Þjóðviljinn - 28.09.1952, Qupperneq 4

4) _ ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 28. sept.' 1952
Sunnudagur 28. sept. 1952 — ÞJÓÐVILJINN — (5
flJÓHVRUINN
Útgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokurinn.
Ritstjórar: Magnús Kjartansson, (áb.) Sigurður Guðmundsson.
Fréttastjóri: Jón Bjarnason.
Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Magnús. Torfi Ólafsson,
Guðmundur Vigfússpn.
Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg
19. — Simi 7500 (3 línur).
Áskriftarverð kr. 18 á mánuði í Reykjavík og nágrenni; kr. 18
annarstaðar á landinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið.
Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.
V— ----------—-------------------------
Hvorum skyldi ríkisstjórnin óská
sigurs, núverandi sambandsstjórn
eða andstæðingum hennar
Verkafólkinu er nú að verða sú staðreynd æ augljósari, að
núverandi stjóm heildarsamtaka verkalýðsins hefur stjórnað
þeim í anda ríkisstjórnarinnar.
Hvernig hefði það líka öðruvisi átt að vera?
Þegar núverandi sambandsstjórn komst til valda fyrir fjór-
um árum, stóð að henni samningur núverandi ríkisstjórnar-
flökka og Alþýðuflokksbroddanna. Og það má með sttnni segja,
að sambandsstjómin hefur haldið vel þann samning. I skjóli
hennar hefur dýrtíð og atvinnuleysi magnazt um allan helming,
samtökunum verið sundrað með brottrekstri Iðju, en samtímis
hefur sambandsstjómin skattpínt verkalýðsfélögin svo gegndar-
laust, að fjárhagur margra þeirra rís alls ekki undir.
Nú standa yfir kosningar á fulltrúum til Alþýðusambands-
þings, en þessir fulltrúar eiga siðan að kjósa sambandsstjórn.
Sú spurning, sem er í rauninni leiðbeinandi fyrir alla verka-
menn og verkakonur í kosningunum, er þessi:
Hvaða f'ulltrúa heldur þú, að ríkisstjórnin óski fremur kosna
á AJjþýðusambandsþing, þá sem fylgja núverandi sambar.ds-
stjórn, eða þá, sem eru andstæðingar hennar og krefjast nýrrar
forystu fyrir heildarsamtökin.
Svarið lætur auðvitað eklti standa á sér.
Itíkisstjómin vill fyrir hvern mun, að núverandi liðsmenn
hennar í stjórn Alþýðusambandsins haldi völdum, því að þá
veit hún, að heildarsamtökunum verður ekki beitt gegn árásum
hennar á lífskjör alþýðunnar.
Kosningar eru nú í fullum gangi, og það sem af er sýnir
greinilega, að verkalýðurinn er að skilja betur nauðsyn þess að
hrinda frá völdum rikisstjórnarliðinu í Alþýðusambandsstjórn.
En þessu þarf að fylgja miklu fastar eftir.
Enginn verkamaður eða verkakona getur með góðri samvizku
íkosið þá menn, sem ríkisstjómin og flokkar hennar standa að.
Verkafólkið þarf að sameinast í öllum þeim félögum, sem
eftir er að kjósa fulltrúa í, um það að fella alla fulltrúa ríkis-
stjórnarliðsins, að reka öfuga aftur allá þá, sem bjóða sig fram
á vegum þess.
Verkafólkið þarf nú í kosningunum að sýna ríkisstjórninni
að það sættir sig ekki lengur við hinar gegndarlausu verðhækk-
anir hennar, atvinnuleysi og óstjórn, ög að það ætlar sér að
gefa erindrekum hennar í heildarsamtökunum endanlegt frí.
Verkamenn, verkakonur! Áfram til sigurs yfir ríkisstjórnar-
öflunum!
Alþýðusambandið úr höndum ríkisstjórnarinnar!
Alþýðusambandið fyrir alþýðuna!
Fyrirbrigðið Sveinn í Héðni
Forstjóri Héðins virðist ráðinn í að gera nafn sitt ógleyman-
legt í sögu íslenzkrar verkalýðshreyfingar. Fólsleg árás þessa
•umsvifamikla atvinnurekanda á forustumenn Félags járniðnað-
armanna með brottrekstri þeirra úr vinnu eftir 14—19 ára starf
í þágu fyrirtækis hans var vissulega ekki líkleg til að falla í
gieymsku. Brottreksturinn lýsti á svo ótvíræðan hátt gorgeir
og yfirlæti peningavaldsins sem engan rétt viðurkennir og treð-
ur af fullkominni fyrirlitningu á öllum viðurkenndum siðgæðis-
reglum í viðskiptum verkamanna og atvinnurekenda.
En nú er Sveinn í Héðni að bæta nýjum kapítula í sögu við-
skipta sinna og verkalýðsins sem áreiðanlega tryggir honum sess
sem ekki verður frá honum tekinn. Þessi hrokafulli atvinnukúg-
ari hyggst að nota þá aðstöðu sem hann hefur sem einn af
stærstu atvinnurekendum landsins og það vald sem þessi aðstaða
gefur honum yfir lífsafkomu fjölmenns hóps vinnandi manna til
þess að fá undirritað af starfsmönnum Héðins siðferðisvottorð
sér til handa og ávítur á Þjóðviljann fyrir skrif hans um at-
vinnuofsóknirnar!
Haldi þessi skósveinn amerísks kúgunarvalds að siðferðisvott-
orð og ávitur sem aflað er með atvinnukúgunarsvipuna á lofti
sé teikið hátiðlega af nokkrum skynbærum manni skjátlast hon-
uiu hrapalega, þeir munu teljandi «téttarbræður hans í hópi
atvinnurekenda sem hefðu látið sér koma slikt tiltæki til hugar.
En þetta sýnir að Sveinn í Héðni er næsta fágætt fyrirbrigði.
Reykvíkingafélagið - Hafnarf jörður —
Iðnsýningarmerkið
ER Reykvíkingafélagið var
stofnað mátti gera sér vonir
um að þar væri á ferðinni sam
tök, sem gætu komið mörgu
góðu til leiðar. Þvi miður hef-
ur þessi góði félagsskapur
ekki orðið jafn framkvæmda-
samur og hann er vígreifur
á samkomum. Þegar átti að
rífa Árbæ var félaginu fenginn
hann til varðveizlu. Hann
hefur grotnað niður í höndum
þess Og er svo illa farinn að
honum er tæplega viðbjarg-
andi. Þeir skýra frá því blá-
kaldir að einn maður hafi unn
ið að því að lagfæra hann í
tómstundum sínum, en geta
þess ekki að það sem hann
hefur gert er unnið fyrir gýg,
enda á einskis manns meðfæri
að halda honum við, í tóm-
stundum sínum. Þá tala þeir
um að byggja upp gamlar
menjar, semsé byggja eftir-
líkingar af þessum menjum.
Þetta er fals, eftirlíkingar,
verða aldrei annað en hjóm.
Á meðan þeir tala og gera
fundarsamþykktir eru sein-
ustu leifar af gömlum bæjum
að grotna niður um allt land.
I Engey liggja liggja til dæm-
is leifarnar af seinasta skipinu
með lagi því sem kennt er
við eyna, en látum það bara
róa, það er alltaf hægt að
gera eftirlíkingu einhverntím-
an seinna, setja á það skilti og
halda ræður. Það verður ekki
annað skilið en að Reykvík-
ingafélagið hafi bara einn til-
gang, að varðveita eitthvað
af því sem gamalt er. Við
skulum láta ráðin um nýbygg-
ingarnar. Gosbnmnar eða frek
ari skemmdir á tjörninni eru
langt fyrir utan verkahring
þess og ætti það að láta hvort
tveggja eiga sig.
★
er að fara í ferðalag annað
en norður í land t. d. til Hafn-
arfjarðar, þangað sem okkur
dettur sjaldnast í hug að fara
nema við eigum brýnt erindi.
Þótt. Hafnarfjörður hafi látið
í minni pokann fyrir Reykja-
vík um marga hluti eiga þeir
þó sitt hvað í pokahorninu
sem ekki er hægt að tapa til
Reykjavíkur. Má þar t. d.
nefna Hellisgerði, og varð ég
undrandi hversu garðinum hef
ur fleygt fram síðan ég sá
hann seinast. Barrtrén eru
þar orðin jafnhá hinum gamla
reynivið á skömmum tíma.
Garðurinn er ekki nema að
hálfu leyti skipulagður af
mannahöndum, náttúran hef-
ur séð um hinn helminginn.
Þar er hægt að ímynda sér
að langt sé til mannabyggða.
SÁ VAR tíminn,- að legði mað-
í það ofboðsferðalag að hjóla
til Hafnarfjarðar, gerðu strák
ar óðar aðsúg að komumönn-
um: ,,Reykjavíkurrauðmagar“.
Og stundum endaði allt í slag
að það var Kamizt við illan
leik inn í bæinn. Nú þekkir
engjnn Reykjavikurrauðmaga
lengur, enda finnst víst strák-
um enginn slægur í því orðið
að hjóla til Hafnarfjarðar. En
það er hreint ekki svo vitlaust
að fara þangað á góðviðris-
degi án þess að eiga nokkuð
erindi og týnast út úr Strand-
götu.
BÆJARPÓSTURINN vill hér
með leyfa sér að éta ofan í
sig það sem hann sagði í gær
um merki Iðnsýningarinnar.
Merkið er sem sé alls ekki út-
Framhald á 8. síðu
Sunnudagur 38. sept. (Vinces-
laus). 270. dagur ársins — Tungl
í hásuðri kl. 20.17 — Háflæði kl.
12.45 — Lágfjara kl. 18.57.
Skipaútgerð rfldslns.
Hekla er í Reykjavík. Esja fór
frá Akureyri í gær austur um
land. Herðubreið er á Austfjörð-
um á norðurleið. Skjaldbreið var
á Skagaströnd í gær. Þyrill er i
Reykjavík. Skaftfellingur fer frá
Reykjavík á þriðjudaginn til Vest-
mannaeyja.
Næturvarzla í Laugavegsanóteki.
Sirni 1618.
Helgidagslæknir er Ól. Tryggva-
son,Mávahlíð 2, sími 6866.
Garðyrkjusýningin verður opin
aðeins í 10 daga. I dag opin frá
kl. 8—22.30 — Virka daga klukk-
an 10—22.30.
Stuðningsmenn séra Gunnars
Ariiasonar hafa skrifstofur: í Bú-
staðasókn í Bjárkáhiíð við Bú-
staðaveg, sími 3000 og í Kópavogs-
sókn á Kópavogsbraut 80,.. sími
5636 en ekki 5536 einsog! fljispfent-
azt hafði í auglýsingu í fyrrádag.
Heimillsbiaðið,
•7.—8. - tbi" 41: * ár-
gangs, hefur bor-
izt. ECni:, .Eyþór
Erlendsson skrjfar
um Urtdraf jáilið
Heklu-. Kvæði e’ftir
séra Jónmund Halldórsson: Á Ne-
bótindi ellinnar. Saga eftir .André
Maurois, og önnur eftir O’Henry.
Ljóð eftir Tennyson; bridgeþáttur,
skákþáttur og Blaðað í gömium
biöðum. Ritstjóri er Brynjólfur
Jónsson.
Hlutvelta. Það er i dag kl. 2 sem
hlutavelta Bræðrafélags ' Oháða
fríkirkjusafnaðarin's byfjár',-enhún
er að Röðli, Laugaveg 89.
NesprestakalL Börn, sem feigá að
fermast i haust komi til vjðta's í
Melaskólann n. k. þriðjudag kl. 4.
Sóknarpresturinn.
1 gæt' vðru
gefin saráaá í
hjónaband, ,:. af
sr. Emil Björns
sy.ni, Þorgerður
Sveinsdóttir og
Guðm. Benja-
mínsson, klæðskerameistari. Heim-
ili þeirra er að Hringbraut "88. —
Nýlega voru gefin saman í hjóna-
band, af sr. 'Emil Björnssyni, Ól-
afía Á. Sigurðardóttir fvá Kéfla-
vík og Ragnar Jónsson, -bóndi.
Heimili þeirra er að Laugárdals-
hólum í Laugardai. — Einnig gaf
sami prestur nýlega saman í hjóna
band Ástriði Lárusdóttir’og Fríð-
rik Júlíus Knudsen. Heimili þeifra
er að Lönguhlíð 21.
11.00 Möt^úiítðn-
leikar: a) Iývartett
í C-dúi op.' ‘70 nr.
3 eftir Haydn b)
Píanókvartett í g-
móll eftir' Mozart.
14.00 Messa ;í Hall-
grímskirkju (séra Jakob Jónsson).
15.15 Miðdegistónleikar: a.) barna-
lög fyrir píanó op. 39 eftir Tschái-
kowsky. b) Sigauriasönguf eftir
Brahms. c) 15.45 Lúðrasveit Rví-k-
ur leikur. 18.30 Barnatimi: a) ,Frá-
söguþáttur: Haustdagar og réttir.
b) Ingibjörg Þofbergs syngur
barnalög. c) Lög úr Ævintýri .á
gönguför. d) Tómstundaþáttur
barnatímans. 20.20 F.rá Þjóðleik-
húsinu: Atriði úr óperettuppi
Leðurblakan eftir Johánn Strauss.
20.40 Erindi: Heimsókn norrænu
kirkjutónlistarmannanna í su'mar
(Páll Isólfsson). 21.05 Tórileikar
frá 5. móti norrænna kirkjutón-
Framhald á 7. , síðu.
Lausn á nr. 29:
1. 0—0
Fólkinu fjölgar í bænum — en tala nýrra
íbúða lækkar ár frá ári
nOkurleiga hinn daglegi viðburSur sem
engar skýrslur munu nokkru sinni ná yfir"
Viðtai við Krisiján Sfjaltason, for-
mann Leigjendaféiags Reykjavíkur
Nýlega hitti ég Kristján
Hjaltason formann Leigjenda-
félags Reykjavíkur og ræddi
við hann um húsnæðismál. Fyrst
spurði ég hann um áhrif-
in af niðurfellingu bindingará-
. kvæðá húsaleigulaganna.
— Þegar niðurfelling binding-
arákvæðanna hófst var svo ákv.
að segja megi upp í húsum
þar sem eigandinn býr í sjálf-
ur, svaraði Kristján.
300 fjölskyldur leituðu
aðstoðar
— Áfleiðing þessa er flestum
í fersku minni: Yfir 300 fjöl-
i skyldur leituðu aðstoðar, þ;. e.
-•létú skrá sig.
— Og þær fengu húsnæði?
— Þáð voru tiltölulega fáar
fjölskylduf sem fengu húsnæði
með þeim hætti. Þetta fólk hef-
ur að sjálfsögðu farið til vina
og kunningja sem margir hverj-
ir höfðu yfirfullt fyrir.
Margir hafa tekið íbúðir á
leigu um stundarsakir og eru
því raunverulega alltaf í sömu
húsnæðisvandræðunum.
Fyrirsjáanlegt enn erfið-
ara öngþveiti
— Þegar leið fram á s. 1.
vetur var öllum hugsandi mönn
um Ijóst að ef haldið yrði á-
fram á sömu braut, þ. e. að
segja einnig upp húsnæði í hús-
um þar sem eigandi býr ekki
sjálfur, myndi skapast enn
erfiðara öngþveiti en áður.
Rétt fýrir miðjan febr. s. 1. sam
þykkti Alþingi því að fram-
Íengja um eitt ár þau binding-
arákvæði sem enn voru í gildi.
Þkð hefur dregið úr því að
sama öngþveitið endurtæki sig
s. 1- vor í enn átakanlegri mynd
éh ‘vórið 1951.
Hinsvegar er sýnilegt áð í
haust verða erfiðleikamir ógur-
legir enda þótt ekki séu tölur
fyrir hendi, þar sem fólk hefur
ekki látið skrá sig, því slíkt
má heita þýðingariaust.
aaspur Fasteignaeigenda
félagsins er þagnað
-— Ætlaði ekki Fasteignaeig-
endafélagið í fyrra að koma öll-
um húsnæðisleysingjum í íbúðir
ef þeir létu skrá sig?
— Jú, í fyrravor tók Fast-
eignaeigendafélagið upp á
skýrslu hve margir gáfu sig
fram vegna húsnæðisleysis, til
þess að því er þeir sögðu, að
greiða úr húsnæðisvandræðum
fólksins. Sjálfsagt hafa ein-
hverjir þeirra er létu skrá sig
komizt í húsnæði, en vitanlega
ekki nema hverfandi lítill hluti
þess sem þurft hefði.
Síðan hefur Fasteignaeigenda
félagið ekki gert neina opinbera
ráðstöfun í þessum efnum, a.
m. k. ekki svo ég viti.
Nær 2 þúsund manns í
hermannabröggum
— Hvað búa margir nú í her-
mannabröggum ?
— Það eru ekki ljósar skýrsl-
ur fyrir hendi um það, mun
vera dálítið breytilegt, en því
fólki heíur þó ekki fækkað á
árinu sem býr í bröggum. Það
hefur ekki verið flutt úr öðr-
um bröggum en þeim sem rifnir
hafa verið/en sumu af fólkinu
mun hafa verið bætt í bragga
er voru yfirfullir fyrir.
Siðustu tölur um fólksf jölda í
bröggum voru um 1700 manns.
Það líður ekki sa
dagur. . ..
— Hvernig eru horfurnar i
húsnæðismálunum nú í haust?
— Horfumar eru nú mjög
slæmar. Það líður ekki sá dag-
ur að ég inæti ekki fólki á
götunni, — auk Jieirra sem
koma heim tlj mín eða hitti
í húsaleiguneíndinni sem hef-
það eigi énga von um húsnæði.
Enda er það ekkert undarlegt
þegar tekið er tillit til þess hve
lítið hefur verið byggt á und-
anfömum árum.
1946 byggðar 634 íbuð-
ir - 1951 byggðar
280 íbúðir
— Fyrir 5 árum var talið að
byggja þyrfti 600—700 íbúðir
árlega til þess að fullnægja
íbúðarþörfinni. Frá þeim tíma
hefur þessi tala hækkað þar
sem fólkinu hefur fjölgað en
tala byggðra íbúða árlega hef-
ur lækkáð.
Árið 1946 voru byggðar
634 nýjar íbúðir en árið 1951
voru þær að því mig mumir
aðeins 280.
Það miðar ekki mikið að við-
skiptajöfnúði á þessu sviði.
Nær tnö þúsund Reykvíkingar búa nú í hermanna-
bröggum sem enn hanga nppi frá síðasta heimsstríði.
Hvar stjórnarvöidin, íhöldin öli, — stóra íhaldið, litla
íhaldið og Rannveigaríhaldið, — hefðu ætlað að geyma
þá þegna þjóðfélagsins ef ekki hefðú verið þessi ryðg-
uðu braggahró erlendra stríðsmanna ,er óráðin gáta.
Heimsstyrjöldinní síðustu lauk 1945. Stríði óbreyttra
Reykvíkinga fyrir því að búa í húsum er enn ekki lokið.
Það stendur máske sem hæst nú. Það stríð er vonlaust
fyrir reykvíska alþýðu svo lengi sem hún gengur að
kjörborðinu til að Ijá þeim smjaðrandi hræsnurum og
mjúkmálu mannhöturum er ráða íhaldsflokkimum þrem
atkvæði sín og þar með vald yfir lífi og velferð fá-
tækra manna, kvenna og barna í þessum bse.
ur þá sorgarsögu að segja að
TAN ÞESSARA orða um
Reykvíkingafélagið langar mig
að geta þess að fyrir nokkr-
um árum kom ég að Hólum í
Hjaltadal. Þar eru kjánar líka
búnir að skemma ýmislegt af
klaufaskap eða hirðuleysi.
Gamli torfbærinn að Hólum
mundi ef til vill einhverntím-
ann verða talinn merkari forn
menjar en sjálf Hólakirkja.
Hann var í megnustu niður-
níðslu og átti ekki langt eftir
með sömu umhirðu. Ekki hef
ég síðar frétt um hvernig hon
um hefur reitt af. M-enn meta
stundum meira aí reisa turna
ijálfum sér til dýrða- en að
parðveita það sem er raun-
rerulega einhvers virði.
ÞÓTT Hafnarf jörður sé svo
nærri Reykjavik er mikill
hluti Reykvíkinga þar alls ó-
kunnugur. Þeir týnast ef þeir
fara út úr Strandgötu. Hægt
SK.ÁLKURINN F
Stoi-vesírinn Baktíar sá aðstöðu sinni ógn-
að, og hugleiddi hvernig hann ætti að
mola keppinautinn, en hirðmennirnir
hugsuðu um hvernig þeir ættu að afneita
Baktíar til að vinna hylli hins. nýja vitr-
ings.
Emjrinn spurði um heilsu kalífans,- frétta
frá Bagdad, hvernig ferðin. hefði gengið.
Hodsja Nasreddín. rsvaraðí öllu. • skilmeiki-
lega. Emírinn var þreyttur og'hafði gefið
*kipun um að reiða- steng sína er ■ mikill
hávaði heyrðist fyrir utan..............
Umsjónarmaður hallarinnar kom þjótandi
inn, og öll athyglin beindist að honum.
Hann geislaði af gleði og hrópaði: Það
gefst hinum mikla emír til vitundar að
uppreisnarmaðurinn og guðleysinglnn
Hodsja Nasreddín er tekinn til fanga.
Og verðirnir leiddu gráskegginn gamla með
bjúgnefið, dulbúinn sem konu, inn í sal-
inn, og létu braka í vopnum sínum í sig-
urgleðirini. Þeir vörpuðu honum fyrir há-
sætið — en Hodsja Nasreddín stirðnaði
iraii. 02- vegairnir bylgjuðust fyrir augum
Okurleiga hinn hvers-
dagslegi viðburður
— Afleiðing þessa ósamræmis
í byggingum og fjölgun fóiks-
ins hlýtur eðiilega að valda því
að verðlagið hækkar í hlutfalli
við það sem eftirspurnin eftir
húsnæði eykst,
enda er okurleiga hinn dag-
legi viðburður sem engar
skýrslur munu nokkru sinni
ná yfir.
Þagnarheitin um duldar
greiðslur virðast mjög
vel haldin
— Kemst þú ekki í kynni við
okurleiguna í starfi þínu í húsa
leigunefndinni ?
— Jú, maður fær dálítið að
kynnast okurleigunni í sam-
handi við möt húsaleigunefnd-
ar, en aðeins í sárfáum tilfell-
um, því það er ekkért vinsælt
fyrir leigjandann að krefjast
mats á húsnæðinu. Þagnarheit-
in um duldar greiðslur virðast
vera mjög vel haldin. Að sjálf-
sögðu ber þó að minnast þess
að ýmsir húseigendur hafa leigt
á viðunandi verði, jafnvel kem-
ur fyrir að maður og maður
óskar eftir mati til að vita fyr-
ir hvaða verð hann megi leigja.
Það vantar löggilt
skyldumat
— Vegna okursins hef ég og
Leigendafélagið alltaf haldið
því fram, að nauðsjmlegt sé að
löggilt verði skv'ldumat á öllu
leiguhúsnæði, sem sé undan-
bragðalaust framkvæmt.
Enníremur vantar
leigumiðstöð
— Þá höfum við líka haldið
því fram, segir Kristján Hjalta-
son ennfremur, að nauðsynlegt
eé að koma upp leigumiðstöð.
Kristján Hjaltason ^
lögbundinni, því auglýsinga-
starfsemi um húsnæði, eins og
hún er nú rekin, er vitanlega
fyrir neðan allar hellur.
Því hefur verið haldið fram
af hálfu húseigenda að það
væri takmörkun á umráðarétt-
inum, en slíkt er mesti mis-
skilningur, því við höfum
margra ára reynslu af vimiu-
miðlunarskrifstofum sem hafa
virkað báðum aðilum til hags-
bóta.
íbúðum haldið auðum
—- Eitt af því sem eykur á
erfiðleikana er það, að á öllum
tímum er meira og minna af
lausum íbúðum hingað og
þangað um bæinn. Nokkrar eru.
að sjálfsögðu í viðgerð, en hitt
er líka æði víða að íbúðum er
haldið auðum svo mánuðum
skiptir til að bíða eftir sem
hæstri sölu eða leigu.
Kemur harðast niður á
barnaíjölskyldum og
einstæðingskonum
— Þá er og að sjálfsögðu
nokkur aðfiutningur í bæinn af
Framhald á 6. síðu.
Alþýðusambandsstjðruin sksiiir
skuidinni á þá er létu ú viija hennar
,,VINNAN“ heitir blaðsnepill
á nafni núverandi Alþýðu-
sambandsstjórnar. Þetta rit
sór sig strax í fyrsta tbl. í
hóp þeirra sorprita, er amer-
ískir auðhringir kosta út-
gáfu á víðsvegar um heim, í
nafni „frjálsra verkalýðe-
félaga“, sem kalla sig. til
að skipuleggja sundrungu og
lömun í stéttarsamtökum
vinnandi fólks.
I nýjasta tölublaði þessa
fjarstýrða sorprits birtir nú-
verandi sambandsstjóm grein
arstúf þar sem reynt er að
skýra með áferðargóðum
hætti neitun ASÍ um það að
veita Félagi járniðnaðar-
manna aðstoð þegar ráðizt
var á það af forstjóra Héð-
ins nú á dögum með
brottvikningu forystumanna
þess félags úr atvinnu. Og
hver er þá meginskýringin
á þessu? Hún er látin heita
sú, að „ekki hefði tekizt
samtök innan þeirra eigln
félags (þ. e. Fél. járniðnað-
armanna) um virkar mót-
mælaaðgerðir“. Leturbr. hér.
Hér er ekki um það a& vill-
ast, að núverandi sambands-
stjórn, þ.e. Sigurjón Jóns-
son járnsm. ofl. eru að reyna
að skella skuldinni á þá
járnsmiði, sem ekki lögðu
niður vinnu í Héðni til mót-
mæla með þeim sem það
gerðu, og þvo sjálfa sig á
þeim.
Vitað var fyrir löngu að
hetjurnar í núverandi sam-
bandsstjóm eru ekki allt í
sómanum, en svona takt
markalausum ómanneskju-
hætti munu ýmsir ekki hafa
búizt við af henni. sízt járn-
smiðimir, sem fyrir tilhlut-
an Sigurjóns Jónssonar o.
fl. sambandsstjórnarmanna,
létu tilleiðast að skerast ár
leik, þegar aðrir vinnufé-
lagar þeirra lögðu niður
vinnu til að verja félag sitt
og þá alla fyrir hatursdrás
Héðinsforstjórans.
Með öðrum orðum: fyrst
fær núverandi sambandsstj.
afstýrt því með persónu-
áhrifum, að járnsmiðimir
bregðist við árásinni sem
einn maður, á þann hátt
sem vera ber og tíðkast í öll-
um löndum, undir svona
krÍRgumstæðum. Síðan, þeg-
ar hún hefur á þennan hátt
skipúia.gt mistök með tilætl-
uðum á”angri, þá snýr þún
sér að hneykcluðum almenn-
ingi með helgisvip og segir:
Hér var ekki neitt hægt að
gera þar eð ekki hafði ,.tek-
izt samtök innan þeirra eig-
in félags (þ.e. járnsm.ðanna)
um virkar aðgerðir”.
Þetta er sannarlega læraóms
ríkt, ekki sizt fyrir jára-
smiðina, sem í góðri trú urðu
við óskum sambandsstjórn-
armanná.