Þjóðviljinn - 20.01.1952, Blaðsíða 7

Sunnudagur 20. janúar 1952 — ÞJÓÐVILJINN — (7
TOmsm m iflhSMi
* Húsgögn:
| Dívanar, stofuskápar, klæða-!
:aMpar (sundurteknir), borð-
stofuborð og stólar.
Ásbrú, Grettisgötu 54.
Enskríataeíni
; fyrirliggjandi. Sauma úr til-
Jögðum efnum, einnig kven-
|draktir. Geri við lireinlegan
fatnað. Gunnar Sæmundsson,
: klæðskeri, Þórsgötu 26 a,
; sími 7748.
Málverk,
iitaðar ljósmyndir og vatns-
litamyndjr til tækifærisgjafa.
Ásbrú, Grettisgötu 54.
Sioíuskápar,
klæðaskápar, kommóður á-
vallt fyrirliggjandi.
Húsgagnaverzlunin
Þórsgötu 1.

Iðja h.f.,
Lækjarg. 10.
Orval af smelcklegum brúð-
argjöfum.
‘ ' Skerniágerðin Iðja,
Lækjargötu 10.
- •: -áTJJ ií u '■
Myndi.r ,og málverk
■ . r-rtil .tsekifærisgjafa.
Verzlun G. Sigurðssonar,
Skólavörðustíg 28.
Munið kaííisöluna
í Hafnárstræti 16.
AMPER H.F.,
raftækjavinnustofa,
Þingholtsstr. 21, sími 81556
Iðjá h.f.
l’Ódýrar rj’ksugur, verð kr.
928.00. Ljósakúlur í loft og
?r.:i .„»••. .Á .veggi.
;.! Skerjnagerðin Iðja h.f.,
Lækjargötu 10.
Svefnsófar,
nýjar gerðir.
Borðstofustólar
og borðstofuborð
úr eik og birki.
Sófaborð, srm-
stólar o. fl. Mjög lágt verð.
Allskgnar húsgögn og inn-
réttingar eftir pöntun. Axel
Eyjójfsson, Skipholti 7, sími
80117.'" ” " '
Daglega ný egg,
soðin og hrá. Kaffisalan
Hafnarstræti 16.
Nýja sendibilastöðin.
Aðalstræti 16 — Sími 1395
Athugið
Tökum blautþvott, einnig
gengið frá þvottinum. Sann-
gja.rnt verð. Allar upplýsing-
ar í síma 80534.
Sækjum — Sendum.
Rtvarpsviðgerðir
Badíóviffinustofan,
Laugaveg 166.
Sendibílastöðin Þói
SlMI 81148.
Sendibílastöðin h.f.
Ingólfsstræti 11. Simi 5113.
Annast alla ljósmyndavinnu.
^Einnig myndatökur í heima-
húsum og samkyæmum. —
Gerir gamlar myndir sem
nýjar.
Lögíræ(5ingar:
Áki Jakobsson og Kristján
Eiríksson, Laugaveg 27, 1.
hæð. Sími 1453.
Innrömmum
málverk, .ljósmyndir o. fl.
Ásbrú, Grettisgötu 54.
Ragnar Ölafssoii-
hæstaréttarlogmaðúr og 'lög-
giltur endurskoðandi: Lög-
fræðistörf, endurskoðun og
fasteignasala, Vonarstræti
12. — Sími 5999.
Saumavélaviðgerðir
Skrifstofuvéla-
viðgerðir.
SYLGIfl
Laufásveg 19. Sími 2656 i
Otbreiðið
>»o»'..’*o»o*oló)ki»6*o»:'*ö*'->*o*oio'«o*o*o»o«u»o*o*o»ó»o*o«o«o»o#o*oe6*c'»c*o«o*o*o*cfb*o«c*o#c«o«ofc«2
lo«o«o#c«c*o*o*o#c«j«o«o*^*o#o#o*oco*o»oco«c«o*o«o«o#oco*o«ð«oco*o«o*o«o«o«o#o#o#o«oco*o*c»o*o«..«
oé
!•
GÓÐ 3—4 IIEEBERGJA
*2
IBÚÐ
liID'
-•
p ÓSKAST MEÐ VORINU. FYRIR- *.•
PRAMGREIÐSLA EF NAUÐSYN- !*
! t- ■ legt er. TILBOÐ MERKT „ÍBÚÐ li
! :. ' ,i: — ’52“ SENDIST AFOREIÐSLU p
! BLAÐSINS. P
?2?2f2?2f2*2*0*0*0*0*c*c#c*o«o*o*o*o*o#o«o«o«c*c*oco*oco«o*c»o«o«c«a*oco#c«o«o*b*o*e*oco*o*o*o#c«
Vélskóllnn í Reykjavík Kvenfélagið Keðjan
Vélstjórafélag íslands
,I9S
Árshátið
r-0 1 félaganna verður haldin í Sjálfstfeðishúsinu
Ifli LiO> 1- febrúar 1952.
• DÖkk föt.
Síðir kjólar.
NEFNDIN.
Minningar ur
Framhald af 3. síðu
alla og alltaf. Hér er friður
og ró.
Varstu hér upp úr hádeg-
inu í dag? spurði ég.
Ójá. Þegar mannfjöldinn var
mestur.
Mér varð svarafátt.
Annars er óg í rauninni ekki
Ameríkani nema að nafninu til,
sagði hann.
Heldur hvað?
Foreldar mínir eru báðir
rússneskir; bjuggu í Leníngrad
til 1912. Þá varð faðir minn
gjörsamlega atvinnulaus. Hann
var hljóðfærasmiður. Hann tók
sig upp nýkvæntur og fluttist
til U.S.A. Ég er fæddur þar.
Sérvitringur frá YVales, o. fi.
Við urðum miklir mátar, ég
og þessi skrafhreifi náungi.
Og ékki leið' á löngu þar til
talið barst að stjórnmálum.
Mér til nokkurrar furðu var
hann ekki meira en svo hrifinn
af pólitík sinnar stjórnar. Hins
vegar kvaðst hann ekki hafa
neina ákveðna afstöðu í stjórn-
málum yfirleitt.
Ég spurði hann, hvað hann
héldi um Sovétríkin, og hann
svaraði: Ég er viss um, að
það er ekki eins slæmt þar og
bandarisku blöðin segja. Ég
get vel hugsað að það sé jafn-
vel gott að vera þar.
Eru foreldrar þínir kommún-
istar ?
Nei. Þau vita livorki upp né
nfður í pólitík cg hafa engan
ábuga á sliku.
Svo spurði hann mig, hverrar
skoðunar ég væri.
Ég dró upp úr vasa mínum
, Dáily Worker“, eh hánn
flýtti sér að segja: Stingtu því
niður, í guðanna bænum; láttu
engan sjá þig með þetta blað.
hér,....
„Daily Worker" er málgagn
kpmmúnistaflokksins brezka,
að vísu nokkuð illa statt fjár-
hagslega, en fremur erfitt að
komast höndum yfir það nema
snemma á morgnana, því- það
selst upp óðar og það er komið
út. '
Ég sagði honnm, að ég hcfði
hugsað mór að'fara á Berlínar-
mótið, sem ætti að hefjast eft-
ir viku.
Hann nam staðar og hugsaði
sig um. Auðsjáanlega var hann
á báðum áttum og virtist ekki
geta komið upp orði á stund-
inni; unz hann sagði: Fjandi
er nú hart að geta ekki sleg-
izt í för með þér.
Því geturðu það ekki? spurði
ég.
En hann átti of skamman
frítíma, og of litla peninga —
og of mikið á hættu, ef honum
skyldi svo ekki verða hleypl
inn í U.S.A. aftur að mótinu
loknu. Hann lét sér nægja
Bretland — í þetta skipti. Hins
vegar átti hann eftir að skoða
sig um í Löndon, og þar sem
hann kvaðst ekki liafa dottið
ofan á annan betri fylgdar-
mann en mig, ákváðum við. að
ég skyldi sýna lionum eitthvað
í borginni daginn eftir, þá síð-
ustu klukkutíma sem ég hefð:
til umráða, áður en lestin tæki
mig til Harvvich.
Það varð úr, að við skoðuð-
um British Museum. Sá staður
er að vísu ærið rannsóknar-
efni, en ég reyndi að sýna
manninum nokkra helztu gripi
og hluti, sem ég vissi hvar
voru og gat gengið að án fyr-
irhafnar. Merkust þótti honum
dagbók Scotts, síðasta opnan.
er hann skrifaði dauðvona í
jökulkijlda suðurheimskauts-
ins. Á útleiðinni sýndi ég hon-
um hina miklu hvelfingu lestr-
arsalarins og gat þess þá m.
a., að undir þessaci hvelfingu
sumarferðalagi
hefði íslenzkur fræðimaður og
grúskari alið aldur sinn í rneira
en hálfa öld, og sá væri enn á
lífi, háaldraður. Dyravörðurinn
heyrðj á tal okkar og greip
fram í til samþykkis: Já, þér
eigið náttúrlega við dr. Stefáns
son. Vissulega. Hann var hér
fyrir skömmu. Við þekkjum
hann allir hór. Hann kemur
árlega hingað í heimsókn.
Merkilegur og sérkennilegur
maður dr. Stefánsson.
Öþrifnir menn Brétar, sagði
Ameríkumaðurinn þegar við
komum út á tröppur þessa
stærst-a safns veraldarinnar og
hann kom auga á blikkkrús,
sem ætluð var til að drekka
úr henni vatn, er bunaði úr ó-
hreinlegum krana eða ljóns-
kjafti við húsdyrnar. Hvers-
vegna hafa þeir ekki gos-
brunn? spuroi ferðamaðurinn
gáttaður.
Við höfnúm í „rússneskri“
bókaverzlun, sem er Éeint á
móti aðaldyrum Britisli Muse-
um. Moglen kvaðst,, geta les-
ið þónokkuð í rúrsnesku, cg
hann hafði gaman af að glugga
þarna í bÉekur og blöð; ég
hafði á hinn hóginn 'eRki eins
mikla gleði af þeim bókum,
sem þar voru, því ég skildi
ekki orð í málinu. En það var
mér hinsvegar mikil áiiægja að
lllusta á mann nokkurn, sem
kom inn í bókaverzlunina með-
an við stóðum ,þar við og fór
fyrir einhverja tilviljun að talo
yið okkur útlendijigana og af-
greiðslumanninn. Bar nú margt
á gómá. Það'skal tekíð’fram.
nð við vörum allir fjórir sinn
af hvferju þjóðerni. Afgreiðslu-
maðurinn var júði, en kcmu-
maðurinn, sem nánar skál frá
sagt, var frá Wales.
Sá var nokkuð við aldur, há-
vaxinn, gráhærðúr og gráklædd
úr, hásróma og lá hátt' rómur.
Hann kvaðst kominn þarna til
að biðjast leiðbeiningar á því.
hvað hann retti að lesa í rúss-
néskum , nýtgDkmenntum. Rúss-
nesku íivaðst Íiaún •iíafa lært
mestmegnis upp á eigjij jspýtur
í tómstunduni. sínum. -Á sama
hátt, kvaðst hafa lcynnt sér
marxisma — og reyndar margt
floira. Hann sagðist vera skóla-
kennari og nota- hverja stund.
sem liann gæti, til þess að
aúka þekkingu sína. Vinir mín-
ir sneru við mér baldnu, þegar
ég varð marxisti, sagði hann.
Líka 'fjölskylda mín. Og þegar
ekki varð annað séð en ég
gerði þetta af einskærum á-
lnjga fyrir fróoleik, þá rátti fólk
ekki annað orð yfir það en ég
væri — sérvitringur.
Kvaddi óg síðan Martin Mog-
len, bandaríska Rússann, ein-
hvern alúðlegasta mann, sem
ég hef kynnzt. Hann var barns-
legur og þroskaður í senn,
frjálsmannlegur og kurteis og
las dagblöð af gagnrýni. Hið
síðastnefnda er furðu^ sjald-
gæfur eiginleikj alþýðumanna
í löndum múgsefjunar og kapí-
taliski’a skrumara.
Við Eyrarsund.
Það voru liðin nærfellt tvö
ár, síðan ég hafði komið til
Danmerkur, og ýmislegt var
breytt þar frá því sem var ár-
ið 1949. I fljótu bragði virtist
breytingin vera til batnaðar •—
það var hægt að kaupa fleira,
og færri vörutegundir voru
skammtaðar. En verðlag var
miklu hærra, bæði á matvör-
um og fatnaði. Ferðamaður
kynnist venjulega þessu tvennu
öðru fremur, og svo náttúr-
lega húsaleigunni, ef liann þarf
að búa á hóteli.
Og nú var ég sem sagt kcm-
inn enn einu sinni til Hafnar.
Þar beið ég eftir því einu að
hópur félaga minna kæmj að
heiman, og ég gæti slegizt í
för með þeim til Þýzkalands.
KENNSLA
Þýzkukennsla
[ í einkatímum og námskeið- J
!>um. Áherzla lögð á fljóta j
! talæfingu. Edith Dajidistel,;
íLaugaveg 55, uppi. • í
ÍELAGSSfl
Knattspyrnufélagið
Víkingur
; heldur aðalfund sinn í Fé-
! lagsheimili verzlunarmannp,
ÍVonarstræti 4, þriðjudaginn
; 29. þ. m. kl. 8,30 e. h.
Stjornin,

M.s. Dronning
Alexandrine
fer til Færeyja og Kaupmanna
hafnar laugardaginn 26. janúar
Farþegar sæki farseðla á mánu
dag og þrir judag n.k.
Flutningur cslcast tilkynntur
sem fyrst.
Skipaafgreiðsla Jez Zimsen,
m
til bæjarsjóös Reykjavíkur féllu í gjalddaga 2.
þ. m.
Gjaldseðlar hafa veriö sendir eigendum og for-
ráöamönnum allra gjaldskyldra eigna, en reynsl-
an hefur jafnan oröiö sú, aö allmargir seölar
koma ekki í hendur réttum aöilum, einkum
reikningar um gjöld af óbyggðum lóðum.
Gjaldendum í Langholts- og Laugarásbyggö sr
bont á aö greiða fasteignagjöldin til Útibús Lands
bankans, Langholtsvegi 43. Opiö virka daga kl.
10—12 og 4—7, nema laugardaga kl. 10—12 og
1—3.
I I
Skxifstofa borgarstjóia.
I