Þjóðviljinn - 29.06.1952, Blaðsíða 6

Þjóðviljinn - 29.06.1952, Blaðsíða 6
ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 29. júní 1952 1 . í. Málverk, /litaðar Ijósinyndir og vatns-2 ^litamyndir til tækifærisgjafa. V Ásbrá, Grettisgötu 54. ^Hafnarfirði hjá V. Long.1 Munið kaííisöluna í Hafnarstræti 16. Stofuskápar í tlæðaskápar, . kommóður( Hvallt fyrirliggjandi. — Hús-2 > ;agnaverzii3i»ia Þórsgötu l.j Daglega ný egg, (aoðin cg hrá. Kafft3alan^ {Hafnar3træti 16. Gull- og silfurmunir crrúlofunarhringar, stein-(j fhringar, hálsmen, armböndt fo. fl. Sendum gegn póstkröfu.( GULLSMIÐIR Steinþór og Jóhaanes, Laugaveg 47. IIIM Viðgerðir á hásklukkum, . vekjurum, nipsúrum o. fl.( J Úrsmíðastofa Skúla K. Ei-( ' ríkssonar, Blönduhiíð 10. - 1 Sími 81976. Sendibílastöðin Þór StMI 81148. Sendibílastöðin h.f., fngólfsstræti 11. Sími 5113.^ Lögfræðingar: fÁki Jikobsson og Kristjáirí [Eirík33on, Laugaveg 27, 1.) )hæð. Síaii 1453. Ragnar ölafsson fhæstaráttarlögmaður og lög-( tfgiltur endurskoðandi: Lög- ifræði3törf, endurskoðun og( ^fasteigna3ala. VonaBtrœtiJ 12. — Sími 5999. Dtvarpsviðgerðir (í A D 1 ó, Veltusundi 1, J (nmi 80300. Innrömmum . nálverk, bjósmyndir o. fl. [ISBRt, Grettisgötu 54. _ Nýja sendihílastöðin h.f. i Aðalstræti 16. — Sími 1395.) Saumavélaviðgerðir Skiifstofuvéla- viðgerðir. S Y L G ! A Laufáaveg 1S. Sími 2556 Ljósmyndastofa laugaveg 12. Gámmíjakkar (síðir) Tilvalið fyrir veiði- og hesfamenc. V 0 P N I, Aðalstræti 16. 196. DAGUR J s> — lengra inni í skóginum og gargaði um leið. Ó, guð á himn- um! Og nauðugur viljugur varð hann að róa að ströndinni. Því að nú varð hann, að gefa skýringu á því að hann var með töskuna með sér og taka myndir —L af Róbertu — og sjálfum sér — í landi og úti á vatninu. Þá færi þau aftur út í bátinn en taskan. yrði aftir í landi, þurr og. örugg. Og þegar í land korn þóttist hann vera að leita að fallegum stöðam, en þá var hann að festa sér í minni við hvaða tré taskan stóð þangað til hann kæmi aftur í land — sem yrði bráðlega — bráðlega. Þau kæmu. ekki bæði upp á ströndina aftur. Aldrei framar. Aldrei. Og sarat var Róberta farin að tala um að hún væri þreytt; og fannst honum ekki kominn tími til að snúa vtð? Klukkan hlaut að vera orðin fimm. Clyde fullvissaði hana um að þau sneru bráðum við — hann ætlaði aðeins að taka eina eða tvær myndir af henni til viðbótar í bátnam með fallegu tréa — eyjuna og vatnð í baksýn. En hvað hendur hans voru sveittar og titrandi! Og augun dökk, gljáandi og eirðarlaus, horfðu á allt nema hana. Og aftur voru þau komin út á vatnið — fimm hundruð fet frá ströndinni — og hann fitlaði óstyrkum höndum við harða og þunga myndaválina sem hann hélt á og bátinn rak út á miðja víkina. Hann skmaði hræðsluleg í kringum sig. Því að nú — nú var stundin runnin upp, sem hann hafði reynt að skjóta á frest, og hugur hans var I uppnámi. Og engin rödd heyrðist, engin mannvera, ekkert hljóð í nágrenninu. Enginn vegur, enginn kofi, mginn reykur. Og nú var stundin komin sem hann eða einhver annar hafði ákveðið — stundin sem átti að ráða örlögum hans. Stund framkvæmdanna. Nú þurftí hann aðeins að snúa sér snögglega við stökkva í loft upp — til hægri eða vinstri, hvolfa bátnum; og ef það mistækist gat hann velt honum fram og aftur og ef Róberta-maldaði í móion gat hann slegið hana með myndavélinni, sem hann hélt á eða annarri árinni, sem lá í bátnum. Það var auðvelt — mjög auðvelt — ekkert var hægara ef ,hann hefði dug til þess — hafði hann það ekki? Og svo synti hann örugglega í land og gengi á móts við frelsi — velmegua — auðvitað — til Soadru. og hamingjunnar — til auðu.gra og sælla lífs en hann hefði ’áðux þekkt. En hverg vegna hikaði hann? Hvað gekk eiginlega að honum? Af hverju. var hann að bíðá? Á þessari örlaga stundu, andspænis knýjaudi nauðsyu þess að hefjast handa, lamaðist vilji hans — hugrekki han3 — hatur hans og reiði; og Róberta sat í skutnum og horfði á órólegt, af- myndað og tekið andlit hans, sem þó var veikgeðja og festu- laust — andartak hafði það verið reiðilegt, illskulegt, djöful- legt en varð nú hikandi, næstum sviplaust, meðan baráttaa var háð rnilli óttans (meðfæddrar andúðar á dauða, grimmd og morðfýsu) og nauðsyn þess að framkvæma verkið — fram- kvæma — framkvæma og baráttan varð ekki leidd til lykta í svipinn — leikurinn var of jafn. En auga3teinar hans stækkuðu með hverju andartaki og urðu a óhugnanlegri; andlit hans, Ikatni og hendur stirðnuðu upp — hann sat grafkyrr, baráttan í sál hans varð æ geigvæn- legri, ea haan skorti grimmdina og hugrekkið sem þurfti til að tortíma og hann var að komast í eiuhvex*s konar dvala eða dáleiðslu. • Allt í einu opnuðu3t augu Róbertu fyrir þe3su kynlega at- hæfi — þessum undarlega trylíingi, þessu líkamlega og and- lega eirðarleysi, sem var í svo miklu ósamræmi við hið ró- lega umhverfi, og hún hrópaði: Clyde! Clyde! Hvað er að þér? Hvað gengur eiginlega að þér? Þú ert svo — svo undarlegur — svo — svo — Ég hef aldrei séð þig svona fyrr. Hvað er að þér?“ Hún reis skyndilega á fætur eða hallaði sér áfram og skreið eftir bátnum til þess að komast til hans, því að helzt Jcit út fyrir að hann væri I þann veginn að detta fram yfir sig í bátinn — eða til hliðar og út í vatnið. Og Clyde fann um leið að ósigur hans var alger, að ragmennska hans og dugleysi voru allsráðandi og hann fylltist ólgandi hatri — ekki aðeins á sjál furn sér heldur á Róbertu — valdi hennar — eða valdi lífsins til að lama þrek hans á þennan hátt. En .samt þorði hann ekki að aðhafast neitt — vildi það ekki — hann ætlaði aðein.3 að segja, að hann ætlaði aldrei að kvænast — henni en hann gat ekki komið upp nokkru orði. En hann var reiður og ringlaður. Og þegar hún nálgaðist hann, reyndi að taka um hönd hans og ná af honum myndavélinni til þess að leggja hana niður i bátinn, sló hann í áttina til hennar, en hafði þó ekki annað í hyggju e,n losna við hana — snert- ingu hennar — bænir hennar — návist hennar fyrir fullt og allt f— ó, guð! Eu hann sló til hennar með svo miklu afli (Hann hált ennþá þétt u.m myndavéiina) að hann hitti hana í andlitið og hún Parfs - fveir helmar Framhald af 5. síðu. vegar aðeins hækkao upp í 1644 stig, þannig að kaup- máttur tímakaupsins er nú tæpur helmingur af því sem var fyrir stríð. Mér virtrst verðlag í Frakklandi ekbi vera ósvipað því sem er heima — en kaupgjald verkamanna er hins vegar mikium mun lægra og lífskjörin rýrari sem því svarar. Sem dæmi um þróunina má nefna að 1938 voru verka- menn 2 stundir og 49 mínút- ur að vinna fyrir kjötkílói, en eru nú 4 stundir og 7 mín. 1938 gátu þeir unnið sér fyr- ir skyrtu á 2 tímum og 30 ;mín., en nú tekur það 9 stund- ir og 50 mín. 1938 tök það viku að vinna fyrir alfatnaði, nú tekur það 3 vikur. Ennþá alvarlegra er þó hús- næðisástandið Víða í verka- mannahverfunum er ekkert rafmagn, ekkert gas, ekkert rennandi vatn í íbúðunum, ekkert saierni, ekkert bað. Húsmæðurnar verða að elda með kolum og lýsa með stein- olíu eða kertum, sækja vatn- ið í pósta úti í garði og er þar einnig einn kamar fyrir hvert hús. Ég hef komið i hverfi þar sem skólpið fossaði um miðjar göturnar eins og fljót, en börnin léku sér yfir úr- gangi og saur. Opinherir að- ilar skýra svo frá að 650.000 manns búi í algeriega óhæf- um, heilsuspillandi íbúðum í sjálfri París. Síðan striði lauk hafa aðein3 verið byggðar 3431 xbúð á opinberum vegum í sjálfri höfuðborginni, þótt lágmarksþörfin hefði verið 100.000 íbúðir. Húsnæðisskorturinn er svo mikill að yfir hálf milljón manna býr í lélegum hótelher- bergjum fyrir okurverð; f jög- urra, fimm, sex manna f jöl- skyldur í einu herbergi og lifa á skrinukosti, brauði, osti og ódýru rauðvíni. Leiguhjall- arnir í verkamannahverfun- um eni .gamlir, skældir og skítugir. Og þetta ástand heldur jafnt og þétt áfrarn að versna, barnadauðinn eykst, berkla- dauðinn eykst á ný, útburðir eru daglegt fyrirbæri. Allt gerist þetta á, sama tíma og framleiðsla Frakka hefur aukizt um 53% síðan 1938, — en framleiðsluaukn- ingin fer í aukinn gróða auð- hringanna, nýlendustríð og undirbúning nýrrar styrjald- ar í Evrópu í þágu Bandaríkj- anna. Það hefði verið meiri ástæða fyrir Bandaríkin að sýna fátækrahverfin í París en listaverk sem bandarísk yf- irstétt hefir engan þátt átt í að skapa. KOMMÚNAN LIFÍK En þótt verkalýður París- ar búi að miklum hluta við hin sárustu kjör skorts og ör- birgðar hefur hann ebki gef- izt örvæntingunni á vald. Þvert á móti hefur aukin kúg- un yddað baráttuþrek hans. Kommúnistaflokkur Frakk- lands er stærsti og voldugasti flokkur landsins og fjórði stærsti verkalýðsflokkur í heimi, næstur á eftir komm- únistaflokkum Sovétríkjanna, Kína og Italíu. Daginn áður en ég fór frá París tók ég þátt í ógieyman- legri minningarabhöfn sem haldin var til að heiðra þá sem börðust fyrir frönsku komm- únunni 1871. Athöfnin fór fram í kirkjugarðinum þar sem síðustu kommúnardam- ir voru teknir af, Cimétiére du Pére-Lachaise, við sjáLEan múrinn þar sem aftakan fór fram, Mur des Fédérés. — Klukkutímum saman sást al- þýða Parísar streyma með kröfuspjöld sín og haráttu- heit fram hjá múrnum, þar sem forustumenn Kommún- istaflokksins voru saman komnir/Duclos, Marty, Cach- in o. fl. Mér var sagt að löngurn áður hefði þessi athöfn fyrst og fremst verið söguleg, mið- uð við baráttu komúnard- anna, en að þessu sinni var það barátta dagsins í dag sem setti svip sinn á gönguna. að- alritstjóri l’Humanité André Stil, hafði verið tekinn fastur þá um morguninn fyrir skrif sín um bakteríuhershöfðirígj- ann Ridgway, en von var á hershöfðingjanum sjálfum tveim dögum síðar. Ridgway go hom — Liberez André Stil, þetta voru helztu kröfur dags- ins, og þær voru bornar fram áf manngrúanum af ógleym- anlegum eldmóði og þunga. Það þarf ekki mikla snert- ingu við alþýðu Frakklands til að finna að hún er staðráð- in í því að berjast fyrir rétti sínuin og frelsi og að hún hef- ur vald til að leiða baráttu sína til sigurs. -Kommúnard- arnir voru brytjaðir niður 1871 eftir hetjulega baráttu, en alþýða Frakkíands muju sigra — á morgun. j M. K, j

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.