Þjóðviljinn - 28.12.1949, Blaðsíða 5

Þjóðviljinn - 28.12.1949, Blaðsíða 5
Miðvikudagur 28. d«s. 1949. J> J Ö Ð VIL JIN N 5 NU HALLAR UNDAN »HÖFUÐBORG KRATANNA« Þrír aðalforingjar Alþýðiiflokksms í Hafmrfirði neita að vera aftnr í kjöri tim næstu bæjarstjórnarkosniiigar rjrj I Að vonum vekur það mikla athygli að Kjartan Ólafsson, Björn Jóhannessoa og Ásgeir G. Stefánsson hafa með öllu neitað að vera í kjöri við í höndfarandi bsejarstjórnarkosn ingar í Hafr.arfirði. Er ekki um nnnað meira talað í Hafnar- firði síðustu dagana. Vonlítið var áður talið að Aiþýðuflokk- urinn héldi meirihluta sínum, en eftir þetta er það vonlaust með öllu. Enginn kunnugur mað ur og óvitlaus efast um að þessi neitun þeirra þremenn- ■ínganna er bdkstaflega rot- högg á meirihlutaaðstöðu flokksins. Hafnarfjórður er eini bærinn þar sem Alþýðuflokkurinn held ur enn hreinum meirihluta. Er bessi meirihluti hið mikla stolt flokksins og hefur síðustu árin verið eina skrautfjöðrin í hatti hans. Fyrr á árurn gerði bæjar- stjórnarmeirihlutinn í Hafnar- firði ýmsa hluti vel og skyn- samlega og var að mörgu leyti róttækur og framsækinn. I ársbyrjun 1926 tók Álþýðu flokkurinn við völdum í Hafn- arfirði. Næstu árin á undan hafði verið mikil framsókn í verkalýðsmálum þar í bæ, eftir því sem þá gerðist, undir for- ystu tveggja ungra verkamanna Björns Jóhannessonar og Kjart ans Ólafssonar, sem nú tóku einnig við forystu í bæjarmál- um. Héldu þeir þeirri aðstöðu um langt skeið, því það var ekki fyrr en síðar, að áhrifa Ásgeirs Stefánssonar og Emils Jónssonar tekur að gæta svo um munar í málefnum bæjar- S.ns, en Ásgeir hefur verið stór- um stytzt þeirra fjórmennin'ga í bæjarstjórn, þótt hann frá upphafi Bæjarútgerðarinnar hafi eðlilega haft mikil áhrif á gang bæjarmálefna. En það hefur aldrei orkað tvímælis, enda löngu lands- kunnugt, að það eru þessir 4 menn sem um langt skeið hafa ráðið lögum og lofum í bæjarmálum Hafnarfjarðar. Hefur oltið á ýrnsu um stjórn- arfarið og þá auðvitað líka árferðið á' stjórnarárum þess- ara manna. Um eitt skeið var Hafnarfjörður svo illa staddur, að við sjálft lá að hann yrði að leita á náðir ríkisins. Það var einmitt á þeim árum sem fjórmenningamir hófu seðlaút- gáfu sína („gulu seðlana“) sem um allt iand varð fræg að end- emum. Fara enn ónot um Hafn líirðinga þegar þeir minnast Jþessarar víðfrægu seðlaútgáfu. j Ea það yerður þá líka ,að að meirihlutitin | og mikilhæfur. Hanu var lengi á kreppuárunura formaður Hlífar og var mjög viðurkénnast gerði meira en að gefa út „gula seðla“. Það var á þeim árum sem bæjar útgerðin hófst í Hafnarfirði. Var hún mjög umdeild fyrsta áratuginn og eru fá þau mál sem íhaidið hefur ofsótt jafn ákaflega og útgerð þes:l. En bæjarútgerðin bjargaði bæjar- félaginu frá hmai, auðgaði bæinn síðar að milljónum og átti jafnframt eftir að hljöta' þá eftirminnilegu viðurkenn- ingu, að mörg önnur bæjar- félög hófu togaraútgerð, eftir að forystumenn Sósíalista- 'flokksins hófu baráttu fyrir því við tilkomu nýsköpunar- stjórnarrnnar. Það er því ekki furða þótt Alþýðuflokkurinn hafi verið montinn af þessari skrautfjöður — Hafnarfjarðar- meirihlutanum — sem , með öllum sínum gölium hefur þó um flest borið langt af öðru hjá þeim Fiokki. Og nú þegar.þremenningarn- ir hætta er Alþýðuflokkurinn gripinn ugg og ótta. Allir kunn ugir vita að það eru einmitt þéir sem hafa borið hitann og þungann af stjórn bæjarmál- anna. Því þótt Emil Jónsson hefði vissulsga viljað ráða sem mestu og helzt öliu, þá hefur hann lengi sinr.t þessum málum minna e.n hiair vegna annríkis við giftulitla þingmennsku og enn giftuminni ráðherradóm. Þes3ir þrír menn eru, þrátt fyr- ir ýmsa vaukanta mörgum góð um kostum búnir til forye.tu- starfa, og ekki þarf að gera því skóna að þeir sem nú taka við af þeim séu á nokkurn hátt þeirra jafnokar er til stórræða kernur. traustur og öruggur vefkaiýðs- foringi fyrr á árum, þungur á bárunni og ýtinn málafyigjumað ur. Farsælir vitsmunir hans og traustleiki ásamt mikilii þekk- ingu á kjörurn verkamanna og sjómanna varð þess valdandi, að hann um langt skeið naut óskoraðs trausts alþýðu bæði í stéttarmálum og bæjarmálum. Á seinni árum hafur Björn gerst nokkru íhaldssamari en hann var fyrrum, en að öllu samanlögðu er ferill hans hinn merkasti. Það er ekkert vafa- mál hvers vegna Björn dregur sig nú í hlé frá störfum. Hann er því miður heilsubilaður og má ekki á sig reyna. tvímælis meðal kunnugra, hvers í bæjarstjórn, er. haft er eftir vegna Kjartan neitar nú að honum, að hann vilji ekki vera vera í kjöri. Það er á margra þar lengur er gamíir samherjar vitorði að síðustu árin hafa hans hætta. farið fram mikil átök bak við j Nú þegar þessir þrír mena jflokkstjöldin á milli Kjartans hætta tekur Emil Jónsson.við og Emiis Jónssonar. Jafnframt langþráðri einveldisaðstöðu í hefur Kjartaa upp á síðkastið hópi bæjarfulltrúa Alþýðu- dregið sig til muna í hlé frá jflokksins. Nú eru þeir einir flokksstörfunum, enda hefur með honum vaidir sem öruggt Emii gert allt sem unnt var til að ýta honum til hiiðar, og muu hafa komið svo ár sinni þykir að hlýði boði hans og banni í hvívetna. Enginn kunn- ugur trúir Guðmuhdi Gissuror- fyrir borð x innstu klíku flokks- syni, Óskari Jónssyni, Ölafi Þ. ins, að Kjartan líe’fur ekki talið ÍKristjánssyni, Stefáni Gunn- sig fá nægilegan stuðning í jlaugssyni eða Helga Hannes- þessum deilum þeirra. Hefur jsyni til stórra átaka. Það mun hann því tekið þann kost að ,því ekki orka tvímæiis hér eftir draga sig x hlé, þreyttur og íhver sé aðalforystumaður Al- vonsvikinn og mun ætla að þýðuflokksins í Hafnarfirði. flytja úr bænum. Er þetta held- Mun Emil þykja gott til slíks ur dapurlegur endir á 30 ára !að vita, jafnvel þótt það sé forystustarfi. En það munu jkeypt því verði að bæjarstjórn margir Hafnfirðingar mæla, jarmeirihlutinn tapist, ef hann hvar sem þeir standa í pólitík, jsjálfur getur lafað á þingsæti. að bærinn verði nokkru svip- ;Eins og allir vita þá er Emil minni er Kjartatx Ólafsson flyt- jfullkominn íhaldsmaður að eðli ur á brott. Asgeir Stefánsson er afburða | ilugnaðarmaður. Kunnastur hefur hann orðið fyrir forystu sína í útgerðarmálum Hafnfirð inga, sem framkvæmdastjófi Bæjarútgerðarinr.ar og mjög hefur hann einnig komið við ! sögu annarra verklegra fram- kvæmda í bænum og þá sér- ! ;staklega í byggingarmálum. ! Það er kunnugura mönnum í jog innræti. Eru þjóðmálaskoð- janir hans mjög svipaður og Ás- geirs Stefánssonar. Hins vegar hefur lítt orðið vart þeirra kosta í fari Emils sem eru svo ótvíræðir hjá Ásgeiri, svo sem áður segir. Má þó vera að þetta komi til af því að Emil fari dult með allt slíkt af með- fæddu yfirlætisleysi. Hér að framan hsfur það verið viðurkennt, að Aíþýðu- E;i Kjartan Ólafsson var þó jafnan talinn aðalforingi flokks ins í Hafnarfirði, enda eru hon- um margir hlutir stórvel gefnir til forystu og áhrifa. Af eigin raun þekkir hann vel kjör verkafólks á sjó og landi. Han.n er gamall ungmennafélagi og tileinkaði sér hugsjónir og glæsi brag ungmennafélagshreyfing- arinnar og ber að mörgi svipmót ungmen' enn í dag. Hann er á sér í sögulegum fr fróður um skáldsks glöggan skilning á ; Hann þykir því sken, , og góður félagi og eru p, leg áhrif hans mikil. Han mælskastur og mestur funu. maður þeirra . Alþýðuflokki foringjahna í Hafnarf., hai’ðut málafylgjpmaður og stundum óvæginn í baráttu, eu þess ut- an góður viðskiptis og greiðug- ur og vill hvers manns vancíræði leysa. Hann nýtur því mikilla vinsælda óg þær vinsældir ná langt inn í raðir pólitískra and- stæðinga hans. -— Kjartan hef- ur ætíð verið nokkuð róttækur í skoðxmum, eftir því sem ger- ist um Alþýðuflokksmenn en það mun nú orðið illa séð á flokksheimili hans eins og að rauninni ráðgáta hvers vegna rlokkurinn í Hafnarfirði hafi Ásgeir gekk í flokk sem þá var j fyrrum margt vel gert á meðan verkalýðsflokkur, því ekki fer jhar.n enr. vaf verkalýðsflokkur. jmikið fyrir sósíalistiskum skoð- ;Rök hafa verið færð að því, að unum hans. Hann er vissulega j flest það sem skárst var unnið fyrst og fremst kapítalisti að á rót sína að rekja til þeirra skoðunum, en það verður að þremenninganna sem nú víkja viðurkennast, að hann er um ;af orustuvellinum. Hins vegar af kapí- jhefur ört þokazt í afturhalds- margt tali.°+" lr~ Eins og áður segir var það imdir forystu Björns Jóhannes sonar og Kjartans Úlafssonar, sem hafnfirzkur verkalýður ‘sameinaðist til sóknar ,pg sig- urs J bæiarmálefnum. Bjöm sv að mörfcx leyti merkur maðucijlíkuia .lætur,'Ekki prkað það mörgum mikill drengur í raun. Hann hefur því jafn- an átt sterkan hóp fylgis- manna, þótt hann hafi- einnig átt harða andstöðu. Ekki er vitað hvers vegna Asgeir gefur ekki koat :á sér lengur 'tU setu ð mörgu Játt og sigið á ógæfuhlið síðaa % hjálp- jað áhrifa Emils Jónssonar tók 'py izt að gæta meira og hann féklc sterkari valdaaðstöðu. Þetta er jþó engan vegin svo að skilja að jþremenningarnir -hafi ekki gert jmiklar skyssur í sinni valdatíð. jÞað hafn þeir vissulega gert og raixnar í stórum stíVbæði með bví að gera ýmra þá hluti sem r3u bæjarfélaginu til óþurft- og ei'ns hinu, að láta undir Ö&J 'átu lyft bænum. Þeir . þá einnig uih skeið svo 'niður á við með bæjar- ^.ð, að lengra varð ekki ,omizt án þess að gerast upp á ríkið. En slíkt verður þó ekki að öllu leyti talin sök nefndra þremenninga. Á þessum árum gekk mikil kreppa yfir landið og svo höfðu þeir erfiðan draug að glíma við, þar sem var arf- urinn frá stjórnartíð íhaldsins, skuldasúpan. Og það verður að segja þessum mönnum til mak- Framhald á. 7. siðuu

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.