Þjóðviljinn - 11.03.1950, Qupperneq 6

: *-1~'‘r*——i*4^^7 ."C
. ,:f •.ifr»g&*Ég9l

•__ . ■'"^E?
•: "A.1
~ v»fyé •
■ 'iv
ser iynr
rannsókn á af-
brigðilegum
’num
bör
Barnaverndarfélag Reykja
víkur hélt aðaífund sinn, í Iðnó
28. febr. Sr. Jón Auðuns stýrði
fundinum. Form., dr. M; ‘thías
Jónasson, skýrði frá störfum
félagsins. Aðaláherzla hefur
verið lögð á útbreiðslu. og
kynningarstarfsemi. Hefur ,fé
lagatalan aukizt verulega og
eru féiagar nú 200. I febrúar
var stpfnað Barnaverndarfélag
Akureyrar. Á stofnfundi þess
fiuí‘i dr. Matthías fynrlestur
um afbrigðileg börn í skólum
130 manns gerðust félagar,
Ríhir mikill áhugi um þessa
starfsemi norður þar.
B. R. hefur ákveðið. að beit
sér fyrir rannsókn á afbrigði-
legum börnum hér á landi
Landlæknir og horgarlæknir
hafa heitið. félaginu aðstoð sinni
1 þessu máli. Engar tæmandi
skýrslur eru til um það, hve
mikið er til hér á landi af
þeim börnum, sem ekki geta
stundað venjulegt skólanám,
því síður um hitt, hvernig af-
brigðum þeirra er háttað. En
þekking i þessum efnum er ó-
missandi, þegar hafizt er handa
um að reisa sérstakar lækn-
inga- og uppeldisstofnanir
handa afbrigðilegum btVnum.
Gjaldkeri félagsins, sr. Jón
Auðuns gerði grein fýrir f jár-
hag. Ekki er sjóður félagsins
ýkja gildur enn þá. Stjórnin
var endurkósinn. Hana skipa
Matthías Jónasson, formaður
Jón Auðuns gjaldkeri, Símon
Jóh. Ágústsson, ritari, frú Lára
Sigurbjörnsdóttir, Kristj. Þor-
varðarson. Varamenn: Frú
Svava Þorleifsdóttir, Magnús
Sigurðsson og Þorkell Kristj-
ánsson.'
Að loknum aðalfundarstörf-
um hófst umræðufundur. Próf.
Símon Jóhannes Ágústsson
flutti ávarp. Kvað hann aukna
barnavernd nauðsynlega og
benti á ýms mikilvæg viðfangs-
efni, sem biðu barnavemdar-
félags, hvar sem þau yrðu stofn
uð. Þá flutti Magnús Sigurðs-
son kennari mjög athyglisvert
framsöguerindi um verknám i
skó’um. Um það urðu fjörugar
umræður, sem stóðu til mið-
næítis, er slíta varð fundi.
Ao sopa eoa ckki
Framhald af 3. síðu.
að gegna hinum venjulegu störf
um okkar og geta- auk þess
með engu móti talizt sanngjörn.
Um framkomu íslenzku em-
bættismahnanna á vellinum er
það að segja að Haukur Claes-
sen sem á að vera fulltrúi ísl.
ítarfsmanna hér, guð má vita
hvers vegna, mun hafa komið
okkur að litlu haldi bæði í
kaupdeilunni og öðrum ágrein-
ingsmálum. Er við snérum
okkur til hr. Agnars Kofoed-
Hansens, sem hefur titilinn
flugvallastjóri ríkisins, virtist
hann helzt vilja að við tækjum
þetta að okkur og sagði hann
okkur hjartnæmar sögur um
það hvernig hann. hefði orðið
að þvo bæði gólf og glugga-
karma á námsárum sínum í
Þýzkalandi. Það mun hafa ver-
ið á blómatímum Adolfs Hitlers.
afmæli
Húsavík. Frá
fréttaritara Þjóð-
viljans.
Lelkfélag Húsavíkur minntist
20 árá afrnælis síns 3. þ. xn.
roc' loiksýningu og samsæti og
jlfnframt þess að liðin eru ,50
ár síðan stofnað var fyr t lýik-
félag á Húsavík.
LeiKfc.lágið hefur tekið mörg
og ýms merk leikrit til með-
ferðar og nú síðast í vetur

- ■■■ ’ •• **.. * *■’. ■ *-U U'l, i ' •Á'vr-; a>W' * ■ .U'év ,i>í( f *•»".' - ‘ -- •
" . 7o p ' ' ■ • o r
H I I I 10 h n
■' ý'U • . • ■ .• •• . 4 , .

og ástlr
Stephen
Strange
12. DAGUR.

Herraþjóðin heykist
Áframhald málsine mun vera
mörgum kunnugt. Einn fagran
morgun núna fyrir skömmu
kom Mr. Saunders, sem er
framkvæmdastjóri þeirrar deild
ar sem við vinnum við, og
spurði hvort við ætluðum að
byrja að sópa eða ekki. Sögð-
ust þeir fjórir er voru þá á
vakt ekki ætla að gera það.
Fór hann þá burt en kom aftur
að vörmu spori og fékk hverj-
um þeirra bréf þar sem þeim
var tilkynnt að þeim væri hér
með sagt upp stöðunni, þar sem
þeir hefðu neitað að vinna, og
var ekki gerð frekari grein
fyrir uppsögninni. Þegar við
vorum allir búnir að vita þetta
var stráx ákveðið að mæta ekki
til vinnu, fyrr en mennirnir
væru ráðnir aftur. Síðan voru
Vlþýðusambandinu tilkynntir
málavextir, og hófust nú gífur-
!eg eímtöl með þeim árangri
ac kl. 11.15 um kvöldið var
uppsögnin tekin til baka og kl.
11.30 hófst vinnan á ný.
mann sem var, og skarpleg blá augu Barneys,
ofan við hvasst, karlmannlegt nef, mátu hana
til fulls. Skínandi ljóst hár liðaðist yfir fögru
enninu, skær, grá augun voru umlukt ótrú-
lega dökkum augnahárum, og munnur hennar
var óendanlega freistandi, ■—- hann áleit, að
hún gæti ómögulega verið meira aðlaðandi. Og
hjarta hans tók kipp í ánægðu brjósti hans.
,,Þessir hattar“, sagði Barney og horfði á
blómskreyttu ögnina, sem var aftan á
kollinum á Muriel Mástermann. ,,Það þyrfti að
skrifa um þá bækur. Hefur þér nokkurn tíma
dottið það í hug, Ijósið mitt? Þeir hafa alger-
lega breytt öllum viðhorfum — öllum lífs-
skoðunum. Ég hef alltaf álitið þig dugandi
harðsoðna blaðakonu —“
„Er það satt?“ sagði Muriel full áhuga. „Það
vissi ég ekki“.
,,En þegar þú setur eitthvað þessu líkt á
höfuðið, þá verð ég eins og maður frá Viktoríu-
timunum, og fer að hugsa um „blessaða kon-
una“, og — hm — rykhlífar og bamahóp
í svefnherberginu —“
„Guð minn almáttugur“. Muriel flýtti sér
að fjarlægja hinn umtalaða hatt og fleygði hon-
nm úr augsýn á bekkinn við hlið sér.
Barney andvarpaði.
„Af stúlku að vera, sem hefur það fyrir at-
vinnu, að gefa elskendum ráð, þá ertu sá til-
finningalausasti kvenmaður sem ég get hugsað
mér. Maður gæti haldið, að þú værir umlukt
ástarævintýrum á allar hliðar og gagntekin
ástúð og innileik. En það er nú eitthvað annað.
Það veldur manni miklum vonbrigðum“.
Muriel flissaði.
„Þú fitnar af vonbrigðum", sagði hún óvin-
gjarnlega. „Ykkur kemur vel saman. Þú vissir
ekki, hvað þú ættir af þér að gera, ef ég færi
að faðma þig við hvert tækifæri og horfa í
augun á þér“.
Hræddii viS
kauphneykslið
Skildist mér að þetta mál
hafi verið þaggað niður svo
fljótt vegna þess að kaup-
hneykslið mætti ekki komast í
hámæli, en þegar það væri
komið í lag ættu bandarískir
atvinnurekendur að fá að sýna
íslenzkum verkamönnum hvers-
konar yfirgang eftir því sem
eim hentar bezt.
Geta má þess að lokum, að
skömmu áður en hótelið var
opnað var kallaður saman fund-
ur, þar sem Mr. Gribbon flug-
vallarstjóri sagði m.a. að þeg-
ar nýja hótelið væri komið
skyldum við aðeins sjá um þau
störf er að fiugvélaafgreiðsl-
unni lytu.
Gamli nói.
Galdra-Loft eftir Jóhann Sig-
urjónsson. Sýningar félagsins:
þessu ..vgndmeðfarna leik-
riti hlutu hina beztu dóma með
al almennings. Hefur Leikfélag
Húsavíkur unnið mikið og
merkilegt menningarstarf hér I
Húsavík.
„Ekki það?“ Rödd hans var mjúk, en það
var einhver hættulegur hreimur í henni, svip-
mikill munnur hans fékk á sig svip, sem hún
kannaðist við. Hún greip andann á lofti og
breytti um umræðuefni.
„Þarna kemur Gridley Carson“, flýtti hún
sér að segja.
„Fari hann til fjandans“.
„Heyrðu, Barney, góði bezti —“
„Ég get sagt þér, að ég vil ekki við hann
tala. Hvorki í kvöld né nokkurt annað kvöld.
Við skulum leigja okkur hestvagn“.
,,Ænei“.
„Það er fagurt veður til að fara í ökuferð.
Tunglskin og hvað eina“.
„Blessaður kjáninn minn“, sagði Muriel blíð-
lega, „það hefur verið úrhellisrigning síðasta
hálftímann og þrumur í þokkabót“. Hún brosti
til einhvers fyrir aftan Barney og bætti við:
„Halló, Grid“.
Maðurinn sem nam staðar við borðið hjá
þeim var meðalmaður á hæð með ákaflega mag-
urt, fölleitt andlit. mikið brúnt, liðað hár, og
þykkt hrokkið vel hirt skegg. Brún augun sem
neistuðu í fölu andlitinu voru skarpleg og
athugul. Varirnar, sem sáust fyrir innan skegg-
ið, voru helzt til of rauðar, og þegar hann
gætti sín ekki var munnsvipur hans kaldhæð-
inn og sjálfsánægður. Eftirtektarverður maður
í hvaða félagsskap sem var, og skilningur hans
var hváss og skarpur. Hann brosti til Muriel,
hristi bleytuna af hattinum sínum og hengdi
hann ásamt rykfrakkanum á snaga. Síðan leit
hann aftur á hana, og - svipur hans fyllti
Barney gremju.
„Halló, elskan. Ég var að vona að ég hitti
þig hér. Má ég setjast?" Nú fyrst leit hann
á Barney. „Sæll, Gantt“. .
Barney gaf frá sér einhverskonar hljóð.
„Hann er óþolandi“, sagði Muriel blíðlega.
„Hann var að vinna í Jamaica í da.g og held-
ur að hann eigi allan heiminn. Ég hef aldrei
orðið eins reið. Eg ætlaði að veðja á Hunters
Doll í fimmta hlaupinu og skipti svo um skoðun
eins og asni. Hann sigraði, en mitt hross komst
aldrei að marki. Ég hefði getað étið hattiun
minn“.
„Það var sveimér skrýtið“, sagði herra Car-
son kumpánlega. „Það sama' kom fyrir mig.
Ég veðjaði á Hunter Doll. En þegar til kom
fannst mér það svo heimskulegt. Þú veizt —“
Þau héldu áfram að tala um veðreiðar. Barn-
ey sneri stólnum sínum, kveikti sér í sígar-
ettu og reykti með ólund. Hvers vegna þurfti
Muriel að láta svona? Hann vissi, að hún gerði
það aðeins til að stríða honum, en honum var
engin huggun í því. Hann leit á hana útundan
sér og sá að andlit hennar var fjörlegt og
ákaft, og hún var rjóð í kinnum. Hamingjan
sanna. Það gat ekki verið að henni geðjaðist að
manninum — ekki í raun og veru. Hann fór
að rifja upp það sem hann vissi um Carsoa,
og honum líkaði ekkert af því.
Hann var einn þeirra, sem hefja blaða-
mennsku gegnum bakdyrnar, ef svo mætti segja,
með annarri ritmennsku: svokallaður sérfræð-
ingur, sem hefur aldrei gengið gegnum hina
erfiðu reynslu hins venjulega blaðamanns. Hin-
ar geysilegu vinsældir hans stöfuðu af léttum
penna. heppni, og slungnum umboðsmanni.
Hið fyrsta sem eftir hann sást fyrir sex
eða sjö árum, var greinaflokkur um ferðalög
umhverfis jðrðina: þokkalegar ritsmíðar frá
Bagdad, Hyderabad, Bangkok og öðrum stöðum
á austurhveli jarðar.
» A V í B