Þjóðviljinn - 30.09.1949, Side 6

6
ÞJÓfirVÍLJXNN
PöatudagTir-'30y,3epfcaattÖer"1949 ■*&•.
AUGLYSING
nr. 29 - 1S49
frá skömmtunarstjóra.
Samkvæmt heimild í 3. gr. heglugerðaj' J-frá 23; sept.
1947 um vöruskömmtun, takmörkun á sölu, dreifiagu
og afhendingu vara, hefur verið ákveðið að úthluta
skuli nýjum skömmtunarseðli, er gildir frá 1. okt. 1949.
Nefnist hann „Fjórði skömmtunarseðill 1949“, prent-
aður á hvítan pappír í bláum og rauðum lit, og gildir
hann samkvæmt því sem hér segir:
Reitirnir: Sykur 31—40 (báðir meðtaldir) gildir
/ fyrir 500 grömmum af sykri hver reitur. Réitir þessir
gilda til og með 31. dés. 1949.
Reitirnir Smjörlíki 12—16 (báðir meðfáldir) giidi
fyrir 500 grömmum af smjörlíki hver reitur. Reitir
þessir gilda til og með 31. des. 1949.
Reitirnir: Smjör nr. 2 og nr. 3 gildi fýrir 500
grömmum af smjöri hvor reitur, þó þannig að óheimilt
er að afhenda smjör út á reit nr. 3 fyrr en eftir 15.
nóv. n.k. Reitir þessir gilda til og með 31.’des. 1949.
„Fjórði skömmtunarseðill 1949“, afhendist áðeins
gegn því að úthlutunarstjóra sé samtímis skilað stofni
af „Þriðja skömmtunarseðli 1949“, með árituðu nafni
og heimilisfangi svo og fæðingardegi og ári, eins og
form hans segir til um.
Neðantaldir skömmtunarreitir halda gildi sínu til
ársloka 1949:
Af „Fyrsta skömmtunarseðii 1949.“ Véfnaðarvörú-'
reitirnir 1 —400. Skómiðar 1—15 og skammtar nr. 2
og nr. 3 (sokkamiðar).
Af „Öðrum skömmtunarseðli 1949.“ Vefnaðarvöru-
reitirnir 401—1000 og sokkamiðarnir nr. 1 og nr. 2.
Af „Þriðja skömmtunarseðli 1949.“ Vefnaðarvöru-
reitirnir 1001—1600 og sokkamiðarnir nr. 3 og nr. 4.
Ákveðið hefur verið að „YTRIFATASEÐILL" (í stað
stofnauka nr. 13) skuli enn halda gildi sínu til 31. des.
1949. Einnig hefur verið ákveðið að vinnufataseðill nr.
5 skuli halda gildi sínu til 1. nóv n.k.
Fólki skal bent á, að geyma vandlega skammta nr.
12—17 á „Þriðja skömmtunarseðli 1949“, ef til kæmi,
að þeim yrði gefið gildi síðar.
Reykjavík 30. sept. 1949.
Skömmtiiearstjóriim,
Dráttarvextir
Dráttarvextir falla á tekju- og eignaskatt,
tekjuskattsviðauka og slysatryggingaiðgjöld árs-
ins 1949, ef — og að því leyti sem — gjöld þessi
hafa ekki verið greidd föstudaginn 7. október
nœstkomandi. Af þeim hluta gjaldanna, sem þá
verður ógreiddur, reiknast dráttavextirnir frá
gjalddaga, sem var 30. júlí síðastliðinn, til
greiðsludags.
Reykjavík, 29. sept. 1949.
Tollstjoraskrifstofan.
Hafnarstræti 5.
Bókabnð
Afgreiðslumaður eða stúlka óskast nú þegar
í bókabúð. Tilboð með upplýsingum um aldur,
menntun og fyiTi störf, ásamt launakröfu, sendist
afgreiðslu Þjóðviljans fyrir kl. 12 á hádegi laugar-
daginn 1. okt. merkt: „BókaMð“.
X
FRAMHÁLÐSSAGA: — —g
■
B
HUrTIR •. ' B
Mignon G• Eberhart z
■ s
Spennandi ASTARSAGA.
IHI
42. DAGUR.
ar slokknaði með hægð á öllum kertunum. Hún og spurningarnar þustu að henni. Var þetta. Ár-
. fann aðeins reykjarþef frá kertunum og heyrði elía sem gekk þungstíg —og eirðaríaus — gegn-
ofsafengið glamrið í gluggunum. Einhver stóð, og um myrkrið í leit að bráð eins og risavaxið
varnaði henni að komast inn í hinn hluta húss- villidýr sem reitt hefur verið til. reiði ? Árelía
ins. Nonie þrýsti sér upp að hurðinni fyrir aftan með niðurbældaa ofsa sinn, . með nýtilorðna .
sig. reiði? En hvers vegna?
Andartak leið, annað andartak -— hún gat Lydia hafði sagt að Árelía hefði .orðið af-
ekki hreyft' legg né lið, minnsta hreyfing gæti brýðisöm gagnvart henni sem eigipkonu Roys,
leiðbeint óljósri, hikandi veru út úr gráum skugg Átti hún við það, að hún .gæti orðið. afbrýði-
unum í áttina til hennar. Tíminn leið og ekkert söm gagnvart hverjum sem væri?.
gerðist. Nonie bægði þeirri hugmynd frá sér strax.
Það leið svo langur tími að hún fór að reyna Árelía hefði ekki haft neitt tilefni til að
að hugsa skýrt. Það var ekkert þarna. Það hafði myrða Hermione; Árélía hafði ekki einu sinni
slokknað á kertunum við sterkan dragsúg. Hún séð Hermione kvöldið sém hún var myrt.
þurfti ekki annað en hrópa á hjálp. Þótt ein- Eða hafði hún ef til vill gert það? Vissi nokk-
hver þessara gráu skugga væri lifandi vera, þá ur hvar Árelía hafði verið eða hvað hún.hafði
þurfti hún ekki annað en hrópa. gert, nema af vitnisburði hennar sjálfrar?
Hún mjakaði sér gætilega meðfram veggn- Árelía, Roy,, Lydia. Roy hafði þekkt Hermi-
um, frá dyrunum. Hún þreifaði sig framhjá one öll þessi ár og hefði auðveldlega getað
borði, legubekk, stólum. Hún beið um stuad oghatað hana, og hann. hefði átt hægt með aJS
hlustaði; ekkert hljóð heyrðist. Arinninn átti myrða Seabury með einu banvænu. hnífsiagl
að vera til hægri handar, og lítill bekkur var Hefði Árelía getað gert það? Hún hugsaði uxn
í námunda við hann. Hún læddist gætilega í átt- kröftugan líkama ÁrelLu; hún hugsaði uoa vöð.va
i ina þangað, og það var eins og skemill væri dreg stæltan, sterkan líkama Lydiu bak við glæsi-
inn eftir gólfinu. Skemlar hreyfast ekki sjálfir legt vaxtarlag hennar. En Roy var karlmaður; .
eftir gólfinu. það virtist trúlegra að ofbeldisverkið hefði ver-
ið framið af karimanni. Ef Roy, sem bar ást
ÞAÐ var eitthvað sem hún hafði ætlað að til Lydiu í hjarta sínu, hefði heyrt óduldar
gera; eitthvað hafði henni dottið í hug að gera,
eitthvað — já. Hún hafði ætlað að hrópa.
Ef hún hrópaði, kæmi hún upp um sig. Hróp
hennar gæti ekki heyrzt gegnum ofsa óveðurs-
ins; hún varð gripin skelfingu og hún gleymdi
að gæta sín, rakst á borð og það glamraði í ein-
hverju sem stóð á því. Glamraði hátt og hvellt,
eins og í lítilli örlagaklukku.
Það var andartaks þögn; svo heyrðist lágt,
hratt fótatak út úr myrkrinu sem færðist í átt-
ina til hennar. Hún rétti fram báðar hendur
og náði taki á hörðu, bólstruðu bakinu á bekkn-
um. Hún lét fallast á hnén bak við hann. Fóta-
takið hljóðnaði.; sjálft andrúmsloftið virtist
hlusta; svo hélt fótatakið áfram framhjá henni.
Hún beið og þrýsti höfðinu upp að bekknum.
Það var djúp þögn í herberginu; sjávarhljóðið
var fjarlægara. Hugur hennar var að losna úr
■viðjum skelfingarinnar og hún fór að htigsá;
hver var þama í stofunni, sem beið og hlustði
eftir andardrætti eða hreýfingu sem kæmi upp
um hana? Hafði einhver utanaðkomandi, ó-
sýnilegur, hentugur utanaðkomandi maður, sem
Árelía — þau öll höfðu haldið í dauðahaldi sem
lausn á óskemmtiiegu vandamáli þeirra — hafði
þessi utanaðkomandi maður á einhvem - hátt
komizt inn í húsið. Eða var það einhver sem var
fyrir í húsinu?
En það voru svo fáir, svo hræðilega fáir í hús-
inu — Roy Árelía, Lydia. Riordan læknir.
Jebe.
Hún hlustaði, hélt niðri í sér andanum og
reyndi að draga úr áköfum hjartslætti sínum
ögranir Hermione, hefði orðið gripinn reiöi,
Nonie þrýsti kinninni upp að mjúku ákiæðinu.
Haf narbíó:
GESTIR í MJLKLA-
GARÐI
Eg verð vist að vera
:áorður, því að nú er
þröngt á þingi hjá
* Þjóðviljanum. Kjarn-
orkusprengjan á fyrstu
síðu, kosningabomba á
annarri síðu og enn
stærri kosningabombur
á hinum síðunum. Ekki
vil ég verða til þess
að taka mm frá hinni
miimstu púðurkerlingu,
bara ef hún gæti skot-
ið stjórninni svo litlum
skélk í bringu eða fisk'
að eitt atkvæði eða tvö ' in glæta, enginn. „ljós
Einkunn : 8,5.
P. B.
Hafnarbíó:
SHANGHAI
Loksins upplifði mað
ur þá stund að Hafnar
bíó fylltist, en því mið-
ur á skökkum tíma.
Þessi ameríska myni
fær manni það umbugs
unarefni eitt, hvers
vegna hún . hafi verið
búin til. Og ekki er
skemmtuninni fyrir að
fara. Að vxsu er þarna
dregin upp sæmileg
mynd af lastabæli,- en
í öllu myrkrinu er eng-
Þess vegna segi ég
ekki annað en þetta:
Þet'ta er skemmtileg
mynd, fyrirtaks dægra
stytting. Mæli me.ð
henni og þar með
basta.
punktur," eins og orð-
heppnir menn segja.
Myndin er eins og mál
verk í einum lit, ijót-
um,
Einkunn: 5.
P. B.