Þjóðviljinn - 21.11.1950, Qupperneq 3

í>ríá£ida#ur 21. nóv. 1950.
MOÐVILJINN
9
KAA^v%^wwvv^s^~vvs^v^~%^vvvwvvvvv^*vv«wvvvvvvw'^vV’^^wvw%^wv%rw%íVvvvvv>vvv^ Qu2m Snorrason
IÞRÖTTIR
Vinnuréttindi til handa íélagi sem ekki er formlegai
gengið í ASÍ, heíur engan kaup- né kjarasammng^
og samanstendur aí bændum og bændasonum í
Þingeyjarsýslu
„Crskurðurinn" frumhiaup, iögleysa og fiekkgtí:
broi á alhainafrelsi og réttindunt lögmætra
stéttarfélaga
^Þegar íþróÉÉ
brotin
Þetta. er fyrirsögn á grein
nm fimleikasýningu rússnesku
karla og kvennaflokkanna, sem
voru á ferð um Norðurlönd,
sýndu fyrir skömmu í Svíþjóð
og vöktu feikna athygli eins
og getið var hér. Grein þessi
kom í norska íþróttablaðinu
.,Sportsmanden,“ Voru nokkrar
myndir af einstaklingum flokks
ins og undir einni myndasam-
stæðunni segir: ..Rússneska
fimleikasýningin í Colosseum í
Osló i gær var viðburður sem
hinir 2000 áhorfendur seint
gleyma." Hún byrjaði með
nokki'xnn alveg ótrúlegum æf-
ingum í áhöldum, og að lokum
fengum við að sjá staðæfingar
með hljómlist, sem við getum
fullyrt að gagntóku hvern ein-
asta áhorfanda í salnum. Það
eina sem angraði var hve fáir
það voru sem gátu verið við-
staddir þessa fi'ábæni sýningu.
Það var íþrótt sem var lyft
í hæðii’ listarinnar."
Það rná sjá að stúlkurnar
hafa vakið meiri athygli, en
karlarnir. sérstaklega æfingar
þein-a á slá og svo staðæfing-
araar. Þær býrjuðu þó á æfing-
um í sveiflandi hringjum og
gerðu ótrúlegustu æfingar, og
sýndu þar mikla leikni. „Allt
þetta veittist þeim svo létt —
að maður gæti haldið að ein-
mitt þetta áhald hentaði kon-
um vel. Hvað segja kvennaséx'-
fræðingamir okkar um það?“
spyi’ fimleikasérfræðingur blaðs
ins R.T. Um æfingar þeirra á
slá á hann varla orð og segir:
„Maður getur eiginlega veiið
sammála þeim. sem sagði: Sjá-
ið þið, þær nota slána til dýnu-
æfinga! Ha;m vekur sérsta-ka
athygli á þvi að æfingar stúlkn
anna í hringjum, í rimlmn og
á svifi’á vpru valdar þannig að
þær einkenndust ekld af krafti,
heldiu’ mýkt og léttum sveifl-
um, eða réttará sagt þær
sneiddu Ixjá öllum átökiim með
leikni. Um frjálsar staðæfing-
ar segir R.T. „Þar sýndu karl-
ar og konur á víxl, og öll eftir
hljómlist. HljömlistLn er að
sjálfsögðu mi];ill styrkrr fyrir
t.iktbundnao æfingar (rytme)
og léttir lundina.
Sýning kyennniiaa cr 1. senn
frjáls danr,' stigmál, fimlcikar
og veituæfirigsV. voru samt
sem áður álnúfarfJrar. Kaiiaæf-
ingarnar v.oru kröftugrr en þó
inn í milli léttár stigmálsbundn
ar æfingai’, og afalöpþun. óft
undir st.jórn hljómiistár." —
Á öðram rtað 5 blaðinu segir:
verðnr stór-
lísr*
!„Hvað á maður eiginlega að
kalla þessar frjálsu staðæfing-
ar Rússanna, sambland af fim-
leikum, látbragðslist og ballett,
|helzt ballett? Ef til vill. en þó
er þessi skýring ekki alveg
rétt og það er varla hægt að
hitta það rétta. — Hin smá-
vaxna Wanda Danielova, stóð
með fangið fullt af dimmrauð-
um rósum og táraðist þegar
tónarnir fyrir dansi hennar
voru hljóðnaðir, og fagnaðarlæt
in dxmdu yfir hana eins ög ó-
veður. — Grái nóvemberdagur-
inn var liðinn. •— Það var að-
eins eitt sem var til þessar
grafþöglu mínútur, sem hún
dansaði- Mjúku línumar í þess
ari grænklæddu veru, sem í
dansinum sagði sögu síns
gamla me.nningarlands. Hér
var dansinn frá byggð og bæ.
einradda söngurinn frá stepp-
unum. Hljómlistin frá stóru
fljótunum sem streyma gegn-
um landið. Hér ólgaði menning
óbrotins náttúrufólks, saman
við óma hijómsveitarinnar í
hinum sígilda hefðbundna ball-
ett.
Elaiídknattleiksméti Rvíkyr Eauk á
sunnudagskvötd
Fram varS meisiari í meistarafL kveima. ármastn í
II. II. kvenna, Vaínr í I. og £1. fl. og KE í II. flokki
Áður hafði verið lokið keppni
í meistarafl. karia og voru þar
í úrslitum Valur og Frarn og
skildu jöfn 2:2, en Valur hafði
gert tvö jafntefli.
A sunnudagskvöld fóru fram
úrslit í meistarafl. kvenna milli
Fram og Áx’manns. Var það
fremur bragðdaufur leikur, sem
úrslitaleikur. Sveit Fram réð
yfir miklu meira öryggi, bæði
í sókn og vörn og komust Ár-
menningar aldrei hættulega inn
í vöm Fram. Ármann tapaði,
3:0.
í IH. fl- voru ui'slitin milli
Vals og Víkings, er lauk 3:2
eftir jafnan leik. Tveir aðrir
leikir fóru fram í III. fl. K.R.-
Í.R. 3:0 og B’ram — Árrnann
3:2. Ðálítið athyglisvert hve
markmenn þessara fl. flestra
vörðú vel. í II. fl- karla stóðu
leikar svo. að Armaun þui’fti
að sígra Víking'með 9:0 til að
vinna flokkinn annai's mundi
K.R. sigra. Það varð fljótt séð
að ' erfifct yrði fyrir -Ármann
aö ná tilskildum markafjölda.
því Víkingur gerir 4 fyxstu
mörixin áður en Ármami gerir
sitt fyrsta og bætir síðan éinu
við 5:1, en svo gerir Ármami
6 mörk í röð en Víkingur gerir
svo síðasta markið en Ármann
vinnur þó með 7:6..
I I. fl. var keppnin milli Vals
og Ánnanns oft tvísýn og
áþennandi, en Valur varð að
áigra til að virma, Árinann set
ur tvö fyrstu mörkin, en Valur
jafnar og .tekur forustuna meö
éinu marki. Árirfaxín jafnar. Val'
ur kemst yfir og Ánnann jafn
ar enn. Nú er það Valur sem
sctur þrjú mörk, i röð, en Ár-
menniagar eru ekld af baki
dottnir- Þeir gera tvö í viðbót
og þar við sat. Valur,. slapp
með 7:6 og titilinni
Alls kepptu sveitir frá 7 fé-
lögum á mótinu.
K.R. og Víkingur sáu um
mótiö. Einstakir leikir mótsins
og stig flokkanna fóru þannig:
Meistaraflokkur kvenna:
Ármann — K.R. 1:1.
Fram — K.R. 4:0.
Fram — Ármann 3:0.
1. Fr-am 4 stig 2. Ármann 1
stig og K.R. 1 stig.
I. fl. karla:
Armanu — S.B.R. 8:1.
Valur — Fram 2:5.
Ármann — Fram 7:4-
Valur — S.B.R. 13:0.
Fram — S.B.R. 6:1.
Valur -— Ármann 7:6.
1. Valur 4 stig, Ármann 4 st.
Fxum 4 st. og S B.R. 0 st. Val-
ur hafði bezta markstöðu-
II. fl. karla:
K.R. — Valur 10:1.
Ármann — Í.R. 5:3.
K.R- — Í.R. 5:4.
Víkingui* — Va’ur 5:1.
Vik. — K.R. 3:3.
Valur — Ármann 5:5.
K.R. — Ármann 3:3.
Í.R- — Vík. 5:1.
Í.R. — Valur '5:3.
Ármann — Vík. 7:6.
1. K.R. 6 stig. Ármann 6 st.
Í.R. 4 st., Víkingur 3 stig og
Valur 2 stig.
Ilí. fl. karla:
Valur — Ármann 4:2.
K.R. — Vík. 5:2.
Fram — Í.R. 8:1-
Ármann — Vík. 5:2.
Valur — Í.R. 3:3.
K.R. — Fram 2:1.
Ármann — Í.R. 8:1-
Valúr — K.R. 1:0.
Vik. — Fram 4:4.
Ármann — K.R. 1:1.
Eins og ýmsum mun kunnugt
hófst vinna við viðbótarvirkjun
Laxár í Þingeyjarssýlu seint á
s.l. sumri.
Virkjimarframkvæmdir þess-
ar, sem standa mimu yfir i um
það bil 2 ár eru framkvæmdar
af ÁkurejTai’bæ að 85% og
ríki hinsvegar að 15%. .
Margir vörubifreiðastjórar á
Akureyri, sem undanfarið
höfðu átt við talsvert mikið at-
vinnulevsi að stríða hugðu-nú
gott til fanga xun atvinnu við
virkjunina.
Þegar leið að þeim tíma sem
venkið skyidi þefjast leitsði for
maður Bílstjórafélags Akur-
eyrar eftir því við verktakann
hvort lxann mundi ekki að sjálf-
sögðu taka í vinnu eitthvað af
vörubifreiðum frá Akui’eyri, en
þá bregður svo undarlega við,
að hann segir, að Jón Sigurðs-
son, framkvæmdastjóri ASÍ sé
búinn að gefa út „úrskurð"
um það hvernig atvinnunni þ.
e. efnisflutningum öllum skuli
skipt milli þriggja féaga.
Urskurður Jóus, sem Bíl-
stjórafélagi AkurejTar barst í
hendur litlu síðar, var á þessa
leið: „Bílstjórafélagi Húsavík-
ur ber að hafa alla efnisflutn-
inga á Húsavik og þaðan að
virkjuninni. Bílstjórafélagi Ak-
ureyrar á Akureyri og þaðan
að virkjuninni, Bílstjói’afélagi
Suður-Þingeyjarssýlu alla efn-
isflutninga á virkjunarstaðn-
um“! Svo mörg voru þau oi’ð.
Nú liagar þannig. til að
megninu af allri þungavöru,
svo sem sementi, járni, timbri
cg vélum til virkjunar-
innar mun verða skipað í land
á Húsavík og átti því að
sjálfsögðu að falla í hlut þeirra
Húsvikinga. Efnisflutningar á
staðnum, þ. e. möl, sandur,
mulningur, grjót og ótal margt
fleira í hlut bændanna í Þing-
eyjarsýslu. Það sem flutt yrrði
frá Akureyri, scm mmi vex-ða
tiltölulega mjög lítið, áttuxn
við Akureyrarbílstjórar að fá
að flytja.
Að sjálfsögðu úndruoumst
við AkurejTÍngarair þennan úr-
skurð framkvæmdastj. og töld-
um liann hið mesta ohæfuverk,
byggðan á nlröngum forsend-
um.
Valur — Fram 2:2.
Í.R. — Víkingúr 4:3.
Fram —- Ármánn 3:2.
Valur — Vík.: 3:2.
K.R.---Í.R. 3:0.
1. Valur 8 stig, K.R. 7 'siig,
Ármann 5 st- Fram 5 stig, l.R.
3 stig, Víkingur 1 stig. Aðeíns
Frani og Ármahn sendu flokka
H. fl. kvenna og vann Fi’am
4:0.
Bar stjóm Bílstjóraíélags-
AkurejTar að sjálfsögðu skylda
til að boða þegar til fundar
í félaginu til að mótmæla þessn
gerræði fi’amkvæmdastjórans .
og til að kref jast þess. að ha.ni>
afturkallaði þennan endemisúr-
skurð. En þetta gerði stjömin.
því miður ekki.
Nokkrum dögum síðar skýt-
ur svo sjálfur dómarinn. upp-
kollinum hér á Akureyri. Þessi’.
marg áminnzti Jón Sigurðsson. i
Mun hann þá hafa verið ó.
skemmtiferðalagi, eða aC»;:
hressa sig upp, eftir rnikið
erfiði og strit í þágn ver'ka-,
lýðsins!! Eg náði þs þ\d rniðuri
ekiki tali af honum, hefði þó ’
gjaraan viljað það til a5 þakka.
fyrir minn psrt.
Stjórn Bílstjórafélags Akur-
eyrrar mun þó hafa náð ein-
hverjum tökum á karli og mót-
mælt úrskurðínum, en hann
játaði, að hann nnmdi rang-
látur vera og þyrfti breytínga;
við sérsiaktega hvað snerUj
Húsavik. ij
Það sem síðan hefur gerzt i'
máli þessu, er í stuttu máli.i
{xetta: Við Akureyrárbílstjór-1
ar höfum fengið viðurkenndaim'
■rétt, til meiri parts efnisflutn-
inga frá Húsavíli að vírkjun.i
en Húsvíkingar hafa ílutninga.;
frá skipi og annað það sem til-j
fellst þar á staðnum. Aftur á’j
móti situr allt við þe.ð sama’;
með blessaða bænduriia og;!
bændasynina í Þingeyjarsýslu. í
Það virðist vera órjúfandi lög- j
mál herra Jóns Sigurðssonar,
að þeim skuli réttm- þessi fciti:!
frá AkurejTi. — Þeir gefa is'emc;
geta. — !
Vert er að benda á nokkra: '
staðreyndir í þessu sambandi,
enda þó þær vitni óþægilega á.
móti lierra Jóni. — Það fclag-
ið, ef félag getur kallazt — em
á því mun leika fullkominii
vafi, n. 1. bændafélagið, mui*
hafa langsamlega veikasta iað-
síöðu til atvinmmnar. Ekilri 3*ní!
urþað enn verið tekiðinnS ASl,‘
þótt það muni eiga aö klúðra,;
því inn á þessu þingi, þiátí
fjTÍr augljósa formgalla. Hef-
ur enga kaup né kjaraaiji.m-
inga, því engan rétt til for-
gangsvinnu, vart nokkurr
félagsmann sem stundar vÖrú-
bílaákstur sem aðalatvimiu,'
lieldur til ígripa, og þefm -
hreppstjói-a fyrir formann fé-
lagsins. Þetta Sélag leitar til
ASÍ cg óskar eftir að það úr-
skurði þeim atvinnu við Lax.fi r-
vivkjun á staðnum. Það stend-
ur heldui’ ekki á svarinu hanst.
Jóns. — Án þese að kjama sér
liið minnsta toálavexti, t. d.
fæða við stjórnir hinná fólag-
anná, og þá sérstaklegn að at-
Framhald á 6. siðu.