Þjóðviljinn - 16.01.1951, Blaðsíða 3

Þjóðviljinn - 16.01.1951, Blaðsíða 3
t>riðjudagur 16. janúar 1951. ÞJÓÐVILJINN 3 "-r- .VAWi*AW.VAVAflAWiWA,JWAV 'AVV.V-V.VWiVW-VAW IÞROTTIR RITSTJÖRI: FRlMANN HELGASON íþróttahreyfingiii verður að sýna vilja sinn í verki — 011 þjóðin verður að rísa upp gegn áfengisflóðinu 23 milljóna imanríkislán til við- bótarvirkjana Sogs og Laxár Tvö innnnríkislán liafa verið boðin út vegna viðbótarvirkj- ana Sogs og Laxár, 18 miþlj. kr. til Sogsvirkjur.arinnar og 5 millj. kr. til Laxárvirkjunarinnar. Hefst sala skiildbréi'a í lán- um þessum í dag. Stjórnir virkjananna hafa sent blaðinu greinargerð um iánsútboðið og fara aðálatriði hennar hér á eftir: Hér á íþróttasíðunni hefur verið reynt að rekja í stórum dráttum og sýna framá hve ó- heil mörg iþrótta- og æsku- lýðsfólög hér í bæ eru í bind- indismálum. Rót sína á það ef til vill að rekja ■ til þess að hin félags- lega hlið er mjög vanrækt. Þar er það keppnin og það sem henni fylgir sem mest snýst um, hvað íþróttafélögin snert- ir. Eg er, að vísu ekki kunnug- ur í hinum pólitísku flokkum, en segja mætti mér að þar snerist mest um hina pólitísku togstreitu og innihaldslaust skemmtanaiíf. Þó kunna að vera þar á undantekningar. Þó fjögur íþróttafélög hafi fengið 95 vínveitingalejfi á skemmtan ir sem þau gangast fyrir og nokkur hinn^ á mánuðum eða árum þar áður, sýnt undanláts- semi í þessum efnum, þá eru, sem betur fer til félög sem hafa hug á og vilja reka fólags og skemmtanalíf sitt með menn ingarbrag. En þau vantar oft aðstöðu til að sýna sinn góða vilja, þau vantar húsnæði. Eitt félag hefur þó, eftir að hafa beðið ósigur annarstað- ar, ekki misst kjarkinn og trúna á að hægt væri að reka skemmtanalíf í Revkjavík með menningarsniði, þetta félag er U.M.F. Revkjavíkur. Eftir hrakfarirnar í Mjólkurstöðvar- salnum náði það samkomulagi við Félag islenzkra myndlistar- manna um leigu á Listamanna- skálanum. Hófst sú starfsemi þar á s.l. vetri. Var skálinn þá h>'"sgagna laus, og varð félagið því að kaupa húsgögn fyrir marga tugi þúsunda. Haldið var rfram i vetur með sama fyrirkomulagi. Til þess að kynnast þessu nánar fór sá er þetta ritar á eina skemmtun um miðjan nóv. s.l. Kl. rúmlega 10 var húsinu lok- "nð, það var fullt og ekki liægt að hleypa fleirum inn. Það sannaöi mér strax að þarna vildi fólkið koma, þarna vildi það skemmta sér. Inn- gangseyrir mjög lítill aðeins 10 krónur. Eg fékk borð á góðum stað og fylgdist þaðan með þvi sem gerðizt. Allt var rólegt, hvergi köll né háreysti, brotahljóð glerja eða búsáhalda, fólkið dansaði og naut þess í friði.. Eftir að ég hafði setið inni um eiiin klukkutíma fer að verða hávaðasamt við eitt borð ið rétt hjá mcr. Innanskamms, koma þar 3 vasklegir menn að borðinu og biðja þá er hávað- anum valda og sýnilega voru orðnir drukknir, að hverfa úr salnum. því ölvun sé bönnuð. Er ekki að orðiengja að þeir eru fjarlægðir. Annað svipað tilfelli kom fyrir þetta kvöld. Eg spurði einn mannanna hvernig stæði á þessari ölvun manna þarna inni. Þeir hafa helt í sig áður en þeir komu inn og svo svifið á þá. Já við erum hér nokkrir úr félaginu sem hjálpumst að, að halda þessu í góðri reglu. Það fær enginn að koma inn sem er sjá anlega undir áhrifum víns. Þetta er ákaflega vel séð af öllum og sorstaklega þó höf- um við orðið varir við þakkir margra aðstandenda þeirra er tiðum sækja skemmtanir okkar. Er nokkur hagnaður af þessu? — Það er mjög sæmi- legt var svarið. Staðreyndin er því þessi: U.M.F.R. hefur sýnt og sann- að að fólk sækir skemmtanir sem eru vínlausar, og það má reka þær við „mjög sæmileg- um“ hagnaði. Engum mun detta í hug að á þessar skemmtanir U.M.F.R. komi aðeins sá hópur æsku- fólks í Rvík, sem ekki vill að vín sé um hönd haft. Að í öðrum samkomuhúsum verði að vera brennivín til þess að fólkið vilji skemmta sér. Slíkri fjarstæðu dytti engum í hug að halda fram í alvöru. Sú skoðun væri mótuð af meiri gróðafíkn, meiru örlæti af liendi þeirra er „ölsælir" væru og varla vissu hvað þeir væru að gera. Það er fullvíst að fólk ið heldur áfram að skemmta sér, það vill dansa og koma saman. Hátterni þess og lát- bragð er á hverjum tíma eins og forstöðumenn skemmtan- anna ákveða, að því tilskyldu þó að þeir hafi þor og vilja til að framfj'lgja því sem þeir vita að er bezt og þeir hafa ákveðið. Því má líka bæta hér við að ekki sé skilyrði húseig- enda um vínveitingar fyrir því að fá húsið. Eins og ástandið er nú vantar flest alla vilja til að breyta þeim tíðaranda, sem nú ríkir í féJags- og bindindis- málum. íþróttafélögin halda því fram, og önnur æskulýðsfélög sjálfsagt líka, að þáð sé ekki verra að þau fái ágóða af þess um skemmtunum en aðrir sem ekki vinna að eins góðu mál- efni og þau gera, en sem ann- ars mundu taka hann frá jæim Við þurfum mikið fé til starf- rækslu félaganna, og hvað ætti okkui’ að vera vandara um en sjálfu Alþingi og ríkisstjórn, sem byggja tilveru sina og fjárhagsafkomu á því að brennivín. só drukkið. Hér kemur enn fram vantrú ‘él'ip-.nna æsx i ands ; s, van máttur þeirra ti] að framfylgja því sem þau vita að er rrtt og í anda þeirra eigin starfsemi Ef leggja á til grundvallar hugsjón íþróttanna þá á sú hreyfing ekki tilverurétt ef framtíð hennar og fjárhagsaf- koma byggist á því að hún ■sjálf vinni að aukinni vín- drykkju meðal þeirrar æsku sem henni hefur verið trúað fyrir. Öllum er það Ijóst að stór hluti ríkisteknanna er af sölu brennivíns. Að það eigi að vera sönnun þess og rétt- læting æskulýðsfcJaga á því að þau haldi áfram á þeirri braut sem þau liafa verið fæ ég ekki skilið. Hvenær hefur ábyrgur stjórnmálamaður sagt að það sé of lítið drukkið, það þurfi að auka það til mikilla muna, svo ríkissjóður fái meiri tekj- ur. Virðist mér að þeir hafi nóg á sinni samvizku, þó þeim sé lilíft við þessum ásökun- um, hitt er annað mál að þeir hafa flestir verið veikir og værukærir í öllum aðgerðum gagnvart þessu áfengisflóði. Hafa þar hinir stærri spámenn látið hægt og hægt undan síga, hopað undan tíðarandanum. Hittum við annars nokkurn- tíma fullorðinn ábyrgan mann sem ekki lætur í ljós undrun sína yfir ástandinu? Er hin al'- menna skoðun ungra sem gam- alla ekki sú, að þetta ástand só óþolandi lengur, en þar virð- ast allir gleyma því að það er hinn stóri fjöldi þegnanna sem skapar þetta ástand og með athöfnum vill hafa það en með orðum fordæma. Tví- skinnungurinn er næstum al- gjör, upp og niður þjóðfélags- stigann. Þó munu margir bera ugg i brjósti ef íslenzka lýð- veldið á i vaxandi mæli að eiga tilveru sína undir því að æska þess liggi við. vínámur og drekki meira í dag en í gær. islendingar! Það er verið að rányrkja æsku þjóðarinnar. Það er verið að lama athafna- vilja hennar og þroska, siauk- andi vínsala sannar það sorg- lega. Á þessu eiga sök háir sem lágir, leikir sem lærðir, ó- pólitísk- og pólitísk æskulýðs- félög — hin almenna undan- látssemi, sem eins má kalla hugleysi. ÖIl þjóðin er samá- byrg. Hún hefuy heyrandi ekki 7; 7 / t Þegar viðbótarvirkjunum Sogs og Laxár, sem nú eru að hefj- ast, er lokið, þrefaidast raf- orkan frá báðum orkuverunum. Orka Laxárvirkjimarinnar vex úr 4.000 kw í 12.000 kvv, og orka Sogsvirkjunarinnar úr 15.000 kw í 45.000 kw. Er á- ætiað, að báðar virkjanirnar muni kosta um 202 milljónir króna, þar af Sogsvirkjunin 158 millj. og Laxárvirkjunin 44 millj. kr. Kostnaður við Sogs- virkjunina skiptist þannig, að innlendur kostnaður er 68 millj., kostnaður í Evrópugjald- eyri 28 millj. og kostnaður í Bandaríkjagjaldeyri 62 millj. kr. Kostnaður við Laxárvirkj- unina skiptist þannig að inn- lendur kostnaður er 22 millj., kostnaður í Evrópugjaldeyri 6 millj. og kostnaður í Banda- ríkjagjaldeyri 16 millj. kr. Innlendur kostnaður um 90 millj. íslandi hefur nú þegar verið veitt 2 millj. dollara lán til efn- iskaupa í Bandaríkjunum, og gert er ráð fyrir, að jafn- virði 45 millj. króna i dollur- um verði veitt sem framlag án endurgjalds. Leitað hefur verið eftir láni hjá Alþjóðabankanum til þess að standa straum af þeim kostnaði, sem greiða þarf í ýmsum Evrópugjaldeyri. End- anlegt svar er ekki enn komið frá bahkanum, en góðar horfur munu vera á því, að þetta lán fáist. Eftir er þá að afla fjár til þess hluta kostna'ðarins, sem greiða þarf í innlendum gjald- eyri. Innlendur kostnaður við báðar virkjanirnar er áætlaður um 90 millj. lcr., en þar að auki þarf að leggja í mótvirðis- sjóð gegn þeirri fjárhæð, sem efnahagssamvinnustjórnin veit- ir án endurgjalds. Enda þótt elcki sá ólíklegt, að þetta fjáröflunarvandamál verði að einhverju leyti leyst í sambandi við mótvirðissjóðinn, er augljóst, að mikið skortir á, að tryggt sé nægilegt innlent fjármagn til framkvæmdanna. Ákveðið hefur verið, að Akur- eyrarkaupstaður leggi fram 3 milljónir króna til Laxárvirkj- unarinnar og Reykjavíkurbær 15 millj. króna-til Sogsvirkjun- arinnar, en vandinn er þó ekki leystur til fulls með þeim fram- lögum. heyrt þær fáu raddir sem hrópað hafa í þessari eyði- mörk. Sjáandi hefur liún ekki séð hvert stefnir. Vakandi flýt- ur hún sofandi að feigðarósi í þessum efnum og horfir á börn sín eitt eftir annað drukkna í vínflíðinu, sem hún sjálf hefur yfir þau leitt. Hvað er þá hægt að gera á þessari alvörustund? ' Framh, á 6. siðu. Leitað aðstoðar ahnennings Til þess að koma i veg fyrir þa'ð, að þessar mikilvægu fram- kvæmdir þurfi að stöðvast vegna skorts á innlendu fjár- magni, hafa nú verið boðin út tvö innanríkislán vegna virkj- ananna, 18 milljón króna lán til Sogsvirkjunarinnar og 5 miiljón króna lán til Laxár- virkjunarinnar. ■— Mhn sala skuldabréfa í lánum þessum hefjast í dag. Má gera ráð fyrir því, að þessar 23 milljónir króna séu sá herzlumunur, sem ávant er, til þess að fengnar séu þær 202 miiljónir króna, sem er hið áætlaða kostnaðarverð þess- ara miklu raforkuframkv. 1 þús. á hverja 5 manna fjölskylclu Verói almenn þátttaka í skuldabréfakaupunum, er hæg- ur vandi að afia þessara 23 milljóna. Þótt aðeins sé reikfi- að með íbúum orkuveitusvæða Sogs og Laxár, nemur lánsfjár- liæðin að meðaltali ekki nema rúmum 1000 krónum á hverja 5 'manna fjölskyldu. Er þá ekki tekið tillit til þess, að iðnrekendur og margir aðrir atvinnurekendur, sem eiga af- komu fyrirtækja sinna að meira eða minnu leyti tengda raf- orkunni, munu án efa fúsir að leggja fram ríflegan skerf tii þess að greiða fyrir því, að þessar virkjanir komist sem fyrst upp. Vextir 6% á ári Eins og fram er tekið í út- boðsaugiýsingum lánanna eru vextir 6% á ári, og þriggja ára vextir 18% af nafnverði bréf- anna, eru greiddir fyrir fram. Eftir 4 ár verður svo byrjað að innleysa bréfin. Af hverju 300 króna bréfi fær kaupand- inn strax greiddar 54 krónur í I vexti, af hverju 1000 króna bréfi fær hann greiddar 180 krónur, og af hverju 5000 króna bréfi fær kaupandi strax greidda 900 króna vexti. Banlcar, sparisjóðir og ! rafveitur annast hréía- 1 söluna 1 Skuldabréfin verða til sölu í öllum bönkum og útibúum þeirra og einnig í öllunj spari- sjóðum og rafveituskrifstofum og hjá mörgum verðbréfasöl- um á orkusvæðum Sogs og Laxár, en gert er ráð fyrir, að aðalsala bréfanna verði á þeim svæðum. Þar sem þó má ætla, að marga utan þeirra svæða fýsi að kaupa bréf, verða gerðar ráðstafanir til þess að bréfin fáist einnig keypt í mörgum hínna stærrí spari- sjóða, þar sem ekki eru banka-< útibú.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.