Þjóðviljinn - 28.04.1953, Blaðsíða 7

£Tý
Þriðjudagur 28 apríl 1953 — ÞJÓÐVILJINN
(7
Frámsólinarílok'kurLnn er ný-
búinn -að haLda þing.
Þeg-ar tLllögur og ályktanir
þessairar samkundu fara að ber-
iast manni gieignum útvarpið
verður vart hjá því korriizt að
eyða örlitkun tíma í það að
velta fyrir sér þessu þjóðfé-
lagsiega fyrirbæri.
Þó er það ffáitt eitt í þeim
áLyktunum sem ég enn hef
'heyrt er gefur miikið ttiileíni .til
heilabrota. En sennilega er þó
meira bdóð í kúnni og beztu
bitarnir verða teannski geymd-
ir sem landleg páskafæða fyrir
útvarpshlustendur, en í dag er
ekki nema ■ skírdiagúr.
Um þær ályktianir -sem enn
hafa verið bkitiar má yfirfleitt
segj-a það, að semj endium þeirra
hefur tekiizt með ágæ-tum lað
hylj-a aðalatriði -hvers máís með
mýgrút iaf smámu-naiegum aúka
a-triðum sem eru þess eðlis
flest, að þau eru engin séreiign
-neins sérstaks stj ómmólaílokks,
hcldur svo -almianms eðliis, að um
iþau hefur ekki verið og g-e-tur
aLdrei orðið neinn ágreiningur.
Sum atriði eru þó þa-nnig
v-axin að þau getia tiaJizt gimi-
Leg til fróðleiks, ef þ-au eru
OesLn niður í kjöLinn. I öðrum
•tilvilcum er sitt -af hverju fuil-
yrt, sem ekki fær staðizt venu-
Leikans próf, og á stöku stað
hefur semjendum tilLiagnanma
elciki teteiat að teygjia svo úr
sauð'árgærunni, að hún næði
pieð öllu að hyilj-a úLfsháirin.
Svonefnd stjómmálaályktun
hefst á því að viitna í hinn
virðulega laidur fflokksin-s, og
be-r vis-t að isteiljia það svo, að
-hinn hái laLdur eigi að v-era
tryigging fyri-r gæðum. Þá er
að því vikið, að svo eða svo
mörg ár ieru Liiðin frá því að
flokkurimn fór að hafa áh-rif á
stjóm Landsiins.
En svo kom fyrir ákaflega
sor’gl-egt atv-ik.
Það dró slkýhnoðra -upp á
stjómmáliahirnin'inn, þannig að
náðairsól Fr-amsóknarfflotoksins
-náði ekki -að skíima yfir lands-
íýðin-n n-okkra stu-nd. Svo miikil
og vond voru áhrif þessa skýs,
að náðarsól Framsóknar hefur
ekki ennþá getiað afmáð þau
með öiLu', þótt hún hafi náð að
skína yfir Landslýðinn í sex ár
siamfileytt síðan þetta' gerðist.
Það er orðin brýn. og aðkali-
amdi nauðsyn. fyrir Fra-msóknav-
flokikinn að komia þættii um ný-
sköpumarstjóminia-inn í kennslu
bækur í í-slandssögu, því hinir
yngstu lijósendur flotoks'ins v-Ma
ekkii hvað við er átt, þegar
taóað er um -nýsköp unaoK tj óm.
Hiar m agrátur Framisókn.a r-
mianna í siaimibiandi við nýsköp-
uinarstjóxnina er fyrir löngu
orðinn óskiljianLegur me'ira að
' segj-a þei-m sjálfum Oig verður
æ óskilj-anieigr.i efti-r því sem
árin ilíða. Hinsvegar myndi það
girnikgt til fróðl-eiks fyr v sál-
igreánendiuæ iað rekja sun'lur
þæa’ iduLdir sem le.gið haf-a til
©rundvaJLiar þe®Siu.m -orðræðum.
Þeg-ar teemur að árim-u 1949.
þyngiisit skyndilega f-yri-r fæti
hjá -saignf.ræðinigi þeim er srtjórn
mátaáilyktuninia hefur samið.
Kosning'aloforðin frá því herv
ians ári þvæJiast fyrir honum
svo honum verður fótaskortur
æ ofian í æ. Teteur hiann þá iað
f'a.rta gáiiiauisletgar með s-ann-
Leikauijij-en áður og kvarta vf i -
'því, að gerðir fflokksins á kjör-
f ímabilinu -hafi verið affiuttar
Skúli Guðjónsson:
1
r}
FRAMSOKNARÞANKAR
.. ' : .U'íiél
'i,Í» -BáoiterM . . .
og rangtúljcaðar, , Þessí hetju-
siagia enda.r iþví í hálfgerðu vol-
æði yfir vonzku mannajina og
vanþaikkLæfi heimsins. , ■ ,
Þegar sagníræðingur ,iLokks-
ins leiggur frá sér pennamn ,og
spámeninimir taka við til þess
inl^gu staðreynd, að mikilL
meirihlutd verkaLýðsstéttarinnar
iskipar sér fundir merki SósíaL-
istafflokksins, þá hefði það al-
igerlegia getiað sparað sér aLlar
v>angiaveltu.r um samstarf vinn-
andi stéttia, svo framarlega sem
lað segia fyrir hið ókokina er.. það v.Lldi haida sér við kenni-
sefcninguna . um fordæmingu
þeirra manna, er það nefnir
.kommúnista.
. Eikki verður sagt, að kjósend-
ur fflokksiLns séu famir að þjáslt
. mjcg. af hungri og þorsta. eftir
réttlæti,. ef þessi stjómmálaá-
, ilyktain uppfyBir þarfir -þeirxa
á þessu sviði.
Það hefur verið Lét-t verk fyr-
;ir ÍLokksþinigið að semja. álykþ
un úm landbúnaðarmái.
Búniaðarþingið hafði nýlokið
störfum þegiar. fflcteksþingið
hófeit og búfrömuðir Framsókn-
.ar hafa dottið niður. á það
heiillaráð að hnup’.a mörigum iaf
máiiium þeiim. ex Búnaðiarþing
hafði lafgreitt <>g birta þau
. gæsiala-ppiá'aus se-m sitefinumáL
Framscíknar. Þar á meðaL er
héraðalögregLan. Sá er að-eins
muniurinn, að hjá filokksþingánu
te’-st hún ekki til húniaðairmála,
heldui’ er hénni skeLlt inn í á-
iyktun um skóiamál og er nefnd
., nái’.egia, í-söm<u> andi’á o-g lýst er
yfir stuðningi.v-ið þjóðkirkjupa.
Þá finmur iþingið hvö-t hjá sér
tiL þe-ss að þakka þinigffloteknum
,og ráðherrunum fy.rir það, hve
iþeiim h-afi tekizt vel að hljoina
að -bændum -undianf-arin ár. Þó
iláist þiniginu að þakk-a sérstak-
lega fyrir þau áhrif sem igeng-
isfeLLiinigin h-afði á haig bændia
eðia fyrir þ>að tión s-em þeir
hafia orðið fyrir vegma þverr-
iándi kiaupgetu neytenda.
Aftur á móti er nýsköpunar-
'stjómiiinni eteki gjeymt. Hún fær
siinni skammt, með rentum og
renturentum. Hún hafði verið
vond við bænduroa. Það er
lalltaf saima sagan, sá sem setur
;sig u-pp á móiti Framsctenar-
ffloktenum er vondur við bæn-d-
urna.
Hið -merkilegtast-a við þeseia
ályktun er þó forspj'allið. Það
. e-íns pg. aiUit sitji fast. Það er
®ngu líkax.a. en lað Hvxmann
Jónasson . hafi misst spádóms •
gáfuna við það að sitja i .stjóm
með íhaLdinu heiit kjortímabil.
. Þó.tt hann haldi hiinum forn-a
■vtama síjuum að dýfa fíokten-
rum niður , í 'endurfæðingariaug
fynir þessiajc,,.t jkosningemj.-. sem
aðrar, ©r háðar, hafia verið und-
iir hans./fprystp, skiLur. ha-nn
vafa’aust majnina l>ezt, afiíy. í
þetta sinn miuni það lítt eða
■efc&i duga. ,t,il brautarger.gis.
Háttvirtum kjósend-um verður
þ-að jafnmikil kross-gáta eftir
sem áður hver . munur ré í
Fram-sókinarfLoLdcnum og íhaid-
inu.
Það þykir ekkj einu sinni ó-
, miaksins vert.iað 'búa til notekur
kosningalof orð.
Oig það er því aðeins fyrir
siðas'akir o-g ti-1 þess að fróa
-hi-num allra einföldustu af kjós-
endum fflokksins, -að samþykkt
var að segj-a -upp stjómarsiam-
stiai’fin-u fyri-r kosningar.
Það er laðe-ins -eitit atriði sem
fflokkurinn hefiur myndað sér
-ákveðma skoðun u-m i siamibiandi
við framtíðina: siamstárf við
kommúnisba kemur ekki 1 til
igreina, vegna þess, -eiins. og
Lcomizt er að orði, að þe-ir hafa
dæmt sig úr Leik.
Þá hefiur maður það.
Það má revndar skjó-ta því
iiér inn að -sLagorðið: Kommún-
liistar hiafa. dærnt sig úr leik,
var fundið upp iaf Jón-asi firá
Hrifiu teringúm 1939. Síða-n var
jasktað á því Linnúiaust i mokk-
ur ár. AlLir stjóimmáiahíéhin,
siem á laliniað borð voru svo Lít-
iiiláitir iað þeiir köliluðu fcig á-
bynga, sóru þésís dýra eiða að
laldrei skyldú þeir Leitoa með
kommúnistium, vegna þess að
þeir hefðu dæmt siig úr leik.
Innan Lítiis itírna hafði norn ö»'
laiganna snúið shældunmi sinni
svo hiastarie.ga, lað hiniir ábyrgiu
sáu sér þann kost vænstian -að
igerart meinsærismienn og iganga
t'il LeikiS' með þeirn mönmum, er
þeir höfðu áður téilið éteiMiæfia.
-Oig enn má svo fiara, iað norm
ör'aganra leiki á mienn, jafri-
veil iþóitt þeir búi yfir itfÉi&lLi
spádómsgáf-u, eins og íormaður
Fria-msó'toniarfflokksiins telUii' sdg
hafa.
En þrátt fyriir þá iivatvís’.egu
yfiirlýsiinigu, s-em nú viar’ nefrid,
hefur því verið sk-ell-t irin í á-
lybtiunima, sennLlega fýrir iait-
'beinia óánæ-gðra fSokksmianin'a
utan iaf iiandi, að æskffle-gast sé
, -að hiinar vimnandi . stéttir síamdi
samian um s-tjórn iand-sins. Nú
g-etur hv.er miaður . séð, sem
hefur glóru iaf heiibrigðri skynr-
scmi, að þetta tvennt má etótei Frá íuttdi Æosta ráðs Sövétríkjanná ÍS: niarz { égjar éridurskipulagmno ríkisstjórnarinnar var
siamiam fiard. Ef filckksiþingið staðfest. t ríf'ðnstólrnm <>r fi<w>rví M>!<'»i;»ff __i'k___<• _
hefði viljað viðurkenna þá lcið-
er þó ekk-i merkileigt vegna þess
lað það sé mýstárlegt, heCdur
vegna hins, að það var búið að
hafia það svo of/t yfir áður iað
maður var: farinn að ha’.da að
ekki myndi vema hægt iað hafa
það yfir einu sinni emn, kinn-
roðisj’aust.
Þót-t einhver sánnleiksneisti
kynmi að fe-Last í himúm srijáðu
slagcrð-um: Landbúniaðurinn er
.undirstaða annarra atvLnnu-
greina cg ísienzk -menn-ing -bygg
ást á menmingiu sveitsnrta, er
hálfneyðárlegt að láit-a bænd-
airna *siái’f.a samþykkja slíiear
-eð-a hliðstæðar staðhæf-ingar,
jiafnvcil þo-tt laðrir kynn.u ' iað
-hafa 'fært þær í Letur.
Slíkt sjálfsmat tíðkast ekki
meðtal ann-arra atétta, einda
næsta óþarft, svo ekki sé
meir/ia s-agt. Reynd-ar má seigja
bændastéttinni þ,að tri verðugs
hiéss, að hún á enga scte á
þessum miður smetekleiga leik,
aðra ein þá, að bafá Léð þeim
mönninn eyra er þeim þóttii
þægilcgt á að hlýða.
Það værí frei-stiandi að segja
sitt iaf hverju um ísienzka
bændamenningu á .því henrans
ári 1953, em þótt því verði
ia’.epp-t að sinni stoaL þeirri f-uH-
yrðingu varpað. fnam, ,-að núlif-
and-i b æ ndak yn.sló ð stendiur
feðrum sínum og öfum að biakii
-um manndóm -cg víðsýhi. Stea-1
aðeins bent á tvénnt, iþessu til
sönn.una-r:
Berið r-aman o,rð og tgerðir
frumherj-a s amvinnu-hreyfingar-
ánn-ar í Þingeyjiarsýslu og Foss-
hcissamþykktiirnar fræg-u, sem
þ'C@3r bafia vakið hlát.ur u.m
allt L-and. Berið sam-an viðbrögð
bændiasíétíarinn-ar í baráttunni
um sia m b' an dslágaiuppteastið
19CT8 o-g viiðbriagð-aleys-i hennar
í þei-rri 'sjálfstæðis-barátitu sem
nú er háð gegn erlendri ásælnii
og herniaðarund i rbún ing-i.
-Guð rná -S'anniarleg-a gera
kiraftaverk á bændastéttinni,
ef mennin-g hennar á -að vera
-ainniað og meira en nafnið tóm-t
Einn da-ginn tilkynnti útvarp-
ið, að Kermann .Jónasscn Land-
bún-aðarráðherra betlaðri að
fflytja erindj á þinginu um ör--
yggismál.
Ja, öryg-gis-mál, liv-að myndi
það nú vera. M.ig rámaðii eitt-
hvað í þ-að, iað ég myndi fy-rst
h-afa komizt í kynni við orðið
öryg-gi í kv-eriniu mínu, sem ég
lærðii undir íermi-ng-u. Samb.and
hinna trúuðu við föðurimn á
himnum var einmitt táknað
með orðinu öryggi.
Þaima kom .það. Hermamn
aeQaðii auðvitað -að flytj-a brenn-
endi hv-atningaræðu -tdl styrk-
ingair samlhandinu miCli fflokks-
manna sinna oig föðuiriins á
himnum, svo að þeir mæ|tu
við það öðlast, hið eina sanha
öryggi. Þetta hía-ut iað ligigja í
augum uppi, þvir scni hér var
uim -að ræða sjáíían kirkjumáLia-
ráðheirrann..
Nokkrum dögum síðar birtist
■svo í útvarpinu ályktun um
öryggismáil. En. viti memi. Þar
\VÍar ektoert guðsorð að finn-a.
Þvert# ú mc'tii. Efni álytetunar-
innar va-r eins ókristilegit og
verða mátti. Hún hefði átt að
n-ef-nas-t ályktun um vígbúnað-
armáL.
Svcna eir hægt að komiaist
lan-gt í því að snúa faðirvorinu
upp á andsfcotann.
I piaggii þesau er að vísu ekkl
minnzt á innCen-dan her. Senni-
lega hefiur kirkjumálaráðherr-
ann komizt -að þeirrj niður-
stöðu, að undangengúnni' ýtar-
lþgri -rannsó'k'n, að siíkt væri
stærri biti en svo iað jafnvel
sauðtryggustu flokkismenn gætu
kingt lionum viðstöðui’iaust.
Hinsvegar er viðstöðulaust
fuliiyrt, -að -hér sé na-uðsynLagt
að hafa ©rlemdan her með til-
heyrandi tækjum. Fm;nf.remur er
kvartað yf-ir því, að víða gæ-ti
óviðm’kvæmiiegs misskiindngs í
gaa-ð þes-sa erLend-a hers, og þ-að
er ta-lin nauðsyn að auka áh-uga
og þekking-u lalmennings á >at-
höfnum þessa morðfyrirtækis.
En ti-1 iþess tað draga úr sár-
asta sviðan-um cg nöprustu n.ið-
ur’ægin-gunnii isem bændúrnir á
flokksþinginu h-afia orðið að
þci’a með s-amþykkt þessar-ar
tillögu eru setta-r þar in-n
nokkr-ar frómar cskiir, svo sem
ein-s cg ,að einiangra herliðið, eft-
ir því -sem urinit er, varðveit'a
þjóðe-rnið cg tunguna, o-g það
sem hláilegiast er, að herinn far.i
burt þegiar hans sé ekfci Leng-ur
þörf. Hims-vegar er ekker-t tek-ið
fram um. það, hvier e-igi að á-
ri-amhalil á 11. siðu.
staðfest. t ræðustólnum er Georgi Maieiíkoff forsætisráðherra. Bak við ræðustólinn sitja for-
setar Æðsta ráðsins og að baki þeim ráðherrarnir