Þjóðviljinn - 27.08.1946, Side 5

Þriðjudagur 27. ágúst 1946.
ÞJOÐVTLJXNTN
5
ujlfíWíijsr
rvðreftd

Fijrir skömmu skí/röi Stcfún
Pétursson hinum unclrandi les-
öndum Alþýftubltiösins frá því
a& Bandaríkjamenn stie&u nú í
stríöu vic5 «ð lxjálpa Austurríkis-
inönnum viö a& þjó&nýta. Aust-
urríkismenn vildu ólmir fá a&
þjó&nýta, Bandarikjamenn voru
trylltir í aS hjálpa þcim uS þjóS
nýta, cn Bússar voru auSvilaS
andstœSir allri þjóSnýtingu,
þessi dómadags illmenni. Banda-
ríkjamenn ern göfugir, trygg-
lyndir, vinfastir og orSheldnir,
Rœða Áka Jakobssonar, aivlnr.zimálaráðherra, við opnun sjávarútvegssýningarinnar:
Fr
Furðulegar aðfarir Breta gagnvart Islendingum
Leita verðor nýrra markaða fyr-
ir ísvarða fiskimi
„Stöðva verður hina óhcflegu gjaldeyris-
eyðslu og gera ráðstafanir sem duga til þess
að hafa hemil á verzlimargróðanum”
Tilgangur þessarar sýning- bæði til þess að auka þekk-
ar er sá að auka þekkingu ingu almennings á lifnaðar-
þjóðarinnar á aðalatvinnu- háttum þeirra, en haldgóð
f vegi hennar, að hvetja menn þekking á þeim verður ekki
cins og okkur Islendingumæth , . °
, ... , , ... til þess að afla s?r sem beztr-; rnetin til fjar, svo þyð ngar-
aS hafa orSiS Ijost efhr stnS. /, . . . . , .
fyrradcig skrifar Stefán Péturs
son heilan leiSara um göfgi
þeirra, og nefnist hann „Öttiiui
viS kjarnorkustyrjöld." Þar er
því lýsi meS fögrum oröum aS
ar þekkingar
V skilja þýðingu
þjóðarafkomuna. Eg legg
‘| mest- upp úr.því ef þessi sýn-
ing gæti. orðið til þess að
auka áhuga manna fyrir því
cngum slafi hætta af atótnbomb-j ag kynn& gér am £r ]ýtur ag
unni meSan Bandaríkjamann sjái sjávarútvegi okkar.
einir um framleiSslu hennar.
Allar tilraUnir þeirra og hótanir
eru í góSa skyni gerSar. En auS-
vitaS hafa Rússar veriS meS
sletturekuskap ú þessu sviSi eins
og öSrum. ÁlþýSubla&iS segir aS
þeir hafi viljaS ,,aS handulag
hinna sameinuSu j/jóSa bannaSi
framl. á kjarnorkusprengjum og
láti þar viS sitja!“ Af þessu
stafar heimsfriSnum mikil hætla
segir Stefán Pétursson, og hver
láir lionum þaS?
ÞaS lilýtur aS vera mikiS áfcdl
fyrir Stefán Pétursson þegar hin
ir göfugu Banclaríkjamenn
hverfa héSan. Væri þaS ekki vel
til falliS aS íslenzka ríkiS færSi
Bandaríkjamönnum Siefán Pét-
ursson aS gjöf í þakklœtisskyni
fyrir vist þeirra hér?~ ÞaS væri
aS vísu mikil missa fyrir Island,
en ekki dugir að liorfa í þaS.
fíjöfin verSur aS vera í ein-
a honum og mikil er hún þjóð okkar.
hans fyrir
j Áhugamenn um sjávarút-
| vegsmál hafa starfað að því
1 á undanförnum árum að
koma upp sjóminjasafni. Al-
þingi hefur nú í nokkur ár
veitt fé til þess á fjárlögum
hins vegar hafa framkvæmd-
! ir litlar orðið aðailega vegna
í húsnæðisleysis. Nú standa
i von;r t'l þess að
í næðisvandræðunum
•ur
hús-1 Fremsí; er motiel af síldarverksmiðjunni á íljalteyri, á næsta
borði model af fiskvinnslustöð
þriðja model af lýsisherzlustöð.
fiskimáianeíndar og því
(Ljósm.: Vignir).
mum
brátt leysast við byggingu
þjóðminjasafnshúss og verður
þá vonandi und.nn að því j valdi þjóðinni mikilla von- ástæða til að örvænta þó svo
bráður bugur að koma upp, brigða. Síldarvertíðin í fyrra illa hafi tekizt , en þessar
myndarlegu s?óminjasafni, þrázt algjörlega eins og kunn tvær vertíðir þurfa að verða
það er ekki vansalaust fyr r j ugt er, og það var ekki sízt skóli fyrir þióðína. Þjóðin
þjóðina að eiga ekki slíkt ( þess vegna að menn voru ál-, þarf að skilja til íulls, að það
safn. Þessi sýning mun veita j menn svo bjartsýnir í byrjun \ er framleiðslumagn sjávarút-
þýð’ngarmikla reynslu þegar ’ þessarar
að því kemur að setja upp j þrecf3t £i
það safn og yrði það þá einn ;
árangur hennar.
vertíðar. Síldin j vegs'ns sem skapar takmörk-
tvær vertíðir í | in fyrir því, sem hún getur
röð, sögðu menn. En það ólík' eytt af þeim vörum, er hún
Jakoosson.
Fiskabúr og
sjóminjasafn
Hér er í fyrsfa sinn gerð
! tilraun til að koma upp f ska-
lega virð'st ætla-að ske
Öruðleikarnir, setn
steðja að sjávarútveg-
inum
að i kaup'.r erlendis frá. Veiði-
svo verði. Ao vísu er ekki
hægt að líkja þessari vertíð
við þá síðustu, þó er langt frá
því að svo hafi veiðzt sem
eðlilegar von'ir stóðu til og
Eg get ekk'i látið hjá líða. sæm legt hefði mátt kalla.
að fara nokkrura orðum um
hverju samræmi viS hiS milda
Ameríkuagentiumm er mikiS í
búrum hé.r á landi. Eg vonast sjávarútveg okkar
í tilefni bessar tvær vertíð'r hafa því
t'l þess að þessi tiiraun verði þessarar sýningar, einkum sýnt þjóðinni hversu miklum
þakkluii okkai og göfgi þeina. th þesg að ýta unúir það; að ræða þá örðugieika, sem nú áhættum það er bundið að
komið verði upp á íslandi steðja að honum- Síldarvertíð eiga abt sitt undir sjávarút-
fullkomnum f:skibúrum(aqv- in er senn á enda og allt virð ve§i °§ Þe á þjóðin einsk.s
mnn aS halda þvi ctS fólki aS arium), sem er nauðsynlegt ist benda til þess að hún annars úrkosta. Það er eng'r
nýtt slríð vofi yfir. Ó stríS, ó
striS! Ef til stríSs kæmi væri
auSvilctS sjálfsagt ciS biSja Bancla
rikjamenn ctS sitja hér sem fast-
ast. Þá mtindu vonir agentanna
rætast fyrirhafnarlaust. En ald-
rei hafa stríSsvonir agentanna
birzi jafn greinilega og i forustu
grein Vísis í gær, þar segir svo:
„Þótt Evrópa öll fylgist vænt-
anlega.vel meS þvi, sem fram
fer í Osló, hefttr cmkin ófriSar-
hætla þó sett svip sinn á viS-
burSi síSustu viku. / erlenduin
blöSum er um ltana rætl, scm
yfirvofcmdi og geignr hefur grip
iö almenning í ýmsum löndumJ
Islendingar, sem erlendis dvelja
hafa ekki fctriS varhlnta af cil-
meiuiingsálilinu í þessu cftti,
enda munu þess dæmi aS þeir
hafi þegar gert ráSstafanir iil
þcss aS tryggja sér far til heima
lancls síns áSur en fló&bylgjan
skellur yf.ir. í'tmi'r fara eJcki
.•■■■■ Eramh. á 7. síðu.
leysisár verða ac5 kenna þjóð-
inni að búa svo að sjávarút-
vegi sínum, að hún sé fær
um að hagnýta sér til fulls
síldar- og f skihlaupin. Síldin
hefur alltaf verið hverful og
erfitt að fást við hana, en
mörg ár hafa veiðimöguleik-
arnir blátt áfram verið tak-
markalausir, sjórinn fyrir
Norðurlandi heiur virzt svart
ur af síld, hvert sem litið
var. En þessi uppgripaár
hafa ekki verið hagnýtt sem
skyldi. Siómennirnir , okkar
minnast þess. "ð venjulega
þegar s'ld-'n h^fur komið 1
verulegu magni hafa strax
verið kom'n löndunarstöðvan
ir og veiðibönn- Skipin hafa
orðið að l'ggja cuigum saman
með fullfermi, sem verksmiðj
urnar gátu ekki tekið. Síldin
hefur kennt okkur það þess-
ar tvær siðustu vertíðir, að
það er betra að vera við því
búinn að veiða hana þegar
hún gefst, ef við ætlum að
hagnýta okkur þessa veiði,
svo að gagni verði.
Verksmi’fNibyggingar
hafa verið vanræktar
Á undanförnum árum hef-
ur verið alltof mikið tóm-
Þessi mynd gcfur nokkra, en þó óljósa hugmynd um einn hlÁa sjávarútvegssýningar- læti við að koma upp nýj-
innar. Á stöplum eftir endilöngnm salnum erumyndir frá uvarútvegi. Á borðunum um verksmiðjum. Ef við héfð-
cru model af verksmiðjum. Á veggnum eru tölur og töfiur. (Ljósm.: Vignir). Framh. á 7. r íðo.