Þjóðviljinn - 20.06.1951, Qupperneq 5

Miðvikudagur 20. júní 1951 — 'ÞJÓÐVILJINN — (5
„Kommúnisminn í Evrópu er aftur í sókn"
BÆJA- og sveitastjórna-
kosningar i hvaða landi
sem er, vekja ekki að jafn-
aði mikla athygli með öðr-
um þjóðum. Til þess liggja
því sérstakar ástæður, að
slíkar kosningar um megin-
hluta ítalíu, sem fram fóru
í þrem áföngum síðustu
helgina í maí og tvær fyrstu
helgarnar í júní, vöktu at-
hygli um heim allan og með
þeim var fylgzt af spenningi.
Camille Cianfarra, fréttarit-
ari bandaríska stórblaðsins
„New York Times“ í Róm
gerir mætavel grein fyrir
þýðingu þessara kosninga í
fréttapistli, sem blað hans
birti sama daginn og fyrsta
umferðin í kosningunum fór
fram. Hann sagði þar:
„Vegna þess, að andkommún
istisku flökkarnir hafa
byggt kasningaherferð sína
á þjóðmálum en ekki hreppa
pólitík . á hverjum Stað, er
búizt við að í kosningunum
komi greinilega fram, hvern-
ig stjórnmálaástandið er í
landinu. Þær koma að vissu
leyti beint við bandarískum
skattgreiðendum, sem munu
fá að sjá sjálfir á kosninga-
úrslitunum, hvaða pólitískan
arð dollarafjárfesting þeirra
í evrópsku lýðræði hefur gef
ið af sér eftir þriggja ára
Marshalláætlun. Árið 1948
fékk kaþólski Kristilegi lýð-
ræðisflokkurinn undir for-
ystu núverand forsætisráð-
herra, Alcide De Gasperi,
hreinan meirihluta á þingi
enda þótt yfir 8.000.000 at-
kvæði féllu á flokkana
lengst til vinstri. Síðan þá
hefur Italía þegið 1.300
milljónir dollara frá Banda-
ríkjastjórn til að byggja
upp striðseytt atvinnulíf
sitt og stemma. stigu við
kommúnistaflóðinu. Kaþ-
ólska kirkjan bíður einnig
kosningaúrslitanna með mik-
illi eftirvsntngu, því að páfa
stóllinn hefur síðan í stríðs-
lok barizt miskunarlaust til
að losa tök kommúnista á
tveim milljónum flokksmeð-
lima. Páfinn hefur borið
fram margar persónulegar á-
skoranir, þar sem hann hef-
ur fordæmt hættuna sem
kirkjunni stafar af guðlaus-
um og klerkafiandsamlegUm
skoður.um flokkanna yzt til
vinstri."
„QTJÖRNMÁLAMENN úr
^ andstöðuflokkum komm-
únsta viðurkenndu í einka-
viðtölum í dag,“ heldur Cian
farra áfram, „að ef fylking
vinstrisósíaldemókrata og
kommúnista fengi fleiri at-
kvæði en í apríl 1948, myndi
það þýða, að almenn óá-
nægja ríkti yfir stefiju þeirri
sem ríkisstjórn andkommún-
ista hefur fylgt undanfarin
þrjú ár bæði í innanlands- og
utanríkismálum. Að þeirra
sögn myndi það sérstaklega
þýða, að milljónir Itala
væru andvígir hervæðingunni
og samvinnu við aðrar vest
rænar þjóðir (Atlanzhafs-
bandalaginu), að hlutleysis-
stefnan, sem kommúnistar
og vinstrisósíaldemókratar
halda fram ætti miklum vin
sældum að fagna meðal
verkalýðsins, og af þessu
rriyndi teiða, að kaþólskir og
hinir áridkommúnistisk'u
flokkarnir, sém hafa stutt’
þessa stefnu, misstu virð-
ingu pg vald“.
SVO fór, að þessi orð hins
bandariska frétttaritara
reyndust hin spámannleg-
ustu. Úrslit kosninganna
urðu þau, að alþýðufylking
vinstrisósíaldemókrata og
kommúnista bætti hvarvetna
við sig atkvæðum en stjórn-
arflokkarnir, og þá fyrst og
fremst kaþólski flokkurinn,
stórtöpuðu. í fyrstu kosn-
ingalotunni var kosið í hér-
uðunum í Pódalnum. Italski
innanríkisráðherraim, hinn
illræmdi Scelba, hefur ekki
enn fengizt til að birta úr-
PALMIRO TOGLIATTI
slitatölur um, hvernig at-
kvæði féllu þar. Síðustu töl-
ur, sem tilkynntar voru, sýna
að alþýðufylkingin hafði þá
fengið þáma 1.710.000 at-
kvæði en kaþólskir 1.559.000
Árið 1948 fengu kaþólskir
50,2% atkvæðanna í þessum
héruðum en hafa samkvæmt
þessum tölum hrapað niður
í 36,3%. Fylgi alþýðufylk-
ingai’innar hefur hinsvegar
vaxið úr 32% í 39%. Af
smærri flokkunum fengu
hægrisósíaldemókratar nú
11,2% en árið 1948 9,1%,
nýfasistar 3,9% á móti 0,9%
1948 og Lýðveldisflokkurinn
einn af stuðningsflokkum
stjórnar De Gasperi, fékk nú
3% en 2,2% 1948. Þessar
tölur úr fyrstu kosningalot-
unni komu eins og köld gusa
yfir ítalska ráðamenn og
bandaríska yfirboðara
þeirra. I þrjú ár hafði lát-
laust verið kyrjaður sá sónn,
með forsöng frá Was-
hington, að sú alda róttækni,
sem gekk yfir Vestur-Ev-
rópu í kjöífar stríðsins
væri hnigin, Marshailáætlun-
in hefði konúð kommúnism-
anum í Vestur-Evrópu á
kné. . Þessar staðhæfingar
voru studdar kosningatölum
frá útskæklaríkjum eins og
Norðurlöndunum og Niður-
löndum, en nú sýndu kosn-
ingatölurnar frá Italíu, sem
vegna legu sinnar og íbúa-
fjölda hefur úrslitaþýðingu
í Vestur-Evrópu, að þar
íhafði rótæk verkalýðshreyf-
ing haldið áfram að safna
um sig fylgjendum jafnt og
þétt þrátt fyrir milljarða
dollara fjáraustur úr ríkis-
sjóði Bandarikjanna, sem
einmitt hefur haft þann meg
intilgang að stöðva slíka
þróun. Marshallmútuþegarn-
ir í ríkisstjórn Italíu stóðu
hinsvegar uppi rúnir veru-
legúm Kluta af fylgi sínu.
AÐSTAÐA ítalíu innan A-
bandal. mun veikjast
verulega, ef kosningarnar á
Sikiley verða ekki hagstæð-
ari kaþólska flokknum“
skrifaði fréttaritari borgara-
blaðsins „Giornale D‘Italia“
í Washington blaði sínu
eftir kosningamar í Pódaln-
um og bætti við: „Það er
áreiðanlegt, að Bandaríkja-
menn eru allt annað en á-
nægðir með kosningaúrslit-
in.“ Ekki varð gleðin meiri í
Washington yfir kosningun-
um á Sikiley. Þar jókst at-
kvæðatala alþýðufylkingar-
innar um 38,3% frá 1948, úr
465.000 í 644.752. Kjósend-
um kaþólskra fækkaði hins-
vegar um 37,4%, úr 1.064.
000 niðurí 666.128. Af hin-
um flokkunum fengu nýfas-
istar 12,8% atkvæðanna á
Sikiley, bandalag konungs-
sinna og frjálslyndra 9,6%,
hægrisósíaldemókratar 4,3 %
(fengu 8,4% árið 1948) og
Lýðveldisflokkurinn 1,7%.
Eftir kosningarnar á Sikiley
sagði Cianfarra í „Nevv York
Times“: „I augum stjórn-
málamanna í Róm var þetta
ný sönnun þess, . .. að áróð-
ur og skipulagning kommún-
ista hafði hrundið með yf-
irburðum sókn allra hinna
flokkanna“. Enn var eftir
þriðja kosningalotan, í Pied-
mont, Emilia, Toscana og
þrem syðstu héruðum Italíu
skaga. Þar fór á somu leið
og á Sikiley og í Pódalnum.
Alþýðufylkingin bætti við
sig atkvæðum en stjórnar-
flokkarnir tÖpuðu. Verka-
lýðsflokkamir fengu 38,5%
greiddra atkvæða en kaþólsk
ir 36%. I kosningunum 1948
féikk alþýðufylkingin 36%
en kaþólskir 46%. I þessari
PIETRO NENNI
kosningalotu fengu hægri-
sósíaldemókratar 8,2% at-
kvæðanna en nýfasistar
EKKI má gleýma því, er
þessar kosningatölur eru
athugaðar, að valdhafar
Italíu, stjórnarflokkarnir og
kaþólska. kirkjan, beittu
hverskyns bellibrögðum og
rangindum til að draga fram
sinn hlutr Þjónar Scelba inn
anríkisráðherra létu lýsa tí-
unda hvert greitt atkvæði ó-
gilt, slík tala ógildra at-
kvæða er eins dæmi í kosn-
ingum og þess hefur verið
krafizt, að ógiltu atkvæðin
verði endurskoðuð. Það sann
aðist, að samtök kaþólskra
leikmanna skiþulögðu grímu
laus kosningasvik, létu bíl-
farma af fólki greiða at-
kvæði oft og mörgum sinn-
um á-sínum kjörstaðnum í
ihvert skipti. íhlutun kaþ-
ólsku kirkjunnar í kosning-
un var taumlaus og op-
inbe?, enda þótt ítölsk lög
harðbanni kirkjunni að hlut-
azt til um stjórnmálabar-
áttuna í landinu. Kardinálar,
biskupar og klerkar hótuðu
að setja hvem þann útaf
sakramentinu, sem tæki
virkan þátt í Lkosningabar-
áttu alþýðufylkingarinnar.
Biskupar Toscana lýstu yfir:
„Kjósendur, sem greiða at-
kvæði flokkum, er aðhyll-
ast kenningar andstæðar
kaþólskri trú, fremja dauða-
synd“. Togliatti, foringi
Kommúnistaflokks Italíu
hefur lýst yfir, að tölumar
úr kosningunum sýni, að í
raunverulega frjálsum og
heiðarlegum kosningum
myndi alþýðufylkingin fá
hrelnan meirihluta á Italíu.'
STU ÓRN ARFLOKKiARNIR
ítölSku og bandarískir
húsbændur þeirra hafa reynt
að hugga sig við það í öll-
um hörmungunum, að þótt
alþýðufylkingunni hafi auk-
izt fylgi þá hafi hugvitsam-
leg kosnngalög gert það áð
verkum, að stjórnarflokk-
arnir hafi unpið meirihluta í
ýmsum borgum. Kosningalög
in eru þannig úr garði gerð,
að listabandalag, sem flest
atkvæði fær, hlýtur tvo
þriðju bæjarfulltrúa á borg-
unum og fjóra fimmtu full-
trúa í þorpunum. En þessar
sigurfréttir hafa reynzt stór
ýktar. Seelba innanríkisráð-
herra hefur ekki getað svar
að einu orði skýrslu blaðs-
ins „Paesse . Sera“, sem
sýndi, að alþýðufylkingin
heldur meirihluta í 295 bæj-
ar- og sveitarfélögum, sem
ráðherrann hafði haldið
fram að hún hefði tapað.
Þá var það þungt áfall f>TÍr
stjórnendur áróðursins gegn
kommúnistum, að alþýðu-
fylkingin hafði ekki veikzt
heldur eflzt í borgunum Bol-
ogna og Reggio Emilia, en
tveir þingmenn þaffan sögðu
sig úr kommúnistaflokknum
í vetur. Ekki var það síður
þungbært, að í ljós kom að
vinstiisóslíaidémáíirataflokk-
ur Pietro Nennis eflist jafn-
hliða' kommúnistaflokknum.
ískyggilegast fyrir kaþólska
er.þó, að mest hefur alþýðu-
fylkingin unnið á um Suður-
ítálíu, en lienni hafa presta-
vald og stórjarðeigendur allt
af hingað til getað haldið
sem öruggu vígi afturhalds-
ins. Viðbrögð þeirra borgara
legu afla, sem enn hafa kjark
til að horfast 1 augu við veru
leikann, kom skýrt fram í
Parísarskeyti sænska blaða-
mannsins Bertil Svahnström
til blaðs síns „Stockholms-
Tidningen“. Undir fyrirsögn-
inni: „Kommúnismnn í
Evrópu er aftur i sókn“
komst hann m. a. svo að
orði: „Fylgisaukning komm-
únista í ítölsku kosningun-
um virðist marka tímamót í
eftirstriðssögu Evrópu. ..
Kosningalög duga ekki til
lengdar í baráttu gegn
kommúnisma ... ítölsku
kosningarnar hafa sýnt, að
kommúnisminn í Evróþu er
aftur í sókn“,
M. T. Ó.
UWVWWUVWUVWVÍWUWWJWVVVVUWVVWVVWWWSftWiWVVWVftVWVVWWWAnAiWAftflAftWWWUWVWUVVW
Miuningaskildir
nm landskeppnina
• í frjálsum :i
íþróttum
Frjálsar íþróttir munu vera
einhvér vinsælasta íþróttagrein-
in, sem hér er iðkuð. —
Nöfn margra, frjálsíþrótta-
manna vorra eru kunn víða um
lönd, og hafa þeir borið ís-
lenzk'ri íþróttaæsku fagurt
vitni.
Frjálsar iþróttir hafa því
fengið marga aðdáendur í hópi
áhorfenda, auk þeirra allra,
sem komist hafa í lifrænt sam-
band við þær sjálfar á s.l. 40
árum.
Nú stendur fyrir dymrn
keppni, sem forráðamenn.
frjálsíþrótta og íþróttamenn-
irnir sjálfir leggja mikið kapp
á. að fari vel, íþróttalega og
fjárhagslega. Þessi keppni er
landskeppnin við Norðmenn og
Dani í Osló. Þetta er kostn-
aðarsamt fýrirtæki. I tilefni af
þessu hefur FRÍ látið gera
mjög smekklega silfurskildi til
minningar um landskeppni
þessa. Er þegar hafin sala á
þeim, og sýnt að þessi hug-
mynd á vinsældum að fagna.
Með þessu geta menn líka stutt
sína hugstæðu íþróttagrein þeg-
ar mikið liggur við, og um leið
eignast smekklegan minjagrip
um þessa keppni. Gripi þessa
er hægt að fá hjá stjórn FRÍ
og í Bókaverzlun Isafoldar í
Austurstræti.
Upplag þessara silfurskjalda
er ekki mikið, svo rétt er fyrir
hina mörgu velunnara að draga
ekki á langinn að eignast
minjagripina og um leið að ljá
lið góðu málefni til framgangs
frjálsum íþróttum.
„Meyjaskemma44
á íþróttavelliniiín
Það var mörgum gleðiefni er
ungar stúlkur tóku að iðka hér
frjálsar íþróttir. Ýmsir vildu
þó álíta að slíkt yrði til að
aflaga kvenlegan yndisþokka.
Manni finnst þessi móbára hafi
átt rót sína að rekja til þeirra
fordóma að konur ættu efeki
að fást við karlaverk. Reynsl-
an sýnir að þær glata ekki
sinni kvenlegu fegurð, en bæt’a
við krafti og þreki til að mæta
baráttu lífsins, sem alltaf ligg-
ur á næsta leiti.
Því miður hefur aðbúnaður
kvonnanna ekki verið sem bezt-
ur undanfarið. Nú hefur þó svo
úr rætzt að fyrir atbeina hins
duglega vallarvarðar Baldurs
Jónssonar hafa þær nú fengið
sína sérstökp „meyjaskemmu“
sem er snotur og vistleg. Fylg-
■ir henni gott bað og vatnssal-
erni.
Auffvitað gleymdi Baldur
ekki stórum og góðum spegl-
um.
Þessar umbætur ættu að
draga ungar stúlkur til æfinga
og leiks í vaxandi mæli.
\ erkfalli liótað á
Indlandi
Fjögur félög járnbrautar-.
starfsmanna á Indlandi hafg)
samþykkt að gera verktall.