Þjóðviljinn - 21.03.1947, Síða 4

ÞJÓÐVILJINN . Föstudgaur 21. marz 1947

Í»JÓÐV!LJ!NN
Otgefandi: Sameiningarflottiii alþýðu — Sósíalistaflokrurlnn
Ritstjórar: Kristinn E. Anirésson, Siguröur Guðmundsson, áb.
Fréttaritstjóri: Jón Sjaxnason
Ritstjórnarskrifstofur; Skólav örðust. 19. Simar 2270 og 7500
(eftir kl. 19.00 eínnig 2184).
'Afgreiðsla: Skólavörðustíf 18, sími 2184
Auglýsingar: Skólavörðustíg 19 sfml 0399.
Prentsmiðjusími 2184.
Askriftarverð; kr. 8.00 á mánuði. — Lausasölu 50 aurai
emt.
Prentsmiðja Þjóðviijans h. f.
J
Andvaraleysið í markaðsmálnm
I gagnmerkri hugvekju sem ritstjóri Ægis birtir í síð-
asta hefti tímarits síns, og nefnist „Sofa íslendingar á
verðinum" bendir hann á það misræmi að jafnfrarnt því að
fæst fjöidi nýrra fiskiskipa til landsins og framleiðslugeta
fiskafurða er stóraukin, vanti mikið á að Islejidingar séu vak
andi á verði þar seni barizt er um markaðina fyrir sjávar-
afurðir.
„Okkur ber að sjálfsögðu að reyna að halda þeim mörk-
uðum, sem við höfum haft, teljist það hagkvæmt“, segir
Lúðvík Kristjánsson í grein þessari, „en auk þess eigum
við að reyna að koma inn á þá nýjum framleiðsluvörum, ef
þess er nokkur kostur. Síðastliðið ár seldu Islendingar
nokkrum þjóðum sjávarafurðir, er þeir hafa lítið eða ekk-
ert verzlað við áður....Vitanlega ber að freista þess
með ölíum ráðum, að halda þessum nýju mörkuðum, ef
ekki er hagkvæmara að snúa sér annað. En þó tekizt hafi
að afla nokkurra nýrra markaða, hefur þó ekki verið. nóg
að gert. Alstaðar, þar sem nokkrar líkur eru til að hægt sé
að fara því á flot að- selja sjávaráfurðir, eigum við að bera
niður. Við megum ekki í byrjun einblína um of á það, hvort
magnið er mikið eða hvort verðið samsvari nákvæmlega
framleiðslukostnaði okkar, þegar um það er að ræða að
nema nýja markaði. Fyrst er að koma vörunni inn í land-
ið til kynningar, að undangenginni nákvæmri eftirgrenslan
um það hvernig hún þarf að vera, til þess að líklegt megi
telja að hún falli hlutaðeigandi þjóð í geð. En jafnframt
þ»ví sem takast mætti að fá einhverja þjóð til þess að leyfa
innflutning á sjávarafurðum til reynslu, verðum við að hafa
þ>ar niann á staðnum, sem fylgist nákvæmlega með því
hvernig með vöruna er farið og hvernig hún geðjast neyt-
endum . ... Á það ber að leggja áherzlu að við slíkt land-
nám verður að hafa Islendinga, færa menn og gegna.“
Síðar í greininni varpar höfundur fram þeirri spurningu
hvort vakað hafi verið yfir því sem skyldi að vernda þá
markaði, sem fengust fyrir hraðfrystan fisk á síðastl. ári í
Frakklandi, Tékkóslóvakíu, HolL, Rússl. og Bandaríkjunum.
Svo gæti virzt sem þessi atriði væru svo sjálfsagðir
hlutir fyrir þjóð sem byggir afkomu sína á útflutningi
sjávarafurða, að ekki þyrfti að hamra á þeim hvað eftir
annað. En tómlætið um markaðsmál Islendinga síðan um
stríðslok er stórhættulegþ. Keppinautar íslendinga með sjáv-
arafurðir spara hvorki fé né fyrirhöfn til að koma útfhitn-
ingsvörum sínum að sem víðast. En íslenzk stjórriarvöld
láta séi fátt um finnast stórkostleg tækifæri til að vinna
íslenzkum afurðum nýja og varanlega markaði. Pólitískt
ofstæki hefur þar stundum ráðið meira en hagsmunir ís-
lenzka sjávarútvegsins og þjóðarinnar allrar.
Einmitt nú hafa íslendingar glæsilegri möguleika til
markaðsöflunar fyrir sjávarafurðir sínar en nokkru sinni
fyrr. Við eigum stórt háspil á hendi, síldarlýsið, sem er svo
eftirsótt vara að með skynsamlegri ráðstöfun þess er hægt
að afla ágætra markaða fyrir þær aðrar sjávarafurðir, sem
við þurfum að selja. En það er ekki nóg að nota slík tæki-
færi. Jafnframt þarf að verða gerbreyting á aðferðum ís-
Jendinga til að vinna markaði og halda þeim, í þá átt sem
bent á í Ægisgreininni.
Til starfa á því sviði á að velja hæfustu menn, ekki
einn eða tvo í heilum heimsálfum, heldur marga. Markaðs-
öflun er mikilvægur þáttur nýsköpunarinnar, og hin stór-
íellda aukning flotans kemur ekki þjóðinni að notum nema
Jiann sé ræktur af alúð.
wmMmmimmmMiMM
BWVRPOSTIRINN
FERÐASKRIF-
STOFAN
Eins og mörgum mun kunn-
ugt, starfaði ferðaskrifstofa
hér í bænum s. 1. sumar á veg-
um samgöngumálaráðuneytis-
ins. Starf hennar var að veita
ferðamönnum margvíslegar upp
lýsingar um ferðamannaleiðir
og gististaði, og ennfremur að
skipuleggja og framkvæma or-
lofsferðir fyrir einstaklinga og
hópa. Skrifstofan bætti vissu-
lega úr brýnni þörf á þéssu sviði
enda mun afráðið að framhald
verði á starfi hennar, og þá
væntanlega undir bættum starfs
skilyrðum.
Ferðaskrifstofa ríkisins var
fyrst stofnuð árið 1936, og
hafði starf hennar borið þó
nokkurn árangur þegar stríðið
brauzt út og starfræksla hennar
var lögð niður aftur.
★
ÞÖRFIN FYRIR SLÍIIA
STOFNUN ÖVÍÐA
MEIRI
Þörfin fyrir öfluga fei’ðask.rif
stofu mun óvíða meiri en ein-
mitt hér á landi. Ber þar eink-
um þrennt til: Vegasamband er
ekki svo gott sem skyldi og erf-
itt mjög að komast ti! ýmsra
þeirra. staða sem eftirsóknar-
verðastir mega teljast fyrir
ferðamenn, og landið auk þess
strjálbýlt.
Engin heildarlýsing er til af
gisti- og greiðasölustöðum, en
^ vitáð er að þeir eru næsta ólík-
I ir að gæðum og jafhvel misjafnt
I verðiag þó um hliðstæður sé að
ræða.
: Öflun farartækja er ýmsum
j erfiðleikum bundin og þá ekki
síst þeim að farartækin eru í
| eigu margra óskyldra aðilá.
| Um allt þetta verður Ferða-
skrifstofan að geta gefið full-
nægjandi upplýsingar, þeim er
til hennar leita. Hvað leiðarlýs-
i ingar snertir verður skrifstofan
! að geta látið ferðafólki í té
handhæga bæklinga um það efni
á nokkrum tungumálum. Þá
verður hún að geta útvegað
fylgdarmenn og fararstjóra og
gefið allnákvæmar upplýsingar
um ferðakostnað.
Ferðaskrifstofan á ekki að
vera nein skrumauglýsingastofn
un, heldur ábyrgur aðili, sem
ferðafólk getur snúið sér til
hvar og hvenær sem er, og
fengið ábyggilegar upplýsingar
um hvað sem er viðkomandi
ferðalögum, hér innanlands að
minnsta kosti.
■¥■
INNFLUTNINGUR
EINKABÍLA EYKUR
ÖNGÞVÉITIÐ I UM-
FERÐARMÁLUNUM
Mörgum ógnar allur sá bílá-
fjöldi er safnazt hefur saman í
þessum bæ og sífellt fer í vöxt,
enda ekki að undra ef satt er
að tveir bílar séu til jafnaðar
á hvert hús í bænum. En þetta
á sínar eðlilegu orsakir. Strætis
vagnaferðirnar, sem vitanlega
er ódýrasta og eðlilegasta lausn
in á samgöngumálum Reykjavík
urbæjar, liefur lengi verið í slík
um ólestri, að hvergi myndi þol
ast þar sem menn eru á annað
borð komnir upp á lag með að
ferðast öðruvísi en fótgangandi
eða akandi hundasleða. Eina við
unandi lausnin á þessu öng-
þveiti er vitanlega örar og stund
vísar strætisvagnaferðir, er
koma mætti í framkvæmd með
auknum fararkosti, fleiri stræt-
isvagnaleiðum og tíðari ferðum.
Að næstum hver einasta mann-
eskja, sem vinnur utan heim-
ilis síns, keppi að því að eign-
ast eigin bifreið, er svo bandvit
laust að engu tali tekur. Fyrst
t og fremst er það öllum þorra
j manna um megn f járhagslega,
! auk þess eykur það geysilega
j slysahættuna, skapar glóru-
laust öngþveiti í umfcrðarmál-
unum, og síðast en ekki síst er
það fjarstæðukennd sóun á
gjaldeyri þjóðarinnar.
Nei, með slíku háttalagi fæst
í aldrei viðunandi lausn á sam-
göngumáluin bæjarbúa.
¥
BURT MEÐ SNJÓINN
AF TJÖRNINNI !
Einn af æskumönnum bæjar-
ins var að kvarta undan því við
mig nýlega, að snjófölið væri
ekki hreinsað af Tjörninni. „Hef
ur nú alveg gleymzt, að við
sem iðkum skautaíþróttina, hve-
nær sem færi gefst, viljum ao
skautasvellinu sé haldið sóma-
samlega við“, sagði hann.
Þetta er hin þarfasta áminn-
ing, en ekki var fyrr búið að
j setja bæjarpóstinn en fór að
| kafsnjóa svo óvíst er um fram-
1 kvæmdir.
Morgunblaðið og Alþýðú-
blaðið hafa upptendrazt af liejl-
ögum fögnuði við síðasta her-
óp Bandaríkjaauðvaldsins u
Bandalag gegn kommúnisman-
um! Þetta heróp er þó raunar
engin nýlunda, það hefur kvcðið
við allt frá því er alþýða Rúss-
lands tók völdin í landi sínu.
Það náði um hríð hámarki sínu
með valdatöku nazismans í
Þýzkalandi, þá varð „barátta
gegn kommúnismanum“ yfir-
skyn ótaldra glæpaverka og all-
ir andstæðingar nazismans
fengu heiðurstitilinn kommún-
istar.
Þótt framferði þýzku nazist-
anna sé nú varið af fáum, vakti
það fyrrum gleði afturhaldsins
um allan heim, m. a. liér á- Is-
landi. Morgunblaðið fagnaði
valdatöku nazistanna og öllu at-
hæfi þeirra, ýmsir helstu for-
ustumenn SjálfBtæðisflokksins
voru óvéfenganlegir nazistar og
unglingarnir sem gengu um
göturnar í einkennisbúningum
hinnar erlendu ofbeldisstefnu
voru kallaðir „ungu mennirnir
með hreinu hugsanirnar“. Al-
þýðublaðið og Mórgunblaðið
fylltust bæði jafnt mikilli eftir-
væntingu þegar hið nazistíska
„bandalag gegn kommúnisman-
um“ var fullkomnað með hern-
aðarárásinni á Sovétríkin 1941.
En það var ekki aðeins íhald-
ið á Islandi sem fagnaði þeirri
árás, heldur afturhaldið um all-
an heim. Von þess var sú, að
fasistaherjunum tækist að ráða
kommánismanuHu
niðurlögum Sovétríkjanna, en
yrðu svo máttfarnir eftir þá
raun að auðvaldsríkin ættu í
fullu tré við þá á eftir. Þessi
von brást með öllu. Sovétríkiri
sönnuðu styrk sinn og björguðu
með sigri sínum frelsi allra
Evrópuþjóða. Og sigur Sovét-
ríkjanna táknaði ekki aðeins
þjóðfrelsi í Evrópu, heldur hef-
ur einnig haft það í för með sér,
að alþýða heimsins hefur aldrei
fyrr búið við eins mikið frelsi
og nú.
En þótt bandalag fasistaríkj-
anna „gegn kommúnismanum"
mistækist svo gersamlega, er
dottið. Merki það sem féll með
ósigri nazismans, er nú hafið
á loft að nýju vestur í Ame-
ríku. Og þáð er ekki einu sinni
fyrir því haft að breyta um
kjörorð, það er enn hið sama.
Og aðferðirnar eru þær sömu,
hótanir um ofbeldi og íhlutun
í innanlandsmál annarra ríkja.
Þau lönd, sem enn búa við of-
beldisstjórn fasista, Grikkland,
Tyrkland og Spánn, eiga nú í
vændum fjárhagslegan og hern-
aðarlegan styrk frá Bandaríkj-
unum;
I Bandaríkjunum sjálfum
hefur löngum ríkt hreint of-
sóknarbrjálæði gegn vinstrisinn
uðum mönnum. Það er sagt að
kommúnistar búi þar við enn
þrengri kost en svertingjar, svo
eki^i sé á það minnzt ef menn
eru hvort tveggja. Og hugtakið
„kommúnisti" er ákaflega víð-
tækt í Bandaríkjunum. Roose-
velt forseti var löngum nefndur
kommúnisti af andstæðingum
sínum, og það eru þeir sem nú
eru einráðir í Bandaríkjunum.
Hinn nýi fasismi sem nú er að
ryðja sér rúms í Bandaríkjun-
um er í eðli sínu beint fram-
hald af hinum evrópska fas-
isma, hver sem þróun hans
kann að verða. Og hann virðist
sem sagt vekja mikla hrifningu
hjá Morgunblaðinu og Alþýðu-
blaðinu. Én aðstandendum þess-
ara blaða væri eflaust holt að
gera sér ljóst, að eftir skilgrein-
ingu Bandaríkjanna eru allir
þeir sem vilja að ríkisvaldið hafi
einhver afskipti af atvinnu-
málum nefndir kommúnistar, og
ofsóttir sleitulaust. Sam-
kvæmt því eru flestir Islending-
ar kommúnistar, Ólafur Tliors
og Stefán Jóhann Stefánsson
engu síður en aðrir.
Mmælbmét I B.
Frh. at 3. siöu.
ins og tapaði það þeirri keppni.
.1 maí fer svo íram sundmót
félagsins, og 1. sumardag, daginn
sem Viíðavangshlaupið fer fram
kemur út afmælisrit mikið og
vandað. Frjálsiþróttamót verður
svo í tilefni af þessu afmæli
29.—30. júrií.
Fjöldi skeyta bárust, innlend
og erlend, þ. á. má. frá Oslo Turn
forening. Eins og sagt hefur ver
ið frá-hér sér ÍR um'skíðamót
íslands og má segja að það mun
félagið leggja á sig í tilefni af
þessum tímamótum.