Þjóðviljinn - 13.07.1949, Blaðsíða 7

Þjóðviljinn - 13.07.1949, Blaðsíða 7
MQðvikudagur 13. júlí 1949. ÞJíteVILJlNN jjg'iíjnr ??' Smáouglýsing (KOS'T V AÐEESS 60 AUBA ORÐEÐ) er Ibúð óskast strax 1 til 2 herbergi og eldhús eða eldhúspláss. Reglusemi og góðri um- gengni heitið. Tilboð sendist afgreiðslunni, merkt: ■ „Æ.F.R.“ Skrifstofn- oo beimilis- vélaviðgerðix Sylgja, Lanfásveg 19, Sfml 2656. Karlmannaföt. Qreiðum hæsta verð fyrir litið slitin karlmannaföt, gólf teppi, sportvörur, grammó- fónplötur o. m. fL Kem samdægurs. VÖRUSALEVN Sbóiavörðustíg 4. — SlMI 6682. Béirfæxsla rék að mér bókhald og upp- gjðr fyrir smærri fyrirtæki og einstaklinga. Jakob Jf. Jakoboson Sími 5630 og 1453 fúsgögn, kaxlmannaföt Kaupum og seljum' ný og notuð húsgögn, karlinanna- fðt og margt fleira. Sækjum — sendum. SÖLUSKALESTN Klapparstíg 11 — Sími 2926 Fasteignasölnmiðstöðin Lækjargötu 10B. - Sími 6530 annast sölu fasteigna, skipa, bifreiða o. fl. Ennfremur alls konar tryggingar o. fl. í um- boðí Jóns Finnbogasonar fyrir Sjóvátryggingafélag tslands h. f. Viðtalstími aila virka daga kl, 10—5. á öðr um tfnmm eftir samkomu laert Kaxlmatmaföt Kaöpdm. ogr seljúra ný, ;og ftotuð húsgögn. karlmanna- föt óg m-. fl. . SækjuíU,— Sendum. •. :íöli;skA.linn ■ Laugavee: 57. Sími 81870.- laejnax Ölafssesi bæstaréttarlöginaður og lög- gi.ltur .endurskoðandi. Von- árstraití 12. ~:~dsfjpi 5999. Kaupum flöskax iestar tegundir, éinnig sultu- lösv Saekjum heim. er*luaún VENUS, aími 4714 Ánamaðkur til sölu sími 3522 Kanpnm ~ Seljum allskonar vel með farna not- aða muni. Staðgreiðsla. VÖRUVELTAN, Hverfisgötu 59. — Símj 6922 Smurt brauð Snittur Vel tilbúnlr Heittr og kaldir rétttr D 1 V A N A B allar stærðir fyrirliggjandi, Hásgagnavinnustofan, Bergþórug. 1L — Sími 81830 E 6 6 Daglega ný egg soðin og hrá. KAFFISTOFAN Hafnarstræti 16. s r , Bifxeiðaxaflagnix Ari Guðmundsson. — Sími 6064. Hverfisgötn 94. UUaxtuskux Kaupum hreinar ullartuskur Baldursgötu 30. ■Sy jC^rambald; af 3. síðu. j buast við kæru til sakadómara, skaðabótakröfum og sektuni, ef út af er brugðið. Hér gildir sú lagaregla, að gáleysi eða fáfræði forðar hvorki frá á- byrgð né hegningu. Hjá fyrirtækjum gétur sá einnig sjálfur talizt meðsekur, sem framkvæmir flutninginn, og ábyrgur með einkaeignum sínum. Þannig er t. d. staðfest með dómum í sunium löndum, að einnig formáður félags telj- ist ábyrgur fyrir óleyfileg'au flutning innan félagsins ög auk hlutafélags eiunig framkvæmda stjóri þess. 1 þessu sambaudi vísast til 19. gr. höfundalaga nr. 13, 1905, sem hljóðar þann- ig: „Sá sem af ásettu ráði eða af gáleysi brýtur lög þessi með því að sýna í heimildarleysi sjónleik eða söngleik á leik- sviði, lesa upp ritsmíðar ann- arra eða syngja eða leika á hljóðfæri opinberlega sönglög eða aðra tónsmíð eða þá nota við söng, ljóð eða annan texta heimildarlaust, sæti 5—500 kr. sektum og bæti auk þess að fullu halla þann, sem rétthafi hefur af beðið. Bæturnar skulu eigi vera, minni en gróði sá, sem orðið hefur á sýningunni, upplestrinum, . .söngnum eða hljóðfæ^aslættmum, og hafi verk það,. sem rar.glega . va’r notað, eigi verið notað ein- göngu, .er brot var framið, skal metið hversu mikinn þátt það á í gróðanum." Lagagrein þessi ber með sér, að lögbrjótar niegá gera ráð væntir skilnings og*;. aðátoðar þeirra í starfsemi g^pi.i — Kaffisala — Munið Kaffisöluna í Hafnar- stræti 16 Lögfxæðingax Aki Jakobsson og Kristján Eiriksson, Laugavegi 27, I. hæð. — Sími 1453. ftthuglð »öriunerldð aaa ieíð og þér KAUPUO I!. m: .y* fyrir því að verða að greiða iSTEFI minnst allan ágóðann af óleyfilegum flutningi i skaða bætur, ef þeir eru kærðir. Hins vegar. óskar STEF miklu hel<J- ur að semja við neytendur í fullri hæversku og vinsemd og Berklavaruaráð- stefna Ráðstefna, sem helguð er bar áttu gegn berklaveiki, hófst í si. viku. Ráðstefnuna sitja um . 1000 fulltrúar frá ýmsuöi lönd- um Jirezka samveldisir.s. Komu fram í umræðum. þær upplýshig- a’r, að í iridíándi deyr árlega um hálf' milljón manfa af völdum berklaveiki, og dánartala þesSi er jafnvel enn hærri tiltölulega í Kína. Mun láta nærri, að í Asíulöndum sé árleg dánartala af völdum berklaveiki allt að 360 á hverja 100 þús. íbúa. Flutningsleyfi frá STEFI ber þeim að afla sér, sem ákveður, hvað flutt skuli vera og lætur ■halda söng- eða hljómleika, dg kvikmynda fyrir sinn reikn- ing. Það er venjulega eigandi veitingahússins eða salsins, eig- andi kaffihússins, kvikmjmda- hússins, fjölleikahússins, leik- hússins, hljómleikaskrifstofan, bæjarstjórar, félög eða flokkar, sem standa fyrir skemmtuninni. Misskilningur er, að hljóð- færaleikarar þeir (stjórnandi hljómsveitar og þátttakendur), sem ráðnir eru tii flutnings, eigi að sækja um leyfið frá STEFI. Ekki er heldur sú skoð un rétt, að flutningsleyfi þurfi ekki að fá, þegar þátttakendur koma með sínar eigin nótur. Sá misskilningur er einnig til, að engin þörf sé á sérstakri umsókn til STEFS um leyfi, hafi yfirvöldunum verið til- kynnt um skemmtunina og skemmtanaskattur goldinn eða greiðsla innt af hendi til hljóm leikaranna. Ekki eru héldur þau andmæli rétt, sem félög bera stundum fram, að þeim beri ekki að 3ækja um leyfi hjá STEFI, ; þegar félags- skemmtanir eru haldnar, held- ur eiganda veitingahússins, Að- alatriðið er, hver stofnaf til skemmtunarinnar. Eigandi veit- ingahúss, seta hefur 7 léýfi STEFS fyrir sínum eigin skemmtunum, hefur ekki réit ti! að framselja rétt sinn til annars aðila. En veitingahúseig andanum ber skylda til að full- vissa stg iun, hvort sá, sem halda vill hljómleika, söng- eoa dansskemmtun í husakynnum hans, hafi leyfi STEFS til þess. Geri hapn það ekki, á hann á hættu'að verða Iátinn sæta á- byrgð sena meðsekur I óíeyfi- legum flutningi. Sumir virðast ætla, að því að eins beri að sækja um leyfi fyr ir hljómleiká, a3 um inngangs- eyri sé að ræða. Þetta er jafn rangt og að peningalegur hagn- aður af skemmtuninni hafi á- hrif á greiðsluskylduna. IV ,,STEF veitir flntningsfétt ;sig iiói mánaðarlega eða jafnvel árlega greiðslu. Flestir hljóm- i listarneytendur kjósa heldur samning um mánaðarlega eðat iárlega greiðslu, því að hún ir ílægri í samanburði yið einsta^- lar greiðslur. . ■ =..—,■ 'v STEF þarf að fá flutnings- skrá þeirra, sem fengið hafa flutningsleyfi, því að STEF þarf að sjá um rétta skiptingu teknanna til rétthafa. Enda þótt STEF veiti með árs- samningi leyfi til að leika öll ýérk, sem það hefur umboð fyr ir, þá verður það þó að fá vit- neskju um hvaða verk eru flutt, því annars er réttmæt skipting teknanna ómöguleg. Árssamningur er aðeins almenn leyfisveiting. t raun og veru á | STÉF að veít’a leyfi fyrir sér- hvert verk í hvert skipti fyrir sig í nafni rétthafans og greiða honum gjaldið. Þess vegna verð ur STEF að krefjast þess, að sá, sem heldur skemmtunina, greiði ekki aðeins gjaldið, held ur Iáti í té nákvæma skrá um flutt verk. Innilega þökkum við þá miklu samúð er okkur hefur verið í té látin við andlát og jarðarför sonar okkar, HLÖÐVERS ARNAR BJARNASONAR. Sérstaklega þökkum við æskuvimrm hans ög leikfélögum íir K.R., er á margvíslegan hátt unnu að |m að gera utför hans virðulega. * Guðrún Árnadóttir. Bjami Tómasson. VI Þessi greinargerð á að koma í veg fyrir misskilning hjá þeim, er halda hljómleika, söng- og dansskemmtanir, og reyna að tryggja gott samstarf milli þeirra og STEFS, Ef þessi greinargerð er at- huguð, forðast sá, er heldur skemmtun, margs konar tjón og þá’um leið mun einnig verða komizt h já allri óréttmætri gagnrýni á hendur STEFI. 7 Einginn muii yilja koma í veg fyrir, að hinn skapandi listamaður-.'fái . réttmæt Iaun fyrir vinnu sína. Skyldu nokkr- ir af þeim, er skenitanir halda, gera" slíkt, þá munu'1hinir, sem uppfylla skuldbindingar sínar, verá STEFI- sairimála um að rísa gegn þeim Iögbrjótum með öllum ,. rpðum,,... prj til boða standa. . Allir munu vera sammála um; að' vöruframleiðandi eigi kröfu á ekki lægra endurgjaldi en milliliður eða; sendimaður, sem færir neytandanum vör- una. Upi allar. beim eru laun fíestra tónskáida, :— þrátt fyr- ip vel skipulagða „Stefja- starfsemi“, miklu lægri en laun söngvara og annarra flytjenda. Á íslandi voru til skamms tíma oftast engin vinnulaun greidd til tónskálda, og menn hag- nýttu eignir þeirra án endur- gjalds. Við úthlutun listamanna ,launa íslenzka ríkisins hafa tón 'skáldin ætíð verið lægst Iaunuð |allra skapandi listamanna. Þú kemur mönnum saman um, að tónlistin sé drottning listanna. , Jgröenji. tónskjíld-og aðrir er- íendir rétthafar viðurkenna ís- lenzk tónskáld sem jafnrétthá og gerðu- \úð- jjaíjkvæma samninga, — leyfðu ní. a. að nota megi hundraðahluta af inn héþntu'fé til' stýrlítar- og menn ingarstarfsemi á Islandi. Er þ.ess að vcenta, að almenningur jmæti slikri vinsémd með samúð ' og% skilningi og að framkvæmd 1 Iiöfundalagarina á Islandi megi enn á ný sannfæra heiminn um, að .á íslandi búi menningarþjóð, jsem ekki stan.H að baki öðrum Iþjóðum, nema að siður sé. — Þannig skapast fyrstu skilyrð- in til útbreiðslu íslenzkra lista n,l‘v 'erlendis með vaxandi gjaldeyris tekjum fyrir þær og auglýsinga gildi í þágu alls konar markaðs ileita og vöruverðs samfara jálitsauka landsins og frelsis- 'örvggi.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.