Þjóðviljinn - 28.08.1952, Blaðsíða 6

6)
ÞJÖÐVILJINN — Fimmtudagur 28. ágúst 1952
Sigluf jörSur vami
Sauðárkrók
Sanðárkróki í gær. Prá
fréttaritara Þjóðviljans
Síðastliðinn sunnudag fór
fram á Sauðárkróki bæjakepþni
í knattspyrnu milli Sauðár-
'króks og Siglufjarðar. Leikar
fóru þannig að Siglufjörður
vann með 5 mörkum gegn 1.
Veður var mjög óhagstætt,
norðaustan stormur og rigning,
og munu áhorfendur að leikn-
tun ekki hafa verið yfir 20.
Góðar heyskapar-
horfur
Sauðárkróki í gær. Frá
fréttaritara Þjóðviljans
Heyskapartíð hefur verið
mjög góð hér í Skagafirði það
sem af er sumrinu, þar til
nú i síðustu viku að brá til
rigninga. Bændur munu yfir-
leitt vera búnir að fá meðal-
töðufeng, og verði ekki tíð ó
hagstæð það sem éftir er sum
ars er útlit fyrir að heyskapur
verði hér vel í meðallaagi.
liiiu'nwiiw
BAXDARÍSK HARMSAGA
245. DAOUR
A THEODORE DREISER

Málsvarar friðar
Framhald af 3. síðu.
öpu, Bandarikjunum og Kanada,
gáfu út, eftir að hafa sé'ð með
eigin augum það sem fram fer
í Kóreu.
KÓREU-skýrslan er óhugn-
vmlegt plagg, en því miður enn
ein óvéfengjanleg sönnun þess,
að hægt er að rækta í mannin-
um hvatir villidýrsins, sé á-
herzla lögð á það, engu síður
en hið háleita og göfuga.
ÍSLENZKUM konum til sóma,
hafa þær nú einnig gerst for-
vígismenn friðarins og aukinn-
ar þekkingar og fræðslu á
iþessu þýðingarmesta vanda-
ipáli alls mannkynsins, varð-
veizlu friðarins. Menningar- og
iViðarsamtök íslenzkra kvenna
voru stofnuð á siðastl. ári og
'hóf starf sitt myndarlega, með
því að koma á framfæri við
íislenzku þjóðina, skýrslu
kvennanefndarinnar sem fór til
Kóreu vorið 1951. Kóreu-
skýrslan hefur nú verið þýdd
á; 21 tunguiflá)? í'*fhst"urri löndJ
unum hefur skýrslan verið gef-
ín út af kvenfélagsamtökum,
sem notið hafa þó fjárhags-
légs styrks ýmsra annarra fé-
•lagasamtaka vinnandi fólks.
ÍSLENZKAR konur, verum á
v'erði gegn þeim öflum í þjóð-
félagi okkar, sem gengið hafa
% mála hjá friðarspillum mann-
kjmsins. Látum ekki hinn læ-
víslega áróður fyrir þriðju
heimsstyrjöldinni, sem nú eylcst
dag frá degi, blekkja okkur
og rugla svo, að við neitum
lað hafa það sem sannarra
rejmist!
. LESUM um stáðreyndiimar i
Kóreu, sem boða það sem koma
skal í næsta alheimsstríði! Les-
um alla frásögn Monicu Felt
on, fulltrúa frá Bretlandi, sem
hótað var með dauðadómi þeg-
ar heim kom, en var sýknuð
yegna millj. mótmæla brezkra
kvenna. Kynnum okkur frásögn
fulltrúanna, Idu Bachmann, yf-
irbókavarðar og Kate Fleron,
ritstjóra „Frit Danmark“, sem
fórust svo orð á fundi með
dönskum blaðamönnum: „Vi'ð
sáum fjöldagrafir í Kóreu, þar
sem fólkið hafði verið grafið
lifandi eía murkað úr því lífið
á kvalafullan hátt. Ekki voru
öll líkin þekkjanleg, en við
rjeddum vifl ættingja nokkurra
hinna myrtu. það voru kóresk-
ir bændur. Margar konur og
born voru þar á meðal, líka
smábörn, sem höfðu verið niyrt
um Ieið og mæður þeirra“.
Móðir.
magrar, hnúaberar hendur hans báru vott um óbilandi seiglu.
Og hörkuleg, lítil, tolá augun sem voru svo eintoeitt og ísmeygi-
leg, þegar hann var að reyna að styrkja hugrekki Clydes, og
einhvem veginn tókst honum það!
„Hafa komið fleiri prestar í dag? Fleiri sveitastelpur eða
piltar á vegum Masons?“ Vegna hinnar geysilegu athygli, sem
hinn sorglegi dauði Róbertu hafði vakið og þess sem sagt hafði
verið um íiina auðugu og fögru stúlku sem keppti við hana um
ástir Clydes, hafði Qyde fengið heimsóknir ótal lögfræðinga,
lækna, kaupmanna, predikara, sem höfðu ýmist áhuga á glæp-
um eða kynferðismálum, og þetta fólk átti allt kunningja og
vini meðal embættismanna í borginni og þegar mimist varði stóð
það við klefadyr hans, virti hann fyrir sér forvitnum, skelfdum
eða óvinveittum augum, og lagði fyrir hann alls konar spurn-
ngar: „Biður þú, bróðir? Fellur þú á kné og biður?“ (Clyde
minntist foreldra sinna undir svipuðum kringumstæðum). Hafði
hann fundið frið hjá guði? Neitaði hann því í raun og veru, að
haim hefði myrt Róbertu Alden? Og þrjár sveitastúlkur spurðu:
„Viljið þér ekki segja okkur hvað stúlkan heitir, sem þér elskið,
og hvar liún er núna? Við skulum engum segja það. Verður hún
viðstödd réttarhöldin?" Og Clyde varð að láta sem hann heyrði
ekki þessar spurningar ellegar svara 'þeim út í hött. Þótt hann
væri sárgramur yfir þessari áleitni, þá ráðlögðu Belknap og
Jephson honum að vera eins kurteis, vingjamlegur og tojartsýnn
og hann gat. Og svo komu blaðamenn, konur og karlar, með
ljósmjTidara eða listamenn, til þess að eiga viðtöl við hann og
teikna hann. En við þetta fólk neitaði hann að tala, samkvæmt
ráðleggingum ÍBelknaps og Jephsons eða þá að hann sagði að-
eins 'það sem honum var lagt í munn.
„Þér megið tala eins mikið og þér viljið," sagði Jephson alúð-
lega, „ef þér gætið þess að segja ekkert. Og toerið höfuðið hátt.
Og gleymið ekki að brosa. Umfram allt verðið þér að muna
eftir listanum.“ (Hann hafði afhent Clyde langan lista yfir
allar þær spumingar, sein sennilegt var að yrðu lagðar fyrir
liann í réttinum og hann átti að svara þeim i sararæmi við
vélrituð svör fyrir neðan þær eða koma með tillögur um betri
svör. Þær vom allar í sambandi við för hans til Big Bittem,
seinni hattinn, hugarfarsbreytingu — bvers. vegna, .hyenær og
hvar.)i „Það er lagabálkur yðar.“ Og síðan kveikti hann sér í
sígarettu án þess að tojóða Clyde að reykja. því að hann mátti
ekki reykja í fangelsinu, til jxess að hann fengi á sig orð fyrir
reglusemi.
Og eftir hverja heimsókn hans, trílði Clyde því að hann vildi
og gæti gert allt sém Jephson sagði — gengið óhræddur og
ömggur inn í réttarsalinn — horft frjálsmannlega í allra augu,
jafnvel augu Masons — gleymt því að hann var hræddur við
liann, jafnvel jxegar hann stóð í vitnastúkunni — gleymt hinum
uggvænlegu staðreyndum, sem Mason hafði aflað sér og liann
hafði fengið vólrituð svör við — gleymt Róbsrtu og hinzta
neyðarópi hennar, og hjartverk jxeim og þjáningu sem gagn-
tók hann eftir missi Sondru og alls sem henni tilheyrði.
En þegar skyggja tók eða dagurinn dragnaðist áfram og hann
hafði ekki annan félagsskap en liinn magra og skeggjaða Kraut
eða Sissell, sem var lymskulegur og hvikull, sem komu stundum
að dyrunum og sögðu „Góðan daginrí1 eða fóm að rabba um
eittbvað sem gerzt hafði í bænum, tefla við hann eða leika dam,
varð Clyde æ jxyngra í skapi og fór smám saman að óttast að
aðstaða lians væri voniaus. Hann átti engan að nema lögfræð-
ingana, móður sína og systkini. Aldrei frétti hann neitt af
Sondm. Þegar hún var búin að jafna sig eftir fyrsta áfallið og
fyrstu skelfinguna, hafði hún farið að hugsa um hann á annan
liátt — að það hefði ef til vill verið hennar vegna sem hann
hafði myrt Róbertu og lirapað niður í yztu myrkur. En vegna
hneykslunar og hleypidóma allra, jxorði hún ekki að gera tilraun
til að senda honum skilaboð Var hann ekki morðingi? Og svo
vom lýsingamar á þessari aumkunarverðu fjölskyldu hans, gem
predikaði á torgum og gatnamótum, og hann sjálfur — söng og
bað á götum liti sem drengur. En öðm liverju hlaut hún gegn
vilja sínum að hugsa um hina áköfu, glóandi og tærandi ást
hans á henni. (En hvað hann hlaut að hafa elskað hana, fyrst
hann gat hugsað sér að framkvæma slíkan verknað!) Og svo
fór hún að hugsa um, hvorc hún gæti ekki, þegar áhugi fólks
á þessu máli færi að réna, sent honum nafnlaust bréf í leyni
og sagt honum að hún hefði ekki gleymt honum til fulls, vegna
hinnar heitu ástar lians á henni. En um leið taldi hún öll tor-
mehki á því — foreldi'ar hennar kynnu að komast að jxví —
eða almenningur, féiagar hennar. Nei, það kom ekki til mála
að svo stöddu. Ef til vill seinna, ef hann yrði látinn laus —
eða — eða dæmdur sekur —- hún vissi það ekki enn. En hún
þjáðist mikið — og jafnrmkinn viðbjóð hafði hún á hinum ó-
—oOo—■ —oOo— ——oOo—- —oOo— —oOo— —oOo— ~oOo~*
BARNASAGAN
Abu Hassan hinn skrýtni eSa
sofandi vakinn
35. DAGUR
Abú Hassan leit nú í kringum sig og undraðist
stórum, er hann sá, að hann var kominn í sama sal-
inn, sem hann fyrr hafði verið í; hélt hann þá enn
að sig mundi dreyma og var hræddur um, að illt
mundi af hljótast. Hann fórnaði höndum og renndi
augum upp til himins, svo mælandi: „Guð minn
góður miskunni mér; honum fel ég mig á vald,"
talaði hann þessi orð eins og sá maður, sem hvorki
veit upp né niður; — „eftir allt þetta get ég ekki
verið í vafa um, að djöfullinn hefur komizt inn í
herbergi mitt og inn í mig, og lætur svo allan
þennan hégóma bera fyrir mig.” Að því mæltu
lagðist hann aftur niður og lokaði augunum, en
Hugljúf tók aftur til máls og sagði, að fvrst drott-
inn rétttrúaðra manna ekki risi á fætur, þegar hún
samkvæmt skyldu sinui minnti hann á það, og með
því bráða nauðsyn bæri til, að hann færi að annast
stjórnarstörf sín, þá yrði hún að neyta leyfis þess,
er henni var veitt, ef til slíks kæmi. Þreif hún þá
í annan handlegg Abú Hassans, og eftir bendingu
hennar hófu hinar ambáttirnar hann upp úr legu-
bekknum, báru hann út á mitt salargólfið og lögðu
hann þar niður. Því næst tóku þær höndum saman,
dönsuðu kringum hann og hoppuðu, og slógu hljóð-
færi sín og handbumbur yfir höfði hans þétt við
eyru honum.
Flókin dómaskip-
an í Suáuc=A£ríku
Afriku, sem skipaður var cftir
að hæstiréttur landsins hafði
úrskurðað kynþáttalög Maians
ógild þar sem þau væru brot
á stjómarskránni, feildi þenn-
an úrskui'ð hæstaréttar úr gildi
í gær, en með því er ekki sagt,
að lögin séu formlega gengin
í gildi, þar sem hæstiréttur á
eftir að úrskurða um, hvort
skipun stjórnlagadómstólsins
sjálfs er ekki brot á stjómar-
skránni.
CI0 sæmir
ÍSÍ Mkar
Benedikt G. Waage, fulltrúi
íslandg í Alþjóða Ólympíu-
nefndinni (CIO) skýrði blaða-
mönnum í gær frá för sinni á
íþróttaráðstefnur, sem háðar
vom jafnframt ÓL í Helsinki.
Skýrslur voru gefnar um
imdirbúning ÓL 1956, en j>á
verða vetrarleikarnir í Cartina
á ítalíu og sumarleikamir í
Melboume í Ástralíu. Svíinn
Edström, sem verið hefur for-
seti CIO, hefur sagt af sér
vegna aidurs, en hann er nú 83
ára, og var Bandaríkjamaður-
inn Brundage kjörinn í hans
stað.
í Helsinki veitti Waage mót-
töku silfurbi'kar, sem CIO hef-
ur sæmt ÍSl í tilefni af 40 ára
afmæli þess fyrir frábært starf
að eflingu ijxrótta.
2000
ná kind daeOri e§a-
I vetur og vor sást til sauð-
‘kindar suður við Herdísarvík
en eins og kunnugt er á Suð-
vesturland að vera sauðlaust.
Réynt hefur verið að ná skepn
unni eða skjóta hana en ekki
tekizt. Nú hafa Sauðfjársjúk-
dómanefnd og Fjárskiptafélag-
ið á j>essu svæði heitið 2000
króntim kverjum þeim, sem
handsamar kindina eða leggur
hana að velli.
Wiija ekki ræ&
Afvojmuarnefnd SÞ felldi í
gær tillögu Maliks um að
toanna við sýklavopnum yrði
tekið á dagskrá nefndarinnar
þegar að Ioknum umræðum um
,afvopnuartillögur“ Vestur-
veldanna. Malik gi'eiddi einn
atkvæði mcð tillögunni. Pakist-
an og Chile sátu hjá.
í Kaupmannahöfn liitti liann
Jplíus Steindórsson, gamlan
KR-ing, sem afhenti honum
silfurbikar, sem verður eign
}>esg íslenzks hlaupara, sem
f.vrstui' hlej'pur 1500 m á
skemmri tíma cn 3 mín. 50 sek.