjórnanálamenn gælur v.ið þær stefnur, sem þeir gefast upp fyrir af ótta við vinsæld1 þeirra hjá alþýðu manna. Það, sem Hermann finnur að, er að það sé alls ekki um þessa ágætu nýsköpun að ræða hjá stjórninni, heldur „stöðv- unarstefnu“, — ægilega stöðvun, sem Hermann Jónasson vilji forða þjóðinni frá til þess að leiða hana inn i land nýsköpun- arinnar, sem Framsókn ein þekki leiðina tilH Heyr á endemi! Þar var hringsnúningurinm íullkomnaður, þegar einmitt Hermann Jónasson fer að skamma ríkisstjómmj fyrir að framfylgja Framsóknarstefnunni á Islandi, „stoðvunar stefnunni“!! Því hvaða flokkur á það nafn skilið, ef ekki einmitt Fram- sóknarflokkurinn? Hverjir voru það, sem ætluðu sér að stöðva allt atvinnuiíf íslendinga, í vetur, ef ekki einmitt Framsóknarafturhaldið? Hverjir hafa barizt um á hæl og hnakka, til' þess að láta stöðva framkvæmdir hins opinbera, ef ekkí einmitt Fram- sókn, — allt til þess að skapa hér svo ægilegt atvinnuleysi að Hermann Jónasson fengi tækifæri til þess að berja verklýðs- hreyfinguna niður með hungursvipunni — eða byssukúlunum, ef hún ekki dygði? Hermann Jónasson talar um stöðvunarstefnu. Það er nu verið að fullgera' undir þessari ríkisstjóm þá síldarverksmiðju Rauðku, á Sigluíirði, sem stióm Hermanns Jónassonar stöðvaði 1939. Hermanni Jónassyni finnst lítið um nýsköpun. Skyldi hann ekki hafa séð frá Ströndunum yfir til Skagafjárðar, þar sem Framsóknarmennimir ætluðu sér að byggia höfn fyrir trillu- bátaútgerð, — en nú. er verið að framkvæma mikil hafnarmann- yirki og þyrja að reisa stóra síldarverksmiðju? Þjóðin er undir forustu ríkisstjómar sinnar að hefjast handa um stórkostlegustu aukningu á báta- og skipaflota og verksmiðj- um landsins, byggja meir af opinberum byggingum, einkum skólum og menntastofnunum, en nokkm sinni fyrr. Hafnar- mannvirki, vegagerð o. s. frv. — allt er þetta í stærri stíl en þekkzt hefur fyrr. Stórhugur hefur gripið þjóðina. En úti í horni situr Hermann sem missti af strætisvagninum og nöldrar: þetta er allt saman stöðvunarstefna!! — Hann held- ur enn að hann sé ríkið og Framsókn þjóðin —■ og af því hann standi kyrr og Framsókn sé að dragast aftur úr, — þá hafi, honum tekizt að stöðva þjóðina í sókn hennar fram á við! En þeir tímar em liðnir að stöðvunarstefna Framsóknar geti stöðvað þjóðina, — hún stöðvar bara Framsókn og það hefur hún þegar gert svo rækilega að Framsókn gengur nú aftur á bak, þegar þjóðin sækir fram. HÁLFAN FÓR ÉG HÓLMANN UM KRING. — Pólitísk ferðasaga IV. — AÐSTUB MEB STBÖNDDH Frá Fús'knl ðsjirði. „Esja“ ski’íður hratt ausbur með ströndum, en stendur lengi við á liöfnum. Fjallasýn er fögur aust- an lands, en kuldalegt er ennþá um að litast, því að snjór nær niður í miðjar hHðar. Að vörmu spori — eða ókóln- uðu kjölfari — er „Esja“ lögzt á Breiödalsvík. Uppskipun gengur seint Lítill „trillu“- bátur er not- aður til að draga uppskipunai-bát- ana milli skips og lands, og upp- skipunailbátarnir eru allt of litlir. Eftir 4V2 klst. er þó uppskipun- mni lokið. „Esja“ léttir akkerum og skýzt til Stöðvarfjarðar. % STÖÐVAR FJ ÖR ÐIJR Hér langar mig að fara í land. En til þess að kynnast'Austfjörð- um og þvi, sem þar er að gerast og þarf að gerast, þýrfti nokkra mán ir'ði um þetta leyti árs, en ekki fáa daga, því að samgöngur eru, éins og áður er sagt, skaðlega stopular og stirðar. Og ég hefi e’kki ;tíma til að levfa mér þann munað „að frjósa inni“ í Stöðvarfirði. Fjörðurinn ber nafn af prestsetr- inu, Stöð fyrir botni fjarðarins. Hér austan lands kannast allir við Stöð, og mun séra Guttormur Vig fusson einkum hafa gert garðinn freegan. Hann var orðlagður gáfu- og lærdómsmaður og svo frár lat- ínuhestur, að hann átti fáa sína !íka á landi hér á sinni tíð. Kvað svo mjög að latínukunnáttu hans, a-ð Jandskunnur sanrtíðarmaður hans lét svo um mælt, að séra Guttorm hefði dreymt á latínu. Nú t-r hann hniginn í valinn fyrir nokkrum árum i hárri elli. En austan lands á hann fjölda afkom etida. og eru margir þeirra ágæt- um gáfum gætldir. í Stöðvarfirði og sveitinni inn áf eru uai 200 íbúar og hafa hlut- föllin á undanförnum árum breytzt hröðum skrefum á þann hátt, að þorpið hefur stækkað á kostnað sveftarinnar. Fram yfir 1930 var verzlun hér öll • höndum kaupmanns, en þá var stofnað hér kaupfélag, sem síðan hefur starfað með prýði, ög virðist núverandi forstjóri þess, Björn Stefánsson. injög frjálshuga maður, er reynir að láta félagið fylgja fólkinu eftir eða hafa jafnvel forystu í bará-ttu fyrir vel- ferðarmálum þorpsins. Útibú frá kaupfélaginu er.starfandi á Breið- dalsvík. Þegar litið er í land á Stöðvar- firði, tekur maður fljótt eftir því, að þar er ávenju vel byggt, húsin 1 eru nær öll ný eða nýleg, og sitt hvað fleira ber þess vott við fyrstu sýn. að fölkið hér liii menningar- Lífi meiru en í mörgum öðrum sjávarþorpum hér á landi. Mér er kunnugt uin. að ungmennafé- lág hefur starfað hér um 15 ára skeið og stöðugt af miklu fjöri og hefur núkið að því unnið að auðga menningarlíf þorpsins. Hef ur það haldið uppi leikstarfsemi. skemmtikvöldum og umræðufund um á hverjum vetri til að draga úr tilbreytingarleysinu. Þá hafa unginenpafélagarnir byggt sér i- þróttavöll. eingöngu i sjálfboða- vinnu, og stundað ýmiss konar í- þriittir oft af miklu kappi. Hér er eitt bezta samkohauhús á Aust- fjörðum, og lét ungmennafélagið reisa það í félagi við hreppinn. Aðalhvatamaður að stofnun félags ins var Skúli Þorsteinsson, nú skólastjóri á Eskifirði, en Björn Jönsson, keJMiari, hefur lengst af verið fonnaðnr þess og átt drýgst- an þátt í starfsemi þess. VERKEFNI FIÍAMUNDAN Þess er vert að geta strax, að Stöðvarfjörður er staður, sem get- ur átt sér mikla iramtíð sem veiði stöð, en hér — sem annars stað- ar — verða þeir, sein staðina byggja, að gera sér það Ijóst, að ef tryggja á fólkimi Hfvænleg kjör, verðui l>að sjálft að gera sér þess glögga grein, Jívað gera þarf, og ganga siðan að framJtvœmd við- fangsefnunna tneð oddi og egg, gerast virkur þátttakandi í því sámeiginlega stórvirki, scm nú er hafið til að bæta eða endurskapa atvinnuvcgi þjóðarinnar undir for- ystu rikisstjámarinnár. Hafnarframkvæmdir þær, sem hén eru nauðsynlegar, er áætlað að kosta muni allt að einni milljón króna, en þá væri hér Hka fengin fyrirmyndar bátahöfn. Var byrjað á hafnargerðinni í fyrra og unnið þá fyrir um 80 þús! krónur, og verður verkinu haldið áfram í sumai. En Stöðvarfjörður hefur fengic að gjalda þess illlþyrmilega, eins og flest önnur byggðarlög. sem í einhverjum stórframkvæmd- um standa, að verkinu miðar maTgfalt hægar fram en vera þyrfti, vegna þess að nauðsynleg- ustii tæki vantar til að vinna nieð. Það er ekki hægt að fá loftbora til að vinna úr klöppum hagan- legt grjót til uppfyllingar, það er fá stóra lyftikrána, að fá fallhamra, það er ekki hægt að fá hrærivél- ar, það er t'kki hægt að fá stóra bíla til að aka þungum stykkjum eða stórgrýti, }ja<Yer ekki hægt að fá vegýtur, þó að heill þúsunda maniia sé í veði, mokstursvélar og botngröfur eru ófáanlegar, og jafnvel skortur á kafarabúningi er látinn valda tugþúsunda tjóni. I Ólafsfirði og Húsavík, þar sem unnið er að hafnarmannvirkjum, sem kosta munu fleiri milljónir, hafa meUn orðið allt til þessa að vinna bóksta'flega allt með höndunum: pjakka með reku og haka, þar sem vegýta eða mokst , ursvél hefði unnið verkið fimm- tiíii sinnum fljótara, bera grjót á handbörum, og gott ef ekki hefur verið ætlazt til að staurar í hafn- argerðina væru reknir niður með sleggju. Skyldi ánnars nokkurn bíma í nokkru landi hafa setið stjórn, sem hafi hugsað jafn- srnátt, verið eins óforsjál og vilja laus eins og stjórn Björns Ólafs- sonar og Vilhjálms Þór? Það lýt- ur bókstallega út eins og hún hafi unnið markvisst að því, að hér skyldí aJdrei verða bægt að reka niður nokkurn staur né Jiræra sementsleikju, öðru vísi en með höndunum, ef það væri gert í þeini tilgangi að hressa eitthvað tipp á afcvinnuvegina við sjávar- síðuna, því að hún hefur ekki hugsað fyrir neinum tækjum til neins. En auðvitað er það í mjög fögru samræmi við færaveiða- og dreífbýlispólitík afturlialdsins að láta nota sleggju í stað fallham- ars og reku og haka í stað veg- vtu. Yfirleitt má tjá einkenni alls framsóknarliðsins í hvaða flokki, sem ]>að stendur, með einni setn- ingn: Þeir hafa að overðugu hœkk- að úr sendisveinsstarfi til hinna œðstu veraldlegra cmbœtta, en ei nseyrin gsh ugsun sen dis veinsins hefur aldrei hvarflað úr kollinum á þeim. Þau hafnarmannvirki, sem hér hafa verið ákveðin, eru stór upp- fylling og fram af henni skjólgarð ur gegn suðaustanátt, og verður hann jafnframt ágæt hafskipa- bryggja. Þegar þessu verki er lok- ið, er hér sköpuð prýðileg höfn, örugg fvrir báta í öllum áttmn. Þá Jie’fur verið áformað að reisa hraðfrystihús jafnhliða hafnargerð inni, og hefur þegar verið fengin teikning að því dg Ieitazt fyrir um Ján til bvggingarinnar. Þegar bá'tahöfnin er fengin og hraðfrystihúsið risið af grunni, má telja alveg víst, að Stöðvar- ■fjörður muni vaxa að stórum mun, því að bæjarstæði er hér ágætt og vaxtarskilyrði flest hin beztu. Fjarðasfcím er hér lítið sem ekki og því örstutt að skjófast á fengsæl fiskimið. Landrými er, að vísu. talsvert takmarkað í Stöðv- arl’irði sjálfum, en þó er nokkuð flatlendi inn af firðinum, og er sumt af því ræktað og allt ræktan- legt. Ef við gerum xúð fyrir, að nautgriparækt verði í framtíð*- inni eingöngu rekin á ræktuðu landi, myndi þetta land nægja, Jiegar í fulla rækt væri komið, til að sjá stóru sjávaTþorpi fyrir nægri mjólk og mjólkurafurðum. En þó að þorpið yxi svo mikið, að þetta land hiykki ekki, er annar möguleiki fyrir hendi, sem senni- lega yrði ennþá hagkvæmari og betri til framlbúðar: í aðeins 10 kílómetra fjarlægð Jiggur ein aJ- mesta búsældarsveit á öllu Anstur landi, Breiðdalur. Nú hefur verið ákveðið að leggja þennan 10 kíló- metra vegspotta alveg á næst- unni, og þá er Stöðvarfjörður kom- inn í vegasamband við Breiðdal og jafnframt i samband við vega kerfi landsins. Þessari leið ætti að vera hægt að halda opinni allan veturinn með snjóýtn, og vinnst hvort tveggja með þessu, að Stöð- firðingar gætu þá stöðugt og ör- ugglega fengið landbúnaðarafurðir úr Breiðdal, en jafnframt gæti upp og útskipun á vörum Breiðdæl- inga að mestu farið fram við bryggju á Stöðvarfirði, en á Breiðdalsvík er hinsvegar enginn möguleiki á því að byggja baf- skipabryggju. Lízit mér svo til, að slíkt samstarf milli þessara tVeggja byggðariaga, myndi verða þeim báðiim til mikils gagns — og hið sama gildir raunar um samstarf aliþýðunnar til sjávar, og sveita, hvar sem er. Hið eina, sem hér er dálit.lum vandkvæðum bundið, er fullkom- in rafvirkjun, því að skilvrði em ekki sem bezt frá náttúrunnar hendi. Yrði sennilega hentugast í bili að nota mótorafl til rafvirkj- unar. eins og annars staðar, þar sem vatnsafl skortir, því að rekst- urskostnaður af rafmótor myndi ekki verða meiri en sem næmi vöxtum af láni til vatnsvirkjun- ar, sem auk þess kæmi ekki að fullum notum. En auðvitað yrði þessi ráðstöfnn aðeins tiJ bráða- birgða, því að við Austfirðingar ætlumst tii. að ekki Jíði á löngu, þangað til byggt verður orkuver, sem sjái öllum Austfjörðum fyrir nægri rafoi’ku til ljósa, suðu, hit- unar og alls konar iðnreksturs. Áður en ég kveð Stöðvarfjörð, vil ég þakka mínum ágæta vini, Pétri Þorsteinssyni, stud. nxag.. ó- metanlegar eyðufyllingar, þar sem þekking mi'n þvarr, en liann þekk ir hér hvern stein eins og tærnar á sé’. „Esja“ er bxíin að flanta tvis- var, og þarna kom þriðja flautið. Eftir andartak erum við komin af stað, og næst munum við litast 11 m á Fáskrúðsfirði. Á FÁSKRÚÐSFIRÐI Stundu fyrir miðnætti þessa dags, sem var laugardagur 5. maí. lagði „Esja“ að bryggju á Fá- skrúðsfirði. Hér er fyrsta hafskipa bryggjan á alJri Jeiðinni frá Reykja vík, og flykkjast þvi allir í land til að hressa upp á höfuðið og magann. Hér, sem annars staðar við sjáv arsíðuna, eru margvíslegar fram- kvæmdir í al vinmi- og menningar- málum ýmist hafnar eða í þann veginn að hefjast. Myndarlcgt hraði'rystihús er hér nýrisið af grunni til ómetanlegs hags fyrir bátaútveginn, en er þegar orðið of lítið, og er mér sagt, að nú eigi að fara að stækka það um helm- ing. Er þetta holl vísbending til þeirra, sem nú eru að hefja slíkar framkvæmdir eða svipaðar 11 m, að láta ekki færafiskirís- og dreif- býlispostula framsóknarliðsins hafa sig til að mæla allar fram- kvæmdir á ciningaskala sendi- sveinsins. ' Hér er í ráði eða ákveðið, að byggðir verði 4 af þeim fiskibát- um, sem ríkisstjórnin höf 11 r ákveð ið að láta bvggja hér innan lands. Hefur Einar Sigurðsson, skipa- snnður, tekið að 'sér þessar báta- byggingar. Hann hefur áður smíð- að 3 fiskibáta fyrir Fáskrúðsfirð- inga sjálfa auk margra annarra nýsmíða og viðgerða, sem hann hefur, annazt. Er hann ágætlega framsýnn og stóriiuga og yfirieitt hinn nýtasti framkvæmdamaður. Mér var sagt, að kaupstaðurinn ivoíði ákveðið að kaupa tvo af þessum bátum, en vonandi er, að allir þeir bátar, sem hér verða byggðir, verði eftir á staðnum, því að Fáskrúðsfirðingar hafa þeirra ærna þörf sjálfir til viðbótai- þeim bátum, sem fyrir eni eða væntan- legir. ‘ Fyrir botni fjarðarins hafa þegar verið teknir til ræktnnar margir hektarar lands og ennþá meira er þar ræktanlegt, og hyggst hrepp- urinn að ganga að ræktnn þess í næstu framtíð, en hann annast ræktunarframkvæmdir jxessar að mestu eða öllu leyti. í fyrra sumar var unnið að bvggingu sundlaugar á Fáskrúðs- firði. og’ er hún nú vel á veg kom- in. Þetta er innilaug og er húsið þegar komið undir þak og hið glæsilegasta mannvirki. Við hlið- ina á sund'langinni og fast við haria er stórt íþróttahús, t-n anst- an við íþróttahúsið kemur svo barnaskódinn, sem mér er sagt, að sé einna snoturlegast litbúinn af öllum barnaskólum á landinu. Þessar þrjár álmUr mynda þannig allar eina skipulega sambyggingu, sem stendur á hæð nokkuð ofan aðalgötunnar og ber því glæst vitni, að Fáskrúðsfirðingar hafa mörgum landsJxúum betur séð og sýnt í verki, að þeir hafa ekki efni á að clrepa niður æskuna fiw'ð því að sýna hæfileikum henn ar hirðuleysi og vanrækt. Þeir niega líka vera þess vissir, að þeir Úppskera ekki aðeins eins og þeir •^á, Jieldur bera sHk frækorn ávalt bundraðfaldan ávöxt. Meira. ekki bægt að það er ekki hægt rfSWWWWWWVWWWVWWWWWWIAVtfSWWWWMWS^AWVVV^ Eftir Einar Braga Sigurðsson Dauntless- sprengjuflugvél, en þœr notm Bandarikjaflotmn nú mjög í baráttunni gegn Japónum, einkum bil steypiárása á skip þeirra. Laugardag 16. júní 1945 — ÞJÓÐVILJINN Sösfalistar, sem koma til Reykjavíkur utan af landi, eru beðnir að koma í skrifstofu Sósíalistaflokksins, Skólavörðustíg 19 (sími 4757). Skrifstofan er opin kl. 10—12 fyrir há- degi og: kl. iy2—6Vz eftir hádegi. Kemst póst- og símamálastjóri ekki yfir þau nauðsyniegustu verk, sem honum ber að^vinna? Þegar launalögin voru sett s.l. vetur, fékk póst- og síma- málastjóri því til leiðar komið, að póstmenn utan Reykjavíkur og starfsmenn við símastöðvar. aðrar en 1. fl. A-stöðvar, voru felldir út af launastiga laganna, en í þess stað sett ákvæði um að laun þessara manna yrðu á- kveðin með reglugerð sem póst- og símamálastjóri skyldi gera diúg að, en samgöngumálaráð • herra staðfesta. Auðvitað tóku þessi ákvæði launalaganna gildi samtímis lög unum í heild, þ. e. 1. apr. s.l. og til .þess að hægt væri að fram- kvæma þau, eins og til var ætl- ast, átti reglugei'ðin að vera til þá þegar. — Framkvæmdin hef ur hinsvegar orðið sú, að enn hefur engin reglugerð um þetta efni verið sett. Og, sem svar við ítrekuðum fyrispurnum, boðar póst- og símamálastjóri, að enn muni líða langur tími — ef tiJL vill svo mánuðum skipti — áður en hann fái tíma til að ljúka þessu verki. Afleiðingin er sú, að alliv póstmenn utan Reykjavíkur — svo og fjöldi símamanna urn land allt — hafa ekki hugmynd um fyrir hvaða laun þeir vinna. og er ekki líklegt, að þeir sætti sig við slíkt öllu lengur. Astandið í þessum efnum er því þannig, að afgreiðsla þess- ara þýðmgai'miklu stofnana get ur stöðvast, að meira eða minna leyti, svo að segja hvaða dag. sem er. T. d. skal þess getið, að vegna óvíssunnar um launa- greiðslurnar sögðu allir starfs- menn póststofunnar á Akureyri — að< póstmeistara frátöldum — upp starfi sinu, og rann upp • sagnax-frestur þeirra út um s I. mánaðamót. Póstmeistarinn á Akureyri tilkynnti póst- og símamálastjóra þetta bréflega, með nægum fyrirvara. En bó, yfir vofði að lolca yrði póststof unni í höfuðstað Norðui’lands — annarii aðalpóststöð landsir.s — eftir skamman tíma, gerð' póst- og símamálastjóri engar ráðstafanir, og hafði ekki einu sinni tima til að svara bréfi póstmeistarans á Akureyri fyrr en að liðnum mánaðamótunuin — og þá aðeins til að kunn gera enn á ný, að líða mund, langur tímai áður en hann gæti sinnt þ\ri að setja reglugerðina. Póstmeistarínn á Akureyrx kom að vísu í veg fyirir lokun póststofunnar í bili með því að taka á sig persónuíega ábyrgö á launum starfsmannanna. En hvortveggja er, að slíkt getur hann ekki gert til lengdar, og hitt, að óvei'jandi er með öllu, að jafnumfangsmikil póststöð sem Akureyri er — ekki sízt yfir sumarið — hafi engan fast- ráðinn starfsmann, nema póst- meistarann. Allir hinir geta far- ið, hvaða dag, sem þeim sýnist/ Að sjálfsögðu hefur póst- og símamálastjóri mörgum verk- efnum að sinna. En ef það er svo 1 í'aun og veru, að hann komist ekki yfir þau störf sín sem eiT jafn þýðingarmikil, eða meiri, en það að tryggja stofxx- unum, sem undir stjórn hans heyra, starfsfólk — þá er ekk- ert vit í því að hlaða svo störf- um á manninn. heldur verður að taka upp aðra skipan þess- ai'a mála t. d. með þvi að að- skilja póst og síma. Akureyri 11. júní 1945 Steingr. Aðalsteinsson. Bæjafpósturínn Framhald af 2. síðu. þess að það væri opið að kvöldinu, sérstaklega að vetri til. Mér finnst starfslið stofnunarinnar það fjöl- mennt að vel mætti fara þess a leit að saínið yrði lengur opið á degi hverjum án þess að fjölg.x starfsmönnum, enda tæplega hægt í þessum húsakynnum, því þá yrði starfslið safnsins of áberandi hluti af þeim er húsrýmið tæki. Og fróð- legt þætti mér að heyra nafn þeirr- ar stofnunar sem betur er möjxnuð að höfðatölu. Bækur og skjöl safnsins hafa ver- ið geymd á öðrum stað, nú um stríðstímann, en eru nú komin til bæjarins fyrir nokkru, en það her- úr reynzt all þvælið starf að koma bókunum fyrir, því safnið hefur verið lokað nú í fleiri vikur. Eg iegg til að safn þetta verði. nú þegar opnað fyrir almenning á sama tima og áður var og auk þess verði það opið minnst tvo tíma að kvöldinu. Að svo mæltu vildi ég biðja Bæjarpóstinn að koma þessu til réttra aðilja." R_b. Bæjarpósturinn hefur nú fengið þær upplýsingar að Þjóðskjalasafn- ið muni verði opnað bráðum og verða jafniengi opið á daginn eins og Landsbókasafnið. Ennfremur að í athugun sé, hvort ekki sé hægt að hafa það opið eitthvað á kvöld- in. Næturlæknir er í iæknavarðstof- unni i Austurbáejarskólanum. Sími 5030. Næturvörður er í Lvfjabúðinni Iðunn. Útvarpið í dag: 20.30 Sænskt kvöld: a) Erindi: Um Esaias Tegnér (Peter Hallberg lektor) b) Upplestur (Sigurður Sku' j son magister). c) Einsöngur (fíú Guðrú < Ágústsdóttir). d) Tvísöngvar úr Friðþjófs- sögu (Pétur Jónsson og Ámi Jónsson frá Múla. — Plötur). e) Hljómplötur: Sænsk tónlist (Kurt Atterberg). Styrktarsjóður Margrétar Th. Bjarnadóttur Rasmus Eins og áður hefur verið getið um í dagblöðunum, stofnuðu konuri Zontaklúbb Reykjavíkur á síðast- liðnu ári „Styrktai'sjóð Margrétar Th. Biarnadóttur Rasmus“, til hjáip ar bágstöddum málleysingjum, og nam stofnféð 6500 kr. Til þess að auka sjóðinn hafa . félagskonur nú látið prenta minn ingarspjöld, og eru þau seld i Tizku húsinu á Laugavegi 5 og í Hljóð- færaverzlun Sigríðar Helgadóttur, Lækjargötu 2, þeim sem vildu styrkja þetta málefni. Einnig verður þakksamlega tekið á móti gjöfum og áheitum í sjóðinn á sÖmu stöð- um. Frá vinnustöðvum og verkalýðs- félögum Vínnan Vinxian, 6. héfti 1945, er nýkorn in út. Þe.ssar greinar ern í heftinu: Af aliþjóðavettvangi, eftir Björn Bjarnason; Oryggismál verka- manna, eftir Hermann Guðmnnds son; Þættir úr bai'áttu 11 alda., eftir Sigurð Einíirsson og Sverrt Kristjánsson, og Bílstjórafélag Ak ureýrar 10 ára, eftir Guðnxund Snorrason. 5 Þessi kvæði eru í heftinu: Handan jökla, eftir Kari ísfeld; Brot, og bau vaka, eftir Ingólf Jónssoit frá Prestsbakka og Sögn, eftir Stefán Hörð Grímsson. Einn ig er smásaga: Marmaramyndin, eftir Brusof og framhaldssagan, Fontamara. Enn'fremur bókafregn ir og sambandstíðindi. •— Nokkrar myndir prýða heftið. Eftirtaldar gjafir hafa sjóðnum borizt: Séra Jón Auðuns 100 kr„ R. og Þ. 200 kr„ Sigrún 200 kr„ til minn- ingar um Jón Sigfússon bakara ^iá systur hans 50 kr„ Assi og Babi 200 kr„ Didda og Ingibergur y)G kr„ Valgerður Björnsdóttir 100 kr, Sigríður Jónsdóttir, ísafirði 100 kr , áheit frá ínu 15 kr„ h.f. Shell á íslandi 500 kr„ Stefán Gunnarsson 100 kr„ Carl Olsen 200 kr„ Njáll Þórarinsson 50 kr„ M. R. 100 kr,, afhent áf frú Jóh. Magnúsdóttc - 141 kr. (sala), frá spilaklúbb cc 172,30, spilaklúbbur frú M. kr. 12,05, spilaklúbbur frú Friðriksson o. 60 kr. Beztu þakkir. Sjóðsstjórinn. Jarðarför minnar elskulegu eiginkonu GUÐRÚNAR BERGSTEINSDÓTTUR fer fram frá Dómkirkjunni mánudaginn 18, júní, og hefst með bæn að heimili okkar Kaplaskjóls- veg 9 kl.1,30 e. h. Jarðað verður í Fossvogskirkjugarði. Ef einhverjir hafa hugsað sér að votta vin- áttu og samúð með blómum, éru þeir vinsamlega beðnir að láta andvirði þeirra renna í sjóð, er stofna á til minningar um hana, og síðar verður varið til eflingar skólastarfseminni. Peningum er veitt móttaka í Bókabúð Lárusar Blöndal og í Málaranum. Fyrir mína hönd, dóttur okkar, foreldra hinn- ar látnu og systra. Jón Halldórsson.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.