Þjóðviljinn - 29.03.1952, Síða 4

4) _ ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 29. marz 1952
Laugardagur 29. marz 1952 — ÞJÖÐVILJINN — (5
þióeviuiNN
Útgefandi: Sanieiningarflokkur alþýðu — Sósialistaflokkurinn.
Ritstjórar: Magnús Kjartansson (áb.), Sigurður Guðmundsson.
Fréttaritstjóri: Jón Bjarnason.
Blaðam.: Ari Kárason, Magnús Torfi Ólafsson, Guðm. Vigfússon.
Aug'Iýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavöi'ðustíg
19. — Sími 7500 (3 línur).
Áskriftarverð kr. 18 á mánuði í Reykjavík og nágrenni; kr. 16
annarstaðar á landinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið.
Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.
} Vesirænt lýðræði
íslendingnm hefur ekki ósjaldan á undanförnum ár-
um veriö skýrt frá lýSræöisást Atlanzhafsbandalagsríkj-
anna, gott ef sjálft AtlanzhafsbandalagiS var ekki stofn-
aS svo þessi fyrirmyndarlýSræðisríki gætu skiniS fyrir
augliti heimsins í lýðræSisskrúSa sínum og verndaS vest-
3*ænt lýðræSi frá vondum mönnum og vondum ríkjum,
sem ekki hefðu orðið aðnjótandi blessunar þess. Þegar
íjósíHlí'star: hafa bent Bjarna Ben., Eysteini og Stefáni
Jóháhni á ýmsar óþægilegar og ómótmælanlegar stað-
reyndir um framkvæmd þessara ríkja á hugsjónum lýð-
ræðisins hafa þsir reynt að láta skömmustulega þögn
hylja ávirðingar bandamanna sinna.
Ætla mætti að málgögn Atlanzhafsbandalagsins,
Morgunblaðið, Tíminn, AB, Vísir og öll hin væru sér-
staklega stolt af lýðræðisaðgerðum eins ríkja Atlanz
hafsbandalagsins undanfarna daga og teldu ekki eftir
að verja leiðaraplássinu til að sýna íslendingum sam-
hengi þeirra og hugsjóna hins vestræna lýðræðis, sem
Atlanzhafsbandalagið á eftir þeirra sögn að vernda.
Frakkland er eitt helzta land hins vestræna lýðræöis
og máttarstólpi Atlanzhafsbandalagsihs. • Árum saman
hafa afturhaldsstjórnir Frakklands háð grimmilega
styrjöld til að bæla niður þjóðfrelsishreyfingxi Vietnam-
þjóöarinnar í Asíu. Nú þykir það ekki nóg. Með ofbeldis-
verkum Frakka í Túnis undanfarna daga sýnir franska
afturhaldsstjórnin öllum heimi hvað það er sem hún
ieggur í hugtakið vestrænt lýðræði. í sjötíu ár hefur
franska auðvaldið arörænt Túnisbúa. Nú er 'svo komið að
sjálfstæðishreyfing landsins er orðin það þroskuð að
hún krefst algerrar sjálfstjórnar. Frönsku afturhalds-
stjórnirnar hafa reynt að draga úr sjálfstæðisbaráttu
landsmanna með loðnum loforðum um aukna heima-
stjórn, aukna þátttöku þjóðarinnar í stjórn lands síns,
en líka þau loforð hafa verið svikin af hinum frönsku
nýlendukúgurum. Enda þótt hinum innlenda þjóðhöfð
ingja, Beynum. hafi verið leyft að mynda ráöuneyti sem
skipaö er að hálfu Túnisbúum en að hálfu Frökkum bú-
settum í landinu og setiö hafi á rökstólum ráðgefandi
þing án löggjafarvalds, einnig skipað Frökkum að hálfu,
hafa völdin verið í höndum franska landstjórans. Mán-
úðum saman hefur forsætisráðherra Túnis og tveir af
váöhcrrum hans dvalið í París til aö bera fram kröfur
. bjóðar sinnar um frelsi og sjálfstæði, en hin lýðræöis-
unnandi stjórn Atlanzhafsbandalagsríkisins Frakklands
hefur staðið eins og veggur gegn réttlætiskröfum þjóð-
arinnar. Þegar séð varð að sjálfstæðishreyfingin lét sig
elcki og.geröist msira að segja svo djörf að leggja málið
fyrir sameinuðu þjóðirnar, tóku hinar frönsku lýðræðis-
hetjur að ókyrrast. í janúar hófust handtökur leiðtoga
sjálfstæðishreyfingarinnar og verkalýðsforingja. Þjóðin
svaraoi þeim ofbeldisverkum með allsherjarverkfalli og
naut víðtækrar samúöar langt út fyrir landamærin.
Þrettán Auu- og Afríkulönd fóru þess opinberlega á leit
. við forseta allsherjarþings sameinuðu þjóöanna að hann
hlutaðist til um mál þessara leiðtoga Túnisbúa, og það
þurfti alla klæki vestræns lýðræðis til áð varna því aö
Túnismálið yrði eitt af stórmálum allsherjarþingsins.
Frá þeim tíma hefur sjálfstæöisbaráttan stöðugt harðn
að, þar til nú, að franska stjórnin hikar ekki við að
kasta lýðræðisgrímunni og hefja blygðunarlausa kúgun-
arherferö gegn Túnisbúum, handtaka forsætisráðherra
iandsins og alla þá leiðtoga frelsisbaráttunnar sem til
næst og hóta hverjum þeim lífláti sem vogar að hefja
íána sjálfstæðisbaráttunnar.
Það eitt er víst að sjálfstæöis- og frelsisbarátta Túnis-
búa verður ekki kæfð meö þessum ráðum. Frelsisbar-
átta nýlendpþjóðanna er komin svo langt að það er
einungis tímaspursmál hvenær þeim tekst aö varpa af
eér kúgunaroki stórveldanna. En áðfarirnar í Túnis eru
enn ein kennslustund í skilningi afturhaldsstjórna At-
lanzhafsbandalagsríkjanna á hugtakinu vestrænt lýðræði
og frelsí smáþjóðanna. Sú kennsla hefur áhrif um allan
heim, eýanig hér á íslandi.
Er ísland ekki „verndarríki" — Samgöngurnar
við Borgarnes
„MORGUNBLAÐIÐ flyt- tilfærsla á vörum og önnur
ur þá frétt frá Túnis í dag að þjónusta við landbúnaðarhéruð
GÁTA Gestumblinda.
Hver er sá hinn mikli,
er fer mold yfir,
svelgur hann vötn og veisur;
gly&B hann óask,
en guma eigi,
og yrkir á sól til saka?
Lausn síSustu gátu: Hrafn bygF-
ir jafnan á háum fjöllum, en dpg'g
fellur jafnan í djúpa dali, fiskur
lifir andalaus, en þjótandi foss
þegir aldregi.
franska stjórnin hafi lýst Borgarfjarðar. — Borgnesingar skipadeild s i.sP
hemaðarástandi í „vemdamíki hafa ávalt stutt að því að sem Hvassafeii er í Áiaborg. Arnar-
sínu, Túnis“ og rekið nokkra beztar samgöngur væru hing- feii fór frá Skagaströnd í fyrra-
ráðherra landsins frá störfum. að á sjó; hreppurinn er einn kvöid, áleiðis til Finniands. Jök-
Nú væri gaman að vita hvort stærsti hlutliafi í Laxfossi — ulfeii er væntaniegt til Reykja-
Island er á sama hátt vemdar- í félagi við aðra hreppa héraðs- v.kur í kvöid frá N.Y.
ríki ameríska herveldisins. Aft- ins o. fl. — Það sem nú veldur Flufffélag íslands.
ur á móti'dettur engum í hug mestum erfiðleikum með að i dag verður flogið tii Akureyr-
að hér verði ráðherrunum byggja nýtt skip, er að Lax- ar, Vestmannaeyja, Biönduóss,
vikið úr sætum, enda er það foss var tryggður fyrir ca. Vj Sauðárkróks og Isafjarðar. — Á
almælt að óþjóðemissinnaðri þess verðs sem kostar að morgun til Akureyrar og Vestm..-
menn séu ekki til í þessu landi byggja nýtt skip. — Við fyrra ería-
(nema ef vera mætti AB-stef- strandið 1944 var látinn líða ‘ .
lanSur t&ni frá því skipið ^í'rsís^aSeTags íslands
strandaði þangað til það var beinir þeim tilmœlum tii aiira .
tekið á flot. og oitt ár þar til slysavarnafélaga í Reykjavik og‘
viðgerðin • hófst. -#f Laxfoss nágrenni að þeir fjölmenni við
„tJTAF Laxfoss-strand- strandaði í janúar s.. 1. uppvið guðsþjónustu í Dómkirkjunni kl.
Reykjavík 27.3. Ali.“
inu eru nú, að vonum, hafin ]ánd, hvað skyldi nú þutfa að
blaðaskrif. I Morgunblaðinu 28. líöa langur tími þangað til
febrúar s. 1. er grein eftir Har- skipið verðúr tekið á f’.ot, svo
ald Böðvarsson á Akranesi hægt verði að hefja vÍL,gerö á
þar sem hann leggur til aö því?
Eimskipafélag íslands byggi
skip til að halda uppi ferðum
milli Akraness og Reykjavíkur
— en nægja muni vörubátur 1
til 2 ferðir í viku til að flytja
vörur í Borgarnes. — Það er
næsta undarlegt að fá slíka til-
lögu frá jafn mætum manni.
Jónas: Kristjánsáou“.
„UNDANFARIN ár hef-
ur Laxfoss verið rekinn með
tapi
uppi ferðum milli Borgarness
— Akraness og Reykjavikur.
Tekjur af mjólkurflutningum
frá Borgarnesi er ca. 4 til 5
hundruð þúsund krónur, auk
marz (Jónas).
Hefst 22. vika
í hásuðri kl.
Laugardagur 29.
89. dagur ársins: -
vetrar. —• Tungl
og hefur hann haldið 15.35. — Árdegisflóð kl. 7.30. Síð-
degisflóð kl. 19.52. — Lágfjara kl.
13.42.
Ríkissldp
Hekia verður væntanlega á Ak-
ureyri í dag. Skjaldbreið er á
annars flutnings til Og frá Bn. Húnaflóa á suðurleið. Oddur er
og farþega. Um tugi ára hafa á Vestfjörðum-.á noröurleið.... Ár-
Borgfirðingar 'átt skipið sem mann á a5 fará frá Rvík um há-
verið hefur í förum á þessari degi í dag til Vestmannaeyja.
leið, og ávallt hefur þótt sjálf-
EIMSKir.
Brúarfoss fer frá Reykjavík
31.3. til VestUr- og NorSurlands.
Dettifoss fór frá N.Y. 24.3. til R-
víkur. Goðafoss fór frá Reykja-
tvær ferðir til og frá Akranesi vík 22.3. til N.Y. Gullfoss fer frá Reykjanes
og Reykjavík á mánudögum en jteykjavík í dag tii Leith og
rnjólk Og annar flutningur og Hafnar. Lágarfóss fór frá Vestm.-
fólk farið þann dag frá Borg- eyjum í gær tii Rotterdam Og
Akranes. Sá sern Antverpen. Reykjafoss fór frá
Hull.27.3. ti! Reykjavíkur. Selfoss
kom til Reykjavíkur 25 3. frá
Rotterdam og Leith. Tröiiafoss fer
frá Rvík í kvöld til N.Y. Pól-
stjarnan kom til Reykjavikur 26.3.
sagt að láta skipið halda uppi
samgöngum við Borgarnes —
Akranes og Reykjavík. Að und-
anförnu hefur Laxfoss farið
arnesi um
hafnaði því reynslunni af þess-
um ferðum, og vildi Borgarnes
útaf þessari samgönguleið á
s'jó, — færi beint út í stórfelld-
2 í dag í tilefni af steningu sjötta
landsþir.gs Slysavarnafélags Isl.
Áf gefnu tiíefni vil ég taka það
fram a<7 é.g skrifaði ekkl bréf
me3 fyrirsögninni „Þrengt að
vÖfubílstjórum", scm birtist í
Bæjarpóstinum 8. marz s.l.
Hinrik Ragnarsson, Skipasundl 9.
Máifundadeild INSl. Málfundur
verður haldin sunnudaginn 30.
marz að Hverfisgötu 21 kl. 2 e.b.
Umræðuefni: Jafnrétti karla og
kvenna. Frummælendur Magnús
Geirsson og Hulda Bjarnadóttir
og Sigríður Árnadóttir.
Stjórnin.
Hjónunum Áróru
Helgadóttur og Jó-
hannesi Árnasyni,
Hátéigsv. 22, fædd-
ist 15 marka dótt-
ir 27. marz s. 1.
Næturvarzla í Reykjavikurapóteki.
Sjmi 1760.
Læknavarðstofan Austurbæjar-
skóianum. Simi 5030. Kvöklvörð-
ur: Úlfar Þórðarson. Næturvörð-
ur: Hannes Þórarinsson.
Rafmagnstakmörkunin í dag
Hafnarfjörður og nágrenni,
an taprekstur með ferðum milli frá Huii. Foidin kom tii Antverp-
Akraness og Reykjavíkur al- en 27.3. lestar vörur til Rvikur.
gjörlega að ástæðulausu.
12.50—13.35 Óska-
Iög sjúklinga (B.
R. Einarss.). 18.00
Útvarpssaga barn-
anna: „Vinir um
veröld alla“ eftir
Jo Tenfjord, í þýðingu Halldórs
Kristjánssonar (Róbert Arnfinns-
Framhald á 7. síðu.
en 27.3. lestar vörur
Vatnajökuil kom til
27.3. fer þaðan 31.3.
„REYNSLAN hefur
sannað áð mjólk verður ekki
flutt fyrst á bílum til Akraness
frá Borgamesi nema fyrir stór-
hækkað gjald; —■ Samanber
mánudagsferðirnar um Akranes.
71. dagur
Það hefur sýnt sig í vetur, eins
og oft áður, að Reykjavík hef-
ur fengið mjólk úf Borgarfirði
sjóleiðina, þó víða væru tepptar
bílasamgöngur. — Það getur
því ekki komið til mála að
leggja niður daglegar samgöng-
ur á sjó við Borgames.
Hamborgar . GRÚNDVALLARSKILYRÐI fyrir
til Rvíkur. þróun ísienyJks iðnaðar cr skiin-
Straumey fór frá Drangsnesi 27.3. ingur almennings á mikilvægi iðn-
til Reykjavikur. aðarins fyrir þjóöfélagið.

i m m »¥«
Austan fyrir t jald
Jón Rafnsson: Austan fyrlr
tjald. Reykjavík 1951.
Jón Rafnsson kallar bók
sina Ferðasögu með tilbrigðum,
heppilegt nafn á bók, sem rýf-
Mammonsfé
Þessa dagana kemur út í Dan-
mörku ný skáldsaga eftir Hans
Kirk, höfund Daglaunamanna og
Þrælsins sem báðar eru nýkomnar
út á íslenzku. Hin nýja saga hans
nefnist á frummálinu Djævelens
penge, og gætum við kannski til
bráðabirgða kallað hana Mamm-
onsfé. 1 auglýsingum um bókina
er sagt að hún fjalli um hernám
Þjóðverja á stríðsárunum og um
Danmörku í dag. Mun mörgum
leika hugur á að iesa sögu um
það efni eftir Hans Kirk, er
hefur einmitt hina víðu þjóðféi-
lágslegu yfirsýn ti! að dæma með
sanni atburði í landi sínu: lýsa
þróun þess frá einu hernámi til
annars.
Hans ICirk er nú rúmlega fimm-
tugur að a!dri. Hann hefur aldrei
verið stórvirkur skáldsagnahöf-
undur — fyrr en nú á síðustu
árum er hann sendir frá sér
hverja söguna af annarri. En
listamennska hans og siðleg al-
vara skipa honum til öndvegis á
dönsku skáldaþingi.
S&giir eftir
HfifliaiM Seghers
Anna Seghors, heimsfræg þýzk
skáldkona, hefur nýlega gefið út
smásagnasafn er hún nefnir Börn-
in. Bókina hefur hún tileinkað
heimsmóti æskunnar í Berlín síð-
astliðið sumar. Má þá um ieið
geta þess í fréttaskyni að Anna
Seghers stendur mjög framarlega
í heimsfriðarhreyfingunni, á sama
hátt og hún va.r þegar frá upp-
hafi svarinn andstæðingur naz-
ismans, enda varð hún að gjöra
svo vel að flýja land á valdatím-
um Hitiers. og mundi hún annars
engar bækur hafa skrifað síðar.
1 hinu nýja safni eru þrjár sög-
ur er svo heita: Giötuðu synirnir,
Fylgsni og Dóttir sendifulltrúans.
Gerist hin fyrsta í Kína löngu
fyrir sigur kommúnismans; önnur
í Paris á hernámsárunum; og hin
þriðja í Póllandi á valdaskeiði
Pilsúdskís. Lýsa sögur þessar bar-
áttu alþýðunnar eins og hún
speglast í örlögum og viðhorfi
yngstu kynslóðarinnar: barnanna.
ur ramma venjul-egrar ferða-
sögu og kemur jafn viða við.
Höfundurinn fór til Tékkóslóv-
akíu sumarið 1949 og dvaldist
þar um nokkurra vikna skeið.
Það var því sjálfgefið að skrifa
ferðasögu, lofa o'kkur hér
hina nýju þjóðfélags- og at-
vinnuhætti rikisins, hið nýja
form lýðræðisins, er risið hefur
upp í Tékkóslóvakíu eftir hina
síðari heimsstyrjöld. Loks ger-
ir hann samanburð á pólitísk-
um lífsháttum okkar, sem böð-
um okkur sæl og sólbrennd í
geislum vestræns lýðræðis, og
hinna handan hulunnar.
Jón Rafnsson hefur haft
Úr byggðum háu Tatra í Slóvakíu.
vestra að skyggnast inn fyrir
þetta furðutjald austurslóða,
sem vestrænn stríðsáróður hef-
ur reist í miðri álfu okkar. En
ferðasagan óx í höndum Jóns
Rafnssonar. Áður en varði
greip þetta fagra og merkilega
land Mið-Evrópu svo hug hans,
að hann tók að kynna sér sögu
þess og menningu, landfræði-
lega og sögulega stöðu i álf-
unni, og að lokum var reisu-
bókarkorn hans orðið að álit-
legri bók um Tékkóslóvakíu,
fortíð hennar og samtíðarsögu,
haga hönd, er hann samdi
þessa bók um Tékkóslóvakíu,
sem er það alþýðuríkjanna, er
ber mest. svipmót af Vestur-
Evrópu og lengst var komið í
iðju og ýéltækni. Það er því
engin furða, þótt vestrænn auð-
vaidsáróður beini hvössustu
skeytum sínum að þessu landi
og geri hverja atrennuna á
fætur. annarri til að steypa
veldi alþýðunnar þar í landi.
Jón Rafnsson segir sögu Tékkó-
slóvakíu frá upphafi vega til
Framhald á 7. síðu.
„HÉR er í smíðum ný-
tísku hótel, hér verður því
meira um ferðafólk en áður
hefur verið, og mundu með hent
ugum férðum skipsins margir
ferðast með þvi. — Nú er í
ráði að grafa upp innsiglingar-
leiðina um Borgarfjörðinn á
komandi sumri. Þannig að ekki
þurfi eins og verið hefur að
sæta sjávarföllum til og frá
Borgarnesi.
•
„BORGARNES hefur
byggzt við höfnina og tilvera
þess er samgöngur á sjó og
— Hún hefur satt að mæla, sagði öldungur-
inn spekingslega. Björgun okkar eigum við
að vorulegu leyti að þakka þessum asna,
sem ér sannkölluð prýði heimsins og öll-
um öðrum ösnum fremri.
Allir fóru að hrósa asnanum hástöfum og
kepptust um að færa honum kökur, brún-
aðan maís og ferskjur. Asninn tólc stilli-
léga og virðulegá við gjöfunum, en depi-
aði þó augúnum þegar Hodsja Nasreddín
sýndi honum svipuna litlu í Iaumi.
Það leið á daginn. Skuggarnir lengdust,
rauðfættir storkar svifu með gargi og
vængjablaki niður i hreiður sín, þar sem
ungarnjr tóku á móti þeim með opna,
gíruga gogga. Hodsja' Nasreddín fór að
kveðja. Allir hneigðu sig og þökkuðu hon-
um.
—• Hjartans þakkir. Þú skildir sorg okkar!
sögðu þau.
— Því skyldi ég ekki skilja hana, svaraði
hann. Ég, sem er nýbúinn ;ið glata fjórum
verkstæðum með átta. méisturum og I
þokkabót húsi og aldingarðí með gosbrunni
Og gullbúrum fyrir .söngfugla. Og svo ætti
ég ekki að skilja ykkm-!

Morgunblaðið um réttarmorðin í Grikklandi:
•9I»egar ég lit yfir þeifinaii
hóp. koma mér allíai í lmg
ofsóknirnar gogn kristimm
mwnianiii til fonta*f
Ungur námsmaður sem dvelst í Grikklandi liefur sent
Morgunblaðinu nokkrar greinar um málaferlin þar, rétt-
armorð þau sem griska fasistastjómin hefur þó ekki enn
þorað að fi-amkvæma vegna mótmæla almennings um all-
an heim. Námsmaður þessi veit fullvel til hvers er af hon-
um ætlazt og liann leggur sig allan fram til að verja of-
bcldisverkin í Grikklandi, en þó tekst honum ekki betur en
svo aÁ sannleikurinn gægist fram aftur og aftur. 1 grein
sem hann birtir í Mórgunblaðinu í gær segir hann m.a.
svo um andrúmsloftið í réttarsalnum:
„Umhv’ierfis mig sátn blaðamennirnir, gerðu að ganuii
sínu og ræddu um væntanlega dauðadóma eins og bænd-
ur á íslandi ræða um hrossakaup.“
Siðan rekur námsmaðurinn „gamanmál“ þessi, lífláts-
dóm á líflátsdóm ofan, m.a. yfir móð.ur með barn á fyrsta
ári og tvítugum pilti sem liefur reynt „að frelsa móður
sína, sem nú situr í grískum fangabúðum.” Segir hann að
verjendur þessa fólks hafi lagt sig alla fram en kemur
svo í næstu setningum upp um ihvers eðlis „verjendur“
þessir eru:
„Frá Englandi, Frakklandi og víðar að komu símskeyti,
þar sem þess var krafizt, að fangarnir yrðu látuir lausir
og réttarhöldin stöðvuð. — Verjendur sakborningaiuta
stóðu þá upp og lýstu því yfir, að slíkar kröfur væru út
I hött.“
I niðurlagi greinarinnar er þó komizt skýi’ast að orði
um mál þessi öll:
„Amerískur blaðamaður frá Chicago sagði \ið mig:
,.Þegar ég lít yfír þennan hóp, koma. mér alltaf í hug of-
sóknirnar gegn liristnum mönnum til forna.“ — Þótt það
sé ljarri mér að leggja kristna menn til forna og konxm-
únista nútímans að jöfnu, þá held ég að hér megi gera
samjöfnuð. Þetta fólk var vissulega lögsótt fyrir trú
sína... Sagan sýnir Ijóslega að þegar um trúarbrögð ræð-
ir kemur það að litlu lialdi að lögsækja menn eða líí'-
láta. Ég efa það því mjög að kommúnisininn verði sigr-
aður í réttarsölum eða á vígvöllum. Afíökur og fangels-
anir niagna liatrið og styrjaldir vekja hefndarþorsta og
skapa eymd, sem einmitt er bezti jarðvegur kommúnism-
ans. Réttarsalir geta því orðið ákjósanlegustu gróðurhús
Iians og vígvellirnir gróðursælustu akrar hans. — Hann
verður að mínu álíti kæfður með því einu að rækta jarð-
veginn, þar sem liann aimars kynni að þrífast og uppræta
fræ hanst í'átækt, von'eysi, vesaldóm, stéttarhatur, liarð-
síjörn, ójafnræði og annað því um Iíkt.“
Þarna er greinilega að orði kveðið. Það á að lífláta hina
grísku ættjarðarvini fyrir trú þeirra, skoðanir þeirra á
þjöðféiagsmálum. Sök þeirra er sú ein að berjast gegn
„fátækt, vonleysi, vesaldómi, stéttarhatri, harðstjórn, ó-
jafnræði og öðru“ sem er einkenni fasistaskipulagsins
gríska.
h n s
'4Ú' L> ÍJ U tí [
MINNING AROES
Fýrir mörgum á um. fluttu
hingað til Hafnarfjarðar aust-
an úr sveit þrjú fóstursystkini,
Ölöf, Jón og Jónína, þau
bygðu liúsið nr. 9 við Öldu-
götu, ' og hafa búið þar síðan,
þau nefndu það Velli eftir bæn-
um þeirra í sveitinni. Jón var
mállaus frá fæ'oingu, en vann
þó alla vinnu sem heiil væri,
og betur en margur annar.
Harin var svo- hagur í höndum
að það var oft leitað til hans
frá öðrum heimilum með það
sem jiurfti að gera við, því
hann vildi allra vandræði leysa,
og tók víst ekki æfinlega móti
borgun fyrir það. Hann lézt
fyrir nokkruip árum, og nú er
Jónína líka fallin í valinn. Hún
andaðist 24. þ.m. cftir lang-
varandi vanheilsu og erfiða
sjúkdómslegu, sem hún bar þó
Framhaid á 6. síðu.

SIGFÚS
SIGURH J ARTARS0N
Þú gerðist má'svari manna,
sem minnst hlutu at' lífsins
auði. ,
Hjá þér því athvarf átti
hinn yfirgefni og snauöi.
Ilverskonar vandræði varstu
svo vígrelfur fús að Ieysa,
l>ví sakna volaðir vinar,
sem vildi þá ætíð reisa. —
Ég þakka með ldöklcri kveðju .
kynni liöinua ára,
og legg ú leiðl þitt vinur
lítinn þríblaða smára.
Ág. Jóh.