Þjóðviljinn - 02.11.1948, Síða 3

Þriðjudagur 2. nóvember 1948.
HÖÐVILJINN
ÍPRÚTTiU
Ritstjóri: Frímann Helgason
Einar Kiisljásssseis:
í 158. tölublaðinu, veittist
Jón D. Jónsson, persónulega að
mér, vegna greinarinnar Bar-
átta og afrek. Honum nægði
ekki að úthrópa. mig, sem blekk
inga- og áróðursmann, hann
safnaði einnlg liði með það fyr-
ir augum að pípá mig niðurí
eitt skipti fyrir öll.
— Afstaða mín til landsþjálf
unarinnar, var ekkert í sam-
bandi við íþróttapólitík, held-
ur ekki persónuleg. Grein mín
túlkaði miklu fremur íslenzkan
þjóðarmetnað eins og gengur,
mótuð af áhrifum sem fyrir
lágu, ópersónMég í' garð sund-
kennara, aðeins kappsundsmönn
rim var fórriað á altari gagnrýn
innar, og miðað við liðið og yf-
irstandandi tímabil. En kjarn-
inn í greininni var vísbending
til sundmannanna sjálfra, og
búið.
Einmitt landsþjálfunarmálin
hefðu þurft að ræðast á opinber
um vettvangi, svö sundrungin
gæti skýrst og hver einstakurj stórbætti hann sig á vegalengd
I — Kína
Framhald af 1 síðu.
j enn nógu öfluga til að leggja
I ailt Norður-Kína undir sig.
i ■
Bandarísk aðstoð eina
, von Sjang Kaiséks
Sjang Kaiséks sagði í ræðu
sinni til miðstjórnarinnar, að
,,hinn alþjóðlegi kommúnismi“
ætlaði að leggja undir sig alla
Asíu og fyrsta skrefið ætti að
vera að taka Kína. Mun þessum
ummælum ætlað að ýta undir
Bandaríkjastjórn, að auka
stuðning við Kuomintangstjórn-
ina. Bandaríkjamenn hafa aus-
ið milljörðum doílara í að
byggja upp her Sjang Kaiséks
og sigur kommúnista við
Mukden hefur vakið miklar á-
byggjur í Washington. Dewey
forsetaefni republikana, saka.ði
j Trumanstjórnina í gær um að
j hafa vanrækt að veita Sjang
sínum beinam, fyrr en Sigurðm' barizt á móti þjódýfusundinu. j Kaisák nægilega aðstoð. Em-
ÍR, var orðinn Sigurður KR. I Hváðan það er, er mér ekki b'ættismenn í Washington svör-
Það hefur aldrei vei'ið ætluti| kunnugt. Ekki ósvipað því uðu, að ósigrar Koumintangherj
mín að gera litið úr Jóni, Inga1 sundi, var kennt í Austurbæjar ' anna stöfuðu á engan hátt aí
þjálfara KR. — En það á ekki barnaskólanum um líkt'leyti óg .ónógri bandarískri aðstoð held-
að falsa heimildir á kostnað SígUrður KR var að byrja hjá (ur af ódugnaði og spillingu
Kuomintangstjórnarinnar sjálfi
ar. 1 gær lét Truman Kuomin-
tangstjórninni í té fimm millj.
dollara til vopnakaupa og nem-
ur þá hernaðaraðstoð Banda-
rikjastjórnar við Sjang Kaisék
100 millj. dollara á þessu ári.
Bandarísk flotadeild, sem í eru
tvö 27.000 tonna flugvélamóð-
Syai til simdíéL K.K., simdfél- Ægis eg Jóns Ð.
lenzkum metum. Sigurður IR! styrktar, sennilega vegna þess
keppti ,svo ég viti til, aldrei fv'r1 að þeir hafa gert sér afar há-
ir félag sitt. Hinsvegar var mað ar hugmvndir um sjálfa sig.
ur í KR, sem hafoi ekki frið í Hér í Reykjavík héfur verið
eins né neins, allra sízt á kostn-; þjálfara sínum Jóni Inga. Ein-
að þróunar sundsins.
Það er óliagganleg staðreynd,
að Sigurður KR gat ekki synt
undir mettíma Inga Sveinsson-
ar, sem hann átti á 400 m. hvað
hver leikfimikennarinn innleiddi
þetta bjánalega sund, þróun
sundsins hér til stórtjóns. Jón
Ingi var hrifinn af þessu sundi
og var í fullri andstöðu við einn
sundmaður vissi fyrir víst, útaf' unum allt frá 25, 50 100 og 200
liverju væri eiginlega verið að
rífast. En því fer svo fjarri að
svo sé ennþá. — Menn aðeins
deila. Jón D. snýr sér útúr þessu lausu að Sigurður KR vildi
atriði með þvi að segja, að ég
sé ekki réttur aöili að þessu
máli. En hversvegna reyndi
hann, að fá mig, á sína persónu
legu skoðun, fyrst er deilan
byrjaði? Hefði ég ekki verið
rétti aðilinn ef áðurnefnd grein
mín hefði; búlkað samskonar af-
stöðu og Há’fif pérsónulega tók,
og eggjað sundmennina til að
,,stræka“ á landsþjálfunina? —
Þá hefoi ég náttúrlega verið
boðberi sannleikans eins og Jón
D. sjálfur, laus við allan áróð-
ur. —
Það er líklega vegna þess, að
ég talaði við alla aðila í þessu
máli og kynnti mér persónu
sem Sigurður KR reyndi. Met] reyndasta sundkennara okkar
Inga Sveinssonar stóð. óhaggað! Jón pálss0Ui sem þ4 var að inn.
í fjölda mörg ár. Það var ekki leiða mun fullkomnara bringu-
fyrr en Sigurður KR fór í lands] sund en áður hafði þskkzt hár
þjálfunina að hann fór virkilega, á landl
að breikka, sem sundmaður, og _T.
, Nu eru sjonarmiðin í bringu
pa ekki fyrr en buið var að lag- ,, , , ,
. , ,., , .. , „ sundinu oðum að skyrast, og er
færa hans ljota þjodyfusund., , , ,
„ , , i það ekki hvað sizt landsþjalfun
Eftir það synti hann ekki ein- . , , , , T , „
'. mni að -þakka. Þetta hefitr
ungis langt undir mettima Inga ., , , . . , ,
_ . i mikla þyðmgu fyrir íslenzka
Sveinssonar í 400 m., heldnri
sundmennmgu og auðveldar
sundkennsluna í skólunum.
Eg veit ekki betur en að Jón
Ingi sé farinn að kenna nútíma-
bringusundið. Og Jón D. hæðist
allmikið að þjódýfusundinu,
kallar það „rassasund". Hann
hefur einnig sýnt þjódýfus.,
sem „grínnúmer" á sýningu, og
tókst það vel, að sýningargest-
irnir ætluðu að rifna af hlátri.
m. En áður en hann fór í lands
þjálfunina var hann í kyrrst.
— Það var því ekki að ágtæðu-
óðfús halda áfram landsþjálf-
uninni, gegn vilja KR, sem á-
samt Ægi lýsti andúð sinni á
landsþjálfuninni og „strækuðu".
Sigurður KR vissi öðrum frem-
ur hvar hann stóð, enda einn af! 1 ÍÞróttablaðinu hefur Jón D.
þeim fáu, sem veit hvar hund- S^nl'ýnt Sigurð KR fyrir
mjaðmabeygjuna. — Svona
urinn liggur grafinn í þessu hé-
gómlega máli.
Eg hef ekkert við athuga-
semd Sigurðar KR að segja,
mér finnst hún lýsa manninuin
sjálfum, vera yfirlætislaus og
sanngjörn. Og ég vil taka und-
ir það með Sigurði, að hann eigi
Jóni Inga, þjálfara sínum „mik-
ið“ að þakka síðastliðin 9 ár.
Jón Ingi er ágætur kennari og
lega skoðun þeirra allra, að Jó.n gerði hvað hann gat. Eg er ekki
D. & Co. ásaka mig leynt og' að heimta það af mönnum, að
Ijcst fyrir moldvörpustarfsemi þeir séu afburðakennarar, síður
í sundmálur.um. í en svo, en það ætti að vera
Og nú hefur Jón D. gert mál j frjálst, að gagnrýna og benda á
þessi persónuleg, því miður, og
verð ég að svara honum sam-
kvæmt því.
Sannleikurinn um Sigurð KR
er sá, að hann var að náttúru-
fari einhvert almesta bringu-
sundsefni, sem hér hefur þekkzt
fyrr og síðar. Hann var fyrst í
ÍR og synti þá 100 og 200 m.,
það, sem betur mætti fara.
Sem betur fer þurfa sund-
menn okkar ekki, að sækja af-
burða sundkennara til útlanda,
en það er einmitt það, sem ég
hef bent á, og það á mjög óper-
.sónulegan hátt. — En það
nægði til þess, að meðalmennirn
ir ruku upp til handa og fóta,
hjá þekktum sundkennara innj og birtu mjög barnalegar
í sundlaugum ,langt undir is- traustsyfirlýsingar sér til
geta mennirnir breytzt.
I traustsyfirlýsingu sinni seg
ist Ari eiga Jóni D. ,,mest“ að
þakka í síðastliðin 7 ár. í
íþróttablaðinu Sport er því hins
vegar lýst yfir, að Ari hafi eig-
inlega ekki byrjað keppni fyrr
en 1943. Samt sem áður er það
staðreynd, að Ara hefur mest
farið fram í landsþjálfuninni.
Tveir drengir vöktu á sér
sérstaka athygli og umtal ann-
ara barna í Austurbæjarskól-
anum, fyrir prúðmennsku og
kurteisi. Þeir höfðu bókstaf-
lega mikil og góð áhrif á önn-
ur börn skólans. ■— Bak við
þessa lotningu lá allt annað.
— Drengirnir tveir voru beztu
sundmenn skólans. Þetta voru
þeir Halldór Bachmann skrið-
sundkappi og Hannes Sigurðs-
son bringusundmaour. En Hall-
dór Bachmann átti harðvítug-
an keppinaut, sem var einu
ári eldri og hafði tekíð þátt
í kappsundsmótum á undan hon
um. Sá drengur hét Ari Guð-
mundsson. Þetta var árið 1941.
Um þetta sama leyti hafði Ari
synt 50 m. skriðsund á afburða-
góðum tíma og fögrum sundstíl,
sem hver fullorðinn mátti hrósa
sér af. — Allir þessir drengir
voru í Sundfél. Ægi og æfðu
sund hjá Jóni Pálssyni. Og ég
vil spyrja: er rétt að stinga
þessu undir stól?
En rökfærslur Jóns D. eru á
þá leið, að hann og Ari hafi
komið sór saman um „rólega
framför". En á öðrum stað,
vantar Jón D. og Jón Inga
samskonar aðstöðu til æfinga og
landsþjálfararnir, þessvegna sé
ekki við að búast eins góðum
árangri. Það er satt að æfinga-
skilyrðin hér eru afar léleg. En
í þessu tilfelli hafði Ari sérað-
stöðu. Fyrir Noregskcppnina
æfði Ari svo að segja öaglega
með Jóni D .í Sundhöliinni. Það
mátti vist enginn vita. 1 til-
vitnun sinni í Inga Sveinsson
bítur Jón D. sig fastan við
„stílinn" í sundínu. En í grein
minni kemur það hvergi fynr,
að ég dragi eitt atriði af mörg-
um, út úr, og geri það að aðal-
['lriði. Það er rétt hjá Jóni D.,
að Ingi Sv. hafði frábæran sund
stíl, en Ingi gakk með lungha-
sjúkdóm og gat aldrei notið sin
til fuils í keppninni. Hann naut
sin sérstaklega illa í sprett-
sundum. Hefði Ingi haft til að
bera líkamshreysti Sigurðar
KR, gæti vel hugsazt, að ein-
hver af métum Inga stæðu enn-
þá.
Framh. á 7. síðu
urskip, beitiskip og tundurspill-
ar, er komin til flotastöðvar-
innar Tsingtao í Norður-Kína.
I gær tilkynnti hernaðarsendi-
neínd Baiularíkjanna í Nankiug
að skipuð liefði verið nefnil
bandarískra foringja úr land-,
sjó- og lo'éher, og ætti hún að
leggja á ráðin um stríðsrekstur
Kuomintangstjórnarinnar gegis
kommúnistum.
Fréttzt hefur, að William
Bullítt, fyrrv. sendiherra, verði
sendur til Ivina að athuga þarf-
ir Kuomintangstjórnarinnar fyr
ir bandariska aðstoð.
1 gær báðust forsætis- og'
fjármálaráðherra stjómar
Sjang Kaiséks lausnar. Gerðu
þeir það út af ágreiningi ura
fjármálastcfnuna, en síðasta
tilraun Sjang Kaiséks til að
stöova verobólguna og skapa
traustan gjaldmiðil hefur ger-
samlega mistekizt.
Flýr stjórn Sjang
Kaisóks til lianton? .
Sigur kommúnista við Muk-
den gerir þeim fært að beita
hálfri millj. manna á öðrum.
vígstöðvum. Ef þeir taka Peip-
ing og Tsientsin, sem allar lík-
ur benda tíi, er áílt Norður-
Kína á þeirra valdi. I Mið-Kína
ógna kommúnistaherir þegar
stórborginni Planká. Kommún-
istaher er einnig eigi alllangt
frá Nanking, stjórnarsetri
Sjang Kaiséks og fregnir herrna
að verið sé að leggja síðustu
hönd á undirbúning að flutn-
ingi stjórnardeilanna frá Nank-
ing. Er talið að Sjang Kaisélc
hafi augastað á Kanton í Suð-
ur-Kína sem nýju stjórnarsetri,
og búizt við að tapa bæði Norð-
ur- og MiðKína í náinni fram-
tið.
— Besscistaois
Framhald af 8. síðu.
legsteina hafa aliir verið rifnir
upp, steinar Páls og Matth.
Söffrensen fluttir burt,. en.
steinn Magnúsar færður upp í
vegginn!
Þannig mætti lengi telja.
Kirkjan á ekkert eftir af hin-
um forna svip sínum heldur er
orðin ný kirkja, slitin úr samV
hengi við fortíðina. Hefði að
sjálfsögðu verið hægt að end-
urgsra hana al-veg án þeirra
spjalla sem Guðjón Samúelsson
hefur nú unnið.
Eins og áður er sagt er hia
’.iýja kirkja smekkleg og snotur
:g í henni ýmsir listrænir mun-
ir. Auk þess sem áður hefur
verið -getið. er í henni altaris-
klæði og hökull sem frú Unnur
Ólafsdóttir hsfur gert og er
þeirra muna getið á öðrum stað
í blaðinu. Þá má nefna nýtt
brezkt kirkjuorel, hinn bezta
grip. Af fornum munum eru
erín eftir skírnarfontur, tveir
bronsstjakar, kaleikur, patína
og vinkanna.
Kirkja er talin hafa verið á
Bessastöðum síðan um 1100.
Bvgging þeirrar kirkju sem nú
stendur var ákveðin 1773, henni
lokið 1S23, en turninn fullgerð-
ur 1833. J