Þjóðviljinn - 14.01.1950, Síða 6

6
ÞJQÐVILJÍNN
Laugardagur 14. janúar 1950.
ESPERANTO
uppi árángursríkum námskeiðum
og kennt mörgum málið. Hann er
kennari við bréfaskóla Sambands
íslenzkra samvinnufélaga í esp-
eranto.
ir Á aðalfundinum var áhugi og,
einhugur ríkjandi um bætt og eflt
félagsstarf, enda eflist esperant-
istahreyfingin nú ár frá ári. Sam-
þykkti fundurinn að hækka fé-
lagskjöld í 40 krónur fyrir kariá
og 25 kr. fyrir konur á ári, í því
skyni að hægt yrði að standa
straum af skrifstofu félagsins.
ýc Einn mesti sigur ársins ef
hin velhepnaða útgáfa blaðs ís-
ienzkra esperantista Voco de
Islando (Rödd Islands) og má
telja öruggt að henni verði haldið
áfram.
lón Björn
Elfasson
sextugur
Esperantistaféiagið Auroro hélt
aðalfund sxnn nýlega. Ólafur S.
Magnússon kennari, sem hefur
verið forseti félagsins frá stofn-
un þess, baðst eindregið undan
■ endurkosningu vegna fjarveru úr
bænum, en hann er nú skólastjóri
í Vik í Mýrdai.
Stjórn félagsins skipa nú:
Forseti: Magnús Jónsson.
Varaforseti: Kagnar V. Sturlu-
son.
Meðstjómendur: Jóhann Bjarna-
: son, Óskar Inglmarsson, Pétur
Haraldsson.
i( Innan skamms opnar Auroro
. skrifstofu að Vesturgötu 3 og
verður þar miðstöð fyrir starfsemi
félagsins og Esperantistahreyf-
ingarinnar. Og í febrúar næst-
komandi mun svo prófessor Ivo
Lapenna, doktor í alþjóðarétti,
koma hingað til lands en hann
ferðast nú land úr landi á vegum
Alheimsfélags Esperantista til efl-
ingar og útbreiðslu alþjóðamáls-
ins Esperanto. Auk þess mun
hann flytja fræðsluerindi um
ýmis efni og sýna skuggamyndir
þeim til skýringa.
★ Hinn nýi formaður Auroro er
einn Stulasti baráttumaður ís-(
lenzku esperantistahreyfingarinn-
ar, hefur undanfarin ár haldið
Ifaaldsþvottur
Vanrækslusyndir íhaldsins
sem fáeinar hafa verið raktar
hér í blaðinu undanfarið og
verða raktar áfram, hafa kom-
ið leignpennum Moggans í vont
skap. I gær birtir blaðið heilar
fjórar klausur til að reyna að Sextugur er í dag Jón Björn
þvo af sér syndirnar. Skuiu Elíasson skipstjóri, Bárugötu
þær raktar lið fyrir lið. j 15 hér í bæ.
’A' Mogginn segir að íhaldið hafi| Það er ekki ætlun mín að
unnið þrekvirki að því að út-j fara að skrifa langt mál um
rýma bröggum með því að hann vegna afmælisins, aðeins
byggja Skúlagötuhúsin með 72 segja í fáeinum orðum hvað
íbúðum! Af þeim fóru þó að- mér finnst einkennandi í fari
eins 64 handa braggabúum, en hans.
þrátt fyrir þrekvirkið búa nú Þrennt er það, sem að mín-
fleiri í bröggum en 1946. Þann- um dómi hefur skapað Jóni
ig var efnd samþykktin uin út- þann frama sem hann hefur
rýmingu bragganna. ;náð: dugnaður, samvizkusemi
Mogginn segir að íhaidið og reglusemi. Jón hefur alla
hafi víst látið bæjarbúum í té tíð verið í hópi aflasælustu og
ókeypis teiikningar að hentug- ,beztu skipstjóra togaraflotans,
um íbúðarhúsum, því eftir slík og þó hefur elcki verið eins
um „ókeypis teikningum“(!) .erfitt skiprúm hjá honum og
sé verið að reisa íbúðir þær mörgum öðrum sem álíka mik-
sem gerðar eru á vegum bæjar ið hafa aflað og það er ein-
áns við Bústaðaveg! þó bærinn faldlega af því að honum var
FRAMHALDSSAGA:
BRDÐARHRINGURINN
E F T I R
Mignon G. Eberhart
60. DAGUR.
útvegaði nú „ókeypis teikning-
ar“ handa sjálfum sér!
•jf Moggiun segir um sorpeyð-
Ingarstöðina sem lofuð var, að
„nákvæmor undirbúningur"
hafi farið fram og dularfullar
„ráðstafanir hafi verið gerðar“
4il að efna þau loforð. Þetta
eru sem kunnugt er hinar klass
ísku efndir íhaldsins.
Þegar að Ioforðinu um al-
menningsþvottahúsið kemur
lenda Aloggamenn Ioks aiveg í
sýnt um að sjá hvað var þarfa
vinna og hvað ekki borgaði sig
að láta vinna þegar nóg var að
gera í fiski.
Jón er fæddur á Snæfjalla-
strönd. Þrettán ára byrjaði
hann að róa með bræðrum sín-
um og var þá orðinn fyrirvinna
móður sinnar og systkina. Síð-
an hefur hann stundað sjó
sleitulaust, en er nú að hætta
sökum vanheilsu. Jón er bezti
drengur í hvívetna, og þeir
bergi hans. Það hefur víst enginn annar vitað;
nema Blanche hafi verið í vitorði með honum.“
Hún minntist þess, þegar Blanche stóð upp
frá píanóinu og sagði: Stuart má ekki koma
hingað. Eric hlýtur að vera geggjaður. „Blanche
vissi það ekki,“ sagði hún.
„Eg bjóst varla við því. Eg spurði Eric hvað
hann vildi mér. Hann sagði að það væri smá
formsatriði í sambandi við nokkuð, sem ég
hlyti að kannast við. Auðvitað vissi ég að hann.
átt við Mimi, en ég þóttist viss um að það gæti
ekki verið mikilvægt; þetta var allt gleymt og
grafið. En ég kom vegna þess — vegna þess
að þá fékk ég tækifæri til að sjá þig“, sagði
hann. „En því máttu trúa, Róní, að ég hefði
alls ekki sagt þér þetta, ef þú hefðir verið
hamingjusöm. En ég ætla ekki að fara að afsaka
mig. Eg hafði engan tíma til að velta þessu
fyrir mér. Eg varð að flýta mér allt hvað af
tók til þess að ná flugvélinni. Þú bragðar ekki
matinn.“
„Jú, ég er að borða. Haltu áfram.“ Hún
hafði óljósa hugmynd um að þjónninn hefði
komið með súpuna og krabbann og helt heitu
kaffi á ísinn.
„Þegar ég var kominn af stað með flugvél-
inni fór það að renna upp fyrir mér að ég væri
flón. Auðvitað hafðir þú gengið að eiga Eric að
eigin ósk — það lá í augum uppi. Það beið
mín bíll á flugstöðinni. Hann átti að fara með
mig til Belle Fleur. Þegar við komum að hliðinu
lét ég hann nema staðar og fór út. Eg vildi
ekki fara inn í húsið; ég vildi ekki hitta Mimi
eða Blanche—engan. Nú vissi ég að ég hefði átt
að vera svo gáfaður að koma hvergi. Eg var
ekkert að velta vöngum yfir því til hvers Eric
vildi að ég kæmi. Eg ráfaði bara um reykjandi
og óskaði þess að öll ljósin í húsinu slokknuðu,
svo að ég þyrfti engan að sjá. Eg Ó3kaði þess
að ég hefði ekki verið annar eins bölvaður kjáni,
Eg óskaði þess einnig að ég fengi að sjá þig. Eg
lenti út á gangstiginn undir eikitrjánum og rölti
eftir honum, kom út á götuna og sá þig. Þú
veizt framhaldið. “
Hann þagði á meðan þjónninn gekk yfir
garðinn. 1 þetta skipti kom hann með melónu.
Þegar hann vai farinn hélt Stuart áfram:
„Eric sendi eftir mér í morgun. Hann sagði
að vegna morðsins hefði hann ekki fyrr komizt að
með að segja mér erindið. Hann sagði að sér liði
skratti illa, það þreytti sig að tala um þetta nú,
en hann mætti til, vegna þess að -Mimi ætlaði
að giftast Buff Scott. Það lítur helzt út fyrir,“
sagði Stuart þurrlega, „að lengi hafi verið búizt
við trúlofun þeirra Buffs og Mimi; í morgun
varð loks af henni. Sco'tt það hennar. Mimi sagði
ErLc strax frá því; hún vildi opinbera trúlofun-
ina nú þegar og láta geta þess í blöðunum. Eric
sagði henni að hún gæti hvorki gifzt Buff né
öðrum því að hún væri löglega gift mér. Síðan
skýrði hann mér frá þessu.“
„En þar sem þið voruð ófullveðja og hjóna-
bandið vsir dæmt ógilt —“
„Eric sagði að lögfræðingurinn sem þau
Blanche fengu hefði skrifað sér; hann sagðist
skyldi sýna mér bréfið seinna, en einhver mis-
tök hefðu komið í ljós. Hann kvað þau vera
í sambandi við lögheimili. Mimi hefði átt að
telja Iögheimili sitt í New York þar sem ógild-
ing hjónabandsins fór fram ,en það hafði henni
láðst að gera. Eg átti þá heima í New Yoík,
og það var víst ég sem óskaði eftir ógildingunni
— um það voru skjöl þau sem ég undirskrifaði
(líklega með aftur augun og án þess að hafa
hugmynd um hvað ég var að gera. Spurðu mig
ekki um hvemig ég hafi farið að komast inn
í skólann í West Point með svona gáfnastig.
En ég hagaði mér alls ekki eins og skyni gædd
vera). Hvað sem öðru líður, þá segir Eric að
Mimi hefði átt að fara norður og eiga heimili
þar um stundarsakir. Hann segir að lögfræð-
ingurinn játi hreinskilnislega að sér hafi alveg
láðst að athuga þetta atriði. Mér er skrattann
sama þó að hann hefði aldrei atJiugað það, en
Eric er á öðru máli. Nú ætla ég að fá duglegan
Iögfræðing til þess að koma þessu á hreint. Eg
var að því á meðan þú beiðst eftir mér.“
„Hvað sagði lögfræðingurinn ?“
„Hann gat nú næsta lítið sagt. Eg lét honum
í té nauðsynleg nöfn, staði og dagsetningar eins
nákvæmlega og ég gat. Hann ætlar að skrifa
umboðsmanni sínum í New York og fara sjálfur
norður ef þörf krefur. Þá hef ég víst sagt þér
alla söguna. En eitt skil ég ekki — hvers vegna
beið Eric með þetta þangað til Mimi var trú-
lofuð? Hún sagði Eric að hann hefði auðvitað
vitað þetta ,en af ásettu ráði hefði hann þagað
þangað til hún var trúlofuð Scott. Hún minnti
hann á að hún væri búin að slíta barnsskónum“,
sagði Stuart og drap tittlinga. Mimi er skap-
mikil og hún lagði engar hömlur á sig. En mér
þótti undarlegt hvernig Eric hagaði sér. Hann
lá alveg kyrr og hlustaði — ekki beinlínis að
hann ögraði henni — en hann lofaði henni að
láta móðan mása og segja allt sem henni bjó
í brjósti. Það hljómar heimskulega — en það
var engu líkara en hann nyti þess.“
Nú fyrst mundi Róní eftir ilmvatnsflösk-
unni, öskjunum og umslaginu, sem Eric hafði
falið henni að afhenda Mimi og Buff og Blanehe.
Hún hafði lagt munina til hliðar og síðan stein-
gleymt þeim þangað til nú. En þeir voru vottur
þess að Stuart skjátlaðist um Eric. Erie vildi
aðeins friðmælast við Mimi. En hvers vegna
hafði hann látið það dragast þangað til trúlofun
þeirra Buffs og Mimi var orðin staðreynd, að
segja henni að hún gæti ekki gifzt Buff. Ekki
að svo stöddu a. m. k. Fyrst þyrfti að binda
löglegan endi á þetta æsku-gönuhlaup hennar.
jþroti. Þeir segja hreinskilnis- verða áreiðanlega margir há-
lega að „frainkvæmdir af hálfu
bæjarins sjálfs séu óþaríar/
setar hans og aðrir samstarfs
menn sem senda honum hlýjar
Slík hrednskilni í loforðasvik- jhugsanir og kveðjur á þessum
*iam ©r lofsverð og íhaldsmönn- jmérkisdegi.
«UU til eftirbreytni framvegis. 1 Gamall hásefci.
DAVÍÐ
V'V'Æ'A i'.
y,'/" /"/'/■