Þjóðviljinn - 12.02.1952, Blaðsíða 3

ÍÞRÓTTIR *
RJTSTJÓRl: FRÍMANN HELGASON
Þriðjudagur 12. febrúar 1952 — ÞJÓÐVILJINN — (3
SKJALDARGLÍMAN:
Rúnar Guðmundsson vann Annannsskjöldinn í 3. sinn
Þessi fertugasta og þriðja
skjaldarglíma Ármanns var að
sumu leyti góð og sumu leyti
slæm. Heildarsvipur ihennar
var samt mun betri en undan
farnar stórglímur. Þátttaka
var góð, 13 keppendur; og að
eing 2 menn sem skráðir voru
gátu ekki keppt og enginn
heltist úr vegna meiðsla. Sú
nýbreytni var upp tekin sem
raunar er ekki ný að glíman
byrjar úr stíganda. Að visu
virðist vafamál hvort sá stíg-
andi á að vera með „valsspori'
eða einfaldur, en það er nú ef
til vill ekki aðalatriðið heldur
hitt að stígandinn verði inn-
leiddur. Lengra nær stígandinn
ekki, þó reglan hafi verið að
hann ætti að taka upp hvenær
sem var í hverri einstakri glímu
þegar hlé var á sóknar og varn-
araðgerðum. Þetta orsakar
sumt af því ljóta í glímunni þ.
e. bolstöðuna með beinum og
stífum handleggjum, sem
oft kom fyrir í þessari glímu
og er samkvæmt reglunum ekki
leyfilegt, eins og segir í 21. gr.
glímulaganna:
„3: Að bolast, standa stífur
og þyngja sig niður með bein-
um og stífum örmum eða
standa hokinn með samanklemd
hné.“ -—- Fyrir þetta á að
stöðva glímu. Endurtekning á
þessu hlýtur að heyra undir 22.
gr. þar sem segir:
„Ef hann hefur í frammi at-
ferli sem ódrengilegt tellst og
gagnstætt eðli glímunnar, skal
dómarj dæma glímumanni víta-
byltu“.
1 þessari grein segir ennfrem-
ur: — „Ef sækjandi níðir verj-
anda í falli eða vörn með því
að: a) láta faliast á hann of-
an eða ýta honum niður; b)
hrekja hann eftir vellinum eft-
ir að hann hefur komið rið
hendvörn“. — Þá hefur verið
drepið á hver þau ljótu atriði
voru sem nefnd voru í upp-
hafi, og sýnt frammá að • þetta
er óheimil leikaðferð og ber að
dæmast.
Dómararnir verða því að taka
á sig þá ábyrgð að hafa mikið
um of leyft þessar ólöglegu að-
gerðir sem settu blett á þessa
glímu. Þeim hlýtur að vera allra
manna ljósast að þennan ósóma
verður að losa úr íslenzku glím-
unni með illu eða góðu, og
þeir hafa lögin bak við sig til að
gera þetta. Það skal játað, að
það er enginn hægða!rleikur að
breyta 'þessu í vetfangi, en regl-
an er fyrir hendi og henni ber
að framfylgja, og það er dóm-
aranna verk. Hitt skal líka við-
urkennt að starf dómarans er
vanþakklátt, sérstaklega eru
það áhorfendur sem vilja þar
láta ljós sitt skína, og gleyma
að allir erum við menn.
Eins og fyrr segir voru mörg
góð tilþrif sýnd, hrein brögð
sem gáfu hreinar byltur og svo
ágætar varnir.
Segja má að „þrír stórir“
hafi komið þarna fram en það
voru: Rúnar, Ármann og Sig-
urður Sigurjónsson. Glímur
þessara þremenninga innbyrðis
voru yfirleitt Ijótar: þungar,
stífar og bragðdaufar. Ein-
kenndust mest af átökum en
ekki glímni, nema að því er úr-
slitabragð Ármanns snertir viðl
Sigurð. Hinsvegar voru glímur |
þeirra við hina léttari margar
hverjar góðar. Sigurður virtist
þó þeirra beztur í þeim viður
eignum.
Ármann er full þungur, tæp-
ast nóg æfður.
Gauti Arnþórsson frá U.Í.A.
var sá maður er mesta lýðhylli
hafði. Ungur maður, knálega
vaxinn og kattmjúkur, stendur
yfirleitt -vel að glímu. Hann
varð að glíma við Sigurð Sig-
urjónsson um þriðju verðlaun
í aukaglímu eftir að ihafa. fellt
hann áður, en féll þá.
Guðm. Jónsson úr U.M.F.R
vak.ti líka á sér athygli fyrir
góðar glímur og knálegar, þó
hann væri þeirra minnstur að
vexti.
Matthías Sveinsson úr K.R.
sem er nýr maður hér vakti á
sér athygli fyrir góðar glímur,
þó hann væri ekki sérlega sig-
ursæll.
Kristmundur Guðmundsson
er í framför, og þegar honum
vex meira afl verður hann skæð
ur.
Erlingur Jónsson úr U.M.F.R.
stendur nokkuð í stað.
Anton Högnason er að breyta
glimu sinni mjög til hins verra.
Maður með slíka mýkt og kraft
þarf ekki að grípa til eins ólög-
legra sókna og hann gerði þrá-
faldlega.
EFTIRMÁLI.
Atvik kom fyrir í glímu þess-
ari sem getur komið til með að
hafa nokkur eftirköst. Er þeir
glímdu saman Rúnar og Matthí-
as Sveinsson úr K.R. leggur
Matth. bragð á Rúnar svo hann
fellur og féll Matthías líka, svo
að sumum virtist sem um
bræðrabyltu hefði verið að
ræða. Rúnari er þó dæmd bylta
og Matthíasi sigur. Líða svo
10—12 glímur. Þá tilkynnir yf-
irdómari að dómnefnd hafi orð-
ið sammála um að þeir glími
aftur. Þessi tilkynning kom á-
horfendum nokkuð ,,spanskt“
fyrir, þar sem svo langt var
liðið síðan fyrri viðureign þeirra
fór fram. En ekki þýðir að
deila við dómarann og þeir
glíma aftur og fellir Rúnar þá
Matthías. Þessum úrskurði mót-
mæla fulltrúar frá U.M.F.R. í
lok glímunnar, en úrslit stóðu
milli Ármanns J. Lárussonar
U.M.F.R. og Rúnars. Hefði
fyrri úrskurður staðið óbreytt-
ur hefði Rúnar orðið að fella
Ármann tvisvar til að sigra.
Urslit.
Urslit glimunnar urðu þessi:
1. Rúnar Guðmundsson Á. 12
2. Ármann J. Lárusson UMFR
11.
3. Sigurður Sigurjónsson K.R.
9 + 1.
4. Gauti Arnþórsson U.l.A. 9.
5. Erlingur Jónsson UMFR 7-
6. Kristm. Guðmundsson Á. 6
7. Guðm. Jónsson UMFR 5’/2-
8. Grétar Sigurðsson Á. 4.
8. Haraldur Sveinbj. K.R. 4.
9. Anton Högnason Á. 3%.
10. Elí Auðunsson K.R. 3.
10. Tómas Jónsson K.R. 3.
11. Matthías Sveinsson K.R. 2
Glímustjóri var Gunnlaugur
Briem, og dómarar voru Þor-
steinn Einarsson yfirdómari,
Kristmundur Sigurðsson og
Guðmundur Ágústsson.
Áhorfendur voru margir, en
glíman fór fram í íþróttahúsi
Jóns Þorsteinssonar.
Glímufélagið Ármann hafði
tileinkað íþróttasambandi ís-
lands glimu þessa í tilefni af
40 ára afmæli sambandsins.

"Sölumaöur deyr?
sýndur í Þjóðleikhúsinu að nýju
I !
x... i
Hinn ameríski harmleikur
Arthurs Millers er tvímælalaust
eitt merkasta og áhrifamesta
leikrit sem flutt hefur verið
á sviði Þjóðleikhússins, nýstár-
legt að formi og alþýðlegt í
senn. Aðsókn hlaut leikurinn
miklu minni en hann á skilið,
enda sýndur á óheppilegum
tíma, og er því bæði sjálfsagt og
skylt að flytja hann að nýju
Sölumaðurinn ér eitt af mestu
afrekum. Indriða Waage, hins
ágæta listamanns, en leikur
hans þrozkast og auðgazt síðan
á frumsýningunni í fyrra, orð-
ið enn stórbrotnari, fyllri og
ríkari að blæbrigðum. Reg'na
Þórðardóttir hefur vart lýst
annarri persónu betur en hinni
góðu og marghrjáðu konu sölu-
mannsins, og ágætlega fara þeir.
með minni hlutverk, Róbert
Arnfinnsson og Valur Gíslason.
Sú breyting er á orðin að
Baldvin Halldórsson leikur eldri
soninn í stað Jóns Sigurbjörns-
en Biff er eitt hinna meiri og
vandasömustu hlutverka. Jón!
var myndarlegri á velli og
sannari íþróttamaður, en skap*
gerðarleikur Baldvins er traust-
ari og sannari; hann lýsir
af öruggum skilningi hugarvíli
og taugaveiklun hins ráðlausa,
vonum svipta manns, og til-
þrifamikil eru reikningsskil
þeirra feðganna í lokin. Þá
hefur Vilhelm Norðfjörð tekið
við hlutverki Howard Wagners,
og leikur smekklega og hóf-
samlega, en fjörmeiri og þrótt-
meiri mætti hann vera. —
,,Sölumanninum“ mega engir
gleyma sem unna góðum bók-
mennfum og tilkomumiklum'
íeik.
Á. Hj.
Frá Borgarnesi
Borgarnesi. Frá fréttarit-
ara Þjóðviljans.
Janúar í ár var umhleypinga-
samur hér, með óvenjulegum
veðurofsa. Nokkrar ferðir m. s.
Laxfoss féllu niður til Borg-
arness og Akraness. I suðvest-
an aftakaveðri slitnaði m. s.
Eldborg frá hafnarbakkanum í
Borgarnesi og rak á fjöru hjá
Mjólkursamlaginu og stóð þar
réttum kili á leirnum eins og
hún hefði verið sett í báta-
naust. Var framstafninn beint
að landi við Skúlagötu, og
skemmdist skipið ekki hið
minnsta.
M. s. Hvítá lá í Reykjavík-
urhöfn, slitnaði þar upp, lenti
á hafnargarðinum og skemmd-
ist. Er hún nú í slippnum til
viðgerðar. Þriðja Borgarnes-
skipið, m.s. Laxfoss, strandaði
eins og alkunnugt er, og mis-
tókst að ná því á flot aftur.
Þetta er í annað skiptið sem
Laxfoss strandar, fyrra skiptið
var 1944. Eftir það var hann
OLYMPfUFRÉTTIR
Það þykir
i/Y mikill heiður
M a og viðurkenn
■ 1 \ inS að vera
® kjörinn til
þess að sverja
iV ,\ 111 ólympiska eið-
Vk ) inn á hverjum
í leikjum. Til
þess eru vald-
ir venjulega
' eldri íþrótta
menn sem
hafa með þátt
töku í íþrótt-
um um lang-
an tíma verið
fagurt for-
dæmi um ástundun, afrek og
framkomu. Hann verður að vera
keppandi í þeim leikjum sem
í hönd fara og alltaf úr því
landi sem leikirnir eru háðir í.
Ekki hefuiö verið endanlega
gengið frá því hver hlýtur
þennan heiður í Osló, en getum
hefur verið að því leitt að það
verði mjög þekktur skíðagöngu-
maður sem orðinn er 41 árs
og heitir Olav Ökern. Á mörg-
um undanförnum árum hefur
hann verið með allra beztu
göngumönnum Norðmanna og
á mótum undanfarið hefur
þessi öldungur sýnt að hann er
einn þeirra allra bezti maður.
Um fyrri helgi vann hann það
afrek að verða nr. 2 á 50 km.
þar sem saman voru komnir
flestallir olympíu-kandidatar
Noregs í göngu.
Hann kom fyrst fram 1933 og
var þá þegar og það fram að
stríðinu meðal úrvalsmanna. Á
stríðsárunum tók hann þátt í
íþrótta-, ,verkf alli‘ ‘ norskra í-
þróttamanna. Fyrir það var
hann tekinn fastur af Þjóðverj-
unum. Sat lengi í fangelsi með
dauðadóm hangandi yfir höfði
sér. Síðar var hann þó sendur
í fangabúðir í Þýzkalandi. Lifði
það af, en kom sem vænta mátti
máttfarinn og illa útleikinn. Þó
jafnar hann sig það fljótt að
hann er sendur á Olympíuleik.
í St. Moritz 1948. Er það útaf
fyrir sig undravert afrek. -
Vegna Jítilla snjóa hefur að und
anförnu verið um það rætt
hvort flytja þyrfti brunið á
Voss. En um fyrri helgi fóru
ráðandi menn til Norefjell til
að taka endanlega afstöðu. Hún
varð þá sú að með dálitlum lag-
færingum yrði Norefjell keppn-
isstaðurinn. 20—30 menn eiga
að ryðja snjó í brautina og ým-
ist höggva ofan af trjástubbum
eða hylja með snjó. —
Þegar Einar Pálsson kom
með hóp sinn til Noregs hélt
hann samstundis til bæjarins
Voss sem er ca. 75 km frá
Bergen. Þar er nægur snjór
enda liggur Voss þar sem land-
ið hækkar mjög og því nægur
snjór þar. Æfa þeir nú af kappi
miklu og nota tímánn vel. Er
heldur ekki ólíklegt að okkar
flokkur hafi komið siðastur til
hinna „útvöldu“ æfingastaða,
en allar þjóðir hafa látið
flokka sína dvelja þar vikum
og jafnvel mánuðum saman.
Má þar nefna lönd þau er að
Ölpunum liggja og svo Norð-
urlöndin þrjú, Svíþjóð, Noreg
og Finnland. —
Um mánaðarmótin voru
olympisku fánarnir dregnir að
hún á hinum þrem aðaldvalar-
stöðum keppnisfólksins, en það
eru Sogn, Ullevál og Ila.
Eru Norðmenn sjálfir mjög
ánægðir með þessar vistarveriu-
íþróttafólksins, og telja jafnvel
að þær standi ekki að baki að-
búnaðinum sem var í Garmich-
Parten-Kirchen í Þýzkalandi og
jafnan er við brugðið. Auðvitað
er þarna fyrir komið: sam-
komusölum ,æfingasal, rakara-
stofu, viðgerðarstofu, þurrk-
klefum sem þurrka föt á klukku
stund.
I þessum dvalarheimilum í-
þróttafólksins er líka gert ráð
fyrir að borðtennis verði ein að-
alíþróttagrein leikjanna. Keppn-
ishópar þjóðanna byrjuðu þeg-
ar að flytja inn, og komu þar
fyrstir þeir er lengst komu að
eða Japanar, og fyrstir Evrópu-
þjóðanna voru Spánverjar með
sinn fimm manna hóp.
stækkaður, sett ný vél í hann
og farþegarúmið aukið. Skipið
varð þá hraðskreytt og gott
farþegaflutningaskip. Talið er
að það hafi flutt fleiri farþega’
en nokkurt annað skip hér við
land. Það mátti með réttu!
kalla Laxfoss „ferjuna yfir
sundið“, skipið sem daglega var
í förum á hinni stuttu sjóleið
Bn-Ak-Rvík. og munu nú marg-
ir sakna skipsins. Án efa verð-
ur keypt eða byggt nýtt skip
í stað Laxfoss, og væri æski-
legt að það risti grynnra og
færi með* 12—14 mílna hraða.
En þá háttvísi ætti að hafa að
leggja niður fossanafnið og
taka upp t.d. „Borgina“ sem!
var óðal Skallagríms eða ann-
að slíkt nafn.
Laxfossstrandið er margfalt
áfall fyrir Borgarnes, atvinnu-
missir fyrir þá sem eiga hlut
að máli, og fyrir hið nýjá
hótel og rekstur þess er slíkt
farþegaskip mikið atriði..
Hótelbyggingin.
Unnið er nú stöðugt að
byggingu hótelsins, en þar á
að vera rúm fyrir um 40 hótel-
gesti. Byggingin með innbúí
mun kosta allt að tveim mil'j-
ónum króna. Er sem vænta'
má erfitt áð fá fé það sem til
þarf nema með tilstyrk ríkis-
valdsins. Þegar gamla hótelið
brann var tilkynnt að ekki yrðil
byggt nýtt hótel nema með op-
inberum stuðningi. Það varð
því að velja á milli þess að
byggja nýtt hótel sem kostaðí
mikið eða leggja niður hótel-
hald í Borgarnesi. Sú skoðun
hefur gert allmikið vart við
sig að þjóðin mætti væptá
tekjuöflunar af ferðafólki, en
til þess þarf boðleg hótel.
Þetta var m.a. ástæðan til þess
að ákveðið var að byggja að
nýju hótel í Borgarnesi.
Hlutafé var safnað meðal
ýmissa aðila og varð það sam-
tals 500.000, þar af lagði Borg-
ameshreppur 100.000 krónur.
Tillaga hefur þegar komið
fram um aukin framlög, og er
þá gert ráð fyrir að lilutur
hreppsins verði allt að Vz
milljón í hótelbyggingunni.
Slíkt er þó fjarri öllu lagi.
Það verður að leita stuðnings
frá ríkinu, til að koma bygging
unni upp og óefað verður rík-
ið að styrkja eitthvað rekstur
hótelsins í upphafi.
Hafnarframkvæmdir.
Nú er í undirbúningi að fram-
kvæma dýpkun hafnarinnar og
innsiglingarinnar á næstai
Framhald á 6. síðu.