Þjóðviljinn - 23.05.1947, Side 3

Föstudagur 23. onai 1947
t>J ÓÐ VILJIjS N
3
Ármaitit varð Csla5idsmef§t-
arf i siifitdkfiialileik 11147
Sigmði KR í úzslitaleih
Á þriðjudagskvöld fór fram
úrslitakeppni í sundknattleik.
Mættust til úrslita að þessu sinni
A-sveit Ármanns og KR. Satt
að segja vakti það undrun
manns hve fáir horfðu á keppn
ina þetta siðasta kvöld. Sund-
knattleikur er þó ein af okkar
Olympisku greinum. Á síðustu
Olympíuleikjum áttum við kepp
endur í þessari grein og að því
er talið var stóð sveitin sig eftir
öllum vonum. Nú er aðeins 1 ár
og 2 mán. þangað til næstu
leikir fara fram í London. Eðli-
legt virðist að gera ráð fyrir að
sundknattleiksflokkur fari á
leikina að ári. Aðstaðan ætti að
vera betri en þá, og kennaraval
svipað. Hvað veldur því þá að
þessi leikur er ekki vinsælli með
al áhorfenda en raun ber vitni?
Hér þarf ekki um að kenna að
þessi leikur bjóði ekki upp á
spennandi augnablik sé hann
rétt leikinn og með þeirri leikni
sem til þarf og liðin jöfn.
Manni verður helzt á að láta
sér detta í hug að sundmennirn
ir sjálfir eigi þar mikla sök. f
fyrsta lagi ráða þeir ekki yfir
þeirri leikni sem nauðsynleg
virðist til að sýna góðan ieik.
Með öðrum orðum, eru illa æfð-
ir.
með 6 mörkum gegn 3
daga, en efniviður virðist í lið-
inu sem er ungt að Magnúsi
Pálssyni undanteknum. Lið Ár-
manns samanstendur af ungum
og gömlum og fer vel á því. Var
það engan veginn auðvelt við-
ureignar fyrir Ægi og mátti oft
ekki á milli sjá, og allt í allt
var leikurinn nokkuð jafn.
Jón I. Guðmundsson var dóm
ari.
Leikur KR og Ármanns var
nokkuð sitt með hvoru móti og
hefði auðveldlega getað endað1
með minni markamun en raun
bar vitni. Ármann náði oftar
laglegum samleik og gerði meira
að því að leita að velstaðsett-
um samherja. Aftur á móti átti
KR óvæntari skot og opnari
tækifæri en Ármann sem misnot
ust óafsakanlega. Ármann setur
fyrsta markið. Einar Hjartar-
son KR, jafnar með eldsnöggu
og óvæntu skoti aftur fyrir sig,
þar sem knötturin'n lendir inn-
an á stöngina og í mark.
Rétt fyrir hálfleik gerir Sig.
Árnason 2. mark Ármanns.
ÍréHaskóIiitii í
Á fyrstu mínútu síðari hálf-
leiks jafnar Magnús Thorvald-
sen með góðu skoti, en það
stendur ekki leigi. Magnús
Sæmundsson Á. gerir mark úr
ágætu skoti, 3:2. Einar Hjart-
ar er enn í hættulegu færi og
hnitmiðar í horn marksins 4:2.
Fimmta mark Armanns gerir
Sig. Árnason. Sigurgeir úr KR
er allt í einu kominn fyrir opið
markið, og enginn nálægt, en
skaut í markmann, nær knett-
inum aftur og gerir mark, 5:3
KR fær vítakast og Ármenn-
ingur er rekinn upp úr, en kast-
ið er „brennt af“ og þó Ármenn
ingar séu nú einum færw tekst
þeim að gera 6. markið og var
það Sig. Árnason enn. Enn er
KR-ingur fyrir opnu marki. og
enginn nálægur en skotið fór í
horn marksins og þannig lauk
þessari hörðu baráttu.
Jón D. Jónsson dæmdi þenn-
an leik, og gerði það með prýði
þó vissulega hefði mátt taka
harðara á þessum „syndasel-
um“.
Bikar sá sem keppt var um
var gefinn af Í.S.Í. 1938, og var
þetta því 10. keppnin. Hefur Ár-
mann unnið hann 8. sinnum en
Ægir 2 sinnum 1938 og 1940.
Áhoríendur voru fáir.
1 öðru lagi virðist leikur þeirra
svo mettaður af yfirtroðslum á
gildandi reglum, að áhorfand-
inn getur í rauninni aldrei kom
izt í gott skap yfir vel upp-
byggðum leik heldur þvert á
móti. Blístra. dómarans hvín í
sífellu, réttlátlega, og gæti þrum
að mikið oftar, ef allt væri tek-
ið. Leikurinn verður því fyrir
þessar sakir svo slitróttur að
áhorfandinn hrífst aldrei með.
Þetta átti sérstaklega við leik
þeirra Ármanns og KR þetta
kvöld, og úrslitaleikir undanfar
inna ára hafa verið svipaðir.
Það hlýtur að vera mjög á valdi
sundmannanna sjálfra að ná
tökum á fólkinu. Það er svo í
öðrum greinum, og hví ætti sund
knattleikur ekki að vera sama
marki brenndur? Þess má geta
að í úrslitaleiknum voru dæmd
21 aukakast á KR, 16 á Ármann
og 12 dómaraköst, þar sem báð-
ir munu hafa verið sekir. í
svona stuttum leik geta allir séð
livernig heildarsvipurinn verður.
Þetta hljóta sundmenn að geta
lagað með vilja og vinnu.
Leikirnir
Fyrri leikurinn sem var milli
Ægis og B-sveitar Ármanns, og
Ægir vann 2:0, var ekki til-
þrifamikill en á köflum ekki ó-
laglega leikinn og óvenju prúð-
ur. Ægir hafði meira öryggi en
vantar kraft hinna gömlu góðu
Það mun hafa þótt mikil
bjartsýni fyrir 20 árum, er ung
ur bóndi stofnsetti íþróttaskóla
og hugðist reka, ásamt umfangs
mikilli búsýslu, á óðali sínu.
Þessi bjartsýni maður var Sig-
urður Greipsson í HaukadalNÁ
þessu ári hefur hann starfað í
20 ár og á hverju ári hafa dval
ið á skólanum milli 20 og 30
nemendur nema fyrsta árið, þá
voru þeir 12.
Þessi starfsemi Sigurðar hef-
ur haft meiri áhríf á vöxt og
viðgang íþrótta í landinu en
menn gera sér almennt grein
fyrir. Nemendur Sigurðar kom-
ast ekki undan því að verða fyr
ir miklum íþróttalegum áhrif-
um, enda er hann dáður sem
kennari og fyrirlesari og hin
karlmannlega og þróttmikla
framkoma hans hristir allt
,,slen“ af ög vekur unga menn
til dáða. Þannig er Sigurður og
þannig eru áhrifin sem hann hef
ur á þá nemendur er skóla hans
sækja. Þessi áhrif hafa borizt
um land allt. Nemendur hans
segja þannig frá að starf hans
miðist við að vekja karlmennsku
og drenglund, félagslegar
hneigðir og hvernig nota má í-
þróttir til að ná því marki.
Fullyrða má að enginn einn
aðili hefur gert meira fyrir ísl.
glímu en einmitt skólinn í
Haukadal.
Flestir glímumenn okkar sem
komizt hafa i fremstu röð hafa
dvalið í Haukadal og orðið þar
fyrir beinum áhrifum auk þeirra
óbeinu áhrifa sem þeir hafa orð
ið fyrir, margir hverjir frá
mönnum sem þar hafa dvalið og
lært. Islenzka glíman á því Sig-
urði mikið að þakka og skóla
hans, en vera má að hann hafi
einnig nokkuð að þakka glím-
unni, því ef til vill hefur
hún gert hann að þeim kjarna-
karli sem hann er, eða eigi þátt
í því. En það má líka benda á
að enginn glímukóngur hefur
goldið henni jafnmikið til þakka
og hann. Ef íþróttahreyfingin
ætti marga slíka, sem með elju
og dáð vildu vinna að því að
sem flestir gætu notið íþrótta
og hinna hollu áhrifa þeirra,
eins og gert hefur verið í Hauka
dal, þá væri íþróttahreyfingin
sterkari en hún er í dag og hinn
almenni áhugi og skilningur á
starfi og hlutverki íþróttanna
betri þó stöðugt rofi til í því
efni.
Ef til vill á þetta ævihtýri í
Haukadal, sem orðið er að veru
leika, sinn mikla þátt í því að
vekja trú á viturlega upp-
byggðu íþróttalífi.
Skólanum til verðugs heiðurs
hafa gamlir og nýir nemendur
hans ákveðið að efna til nem-
endamóts á annan í hvítasunnu
og með því hylla skólann og
hinn ágæta skólastjóra hans á
þessu merkisafmæli.
Þá hefur I.S.l. ákveðið að ís-
Deilurnar um afurðasölnna
Það hefur margt verið skrif-
að undanfarið um afskipti fyr-
verandi atvinnumálaráðherra,
Áka Jakobssonar af fisksölumál-
um, og þá sérstklega um freð-
fiskinn.
Þar sem ég er nú einn af
iþeim sem reka þennan iðnað
þ. e. frystihús hefi ég hlustað
■bæði á þingræður um þetta
efni og einnig lesið blöðin, og
þá sérstaklega það sem hæst-
vixtur ulianríkismáiaráðherra,
Bjarni Benediktsson hefur sagt
og ritað um þetta.
Þótt ég viti að margt sem
sagt hefur verið u-m þetta er
sagt í pólitís'kum hita þá get
ég nú samt ekki annað en
minnzt á þessi mál, því hvort
það ér Aki Jakobsson eða aðrir
sem koma góðu til leiðar fyrir
atvinnuvegina, þennan sem aðra
þá er það harla óviðkunnan-
legt að kasta skít á þá menn
•sem vel gera, en það mun vera
álit alls fjöldans af frystihúsa-
Um það atriði að hr. Áki
Jakobsson hafi hafið samninga-
umleitanir við mann, sem ekki
hafði umboð til samninga vil ég
fara nokkrum orðum.
Þarna er átt við hr. Semenoff
sem hér starfaði í fyrrasumar
vegna afurðakaupa Ráðstjómar-
ríkjanna, og var hann aeðsti
maður þeirra sendimanna hér.
Stcfnun sú í Ráðstjórnarrikj-
unum er annaðist þessi innkaup
Jhér heitir „Exportkleb" og mun
hr. Semenoff vera einn af mörg-
um framkvæmdarstjórum þeirr-
ar stofnunar.
Er leið á hausti 1946 var mjög
mikill áhugi hjá frystihúsaeig-
endum að fá nýja samninga við
Ráðstjórnarríkin í tíma, eða m
ö. o. áður en vertíð byrjaði.
Frystihúsaeigendur munu hafa
óskað þess mjög ‘ákveðið að
hafnar væru samningaumleitan-
ir og að fyrrverandi atvinnu-
málaráðherra beitti sér fyrir því,
®vo riftusamlega sem fyrri samn
eigendum að hr. Áki Jakobsson
eigi annað skilið fyrir afskipti
sín af J>essum málum en það
sem hefur verið rsett og ritað í
þessu sambandi.
Til þess að gera betur grein
fyrir máli minu bið ég menn
að hverfa í huganum dálítið
aftur í tímann eða til áramót
anna 1945—46 eða þar um biÚ
Á stríðsárunum keyptu Bretar
alla freðíiskframleiðslu okkar,
og gerðum við ráð fyrir að þeír
mundu einnig kaupa fram-
leiðslu ársins 1946 a. m. k. að
miklu leyti, og var vertíðar-
vinnslan hafin með það fyrir
augum.
Þegar svo vitað var að Bretar
mundu ekkert kaupa samkvæmt
yfirlýsingu frá þeim sjálfum, þá
var útlitið ekkí sem bezt. Það
vita allir sem við þennan iðnað
fást að Áki Jakabsson átti sinn
stóra þátt í að ná samningum
við Ráðstjórnarríkin um 15 þús-
und smálestir af hraðfrystum
fiskflökum, og er óvíst að það
hefði orðið án hans, og er þetta
ekki sagt til að kastg rýrð á þá-
verandi forsætisráðherra hr.
Ólaf Thors sem vitanlega átti
sinn þátt i Því nauðsynlega
átaki. Allir sem til þekkja vita
að sala þessi bjargaði fram-
ingar höfðu tekizt.
Hr. Semenoff hafði umboð til
að hefja byrjunarumræður og
safna verðtilboðum og hvaða
rnagn væri boðið, þó áð hann
hefði ekki umboð til þess að
ganga endanlega frá samningum.
Ástæðan fyrir því að ekki
yarð neitt áframhald á þessum
'saimningaumleitunum mun því
miður hafa verið ósamkomulag
hér innanlands um hvað ætti að
bjóða, og meðal annars mjög
mikil togstreita um þá eftirsóttu
vöru, lýsið.
Við frystihúsaeigendur lítum
þannig á, að hr. Áka Jakobssyni
hafi gengið gott til er hann hóf
umræður við hr. Semenoff af
áhuga fyrir okkar iðnaði, og
óreiðanlega með vilja okkar,
enda hafði hann eins og áður
er sagt gert mikið átak í þessu
með framleiðslu ársins 1946.
Þau ummæli hæstvirts núver-
andi utanríkismálaráðherra,
Bjarna Benediktssonar að hr.
. Semenoff hafi verið „viktarmáð-
ur“, „afskipunarmaður" eða eitt-
, hvað annað þessu líkt, eru náttúr
lega ekki til annars en brosa að,
cnda sögð í politiskum. a&singi
og geta á engan hátt lítillækk-
að hr. Áka Jakobsson eða störf
5 hans. •
úðslu frystihúsanna 1946. Þá | jjvort hr. Semenoff eða hans
_ „ "1 1-. „ — - rroli S olrlf Í

að athuga samningana fyrr en
komið var fram á vertíð.
Þótt nú takist að selja hrað-
frystan fisk til Ráðstjórnarrikj-
anna sem vonandi er, þá er það
fyrst og fremst afleiðing þess að
Áki Jakobsson og fyrrverandi
stjórn innleiddu þessi viðskipti í
fyrra.
landsglíman fari bar fram 15.
júní n. k. í tilefni af afmælinu,
og ársþing l.S.Í. 4.—5. ' júlí.
Allir íþróttamenn þakka Sig-
urði Greipssyni hans merkilega
starf og óska honum og skóla
hans alls hins bezta um alla
' framtíð.
með þessum ummælum læt ég
ósagt en geri ráð fvrir að þeir
viti eins og við í hvaða til-
gangi það er sagt, og fyrirgefi
utanríkismálaráðherranum okk-
ar, eða l'áti það að minnsta
kosti ekki bitna á hraðfryistihús-
unum eða framleiðslu þeirra.
Að endingu vil ég segja
þetta: Við frystihúsaeigendur og
framleiðendur yfirleitt, viljum
.vinna með hverjum sem er til
hags'bóta fyrir framleiðsluna,'
hvQrt sem maðurinn heitir Áki
Jakobsson, Bjarni Benediktsson
eða eitthvað annað.
Við munum líka í vaxandi
mæli vilja fylgjast með utan-
Framhald á 7. síSu