Þjóðviljinn - 16.06.1945, Blaðsíða 3

Laugardagur 16. júní 194S.
ÞJÓÐVILJINN
3
Landkynning Farfugladeiidar
Rvíkur og önnur störf hennar
Síðastliðin fimm ár hefur verið
starfandi félag ungra pilta og
stúlkna hér í bæ, sem Lítið hefur
látið yfir sér; það hefur þó þá
íþrótt á stefnuskrá sinni sem nátt-
úrlegust er af öllum íþróttum, en
það er ganga — fjallgöngur — og
ferðalög. Þessi félagsskapur nefnir
sig Farfugla.Upphaflega var þetta
deild í samtökum sem náðu viða
um land, aðallega í skólum, en
ftestar hafa nú hætt störfum nema
í Reykjavík sameinuðust þær í
eina deild, en henni hefur vaxið
svo ásmegin, að hún telur nú 300
félaga meira og minna starfandi.
í lögum þessarar hreyfingar seg-
ir s vo:
„Markmiðið er:
a) Að beitast fyrir því, að æsku-
lýðu'.' landsins taki upp ódýr og
óibrotin ferðalög fótgangandi eða
hjólandi.
b) Að efla kynning, félagsþroska,
starfsþrótt og lífsgleði æskulýðs-
ins með útivist og heilbrigðu sam-
Jífi við náttúru landsins.
c) Að auka þekkingu æskunnar
á landinu, opna augu hennar fyrir
fegui'ð þess og ótæmandi mögu-
leikum“.
í samræmi við þessa stefnuskrá
hefui' félagið lialdið uppi sumarferð
um öll þessi ár og aukið það að
mun með hverju ári sem líður.
Uafa þessar ferðir verið farnar
gangandi, hjólandi og í bílum, og
ráðgert er að taka flugvélina í
notkun í sumar. Verður nánar vik
ið að því síðar.
Aldrei hefur ferðahugurinn ver-
ið eins mikill og í sumar og hefur
deildin gefið út myndarlega ferða
áætlun vfir ferðir þær sem farnar
verða.
Adalferðirnar verða sumarleyf-
isferðir norður og austur um land.
Þó farið verði í bílum er ráðgert
að ganga úr Mývatnssveit með
Jökulsá um Hólmatungur, sem er
mjög fagurt land, og að Asbyrgi.
Verður þetta tveggja daga ganga.
Er ferðinni síðan heitið til Fljóts-
dalshéraðs. Hafa „fuglarnir" feng-
ið leigða flugvél sem sækir hóp-
inn og kemur með annan og fara
þeir í bílum til baka. í hvorum
hóp verða um 20 manns. Verður
þetta án efa skemmtileg ferð, og
er ráðgert að hún taki 14 daga
P‘ða 28 daga fram og til baka.
Auk þessa eru ákveðnar sumar-
leyfisferðir á Þórsmörk, Snæfells-
nes og Vestfirði.
Farnar verða því alls 4 lengri
strmarleyfisferðir auk um 20 styttri
ferðalaga.
Síðastliðið sumar boru farnar
35 ferðir lengri eða skemmri leið-
ir.
Merkilegust þessara ferða var
hópferð á hjólum til Norðurlands.
Var farið upp í Borgarnes á skipi,
en þaðan sem leið liggur til Blöndu
óss. Þaðan yfir Gönguskai-ð til
Sauðarkróks, síðan farin Heljar-
dalsheiði og mun það fyrsta sinn
sem hún hefur verið farin á hjól-
um. Áfram var haldið þótt við
og við þyrfti að stanza og „bæta“,
og afla leið að Mývatni, þaðan
að Jökulsá og á ferju yfir hjá
Grímsstöðum, síðan farið um Ás-
byrgi til Akureyrar, og í bíl heim.
Tólf tóku þátt í förinni og voru
4 stúlkur með.
Mest liefur verið ferðastt í ná-
grenni Reykjavíkur, og til þess
að geta notið þess sem bezt, hef-
ur félagið komið sér upp skála til
viðlegu við Selfjallsháls. Hafa fé-
lagarnir sjálfir byggt hann í þegn-
skaparvinnu og hafa sýnt þar
mikirin vilja og dugnað, og heitir
þar Heiðarból.
Annað „hiJeiður“ hafa þeir gert
sér skammt frá Kaldárseli er það
manngengur hellir sem þeir hafa
sett í trégólf og gert dyraumbún-
að. Iíafa þeir girt þar í kring og
gróður sett þar tré og jurtir, en
það er eitt af markmiðum þeirra
að fegra og liirða þessi „hreiður“
sín og kringum Jrau. Þetta heitir
Valaból. Er ætlun félagsins að
byggja „hreiður“ sín með dagleið-
ar millibili.
Á síðastliðnum vetri tók deild-
in að efna til skíðaferða og eru
Jrað skálarnir sem opna Jrann
möguleika, og með fleiri skálum
vex sú starfsemi i framtíðinni.
Efnt hefur verið til fræðsluferða,
þar sem sérfróðir menu ha-fa ver-
ið fengnir til að lýsa jarðmyndun
og öðru sem að því lýtur. Er mik-
ill áhugi fyrir slíku. Hefur dr. Sig-
urður I»órarinsson jarðfræðingur
farið með félaginu í Jiessu augna-
miði og' Pálmi Hannesson sem er
forseti Farí’uglabandalagsins, hef-
ur sérstaklega kennt að þekkja
jurtir
Sem rauður þráður gegnum allt
Jretta starf og líf er glaðværðin,
—- söngurinn og kvæðin sem flest
ent lil orðin úr æfintýrum ferða-
mannanna sjálfra, ýmist hetju-
ljóð eða gamanvrsur sem geyma í
minni og tónum atvikin. Ljós-
lrfandi eru þau rifjuð upp með
undirleik hljóðfæra sem þeir sjálf
ir leika á í þjótandi bílum eða við
bjarrna frá • „kamínunni“ á húm-
dökkum vetrarkvöldum eftir
göngur eða skíðaferð.
Á veturna halda þeir uppi
skemmtikvöldum einu sinni í mán
uði, og eru það óskráð lög að eng
inn mætir þar undir áhrifum
víns. Skemmtiatriðiri annast þeir
yfiríeitt sjálfir, og búa vel hvað
J>að snertir. Þessa daganna stendur
yfir námskeið þar sem kennd er
hjálp í viðlögum, og mun annað
verða í haust. Kennari er Jón O.
Jónsson.
Þegar á allt þetta er litið er það
ekki lítið starf sem þetta félag
hefur þegar afkastað. Þetta er
einn þátturinn í Jjví að fá unga
fólkið til að nota tómstundir sín-
ar, til að hverfa úr rykinu, gefa
því möguleika til að njóta þeirra
í „faðmi blárra fjálla". Gefa þeim
tækifæri tii að kynnast sínu fagra
landi, kynnast gróðri þess og feg-
urð.
Alla slíka viðleitni ber að virða
og bakka að verðleikum, og er á-
stæða til að óska félaginu til ham
ingju með þessi fyrstu fimm- ár
sín og að hreiðrum fjölgi og ung-
unuit; einnig svo Jreir fleygir fljúgi
sem víðast um landið.
Myndirnar hér að ofan eru
frá ferðalögum ,iarfugla“' í
Landmannaafrétt og Þórs-
mörk. — Efsta myndin sýmr
„farfugla“ á leið inn að Land-
mannalaugum. — Myndin í
rniðið sýnir þá vaða vatns-
fall. Hann virðist vera traustur
„reiðskjótinn“ fremst á mynd-
inni, en félagi hans sem kemur
á eftir, hefur sennilega „hnotið ‘
í straumnum. — Að neðan sjás*
farfuglar slá upp tjöldum við
Siippugil í Þórsmörk.
Pað er vandi að velja
. í' öllum íþróttafélögum, ráðum og samböndum. eru mörg vandamál
sem leysa þarf. Flest af þessum störfum eru undirbúin að meira eða
minna leyti af stjórnum J>essara aðila. Það veltur því ekki á litlu að
vel takist til með val þeirra manna sem með völdin fara. En i lýðræðis-
landi er það fjöldinn sem J>essu ræður; }>að er á hans valdi að ráða því
hvort í þetta veljast hæfustu mennirnir. Félagarnir bera því ábyrgð á
aðgerðum eða aðgerðaleysi þeirra sem með stjórnina fara.
Þetta er því atriði sem ástæða er til að taka fyllilega alvarlega.
Þvi miður kemur það oft fram að þessari kpsningu fylgir ekki sú alvara
og sú ábyrgðartilfiiining sem vera ber. Oft er látin ráða íþróttaleg geta
mannsins, én ekkert tillit tekið til hæfni hans.sem stjórnanda. Þá eru
oft valdir í þessi störf of ungir menn, drengh'. Hyggilegt getur það ekki
talizt að láta drengi -tjórna drengjum. Með J>ví fáum við ekki J>á festu
og það öryggi sem íþrót taihreyfingin þarfnast og raunar allar hreyfingar
sem Uppeldisáhrif eiga að veita.
I þetta J>urfa J>ví að veljast athafnámenn; félagslega þroskaðir
menn og menn sem hafa haldgóða reynslu til að byggja starfsemi sína á.
Oft kemur það fyrir að menn eru kosnir hvað eftir annað; þeir
vilja vera áfram, hafa áhuga og langar jafnvel til að láta bera á sér.
Margir þessara manna eru til að byrja með athafnasamir og duglegir,
þeir eru endurkosnir oft. Þegar lengra líður fer þetta að verða að vana,
nema menn segi af sér störfunum. 1 sambandi við þessa menn koma
oft fyrir vandamál sem eru viðkvæm og erfitt að taka á. Þeir verða
hluti af því sem þeir starfa fvrir, hvort sem það er nú félag, ráð eða
samlband. Það verður J>eim s-vo hjartfólgið að það verður eins og J>eirra
einkaeign, sem enginn niá skerða, hvorki utan að komandi eða innan
frá. Þegar afstaðan er komin á þetta stig þá fara menn að fara sínar
eigin götur, gerast ósamvinnuþýðir; hugsanaferill þeirra verður stað-
'bundinn og miðast mikið við }>eirra persónulegu velferð.
Þarna eins og alstaðar er }>að þetta gullna meðalhóf sem þarf að
finna. Hér má ekki sknpast vanafesta i vali stjórna. J>að leiðir af sér
deyfð, afturför og þröngsýni. Þarna verður að vera vakandi líf um vel-
ferð þess sem unnið er fvrir, án þess að teknir séu til gi'eina persónu-
hagsmunir einstakra manna. Þetta veldur oft sársauka þeim sem ævi-
langt telja sig kjörna á ákveðnum stöðum. Á leikvanginum Jmrfnast
íþróttafólkið éndurnýjúnar, nýir menn taka við af þeim gömlu, fullir
af lífsgleði og krafti í keppni.
Þannig þárf þetta alstaðar að vera. Þetta verða menn að skilja
sjálfir, vita hvað sér líður, draga sig til baka þegar aðrir eru komnir
snjallari. Þetta eiga menn að ger'a sjálfir þegar fólkið hefur ekki hjarta
eða þor til að l'eysa J>á af liólmi. Skilji þeir þetta ekki verður að hreyfa
við þeim. A þá verkar þetta sem uppreisn gegn venjunni og þeim
sjálfum, en þetta er aðeins framfarahugur og fvrirboði nýs lífs. Það er
lögmál íífsins, að }>að gamla verður að víkja fyrir því nýja.
17. júní 1945
Eins og kunnugt er hefur 17. júní
verið lögskipaður þjóðhátíðardag
ur, og í því sambandi hefur ríkis-
stjórnin falið bæjar og sveitarfé-
lögun; að efna til hátíðahalda í
tilefni af deginum. 1 meira en
þrjátíu ár hafa íþróttamenn hald
ið þennan dag sem J>jóðhátíðar-
dag > íðsvegar tun land. \ síðustu
árum hefur viljað svo til að þessi
dagur hefur verið valinn til merki
legra athafna og má }>ar nefna
kosningu ríkisstjórans og síðan
stofnun lýðveldisins.
Með löggildingu hans sem Jrjóð-
hátíðadags er hann orðinn ai-
þjóðai eign, og mega íþróttamenn
vtera ánægðir með að það voru
}>eir sem vöktu þennan dag úr
gleymsku.
Þrátt fyrir þessa breytingu
munu iþróttamenn allstaðar þar
sem ég hef til frétt taka mikinn
þátt í peim hátíðahöldum ,sem
fram fara, ’og er }>að að verðleik-
um að þeir eru þar með og vissu
lcga gott fyrir alla aðila að jafn fjöl
menn hrej-fing meðal æskumanna
landsins setji sinn svip á daginn,
enda eiga þeir það fyllilega skilið
fyrir þátttöku sina í því að hafa
gért þann ljóma um þessa daga,
sem alþjóð er kunn. íþróttamenn
eiga því að fjölmenna til hátíða-
Haldanna hvar sem þau eru, og
halda áfram að minnast braut-
ryjaudans, minnast sjálfstæðis ís-
j lands
j. ________ ’
FÉLAGSLÍF
Allt íþrótafólk félagsins er
beðið að mæta á gönguæf-
ingu í kvöld kl. 6 við íþrótta-
hús Jóns Þorsteinssonar.
Mætið öll og réttstundis.
Stjóm Ánnanns.
I