Þjóðviljinn - 20.02.1953, Blaðsíða 11

Föstudagur 20. febrúar 1953 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Bóndi um desemberverkföllin
Framh. af 6. síðu.
ur af völdum atviunuleysis fall
ið aUt niður fyrir 50% — en
hver er tryggin.gin fy.rir því að
þessi „ætlun“ sé -ekki dauður
'bókstafur, ein-s og 17. grein
Jarðræktarlaganna var á sínum
tíma,* önnur en viss kaupgeta
verkamannsins og lau-nþeganna
yfirleitt? Þverrándi kaupgeta
ve-ldur t. d. minnkandi ef-tir-
spurn eftir mj-ólk, svo að í
vaxandi mæli verður að brevta
henni í smjör, osta o. s. frv.,
jafnvel fóðurvörur handa bú-
peninigi, allt með ærnum kostn-
aði, án þes-s -að þar fyrir sé
markaður til reiðu, h-vað þá
s-ambæril-egt verð -og er á
neyzlúmjólkinni. — Bei-n og
óbein taekkun á kaupi okkar
bænda enu -reyndar .tvibura-
sys-t-ur, 'O-g -þó að oft þurfi dá-
lítið að ihvessa sjónir til að
kom,a aú-ga |á þá síðannefhdu,
er hún sízt minni iskaðvaldur
í garði okka-r bæ-nda ih-eldur en
'hin sem la-ugljós ér. Báðar þurf-
um við -að sjá og -þekkja jafn-
vel á-sa-mt uþpruna þeirra o-g
láta okk-ur 1-ærast -að sjá við
hrek-kjum Iþeirra og igöldrium.
X saméininigu komu þær þessu
„þennastriki" í verðlagsgrund-
velli landibiúnaðarins fyrir k-att-
-amef og enn m-u-nu þær að okk
'Ur þjarma, ef við ekki tökum
þær o-g hirtum. —
Því má slá föstu að erfið-
leikar atvinnuvegarlna við sjó-
inn, latvinn-uleysi og lágt k-aiup-
gjald koma mjög þung.t niður
á landbúnaðmiuim, og ,að svö-
’iengi s-em kjör Xaiunþeg.anna
sveiflést á milli brýnustu lífs-
þurfta og ailsléysis er raun-
verulega enginn ’fástur gruhd-
völlur tiil— fyrir vérðlaig-- land-
búnáðarins né kaup bænda. —
Hvérs -v.irði væri það þá fyrir
okkur, er isveitirnar 'byggjium,
'ef uppfylltar yrðu kröfur verka
lýðssamtaka-nna — ef barátta
þeima n-æði í höfn, fyrir at-
vinnu handa "óllum og kaup-
gjaldi' -sem svarað ,geti nauð-
þurftum menningarliífs hjó
launþegum og fjölskyldum
-þeirra, æ.tli þá' yrði ekki eitt-
hvað öryiggis- -og -tilgangsmeira
iað vera svei-táibóndii heldur en
nú ér, -ætli þá mætti ekki ofur-
Mtið auka mjóílkúrframleiðslí-
una frá því sem hún nú er án
þess að það væri talið þýðing-
arlaust — -eða öllu -h-eldur ó
þarft og til ibyrði, eins og nú
virðist ii-ggja í loftimu? Það ér
vafalítið -að þá mundi tvöf-alt
mjólkunnagn miðað við n-úver
-andi framleiðslu ekki reynast
of milíið til -að sva,ra eftir
-spurn -um mjólk, smjör, osta
og skyr, 'þó -að verðið væri
'bændum ha-gstætt. Við athug-
un komumst við sem sagt ó-
umflýjanilega að þeirri niður-
s-töðu .að barátta verkalýð9in.s
sé jafn -hagstæð landbúnaðin-
um o-g -atvinnuvegunum við sjó-
inn og m-eð tilliti til auðs-afn-
ara, fjárglæfrarrar.na og eyðslu
s-eggja, sem uppi vaða, þá ,sé
-hún þjóðþrifa- og þjóðfrelsis-
foarátita -okkar íslendinga n-úm-
er eitit.
Hvar ier þá bændastéttin
komin með þjóðhollustu s.ína,
umíbótia- og framfaraþrá og
.þegnskap -sinn, í afstöðu sinni
til Vérkalýðshreýfimgarínmar?
Er hún ekki á refilstigum
manngerðaí auðs og valda,
þess -auðs isem ágjarhir sér-
gæðimgar hafia tekið úr vasa
þjéðárinnar m-eð hendi -k-úgár-
a-ns, sem -.yirðir einskis rétt
n-ema sinn né f.r-elsi n-ema si-t-t?
Með 'ísafóld og Tímann að
leiðarljósum verður hl-utverk
okkar 'bænd-a fyrst o-g fremst
það að styðja stoðir lafturhalds-
in-s í landi-nu o-g berjast gegn
sjálfum okkur. Sjálfs okkar
niðing.ar og -þjóðarinnar viljum
v,ið ekki ve.ra, -en við gerumst
það hvorttveggja, ef éið temj-
lum okkur aðferð Gunnars í
Selj-atungu, ©em fr.am kemur
í áminnztri ísafoldargrein
hams: faerjumst annars vega.r
g-eign verkalýðssamtökiunum og
lítilsvirðum foaráttu þeirria sem
þó um leið og þeirra er okkar
‘barátta fyrir b-æ-ttum kj-örum
mænum hins v-ega-r upp á met-
orðastritara, sem bru-gðizt hafa
trúnaði okkar, foetlandi um
meina réttlæti bændum og búa
liði t.il ha-nda. Til þess að við
ge-t-um ge-gnt skyldum okkar við
siamtíð og framt-Ið, s-em við
foændur v.iljum ium frarn allt
gera, verðum við .að gefa gaum
að hags.munatengslunum sem
eru á milli .laumþega o-g bænda.
Við veröuni að sjá í gegnum
grútarskap blekkinga og ósann
inda peninga'sálnanna, sem með
því aðskilja þessar alþýðu-
stéttir. Þá fyrst er v.ið sjáum
þar í -gegn getum við gegn.t
iþeim -skyldum.
X ja-núar 1953.
Gunnar Stefánsson.
___Framhald af 5. síðu
lífi ákólanna. Erti það yfirleitt
börn fátækra foreldra, ófríð
börn eða bæklúð, sem höfð eru
útundan, svo ékki sé minnzt
á nemendur af svertingja- og
gyðingaættúm.
Pyndingav og sjáífsmoTð.
Til þess að fá imigöngu í
mörg þessara skólafélaga verða
unglingamir að gangast undir
sársaukafullar og auðmýkjandi
inntökuathafnir. Er þeim byrl-
uð einhver ólyfjan, þeim mis-
'þyrmt á ýmsan hátt og öllu
slíku verða þeir að taka með
undirgéfni til að fá inntöku
í félagið. Héfur það komið fyiir
að svo langt er gengið í pynd-
ingum að nemendur bíða ’oaaa.
Þrátt fyrir þetta þykir svo
mikið tjl þess koma að fá inn-
göngu í þessi félög að dæmi
eru til þess að unglingar fremja
sjálfsmorð af vonbrigðum yfir
að fá ekki boð um inngöngu
í skólafélag.
Ýmsir skóiamenn í Bandankj-
unum hafa tekið upp baráttu
gegn skólafélögunum, við súma
skóla hafa þau verið bbnnuð
og annarsstaðar gert að skil-
yrði fyrir starfsemi þeirra að
þau séu opin öllum nemendum.
En við rairiman ér reib áð
draga þar sem er hefð og roi:-
gróin yfirstéttark-Iíkuskapur.
Inflúensa
Framh. af 5. síðu
og verksmiðjufólk verið bólu-
sett gegn inflúénsu á þessum
vetri. í Bandaríkjunum, Kan-
ada og á Bretlandseyjum hef-
ur fólk verið bójusett í stórum
stíl, einkum í sjúkrahúsum og
hermannabúðum. „En á slík-
um stöðum“ segir í skýrsl-
unni, „breiðist inflúensa og aðr-
ar farsóttir að jafnaði mjög
ört út“.
Margar vírustegúndir
valda inflúensu
Aðaleffi'ðléikarnir í barátt
unni gegn inflúensunni eru hve
tiltölulega niargar vírustégund-
ir valda sýkinni. Taldar eru
þrjár aðal-vírustegundir, sem
inflúensu valda, -— A, B og C
en hver tegund hefur allmargar
fylgitegundir. — Svo heppilega
vildi til áð ,,A-prime“ vírusinn,
sem farsóttinni veldur í ár, var
rannsakaður til hlítar í inflú-
ensufaraldrinum, sem gekk á
árunum 1950-1951.
Sérfræðingar WHO hafa m.a.
þetta að segja um inflúensuna
í skýrslu þeirri, sem áður er
nefnd: „Inflúensan er ein af
þeim farsóttum alvarlegs eð-lis,
sem enn -hefur ekki tekizt að
vinna fullan sigur á. Jafnvel
þegar hún er tiltöiulega væg,
eins og að þessu sinni, veldur
sýkin stórkostlegu efnahags-
legu tjóni með því að trufla
atvinnuiífið, einkum þar sem
sjúklingar geta vexið frá vinnu
svo vikum skiptir".
Inflúensan getur verið ban-
væn. T.d. dóu 2,200 manns á
skömmum tíma árið 1949 í Hol-
landi úr inflúensu, eða fylgi-
kvillum hennar.
„Þessar staðfeyndir einar
væru nógar til að gera aðkall-
Vítalaust að Frakkar brytji....
Pramhald af 1, síðu.
hryðjuverkunum í Oradour, seni
Fuhrer-sveitin úr þýzku SS-
hérdeildinni Das Reich framdi.
Ákvæði frtimvarpsins eru á þá
leið, a'ð allir Frakkar, sem
þvingaðir voru til herþjónustu
og dæmdir hafa verið fyrir
stríðsglæpi skuli látnir lausir.
Mikil ólga.
Vel getur svo farið að þetta
ráð frönsku stjórnarinnar til
að lægja ólguna í Alsace komi
henni í koll annarssta'ðar í
Frakklandi. Búizt er við að SS-
mennirnir verði látnir lausir
næstu daga tveir og tveir sam-
andi alvarlegar ráðstafanir til
að vinna bug á veikinni. En
ennþá þýðingai'meira er að
finna ráð til að koma í veg
fyrir inflúensúdrepsótt eins og
þá, sem geisaði 1918-1919, og
sem talið er að hafi oix5ið 15
milljónum manna að bana“,
segir í skýrslunni.
„Bezta ráðið til að koma í
veg fyrir inflúensu-faraidur eru
ónæmis lyf“, segja sérfræðing-
ar Alþjóða-heilbrigðisstofnunar-
innar. Um leið benda þeir á'a'ð
enn sé skortur á ónæmis lyfj-
um gegn sóttinni í heiminum,
sem eigi sök á, að ekki sé hægt
að gera meira að þessu sinni
til að hefta útbreiðslu inflúens-
unnar.
En það er von þeirra og trú,
að árangur nýjustu rannsókna
á þessu sviði ver'ði til þess að
framleiðsla ónæmis- lyfja verði
liafin í það stónum stíl, að hægt
sé að forða mannkyninu með
öllu frá fleiri inflúensu-farsótt-
um. — (Frétt frá upplýsinga-
skrifstofu SÞ á Norðurlöndum).
an en ekki állir í einu því að ef
það yrði gert er búizt við mót-
mælaaðgerðum í Suðvestur-
Frakklandi, þar sem Oradour
liggur.
Þeir fáu Oradourbúar, sem
lifðu blóðbaðið af, hafa skýrt
frá því að þeir muni skila aft-
ur krossi heiðursfylkingar
Frakklands, sern þorpið var
sæmt í strí'ðslok, jafnskjótt og
náðunarfrumvarpið verði að
lögum.
Óánægja í Vestur-Þýzka-
Iandi.
Náðun SS-mannanna frá Al-
sace hefur vakið mikla gremju
í Vestur-Þýzkalandi og er vitn-
að til hennar þvi til stuðnings
að sti’íðsglæpadómar yfir þýzk-
um hermönnum séu allir órétt-
mætir. Dehler, dómsmálaráð-
herra Vestur-Þýzkalands, sagði
í gær að sig furðaði á því að
frönsk stjóráarvöld skyldu eng-
ar ráðstafanir gera til að láta
lausa Þjóðverjana sjö, sem
dæindir voru ásamt félögum
sínum frá Alsaee. Ef annar lióp
urinn væri saklaus hljúu báð-
ir að vera það.
Áttatíu og tveir SS-menn,
sem ekki hefur hafzt upp á,
voru dæmdir til dauða að þeim
fjarverandi í réttarhöldunum
yfir böðlum Oíadour. Þeirra á
méðal er Lammerding hers-
höfðingi, sem þegar síðast var
vitað hafðist við á brezka her-
námssvæðinu í Þýzkalandi.
Brezka hemámsstjórnia neitaði
þá að framselja hann í hendur
franskra yfirvalda. Nú þegar
hann er kominn í felur hefur
brezkum framsalsdómstóli ver-
ið falið að fjalla um mál hans.
liggur Jeiðin
Málsog rttennmgar
athugið:
Allur ágóði aí bókabúð íélagsins íer til útgáfustarfsemi þess.
Veizlið þvs í Bókabúð Bfiáls og íEeaain.gas og stvskið baaHÍg ykkur
að kosS-naðariausu bókaútgáfsa féiagsias.
Auk allra fáanlegra íslenzkra 'bóka höfum við mikið af erlendum
bókum og blöðum.
Bókttbúð’’
Laugaveg 19
Sími 5055.