Þjóðviljinn - 08.05.1949, Blaðsíða 3

Þjóðviljinn - 08.05.1949, Blaðsíða 3
Sunnudagur 8. maí 1949. ÞJÓÐVILJINN 8 4 1 orn Fyrir tveim öldum voru öll vor hörð á íslandi. Þá -var áttundi hver landsmaður flækingur eða hreppsómagi. Þá fækkaði Islendingum um sex þúsundir á sex árum og síðar um fimmtung á tveim árum. Þá féllu menn úr.hór við 'Breiðafjörð. Og þá fengu íslendingar gjafakorn frá herraþjóð sinni fyrir austan haf. 'k Á miðbiki tuttugustu ald- ar eru vorin löngu hætt að vera hörð á íslandi, hvað sem allri veðráttu líður. Flæk ingar og hreppsómagar eru ekki lengur til. Islendingum fjölgar um tólf þúsundir á sex árum. Allt landið hefur þegið eigindir Breiðafjarðar, sem forðum var draumaland hungursjúkra manna. En enn þá fá íslendingar gjafakorn frá herraþjóð sinni, sem nú hefur bólfestu fyrir vestan haf. ★ SKÁK Ritstjóri: GUÐMUNDUR ARNLAUGSSON 11. Bb5xc6f 12. De2—e5 13. Rf3xd4 14. De5—e3 Skipbrot Betlaramerkíð, sem herraþjóðin skreytir Islendinga með. Mannfellirinn á 18. öld jafnast á við það eitt hvert afhroð sumar þjóð'ir Evrópu guldu í síðustu styrjöld, og þó gefur sá samanburður enga mynd af hörmungumi forfeðra okkar. Og þó varð minning hins liðna mörgum ef til vill enn hugstæðari vegna nærtækra dæma þeg- ar lýðveldið var endurreist, 1944. Var ekki gifta Islend- inga einstæð á þeirri stundu við bjarma sögunnar og þess hatrama hildarleiks, sem háður var umhverfis ? Hversu óralangur virtist þá ferill þjóðarinnar frá árum hins erlenda gjafakorns. En fimm árum síðar skýrði marsjall- stofmmin í Bandaríkjunum svo frá, að Islendingar væru næstbágstaddasta þjóðin í Vestur-Evrópu, hefðu þegio gjafakorn og annan hlið- stæðan varning fyrir 55 doll- a.ra á hvert mannsbarn — tæpar 2000 kr. á hverja fimm manna fjölskyldu •— og væru aðeins íbúar Trieste ögn hrjáðari og hungraðri. Hver hefði trúað því á þeim degi að íslendingar yrðu rúmum tveim árum síðar orðin betliþjóð? og höfðu þó ýmsir illan bifur á nýju' stjórninni. Hversu óverulegir' voru á þeirri stundu spá- dómar okkar, sem verstan höfðum bifurinn í samjöfn- uði við þá raun, sem fengin er. Jafnvel döprustu hug- myndir toriryggnustu manna reyndust hjóm við hlið þeirra verka, sem fyrsta stjórn Alþýðuflokiksins hef- ur unnið. ★ Og það þarf raunar ekki að hvarfla fimm ár aftur í tímann, til að skynja hversu mjög hefur hallað undan fæti á nýjan leik. 5. febr. 1947, þegar núverandi ríkis- stjórn var mynduð, var bjartsýni þjóðarinnar enn óskert, enda runnu þá ýmsar fleiri stoðir undir hana en nokkru sinni fyrr. Atvinnu- lífið hafði verið endurreist með atorku og dugnaði, sem samsvaraði hugsjón lýðveld- isstofnunarinnar og aflað hafði verið stórvirkra véla, sem áttu að tryggja efna- hagslegt sjálfstæði þjóðar- innar og vaxandi vegmegun. Og fyrir tæpu ári, þegar marsjallólánið skall yfir þjóðina, hélt Bjarni Bene-( diktsson utanríkisráðherra meira að segja ræðu og skrifaði greinar, þar sem hann hélt því fram, að Is- lendingar ættu að vera veit- endur en ekki þiggjendur og leggja fram ásamt Banda- ríkjunum skerf til hjálpar bágstöddum Evrópuþjóðum! Hvort sem utanríkisráðherr- ann hefur sjálfur trúað þessu eða ekiki, þá festi mikill hluti þjóðarinnar trúnað á það og allur þorrinn af fylgismönn- um hans. En nú, tíu mán. síðar, heldur Bjarni Bene- diktsson utanríkisráðherra, sonur Benedikts Sveinssonar, við holdmn sínurn á gjafa- korni eins og allir aðrir þegnar betliþjóðarinnar. ★ ,,Með hverju skipi, sem kemur hingað frá Banda- ríkjunum, eru fluttar vörur, sem Islendingum eru látnar í té samkvæmt Marshalláætl- uninni“, sagði Morgunblaðið fagnandi í fyrradag og birti mynd til sannindamerkis. Þetta stolta blað er skuld- bundið til að taka gjafakorn- inu með gleðilátum, sam- kvæmt þeirri grein marsjall samningsins, sem fjallar um áróður. Betlaranum ber skylda til að smjaðra fyrir velgerðarmanni sínum, en launin eru að sjálfsögðu fyrirlitning hins síðarnefnda. Jónas frá Hriflu kom eitt sinn með þá tillögu, að þurfamenn skyldu neyddir til að ganga í sérstökum klæðum, svo þeir þekktust frá heió'arlegu fólki. Herra- þjóðin vestanhafs þarf ekiki að hafa fyrir því að bera fram till., heldur þykist hún eiga allskostar við þurfa' menn sína. þlvert tangur og tetur, sem flutt er hingac af gjafavörum frá Banda- ríkjunum, er prýtt sérstöku merlú, niðurlægingarmerki betlarans. Þegar gjafaföt fara að flytjast hingað ti1 landsins, rætist eflaust draumur Jónasar Jónssonar. Verst ef hann verður þá að ganga í slíkum fötum sjálf- ur. ~k Ófrjáls þjóð þiggur á ný gjafakorn í þessu landi. Um- boðsmenn erlendrar herra- þjóðar stjórna enn einu sinni þessu landi. Erlendir menn dveljast eins og forðum í þessu landi, hátt hafnir yfii lög og rétt þeirra innbornv og reyna að sýkja siðgæðis þrek þeirra með mútum og ólifnaði. Þó er enn óralangui vegur til þeirrar fortíðar. sem lætur hliðstæðurnar í té Og til þess barðist íslenzika þjóðin ekki fyrir frelsi sínu öld fram af öld, að hún fetaði veg niðurlægingarinn- ar á ný, eftir að markinu var náð. FRA LANDSLIÐSKEPPNINNI í landskeppninni síðustu var teflt ærið misjafnlega eins og oftast vill verða. Ýmsar skákir urðu skemmtilegar og vel tefld- ar, en þó held ég að óhætt sé að segja að slys hafi orðið í flesta lagi á mótinu, Guðmundi Ágústssyni urðu hvað eftir ann að fingurbrjótar á í góðum stöð um og svipað má segja um fleiri. Einna dramatískastur var þó afleikurinn sem kom fyrir í skák Sturlu við Árna Snævarr. Hún byrjaði svona (Sturla hef- ur hvítt): 1. e2—e4 c,7—c5 2. Rgl—f3 d7—d6 3. d2—d4 c5x d4 4. Rí3xd4 Rg8—f6 5. Rbl— c3 g7—g6 6. f2—f4 Bf8—g7 7. e4—e5 d6xe5 8. d4xe5 Rf6—g4 9. Bfl—b5f. Og nú lék Árni Ke8—f8 í þeirri trú að sá leikur myndi fela í sér einna mest færi. Það gerir hann líka, þó á nokk- uð annan hátt en Árni hafði hugsaði sér, því að Sturla lék 10. Rd4—e6f og Árni gaf skák- ina. Það er nýjung að leika f2—f4 áður en hvítur hrókar og hafa fleiri farið flatt á þessu en Árni, því að í apríl-hefti danska skákblaðsins er birt skák nákvæmlega samhljóða þessari og var sú tefld einhvers staðar á Jótlandi. Hinn góð- kunni ameríski taflmeistri Isaak 21. De2—d3 Kashdan lenti í sömu klípunni, Hindrar Bc8 en hann lék 9. — Rb8—c6 sem 21. er miklu betri leikur. Þá svarar svartur 10. Rd4xc6 með Dd8xdlf 11. Rc3x dl a7—a6 og ef 12. Bb5—a4 þá Bc8—d7 og vinnur manninn aft ur. Sturla tefldi vel óg skemmti- lega á þessu móti eins og eftir- farandi skák sýnir. Svartur getur ekki haldið peð inu: 10. — Re7 11. Dc4 og svarti biskupinn verður að að víkja. Líklega hefði 10. — Rf6 verið einna bezt. Bb0xc6 Bc5—f8 DcG—d6 g7-r-g6 taka fórninni Rd6f). 17. ----- 18. Hdl—d8f 19. Bg5xd8 20. Hfl—dlf (17. Bf6 18. g6xf5 Dc7xd8 Ke8xd8 Kd8—e8 «*r FRANSKUR LF.IKI'R Sturla Pétursson E. Gilfer. 1. e2—e4 e7—e8 2. d2—d4 d7—d5 3. Rbl—d2 Þetta er nýjsta leiðin gegn frönsku vörninni. Að fornu fari léku menn hér oftast e4xd5, en síðar varð Rbl—c3 lang algeng asti leikurinn, enda heldur sá leikur þægilegri spennu á mið- borðinu. Rbl—d2 undirbýr e4— e5 ef fært þykir, en þá er gott að geta valdað e-peðið öfluglega (c2—c3, Bfl—d3, Rgl—e2 og Rd2—f3). Þessvegna leikur svartur sjaldan Rg8—f6 í þess ari stöðu. 3. ---- c.7—c5 4. e4xd5 Dd8xd5 Flestum skákmönnum er illa við einangrað peð á miðborðinu, en þó var e6xd5 sízt lakari leik- ur. 5. Rgl—f3 c5xd4 6. Bfl—c4 Dd5—c5 Sennilega var bezt að fara drottninguna heim í borð aftur. ' 7. Ddl—e2 Rb8—c6 8. 0—0 Dc5—b6 9. Rd2—b3 Bf8—c5 10. Bc4—b5 a7—a6 Citron bifreið í góðu lagi til sölu. Upplýsingar á Lindargötu 58, uppi. Til þeirrar stefnu er svartur kaus sér í opnun skák- arinnar er nú auðljóst. Eftir 14 leiki á hann aðeins einn mann úti, drottninguna, og reyndar vafamál hvort hún væri ekki betur komin heima í borði. Ein- faldast væri að leika Rf6„ Be7 og 0—0, en hvítur á óþægilega hótun í Rd4—f5 (t. d. 14. — Rf6 15. Hfdl Be7 16. Rf5!). Þess vegna leikur Gilfer g7—g6. 15. Bcl—g5 Bf8—g7 16. Hal—dl Dd6—c7 17. Rd4—f5! Þessi fórn þriggja manna fyr ir drottninguna hvílir fyrst og fremst á því að menn svarts eru óvirkir heima í borði. Svartur á naumast annars úrskosta en d8 og hótar máti. Bg7—f6 22. Rb3—a5! Eftir þennan kyrrláta leik verður það ljóst hve ömurleg staða svarts er. Hvítur hótar einfaldlega Ra5—c4—b6 og við því er ekkert að gera því að biskupinn getur ekki hreyft sig. 22. --- Ke8—f8 23. Ra5—c4 Rg8—e7 24. Rc4—b6 Ha8—a7 Eða 24. — Hb8 25. Dd6. 25. Dd3—g3 Hótar bæði Db8 og Hd8 mát! 25. ---- Re7—cG 26. Rb6xc8 Ha7—a8 27. Rc8—b6 Hh8—g8 28. Rb6—d7f og svartur gafst upp. liggurleiðin ■h'tiáarh

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.