Þjóðviljinn - 31.03.1953, Qupperneq 11

Þriðjudagur 31. marz 1953 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Hvers á siatfsfólkið á Eleppi að gjalda i Eriesid tiðindi
Starfsfolk á spítölum krefst þess að
sé
Eins Oig lesendum ÞjóðviJjans
er kiunnugt, hefur starfsfólk á
ríkisspítölum staðið í ströngu
við ráðamenn þar út af hækkun
læðis o. £1. kjiaraskerðingum í
bág við kjarasamningia fóilksins.
Þessi hækkun, sem, iað því ©r
fæði snerti, nam 100 krónum á
mánuði, mæltist að sjálfsöigðu
illia fyrir hjá öllu starfsfólki
spítalanna, en kom þó sérstak-
le.g'a ilia -nlðtar ’á ■ s'tárfsfólkinu á
Kieþþi,'- sem eKR-f hefur enn
feingið fram þann samnings-
bundna irétt siníx»®,ð fá keypt-
ar e-instakar máltíðir pg hefur
þannig verið þvingað til lað
greiða fullt mániaðarfæði, biar,
þótt það í fjölda mörgum til-
fellum hafi verið oig sé utan
viinmustaðar og þurfi þá lað
greiða fædi á tveim stöðum
Siamtimis.
Þetta er auðvitiað með öllu ó-
iíðandi og frekt brot á ákvæð-
um kjanasamninganna, sem
gena greinilega ráð fyrir að
starfsfóiikið sé með öllu frjálst
að því hvort það kiaupir fæðið
á spítölunum að nokkru, öll-u,
eða engu leyti. Enda tíðkast það
á öðrum spí'tö.iiUim, að fólkið
kaupi þar ekki mat mema eftir
eigin þörfum, sem sé einstakar
máltíðir.
Það er því aug.ljóst iað gild-
andi samningum stairfsfólks á
spítölum er ekki fullnægt fyrr
en verðhækkunin hefur verið
tekin til baka og -starfsfólkiíniU
undantekningárilaust veittiur sá
réltur iað fá keyptar einstakar
máiltíðir, eftir eigin v.ali. — Er
sannariega mál til komið að
t. d.. stailsfólkið á Kileppi fái
fir.am þennan samningsbundna
rétt sinn. Og er harlia erfitt .að
skilja hvers starfsfólkið þar
hefur átt að gjalda af hálfiu
ráðamainna spítalanna í þessu
efni hingað til
Skélar í Rússlcmdi
Framhald af 7. síðu.
var í undirbúningi. Þrátt fyrir
óhentug húsakynni bar allt
vott um einstiaka umhirðu og
reglusemi, og þessi skó-li, eíns
o,g aðrir rússneskir skóliar, var
mjög vel settur hvað snerti
hverskonar kennslutæki o-g
stór bókiasöfn, bæði fyrir nem-
endur 'Oig kennara. Rússar hafa
'sérstaka.. kennsiustofu fyrir
hv.erja námsgrein, svo ékki.þarf
að flytja áhöldin til. Sérstaka
athygli v.akti kennslustofa fyir-
■ir iíkams- og heilsufræði.
Þarnia voru mannslíkön úr
pliasti, méð eðlilegum litum,
sem sýndu vöðva og æðakerfi,
opið kviðar- og brjósthol ipeð
innri lítfærum í réttri stærð og
lit. í eðlis- og efniafræðistofum
var gnægð allskomar Itækja og
sagði skóilastjóri mér, lað hér
um bil helming þeirra hefðu
nemendur smíðað sjálfir.
í einni af vinnustofum skól-
ans var hópur 15 ára drengja
að smíða útvarpstæki. Þetta
var einn námshringurinn.
Strákamir liöfðu byrj.að á því
að ibúa til ritsíma, lögðu leiðsl-
ur um laillar trissur og morsuðu
af kappi. Svo varð þetta allt
'of auðvelt og þá auðvitað leið-
> inlegt og þeir vildu búa til við-
tæki. Þetta gátu þeir ekki til-
isiagnarlaust, þrátt fyrir gnægð
■ igóðra bóka og tímarita um
þessi efni og eniginn kennar-
limn treysti sér til að aðstoða
þá. Þá vildi svo heppLlega til
iað þorpsbúar komu ,sér upp
XítiLli utvarpsstöð og skóJastjór-
>in.n fékk útvarpsvirkjann til að
koma í skólann öðru hvoru
og igreiða úr vanda þessara
ungu rnannia.
Þama vo.ru útvarpstæki á
öllum stigum tilvemnnar, sum
næstum fullgerð, önnur aðeins
spólur og víraflækjur.
Þama var sannafnlega unmið
af lifandi áhuga. Ég held ég
hafi 'aldrei séð aðra eins geisl-
andi sköpunargleði ljóma af
nókkru andliti' éims ög hjá þess-
um- ungu radíómeistumm. All-
ir vUdu sýn.a mór sín tæki iOg
útský.ra þeirra aðskiljanlegu
náttúnur, en ég viarð að játa
fáfræði mína og sneri mér að
öðrum meikisgripum þarna
inni. Skólastjóri sýndi mér
meðal ' annars um tveggja
metra langan stjörnukilci, sem
annar hópur hafði mýlokið við
en mér -virtist útvarpsmenn-
irnir gefa honum heldur lítils-
virðandi homauga. Hvað eru
líka nokkrar misvíðar pípur
• og silípuð gler á móts við flók-
ið útvarpstæki?
í þessum skóla, sem o-g öðr-
'Um er ég sáv'Virtist mér hrein-
^æti og umh'irða öíl verá mbð
iiylíkum..ágætum að -ýíartá! múr.u.
•slíks- dærríí lannars staðar. Hver
bekkur fær heiðuirsmerki, ekki
•aðeins fyrir námsafrek, held-
ur einnig fyrir lafburða góða
umgengni um hús og áhöld
skólans. Skólafélögin hafa það
veirkefni að halda uppi aga
meðal nemenda, en einnig að
enginn sé órétti beittur af
kennurum. Líkamlegar refsing-
iar eru taldar sem hver önnur
fjarstæða. Til lall'rar hamingju
eru þær banniaðar hér á landi,
en það er ekki ýkjalangt síð-
an tiilaga um lafnám líkamlegna
refsingia í skólum var lögð fram
í brezka þin.ginu — cg felld.
Dæmi um það hve nemend-
ur eru iréttháir er það, lað ef
kenniari - rekur nemanda út úr
kennslustund verður hann
strax að lokinni kennslu að
gefa skriflega skýirslu aim mál-
ið, sem svo er lögð fyrir fund
kennara og fulltrúa frá nem-
endium.
í hverjum skóla eru lifandi
blóm, fiskar 1 glerkössum og
jafnvel lifandi dýr í búrum,
sem börnin anna.st, enda er
það viðurkennd staðreynd iað
börnum er hollt að umgangast
dýr, og ekkert er tij sparað að
veita hinum ungu borgur'Uim
hið bezta uppeldi, sem þekking
og tækni nútímians gerir mögu-
legt. Æskan er framtíðin og
sú þjóð, sem býr þanni.g að
■ æskulýð símun á vissulega
glæsilega framtíð fyrir hönd-
um.
Ragnar Þorsteinsson.
Framh. af 6. síðu.
innar hefur verið af því létt.
Þjóðskipulagið efnir það sem
það lofar, og áhrifameiri áróð-
ur getur engin ríkisstjórn
kosið sér. Gegn staðreyndun-
um um alhliða efnahagsfram-
farir Póliands verður rödd
Báadaríkjaáróðursins í Voicé
of Amerika heldur lijáróma.
tví fer þó fjarri að fram-
kvæmd sex ára áætlunar-
innar pólsku þýði einungis
fyrirheit um framtíðina.
Vegna aukinnar framleiðslu
landbúnaðarvéla og áburðar,
ög vegna þess að bændur taka
óðum upp samvinnubúskap
héfur uppskera aukizt^ycjyu-
lega og bústofninn einnig,
Enda eykst framboð á brauði,
smjöri, eggjum og mjólk.
Neyzluvörumar streyma í
búðirnar og fólkið hefur pen-
inga til að kaupa þær. Eink-
um hefur stóraukizt framboð
á fatnaði og skófatnaði.
Víðtæk áætlun um nýja
skóla og vöggustofur,
barnagarða og menningar-
lieimili var framkvæmd í Pól-
landi árið ,sem leið, og mikil
aukning varð í aðsókn að há-
skólum og tækniskólum.
Og siðast en ekki sizt, fjár-
festingarframkvæmdir ársins,
stálvinnsluver, eimreiðarverk-
smiðjur, vatnsorkuver, spuna-
verksmiðjur, nýjar járnbraut-
ir, hús — urðu 22% meiri en
fjárfestingarframkvæmdir árs
ins 1951.
aannig gengur pólska þjóðin
frá sigri til sigurs á braut
sósíalismans. Allt sem virrnst
nýtist til aulcinnar velmeg-
unar fólksins sjálfs, hins
vinnandi f jölda. Einmitt vitn-
eskjan um þá staðreynd er
sterkasti aflgjafi pólskrar al-
þýðu til þeirra afreka, sem
eru að skipa Póllandi vii’ðing-
arsess meðal ríkja Évrópu.
Dragtarefnin eru komin
Bæjarpósturinn
Framhald af 4. síðu.
riðin eru þó iað staðaldri ræki-
lega kynnt, einkum tiltölulesa
ómerkileg atriði eins og bama-
tímarnir. Öll hlöðin skýra ná-
kvæmlaga frá því, hvað vænt
lanlegt er í hverjum b.amatím'a
og hverjir sjá ,um þá, — en
þótit flutt séu heil 'klassísk tón.
vérk, er mjög oft ekki einu
sinni igetið ium nafn þeirra,
hvað þá hverjir flytja þau eða
eftir hvem þau eru. Þetta nær
engri átt, og ég treysti hinum
nýja útvarpsstjói’a til :að bæta
úr þessu, ef hvorki útvarpsráð
né blöðiin nennia lað kippa þessu
í lag. Vinsamlegast. — Út-
yarpshlustandi1 ‘.
Nýkonið:
Sérstaklega vönduð þýzk
vöflujám, hraðsuðukatlar og
könnur, 5 gerðir af strau-
járnum. Amerískar hrærivél-
ar og ísskápar, enskir raf-
magnsþvottapottar og hrað-
suðupottar.
IÐJA h.f.,
Lækjarigötu 10B, simi 6441 og
Laugavég 63, simi 81066.
lk
Þér íáið hvergi glæsilegra eíni
í vördragíina en í
M A R K A Ð
Bankastræti 4
/
iX'ix
©
Helldsak —■ Sssásala
Kjötvcrzluaiii „Buríelí
Sími 1506
66
Kt. 1,80 — 2.40 — 2,55 -- 2.70 — 4.25 —
5.25 — 600 — S.30 — 8.25 — 9.00 — 9.75
10.50 — 12,75 — 15,00 — 15.75 — 18.75
19.50 — 22,50 — 26.25 — 36.00 — 36.75
42,75 — 52,50 — 97.50
onar
BARA HRINGJA
SVO KEMUR ÞAÐ
xuiisimm,
Auglýsing
frá dómsffiálaráðuneytmii
Með reglugerö, útgefinni í dag, um breytingu á
reglugerö um kennslu og próf fyrir bifreiöastiófa
nr. 178 frá 13. desember 1948, hefur reglum uin
ökukennararéttindi veriö breytt á þann veg að gild-
istími leyfisbréfa til ökukennslu er framlengdur
úr 2 árum í 4 ár.
Þurfa þéir sem fengu löggildingai’ til ökukennslu
í marz 1951 því ekki að sækja um framlengingu á
þeim réttindum nú, jþar sem þau samkvæmt fram-
angreinndri reglugerðarbreytingu framlengjast til
31. niarz 1955.
DómsmálaráðuneytSð, 27. marz 1953.