Þjóðviljinn - 21.02.1952, Blaðsíða 4

4) — ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur 21. febrúar 1952

þlÓÐVIUINN
Otgefandi: Sameinlngarflokkur alþýOu — Sóaíalistaflokkurlnn.
Ritstjórar: Magnús Kjartansson (áb.), Sigurður Guðmundsson.
Fréttarltstjóri: Jón Bjarnason.
Biaflam.: Arl Kárason, Magnús Torfl ólafason, Guflm. Vigfúsaon.
Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg
1». — Síml 7500 (3 línur).
Askriftarverð kr. 18 á mánuði í Reykjavík og nágrenni; kr. 18
ennarstaðar á landinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið.
Prentsmlðja Þjóðviljans h.f.
Hrun iðnaðarins
í gnein Halldórs Péturssonar, starfsmanns IÖju, í blað-
inu í gær cr dregin upp skýr og ægileg mynd af því
hvemig verið er að drepa íslenzkan iðnað og hversu langt
því verki er komið. Þar var birt skrá um 40 iðnfyrirtæki
í Reykjavík. í þeim unnu 699 manns um áramótin 1950
—1951. Starfsmannafjöldinn um síðustu áramót var hins
vegar ekki nema 221. Á einu ári hafði verið fækkað um
478 manns eða sem því svarar að 7 af hverjum 10 hafi
verið kastað út í atvinnuleysið. Auk þess eru svo á upp-
sögn í þessum 40 fyrlrtækjum 63 manns, pg með sama
áframhaldi verður þess efiaust ekki langt að bíða að þær
uppsagnir verði verulciki.
Þessi 40 fyrirtæki cru eflaust alvarlegustu dæmin, en
þó er heildármyndin sú að aðeins eitt iðnfyrirtæki í
Reykjavík. af 114 sem Iðja hefur samninga við, hefur
bætt við sig starfsfólki, örfá eru með sama fjölda og fyrir
ári, en svo til öll hafa fækkað við sig allt niður í það
að hætta störfum og loka.
Orsakir þessarar geigvænlegu þróunar eru vissulega
ekki þær að framleiðsiuvörur þessara fyrirtækja séu allt
í einu óþarfar, þjóöin þurfi ekki lengur á þeim að halda.
Orsökin er hin að framleiðsluvörur þessar eru fluttar
inn frá útlöndum í staöinn. Möð öðrum orðum: íslenzk
stiórnarvöld taka átvinnuna frá hundruðum íslendinga
og flytja í staðinn inn erlent vinnuafl fyrir gjaldeyri
Þetta samsvarar því að flutt hefði verið inn erlent starfs-
fólk til að starfa við íslenzku iðnfyrirtækin, en íslend-
ingarnir hefðu verið látnir ganga um aðgerðarlausir á
meðan, og þó' hefði það raunar verið öllu skárri ráð-
stöfun. en núverandi skipulag.
En ríkisstjórnin hefur ekki látið sér nægja að tryggja
hömlulausan innfiutning á erlendum iðnvarningi, er-
lendu vinnuáfli. Jafnframt hefur hún meinað íslenzkum
iðnaði að keppa á jafnréttisgrundvelli við þann erlenda.
Hið skipulega lánsfjárbann hefur sérstaklega bitnað á
iðnaðinum, hann hefur engin tök haft á því að koma sér
upp eðlilegum birgðum af hráefnum og framleiðsluvör-
um sínum. bankarnú hafa að undirlagi ríkisstjórnar-
innar neitað að taka þátt í eðlilegum rekstri. í þokkabót
hefur innflutningur iðnaoarhráefna verið háður leyfis-
veitingum Fjárhagsráös, sem beitt hefur hinum lands-
kunnu aðfsrðum sínum til að torvelda og koma í veg
fyrir eðlilegan atvinnurekstur. Og að lokum er þessum
málum svo vísdómslega fvrirkomið að verzlunarstáttin
hefur af því stórum meiri hagnað að selja erlendan
iðnvarhing en inniendan, og hegðar sér að sjálfsögðu
í samræmi við það.
ýr
Þegar rætt er um atvinnuleysið hampa stjórnarvöldin
cft þeirri algeru firru að psninga skorti til að tryggja
mönnum vinnu, íslendingar eiga með öðrum orðum að
vera svo fátækir að þeir hafi ekki, efni á að vinna fyrir
sér!! En jafnvel þótt gengið sé inn á þessar fjarstæðu
röksemdir, standast þær ekki að heldur. Það er t. d. hægt
að tryggja fullan rekstur iðnaðarins án þess að ríkissjóð-
ur þurfi að láta einn eyri af mörkum.
í janúar lögðu sósíalistar fram á þingi tillögur um ráð-
stafanir til að trvggja fulla atvinnu. Þar voru þessar
tillögur um iðnaðinn:
„Gefa frjálsan innflutning á öllum hráefnum til iðn-
aðar.
Hefta innflutnmg á þeim útlendum iðnaðarvörum, sem
hægt er að framleiða innanlands sambærilegar.
Hlutast til um þaö við bankana að veitt sé stórum
aukið rekstrarfé til iðnaðarins til að tryggja kaup hans
á hráefnum og úrvinnslu.“
Væru þessar aðgerðir framkvæmdar myndi iðnaðurinn
geta hafið framkvæmdir sínar á ný með fullum afköst-
um, án þess að ríkið hefði nokkru til kostað. Þrátt fyrir
það fengust þessar tillögur ekki afgreiddar á þingi, og
ríkisstjórnin heldur enn áfram stefnu sinni. Er ekki á því
nema ein skýring: sú, að ríkiisstjórflih: vilji leggja íslenzk-
an iðnað í rúst.
\ * -
G Á T A Ns:
Oít ég brellinn er að gjá,
ei með hrelling sáran,
þá löndum stöðugrt liggur á
lífsins fellibáran.
Ráðning siðustu gátú:
KLYFBERI
Þátttír af tveimur systrum
VIÐ SKULUM heyra menning, allt þetta tal um Eimskip
Brúarfoss fór frá Hull í gser til
Reykjavíkur. Dettifoss og Trölla-
foss eru í Rvik. Goðafoss er í
New York. Gullfoss fór frá Leitli
19. þm. til Khafnar. Lagarfoss ,er
Keflavik. Reykjafoss fer frá
svolítið meira frá systrunum betri heim, meðan ryksugan
tveimur sem ég hef- komizt í leikur ennþá lausum hala?
kynni við. Þið munið, frá því •
um dagtnn að sú yhgri, sem ^
er nyorðin tveggja ara, er a- . *\. . , t K.etiaviK Kevi
kaflega hrifin „f vit.munuh, ^ »£*■"? “ ; “S .11 H^borgar.
þeirrar eldri, sem er þriggja andvig alln tækm og v s Belfast og Reykjavíkur. Seifoss
og hálfs; en hinsvegar ekki um- Alls ekki. un *ann ti íer vœntaniega frá Rvik í kvöid
alltaf gott að sjá, hvað þeirri dæmis mjög vel að nieta sim- tll stykkishóims, Boiungavíkur,
hrifnin°-u veldur. ann. Þann anuga hefur hun súgandáfjarðar og Fiateyrar.
opinberað hvað eftir annað
með því að fella símann niður Flugfélag íslands
TIL DÆMIS hættir eldri á gólf og brjóta þannig úr i dag verður fiogið tii Akureyr-
systurinni til að ruglast í hin- honum flísar. Aunars heitir á ar, Biönduóss og Sauðárkróks. Á
um frægu negrastrákum, hennar máli allt það sími sem morgun tii Akureyrar, Kiausturs,
og það jafnvel svo mjög, að viðkemur eyrunum. Til dæmis Fagurholsmýrar og Hornafjarðar.
þegar þeir hafa setið saman í heita eyrnalokkar sími. En
bezta yfirlæti sjö talsins, en mestur siminn er auðvitað
einn þeirra síðan étið yfir sig, steypbaðstækið lá baðkarinu.
þá segir hún kannski fullum Enda talar hún miklu meira í
fetum, að eftir séu þrír, og það ea sjálfan símann í stof-
fellst ekki á neina málamiðlun. unni.
Og sú yngri endurtekur, með
ÉG SAGÐI
Skipadelld S.I.S.:
Hvassafell losar kol fyrir norð-
urlandi. Arnarfell fór frá London
í gærmorgun, áleiðis til Islahds.
Jökulfell er á Akureyri.
,o
Leiðréttlng
, 1 grein minni „Atvinnúleysisskrán-
I----.* _ t:i hessi -------- y‘Cn-ur um ingin og Iðja", hefur misritazt
. _vou ett t™ , } ^ daginn af sönglist yngn syst- fóikstaia í einni verksmiðju,
urinnar. En það fer minna fyr- Framtíðinni. Þar standa 32, en -á
ir sönglist þeirrar eldri. Yfir- að vera 23. Á uppsögn á Áia-
leitt er hún heldur treg til að fossi standa 12, á að vera 0.
augun þanin af hrifningu:
trí“ — til
gáfulega niðurstaða systur
hennar skuli nú ekki fara
framhjá neinum.
Halldór Pétursson.
„Ýmsir telja mafc-
seðil Morgunbiaðs-
ins vera í rífara
lagi“, segir blaðið
henuar Rannveig-
ar í gær. — Ja,
hvernlg væri að hlaupa alveg yf-
ir fimmtudaginn og borða heidur
mánudagsýsuieifarnar á föstu-
• ’ syngja. Sé hún beðin að taka
ÉG'HELD við ættum lagið til skemmtunar öðru
að tala sem minnst um vits- heimilisfólki, þá verður hún
muni þeirrar yngri. Þó er ekki ulvarleg á svipinn og segir.
fyrir það synjandi að hún hafi „Má þaö e«ki , — svo mað-
til að bera nokkuð af því sem ur gæti haldið hún hefði gert
kalla mætti „praktískar gáfur“. einhvern leynisamning _ við
Hún hefur semsé fundið upp STEF. Hún er gjorn á að
talsvert af einstökum orðum gera meira en efni standa til uiiuiu u
sem spara henni það ómak að ur ÞV1 sezn fyrir hana kemur, da„gkvöidig?
segja heilar setningar. Hún °g notar^ þá helzt þau orð
talar til dæmis ekki um „að sem nun álítur að séu sæmilega Læknavarðstofan Austurbæjar-
þvo sér um liGnclumi-ir**, hGld- uukillácr mGrkin^&r. skóianuiri. Sími 5030. K.völdvörður;
ur bara „að hGnda sér“. ÞGg- a^veg rotuð“, segir hún þegar Skúii Thoroddsen. Næturvörður:
ar hún hefur getað laumazt hun hefur rekið sig á. Sökum Gunnar Benjamínsson.
með litla stólinn sinn inní bað- vísindaiðkana sinna er hún oft _ . .
herbergið, náð með hjálp hans annnrs hugar, og gáir þá ekki-jN^turv^a 1 Lau0avegsapotek..
uppí vaskinn. og sullað síðan vel '] krinpim sig. Enda er hún
út allt gólfið, og sjálfa sig líka, a^ j'afna.?! „alyeg rotuð 20 Bafmagnstakmörkunln í dag
þá fær hún ekki skilið hvers- smnúm á dag. Austurbærínn og miðbærinn
vegna eigihlega mamma verð- Knnnski meira, um þær syst- miiii Snorrabrautar og Aðaistræt—
ur svona reið; skárri séu það ur semna.
nú lætin útaf engu, hún sem
var bara „að hehda sér“.
is, Tjarnargötu, Bjarkargötu að
vestan, Hringbrautar að sunnan.
ELDBI systirin virðist
vera dálítið vísindalega sinn-
uð. Allt sem sett er saman úr
mörgum pörtum vill hún rífa
Sundur. En hún er ekki eins Fimmtudagur 21. febrúar. (Samú-
mikið gefin fyrir að setja það ei). 52. dagur ársins. — Tungi í
saman aftur. Stimdum stendur hásuðri ki. 8.57. — Árdegisfóð
hún lengi einsog dáleidd og kl- kl- f-4’0- Síðdegisfióð ki. 14.20.
mænir á útvarpstækið, sjálf- úágfjara ki. 7.52 og. ki. 20.32.
sagt hugsandi eitthvað á þessa t;r Skarðsáramiál (1614)
leið: „Einhvemtíma þegar ég AÍur biskupar í Danmörku
verð alein í stofunni skal ég samansafíiast í Colding með há-
kíkja inní það, ha! ha! ha!“: skóians meisturum þe;nn 21. Fe-
—Allar framfarir á sviði tækn-
Ráfmarkstakmörkunin f kvöld
Nágrenni Reykjavíkur, umhverfi
E’Iiðaánna vestur að markalínu
frá FJugskálavejri við Viðevjar-
sund, vestur að Hliðarfæti og
þaðan til sjávar við Nauthólsvík
í Fossvogi, Laugarnes, meðfram
Kleppsvegi, Mosfellssveit og Kjal-
arnes, Árnés- og Rangárvallasýslur.
Fastip liðir eins og
venjuléga. Kl. 18.30
Dönskukennsla; H.
fl. — 19.00 Enskxi.
kennsia; I. fl. 19.25
Tónleikar: Do.ns-
19,40, Lesin dagskrá
Iöe
(pl,).
Viðunanlegt taiið að
fjölskyldu sé helmingur launa
Matseðill Morgunblaðsins einstæð sönnun
um síversnandi lífskjör almennings
í ýmsum löndum Vesturevrópu hafa veriö' framkvæmd-
ar athuganir á eðlilegri tékjuskiptingu heimilanna, þann-
ig að tekjurnar gætu hrokkiö fyrir sæmilegu lífi. Hafa
niðurstöðurnar að sjálfsögðu verið mismunandi, en yfir-
leitt hefur verið bent á það að viðunanlegt væri að
tekjur heimilis skiptust þannig áð 50% fær í mat, 20%
í húsnæði, Ijós og hita, en afgangurinn í opinber gjöld
fatnað, hreinlætisvörur, strætiisvagnagjöld, menningar-
mál, skemmtanir 0. s. frv.
Morgunblaðið birti fyrir
nokkrum dcgum lista yfir viku-
fæði fjögurra manna fjölskyldu.
Listinn var samina af sparsemi
og hagsýni, eins og blaðið
komst að orði, enda bar hann
Æfíngar í sundiaugum eru þýðingarmikiar fyrir bata lömun-
arsjúklinga. Myndin er af sérmenntaðri hjúkrunarkonu og löm-
unarsjúkling í sundlaug í sjákrahúsi fyrir lömunarveika í
Boston í Banidaríkjunum
ir lömunarveika
atSkallandi nauðsyn
Innan skamms verðtu* haldinn fullnaðarstofnfundur
félags þess til hjálpar lömunarveikum, sem ákveðið var
a'ð stofna á undirbúningsstofnfundi fyrir nokkru.
Á hver.iu ári lamast fleiri að auðnast a.ð ná settu marki.
Lömunarsjúklingar eru einatt
lítt ferðafærir og eiga því erf-
itt með að bera málefni sín
fram til sigurs með eigin átaki,
en því þyngri skylda hvílir á
þeim, sem heilir eru, að iáta
sig velferð þeirra skipta.
bruai’ii hvar meistari Ólafur Kock næst;i yiku. 20.20 Utvarpssagan:
dæmist. einn falskennari og gerist „Morgunn lifsins" éftir Krist-
útiægur.... ; Framhald á 6. síðu.
innar heilla hana. Sem stend-
ur lifir hún eiginlega ekki fyrir
annað en ónýta myndavél sem
hún snikti hjá. einum frænda
sínum. Þetta er gömul kassa-
vél, og auðvitað búið að rífá
allt innanúr henni. En hún læt-
ur hana liggja hjá sér í koj-
unni sinni á hverri nóttu.
YNGBI systirÍH- er ekki
alveg eins mikil tæknimannr
eskja. Hún óttast aðeins einn
hlut, eða réttara sagt eina
voðalega ófreskju, og þessi ó-
freskja er einmitt úr heimi
tækninnar, ryksugan sem
mamma fær stundum lánaða
hjá konunni á hæðinni fyrir
neðan. Hún er ekki hrædd við
Grýlu, né heldur Leppalúða, né
heldur drauga, né heldur ljóta
kalla, en er voða hrædd
við ryksuguna.' Þær stuóair
eru hámark allra skelfinga ^ _ ,nn ^ hn?g. á þessa lönffU
þcgar mamma fær lanao þetta f síðan sagði hann með svo lævíslégu
tæki til að hreinsa teppið á g-iotti að óhugur fór um Hodsjá Nasreddín:
stofugólfinu. Á slíkum stund-
um spyr maður t örvæntingu,
til hvera sé eiginiega ö!t þðssi
hverju ári laznast' fleiri
eða færri íslendingar, ýmist af
lömunárveila. eða . öðrum or-
'sökum; Eins 6g. nú hagar til
• vantar mikið á að batamcgu-
leikár •þessa fólks notist til
fulln. lír því. væri •hægt að bæta
með þvi að koma á fót hæli
, fyrir Jönuir.arveilra og fá sér-
ménntaða hnkr.a,' nuddkonur og
ihjúkrunaríóík til starfa við
það.
Slíkar *'•• • kvtcmdir cru auð-
. vitaö • fjáifrckar og félagið
sem allra al-
Það sæmir engri þjóð, sem
vill láta álíta sig meaningar-
þjóð, að láta batamöguleika
fjölmenns sjúklingahóps fara í
súginn vegna þess að akilyrði
skqrtir til að beita við þá þeirri
lækningakunnáttu sem fyrir
hendi er eða hægt er að ofla.
það með sér. T. d. keypti fjöl-
skylda sú sem þar um ræðir
ýsu fyrir f jórar krónur á mánu-
aegi, og leifarnar af því áttu
síðan að hrökkva sem hádegis-
mátur á ný á fimmtudegi. Er
hætt við að erfiðismönnum
reyndist slíkt rýr kostur, auk
þess sem búast mætti við að
slegið væri í ýmsu eftir þriggja
daga geymslu. En þrátt fyrir
þetta voru niðurstöður Morgun-
blaðsins sem sagt þær að með
ýtrustu sparsemi þyrfti fjög-
urra manna fjölskylda rúmar
400 kr. fyrir mat á viku, eða
1800 kr. á mánuði.
Samkvæmt skiptingu þeirri
sem erlendir heimilishagfræð-
ingar telja viðunanlega, þyrftu
tekjur slíkrar fjölskyldu því að
vera kr. 3.600 á mánuði. Dags-
brúnarmaður á fullu mánaðar-
kaupi hefur hins vegar kr.
2.635. Hann vantar sem sagt
næstum því 1000 kr. upp á að
ná tekjuskiptingu heimilisins
sem viðunandi sé.
Og þetta hrekkur ekki til.
Það er mjög sjaldgæft hér á
landi að fjölskyldu nægi að
greiða 20% af kaupi sínu í
húsnæði, ljós og hita. Algeng-
ara er hitt að í þao fari þriðj-
ungur af mánaðarkaupinu og
oft upp í helming. Til þess
að borða Morgunblaðsfæði og
halda þeirri skiptingu sem tal-
in er viðunanleg víða í Vestur-
evrópu þarf því tekjur sem eru
mun hærri en 3.600 kr. á mán-
uði.
Það mun ekki fjarri sanni að
matvæli hafi tvöfaldazt í verði
síðan „baráttan gegn dýrtíð-
inni“ hófst 1947, að fæði það
sem Morgunblaðið birti skrá
yfir s. 1. sunnudag hefði þá
kostað 900 kr. Til þess að full-
nægja hinni viðunanlegu skipt-
ingu þurfti þá 1S00 kr. mán-
aðarlaun — og þá var húsnæði,
ljós, hiti og skattar einnig milk
um mun lægri kostnaðarliður en
nú er. Þá var vissulega algeng
sú skipting sem talin er viðun-
andi. Og mjög margir fóru
fram úr því, vegna þess að
vinna var næg, eftirspurn eftir
vinnu, og' þeir sem vildu áttu
kost á að fá mun ■ hærri tekj-
ur með auknu erfiði. Það mun
vera mjög algengt að tekjur
manna séu lægri í krónutölu nú
en þá, þrátt fyrir hina ge(g-
vænlegu dýrtíð sem skipulögð
hefur verið.
Eins og áður er sagt munu
— Þú hefur rétt að mæla. Hvernig má
það vera að mér skyldi ekki strax skiljast
að viðtal þitt við húsbónda minn væri mjög
göfugrar merkingar. Ég vil einnig fúslega
biðjá fyrir húsbónda mínum.
— Það skaltu géra! hrópaði Hodsja Nas-
reddín. Hví skyldirðu ekki gera það? Það
er blátt áfram skylda þín. Mælir ekki kór-
aninn svo fyrir að þjónar og þrælar eigi að
biðja fyrir húsbændum sínum dag hvern
án þess að lcrefjast nokkurs endurgjalds?
— Snúðu við, sagði þjónninn ruddalega og
kéýrði Hodsja Nasreddin upp að múrnum
með htossi sinu. — SvOna, flýttu þér, 'ekki
tefja mig að þarflausu!
Fimmtudagur 21. febrúar 1952-ÞJÓÐVILJINN — (5
Morgunblaðið á miklar þakk-
ir skilið fyrir matseðil sinn,
fyrir að hafa sannað hagfræði-
lega að íslenzk alþýða hefur
ekki efni á að borða íburðar-
lausan, þokkalegan mat. Er
ekki að efa að matseðill þessi
verður ein sterkasta röksemd-
verkalýðsfélaganna í næstu á-
tökum um kaup og kjör. Eíi
þangað til ætti Morgunblaðið að
fela sérfræðingum sínum að
semja matseðla sem eru í sam-
ræmi við tekjur verkamanna
nú, t. d. einn sem hæfi laun-
um verkamanna á fullu mánað-
arkaupi og svo annan sem sé í
samræmi við hag þeirra sem
hafa verið atvinnulausir mán-
uðum saman á þessum vetri.
— ,Og þetta er raunar skylda
Morgunblaðsins, aðalmálgagns
þeirra manna sem bera ábyrgð
á atvinnuástandinu í landinu
ogkjörum almennings.
matvæli yfirleitt hafa tvöíaid-
azt í verði á fimm árum, hús-
næði, ljós og hiti og skatvar
hafa hækkað stórlega, en kaup-
ið hefur víða staðið í stað eða
hækKað mjög óverulega. Al-
mennmgur hefur neyðzt til
þeirra viðbragða að skera nið-
ur mat sinn, kaupa ódýrari,
íninni og lélegri mat — svo
að c-kki sé minnzt á aðrar þarf-
ir, fatnað. menningarmál,
skemmtanir. Því er það að í
ljós kemur að Morgunblaðs-
matseðill, settur saman af j’tr-
ustu sparneytni og hagsýni,
reynist ofviða öllum þorra
landsmanna, og það stórlega
ofviða.
Enn býr alþýða Norður-ltalíu við miklar liörmungar vegna
flóðanna miklu, þrátt fyrir rausnarlega hjálp víðsvegar frá.
Grein úr „Austurlandi", Neskaupstað:
LOFORÐ ÖÐRUMEGIN -
SYSK
Sjaldan eða aidrei hefur ís-
lenzka þjóðin reynt önnur eins
svik af háifu nckkurs stjórn-
málaflokks, sem hún nú reynir
af hálfu Framsóknarflokksins.
Svo mjög stangast Ioforð og
efndir flokksins að var'a verð-
tir nokkurt loforð fundið, sem
ekki hefur verið þverbrotið.
Eitt þeirra mála, er reynd-
ist Framsókn vel í kosninga-
baráttunni síðustu, var hús-
næðismálið. Einkum vorú lof-
orðin - um íausn húsnæðisvanö-
ræðanna flokknum notadrjúg í
Reykjavík og fulljTð'a má, að
flokkurinn hafi átt afstöðu
sinni til húsnæðismálanna að
þakka sigur sinn í Reykjavík.
— Húsnæðisleysingjarnir og
braggabúarnir létu margir
blekkjast tiþ fylgis viS Fram-
sókn, vegna þess, að þeir
trúðu, að hugiir fylgdi ináli.
En hvernig eru efndirnar ?
Frámsókn stcð að því með
íhaldinu, að afnema húsaleigu-
lögin, sem veittu þó nokkra
vernö gegn o.lcri og forðuðu
mörgum frú að lenda í húsnæð-
ishraki, einkum í Reykjavík
þar sem lögin höfðu mest
gildi. Afleiðingin varð' sú. að
f jöldi manna missti húsnæði sitt
og lenti í vandræðum.
Þá lvefur Framsókn átt aðild
að því, að setja á laggirnar
skrifstofubákn mikið og er eitt
hclzta hlutverk þess að koma
í veg fyrir að menn byggi yfir
höfuðið á sér.
Þannig eru efndirnar.
Baráttan segn dýrtíðinni var
helgasta mál Framsóknar og
ekki vantaði loforðin um úr-
bætur á bví sviði. ur\
Hvernig hafa efn,4U'nar ocð-

Framsókn byrjaoi með það,
eftLr að núverandi stjórn var
mynduð. að lækka gengið í
bróðurlegu bandaiagi við íhald-
ið. Hafði það í för með sér
geysilega verðhækkun.
Framsókn hefur margfatdað
söluskettinn og innheimtir nú
á þar.n hátt 100 millj. kr.
Þessi bióðskattur hefur mikil
áhrif til aukningar dýrtíðar.
Framsókn hefur í bróðurlegri
samvinnu við íhaldið, skapað
bátagjaldeyrisokrið er hækkað
hefur verðlagið gífurlega.
• Framsókn hefur með nýjum
cg þungbærurn sköttum hækk-
að mjþg verðlagið og margar
ileiri „dýrtíðarráðstafanir“
mætti nefna.
Þannig eru efndirnar.
Framsólmatrf! oldcurinn hefiir
talið burgeisavald Reykjayíkui’
höfuðóvin sirin og margur
Framsóknarmaðurinn hefur'tal-;
að þannig, að ’íhelzt' vacr að:
skilja að hann telcli, að örlög
Reýkjavíkur ættú að vera sV'.p-
UJ og hinnar fornu Karþagó-
borgar.
En hvemig er svo barátta
Framsóknar í reyndinni gegn
Reyk javíkurvaldinu ?
Framsókn hefur staðið að
því sem vaidamikill stjórnmála-
fiökkur, að auka á flótta fjár-
magnsins utan af landsbvggð-
inni. Öhemju upphæðum er var-
ið til stækkunar raforkuvera
Reykjavikur og næsta ná-
grénnis, én aðrir landsmenn,
sem illa eru settir í þessum
efnura, fá vinsamleg skilaboð
um að þeir verði að biða. En
niikil og ódýr raforka er und-
irstaða iðnpðar og fjölbreytt.ra